حدود ۳۳ سال پیش، بهترین اپیزود انیمیشن سریالی بتمن (Batman: The Animated Series) روی آنتن رفت و تمام مخاطبین را به وجد آورد. در این قسمت منحصر به فرد، تمام ویلن‌های داستان در یک داستان ویژه دور هم آمدند تا بتوانند به کمک یکدیگر، از پس شوالیه تاریکی برآیند.

از زمانی که انیمیشن سریالی بتمن در سال ۱۹۹۲ آغاز به کار کرد، پس از کمیک‌های اصلی، به بزرگ‌ترین میراث شوالیه تاریکی در دنیای سرگرمی تبدیل شد. این سریال نه تنها شخصیت‌های نمادینی نظیر هارلی کویین و رنی مونتایا را به مخاطبین معرفی کرد، بلکه شخصیت‌های از پیش معرفی شده‌ای نظیر مستر فریز را هم متحول ساخت. اما با وجود تمام نوآوری‌های به وجود آمده و تحول‌های به واقعیت پیوسته، این انیمیشن سریالی به منابع اقتباس خود وفادار بود و یک سریال کمیک بوکی واقعی را به دنیا هدیه داد.
انیمیشن سریالی مورد بحث در بهترین لحظات ممکن داستان اورجینال خود را تعریف می‌کرد و در برخی لحظات، داستان را مستقیما از دل کمیک بوک‌های بتمن بیرون می‌کشید. دنباله‌روی از این رویکرد، باعث شد حدود ۳۳ سال پیش و در تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۹۲، یکی از بهترین اپیزودهای تاریخ تلویزیون به وجود آید. این اپیزود که Almost Got ‘Im نام داشت، به عنوان چهل و ششمین قسمت فصل ابتدایی انیمیشن سریالی بتمن پخش شد و تاثیری غیرقابل انکار در اقتباس‌های کمیک بوکی به وجود آورد.

قسمتی که در مورد آن صحبت می‌کنیم، به شکل متفاوتی نسبت به سایر قسمت‌های انیمیشن سریالی بتمن آغاز می‌شود. در ابتدای داستان به جای اینکه خود بتمن یا بروس وین مشغول حل یک پرونده جنایی باشد، ما ویلن‌های داستان را در حالی می‌بینیم که دور یک میز نشسته‌اند و مشغول پوکر بازی کردن هستند. ما سر این میز شخصیت‌هایی از جمله جوکر، تو-فیس، پنگوئن و کیلر کراک را می‌بینیم که پس از مدتی، پویزن آیوی هم به جمع‌شان اضافه می‌شود.

دشمنان بتمن در این اپیزود در مورد خاطراتی صحبت می‌کنند که در طی آن‌ها، تا یک قدیمی از بین بردن شوالیه تاریکی پیش رفته بودند

هنگامی که شخصیت‌های مذکور مشغول بازی کردن هستند در مورد بتمن و مشکلاتی که او برای‌شان به وجود آورده صحبت می‌کنند. در بین همین صحبت‌ها یک سری خاطرات نیز به زبان آورده می‌شود که در طی آن‌ها، هر یک از شخصیت‌ها تا یک قدیمی شکست شوالیه تاریکی پیش رفته بودند. در ادامه این صحنه آغازین که فرمول همیشگی سریال را تغییر داده، داستان باز هم مخاطبین را غافل‌گیر می‌کند و چیزهایی را به آن‌ها نشان می‌دهد که انتظار مشاهده‌اش را ندارند.

در اپیزود مورد بحث از انیمیشن سریالی بتمن، ما یک خط داستانی ثابت را نمی‌بینیم. در عوض، صحنه‌های کوتاه متعددی را می‌بینیم که در هر یک، بتمن مشغول مبارزه با یکی از دشمن‌های نمادین خود است. هرچند در نهایت تمام این خط‌های داستانی به یک نقطه واحد ختم می‌شوند، اما اپیزود Almost got ‘Im تصویر کلی و جامعی از شهر گاتهام را به ما نشان می‌دهد که شاید از مجموعه سایر قسمت‌ها کامل‌تر به نظر برسد.

علاوه بر این، ویلن‌هایی که دور میز جمع شده و مشغول بازی کردن هستند، بیش از هر کار دیگری با یکدیگر درد و دل می‌کنند. آن‌ها در مورد حسرت‌های خویش و شانس‌هایی که برای از بین بردن شوالیه تاریکی داشته فکر کرده و آن‌ها را به زبان می‌آورند. برای مثال پویزن آیوی خاطره‌ای به ذهنش می‌رسد که در آن، فاصله زیادی با کشتن بتمن با استفاده از یک کدو حلوایی مسموم نداشته است. یا در خاطره‌ای دیگر، تو-فیس در مورد موقعیتی صحبت می‌کند که بتمن را به یک سکه بزرگ بسته بود و می‌توانست با چرخاندن سکه، یکبار و برای همیشه نگهبان گاتهام را از بین ببرد.

نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذراید.

منبع: ComicBook