نقد و بررسی یک ناشناخته کامل

باب دیلن از بهترین موزیسین‌های معاصر به شمار می‌آید. او همیشه سعی می‌کند در آهنگ‌هایش از موضوعات مختلفی مانند دین، مذهب، مرگ، عشق و مسائل اجتماعی صحبت کند. همچنین شنونده‌هایش را به صلح و نوع‌دوستی دعوت می‌کند. برای همین در ۲۰۱۶ جایزه نوبل ادبیات را برد.

دیلن همیشه به دنبال به‌روز‌کردن سَبکش در موسیقی است. به همین دلیل در برهه‌ای بیشتر آهنگ‌های فولک و از جایی به بعد راک می‌خواند. این نوآوری‌هایش باعث شد حتی امروز هم طرفداران زیادی داشته باشد. در این مظلب «کاملا ناشناخته» با بازی تیموتی شالامه را نقد و بررسی می‌کنیم.

بهترین تیم بازیگری (Cast)

همکاری باب دیلن و جانی کش در A Complete Uknown

A Complete Unknown بر اساس رمانی از Dylan goes electric با کارگردانی جیمز منگولد است که به دوران زندگیش از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵ می‌پردازد. منگولد قبل از این در ۲۰۰۵ فیلم Walk The Line با بازی واکین فنیکس در نقش جانی کَش، خواننده افسانه‌ای کانتری را ساخته بود. به همین خاطر این اثر دومین فیلم بیوگرافیش درباره خواننده‌های افسانه‌ای قرن بیستم به شمار می‌آید

بوید هولبروک نقش کَش را برعهده دارد. با وجود این که حضور کمی دارد. ولی بازی درخشان و به‌یادماندنی ارائه می‌دهد. هولبروک بیشتر نقش‌های شرور را در آثاری مانند لوگان و سریال سندمن بازی می‌کرد. اما هیچکدام از آن‌ها به خوبی کاملا ناشناخته نبودند. به طوری که ممکن است او را نشناسید. برای کسی که امروز با جانی کش فنیکس مقایسه می‌شود، واقعا کار بزرگی است.

تضاد فولک و راک اند رول

در فیلم واقعا حس می‌کنید در دهه ۶۰ میلادی هستید.

دیلن در داستان خواننده‌ای محبوب در ژانر فولک است که هواداران زیادی دارد. در ابتدا معمولا از سازدهنی و گیتار استفاده می‌کرد. ولی حالا می‌خواهد رویه‌اش را تغییر دهد و کمی راک اند رول به ترانه‌هایش اضافه کند. با این وجود بازخورد خوبی از مردم دریافت نمی‌کند. چون طرفدارانش خیلی موافق چنین تغییری نیستند. همچنین علاقه‌ زیادی به راک ندارند.

پرداختن به تضادهای راک و فولکلور مسئله‌ای جدیدی است که در کمتر فیلمی به آن اشاره شده است؛ این که چگونه طرفداران دو آتیشه دیلن واکنش تندی به راک اند رول نشان می‌دهند. در صورتی که آن دوران بسیار محبوب بوده است. شالامه خیلی بازیگر محبوب و توانایی از نظر مردان نیست. با این وجود به خوبی شخصیت مرموز، درونگرا و گاهی زننده دیلن را نشان می‌دهد و واقعا این نقش به شالامه نشسته است.

پیت سیگر (ادوارد نورتون) منتور و الگوی باب است که رابطه این دو با هم نقش پررنگی دارد؛ سیگر یک فعال اجتماعی و ترانه‌سرایی برجسته بود که در طول حیاتش ترانه‌های زیادی درباره قشر فقیر جامعه می‌خواند. تاثیر کارهایش بر دیلن را در آثاری مثل a hard rain’s gonna come می‌توان دید. اگر مراسم اسکار شاخه‌ای برای بهترین گروه بازیگری داشت. حتما یک ناشناخته کامل آن را دریافت می‌کرد یا حداقل نامزد می‌شد.

معشوقه های باب دیلن

مونیکا باربارو؛ جسور و زیبا

سیلوی روسو (ال فانینگ) دوست‌دختر دیلن محسوب می‌شود. البته نام واقعیش سوز روتولو است که به درخواست باب دیلن واقعی نامش عوض شد. با این حال فانینگ کاراکتری دوست‌داشتنی و ملموس را دارد. همچنین دیلن رابطه جنجالی و پرشوری با خواننده‌ای به نام جوآن بائز (مونیکا باربارو) دارد.

جوآن بائز (Joan Baez) از چهره‌های معترض و فعال اجتماعی دهه ۶۰ و ۷۰ است که دو بار برای اعتراض علیه جنگ ویتنام به زندان رفت. برای همین شخصیتی متفاوت، جذاب و ساختارشکن نسبت به هم‌دوره‌هایش داشت. مونیکا باربارو این جذابیت را در کاملا ناشناخته حفظ می‌کند. به طوری که تمام مدت نمی‌توانید از او چشم بردارید. به طور کلی همه بازیگران تسلط و اشراف خوبی نسبت به نقش‌هایشان دارند؛ باربارو که برای درک بهتر کاراکترش بائز واقعی را ملاقات کرد.

توجه به جزئیات کاراکترها

تیموتی شالامه حین اجرا

تیموته شالامه در مصاحبه‌های مختلفی عنوان کرده بود. هدف از ساخت یک ناشناخته کامل نشان‌دادن روحیه و سیرت باب دیلن است. این را می‌توان درباره جوآن بائز و جانی کش نیز توصیف کرد. چون باربارو و هالبروک و شالامه مانند کاراکتر واقعیشان گیتار در دست می‌گیرند و می‌نوازند. طوری که احساس می‌کنید، آن‌ها زنده حین فیلمبرداری دارند کنسرت اجرا می‌کنند. به همین دلیل بیننده با آهنگ‌های فولک و کانتری ارتباط بیشتری برقرار می‌کند. دقیقا همان گونه که واکین فنیکس در Walk The Line  اجرا می‌کرد. فقط آن جا تمرکز اصلی روی زندگی شخصی کش است. اما این جا بیشتر روی دیلن و موسیقی فولک تمرکز می‌کند.

اثری برای دوستداران موسیقی

یکی از بزرگ‌ترین نقص‌های فیلم این است که زمانی را برای چگونگی خلق آثار مشهور دیلن یا شکوفایی استعدادش نمی‌دهد. حداقل Walk The Line زمانی را برای گذشته یا آهنگ‌های معروفش مانند Ring Of Fire اختصاص می‌داد. یک ناشناخته کامل انتظار دارد این اطلاعات و فکت‌ها را از قبل بدانید. قبل از این فیلم من این جا نیستم (I’m Not There)  نیز از چنین ضعف رنج می‌برد. در آن جا روحیه‌های مختلف باب دیلن را می‌بینیم که فیلم ارتباط آن‌ها را با یکدیگر درست توضیح نمی‌دهد.

با این وجود کاملا ناشناخته یک قدم از من این جا نیستم، جلوتر است. چون بیشتر با باب دیلن آشنا می‌شوید. باب در مصاحبه‌ای با نیویورک دیلی نیوز گفته بود: «انسانی موفق است که بتواند از صبح تا شب کاری که دوست دارد را انجام دهد. من هم علاقه دارم آهنگ بسازم.»

باور دیلن به حرف‌هایش را در کاملا ناشناخته می‌توان حس کرد. اگر اطلاعات خوبی درباره آهنگ‌ها و خواننده‌های دهه ۶۰ دارید. به احتمال زیاد از فیلم بیشتر لذت خواهید برد. در غیر این صورت فیلم تحلیل عمیقی از باب دیلن به بیننده ارائه نمی‌دهد. اما در مجموع ارزش یک بار دیدن را دارد. نظر شما راجع به یک ناشناخته کامل چیست؟ آیا آن را به بقیه پیشنهاد می‌دهید؟

منبع: purewow

سام صابری و اولین کمپ کویری گیمینگ جهان | ولاگ کویری گیمینگ@samsaberi