معرفی کمدی‌ترین بازیگران ایران | علی صادقی

علی صادقی یکی از معدود چهره‌های مهم طنز ایران است که موفق شده نزدیک ۳ دهه در مرکز توجه، روی پرده‌ی نقره‌ای و داخل قاب تلویزیون حضور داشته باشد. او برخلاف بسیاری بزرگان دیگر این ژانر، اسیر حاشیه‌ها نشد، فعالیت‌های غیرهنری بزرگ نداشت و هرچند برای پول بیشتر، در آثار بسیار ضعیف زیادی هم حضور داشت؛ اما در نهایت محبوب باقی ماند.

سینما و تلویزیون ایران، علی صادقی را به امیر سماواتی کارگردان مجموعه‌ی آفتاب عالم‌تاب و مسعود روشن‌پژوه بدهکار است. روشن‌پژوه سال ۶۹ برای اجرای برنامه به مدرسه‌ای رفت که صادقی در آن کلاس دوم بود (بله روشن پژوه تقریباً ۳۰ سال از علی صادقی بزرگ‌تر است). نمایش ساده‌ای که صادقی در آن برنامه اجرا کرد، پای سماواتی را که در حال تهیه‌ی جنگی کودکانه برای شبکه‌ی ۲ بود به مدرسه باز کرد. این‌طور شد که صادقی به تلویزیون آمد و تا امروز، ۲۵ سال بعد از آن برنامه هنوز همان جا حضور دارد.

لیست کارهای صادقی برای سینما و تلویزیون بسیار گسترده است. او هرگز سوپراستاری در سطح مهران مدیری، مهران غفوریان و رضا عطاران نبود؛ اما هرگز زیر سایه‌ی این اسامی قرار نگرفت. او آن‌قدر خوب بود که برای بیش از یک دهه مسئول فروش فیلم‌های آبکی سینما بود؛ وظیفه‌ای که همیشه برعهده‌ی سوپراستارها قرار دارد. در ادامه با مجله بازار همراه باشید تا آثار این بازیگر را بیشتر بررسی کنیم:

فیلم‌شناسی علی صادقی

صادقی بیشتر از یک دهه زمان نیاز داشت تا روی پرده سینما هم حضور داشته باشد. روایت سه‌گانه، سه‌گانه‌ای به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی، عبدالحسن برزیده و رخشان بنی‌اعتماد اولین حضور صادقی در سینما بود. صادقی در قسمت دوم این سه‌گانه حضور داشت. روایت دوم، داستان یک دیده‌بان است که از یک سو در زمان حصر آبادان با دشمنان مبارزه می‌کند و از سویی دیگر به مقابله با دزدی که به خانه‌اش آمده می‌پردازد. او یک سال بعد با «پیک‌نیک در میدان جنگ» به سینما برگشت و در عمل به یک ستاره‌ی مهم تبدیل شد. این فیلم که جنگ را دست‌مایه‌ی روایتی طنز قرار داده بود در زمان اکران با استقبال روبرو شد.

صادقی تا پایان دهه‌ی ۸۰ در ۲۰ فیلم دیگر هم بازی کرد. رکورد ۲۲ فیلم در ۱۰ سال، نشان می‌دهد او در دوران اوج سینمای بعد از انقلاب چهره‌ای محبوب و مهم بوده است. البته او همیشه نقش‌های بزرگ و مهم نداشت. حضورش در «ورود آقایان ممنوع» که اثری درخشان بود، بسیار کوتاه بود. البته راننده مینی‌بوسی که صادقی در این فیلم بازی کرد، به چشم آمد و نشان داد او می‌تواند زیاد هم روی پرده نباشد اما بدرخشد.

فیلم‌های علی صادقی در دهه‌ی ۸۰

صادقی در این دهه، در خانه‌ی اصلی خود یعنی تلویزیون هم بسیار پرکار بود. او که در دهه‌ی ۷۰ تو سریال «بهترین تابستان من» و «پرتوهای نور» را در تلویزیون داشت، در دهه‌ی ۸۰ در ۱۰ اثر این پلتفرم هم حاضر شد.

 او در تلویزیون، ستاره‌ای بسیار بزرگ‌تر از سینما بود. دهه‌ی ۸۰ برای صادقی با سریال محبوب «دردسر والدین» شروع شد، با آثار درخشان و بی‌نظیری از جمله «سه‌درچهار»، «متهم گریخت» و «خانه‌به‌دوش» ادامه پیدا کرد و با آثار پرخرجی مثل «زن‌بابا» به پایان رسید.

سریال‌های تلویزیون علی صادقی در دهه‌ی ۸۰

سینمای دهه‌ی ۹۰

صادقی در این دهه هم بسیار پرکار بود و رکورد ۲۲ فیلم در ۱۰ سال را تکرار کرد. کیفیت آثاری که او در این دهه روی پرده برد به‌وضوح افت کرد. البته او همچنان ستاره‌ای محبوب بود؛ اما افت شدید تمام سینمای ایران، او را هم پایین کشید.

سریال‌های علی صادقی در دهه‌ی ۹۰

اوضاع تلویزیون هم در این دهه تعریفی نداشت. صادقی کم‌کار شد و در طول ۱۰ سال فقط در ۹ سریال حضور داشت. آثاری که او در نیمه‌ی اول این دهه بازی کرد، آثاری بسیار ضعیف بودند؛ اما صادقی با حضور در فصل‌های اول و سوم «نون خ» به اوج برگشت. هرچند نقش او در فصل چندان چشمگیر نبود و تا حدود زیادی به حاشیه رفت؛ اما در فصل سوم صادقی ثابت کرد همچنان می‌تواند چهره‌ای مهم در تلویزیون باشد.

آغاز قرن جدید و افت شدید

صادقی در ۴ سال اخیر در آثار ضعیفی حضور داشته و رفته‌رفته از دوران اوج فاصله می‌گیرد. حتی آثاری که او در شبکه‌ی خانگی و VODها داشته هم حرف زیادی برای گفتن ندارند. نظر شما چیست؟ نظرات‌تان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

امسال بازی خوب چی داریم؟ میزگیم با نیما نوترون