ارباب حلقه‌ها ؛ چرا آراگورن برای حق پادشاهی خود از قبل تلاش نکرد؟
در وقایع ارباب حلقه‌ها ، یاران حلقه ریوندل را با هدف بزرگ نابود کردن حلقه یگانه سائرون در آتش‌های کوه نابودی (Mount Doom) ترک کردند. البته گفتن این قضیه و دنبال کردن این هدف راحت‌تر از انجام دادن آن بود. در ادامه یاران حلقه پس از خروج از خانه الروند و پیمودن مسافت طولانی، سفر از طریق گذرگاه روهان را ناامن دانستند. بنابراین گروه باید در مورد یک مسیر جایگزین بین دو گزینه تصمیم می‌گرفت: گذرگاه کارادراس (the Pass of Caradhras) یا معدن موریا (Mines of Moria).
پس از بحث‌های فراوان اعضای گروه با یکدیگر، فرودو انتخاب کرد که گروه از معدن موریا عبور کند. ولی در آنجا متوجه شدند که پادشاه دین آیرون فوت احمق بود که به بالین اجازه داد تا پادشاهی دورف‌های باستانی را دوباره در این معادن برپا کند. البته این فهمیدن ماجرا از آن جایی بود که بالین به همراه همه همراهانش مرده و معدن به دست لشکر بزرگی از اورک‌ها افتاده بود. با این اوصاف آن‌ها باز هیچ راه برگشتی پیش روی خود نداشتند و باید به مسیر خود ادامه می‌دادند. بنابراین آن‌ها ادامه دادند و تقریباً موفق به خروج شده بودند که بالروگ حمله کرد و گندالف را با خود به اعماق تاریکی برد. وقتی این اتفاق افتاد، خیلی ها امیدشان را از دست داده بودند، چون گندالف به نوعی رهبر آن‌ها بود. با این حال یکی از اعضا توانست خوب جای گندالف را پر کند و آن آراگورن بود. در واقع، آراگورن رهبری بود که تمام سرزمین میانه به آن نیاز داشتند.
چگونه می‌شود گفت که آراگورن حق تاج و تخت گوندور را داشت؟
وقتی الندیل پدر ایسیلدور جزیره نومنور را ترک کرد، به سرزمین میانه رفت و دو قلمرو را برای نژاد انسان‌های دونه داین تأسیس کرد: آرنور و گوندور. بنابراین او پادشاه بلند مرتبه هر دو پادشاهی بود تا این که در نبرد داگورلاد (Battle of Dagorlad) الندیل به دست سائرون کشته شد. سپس پسرش ایسیلدور عنوان شاه بزرگ را دریافت کرد. آراگورن هم از نوادگان ایسیلدور بود، بنابراین ادعای مستقیم و محکمی برای در اختیار گرفتن تاج و تخت داشت. در جریان رویدادهای ارباب حلقه‌ها، آراگورن پادشاه گوندور شد.
در واقع او پادشاه متحد کننده‌ای بود که سرزمین میانه به آن نیاز داشت و سال‌های سال بود که از نبود چنین فردی رنج می‌برد. اما این مورد یک نکته جالب را مطرح می‌کند: چرا آراگورن از مباشر گوندور دنتور تاج و تخت را درخواست نکرد؟ به هر حال او در طول وقایع ارباب حلقه‌ها ۸۷ ساله بود و آراگورن واقعاً برای جایگاه پادشاهی مستحق بود. پس بنابراین همه اجداد آراگورن حق یکسانی بر تاج و تخت گوندور داشتند. حال سوالی که پیش می‌آید، این است که چرا هیچ یک از آن‌ها ادعای تاج و تخت نکردند؟ در جواب این سوال معلوم خواهد شد که چند دلیل خوب برای انجام ندادن این کار وجود دارد.
چرا آراگورن و اجدادش برای ادعا کردن تاج و تخت گوندور منتظر ماندند؟
اولین دلیلی که آراگورن مدعی تاج و تخت نشد، موضوع معناشناسی بود. ایسیلدور پس از پدر بر آرنور حکومت می‌کرد، در حالی که برادرش آناریون حکومت گوندور را بر عهده داشت. بنابراین، از نظر فنی، سلسله پادشاهان گوندور از نوادگان ایسیلدور نبودند و به برادرش آناریون مربوط می‌شدند. البته که ایسیلدور پادشاه بلند مرتبه آرنور و گوندور بود که به این معنی است که ادعای آراگورن مشروع بود؛ اما متقاعد کردن مردم مغرور گوندور که حق دارد بر آن‌ها حکومت کند، بسیار سخت‌تر بود.
جالب است بدانید که یکی از اجداد آراگون تلاش کرد تا تاج و تخت گوندور را تصاحب کند. زمانی که گوندور کمی بیش از هزار سال قبل از وقایع ارباب حلقه‌ها خود را از وجود یک پادشاه نیازمند دید، مردی به نام آرودوی (Arvedui) وارد عمل شد. او آخرین پادشاه حکومت آرتداین (Arthedain) بود، یکی از زیرشاخه‌های پادشاهی آرنور که در آن زمان نابود شده بود. او همان ادعای معتبری برای تاج و تخت داشت که آراگورن داشت، اما گوندور آرودوی را به عنوان پادشاه نمی‌خواست. چون جکومت آرتداین در ویرانگی به سر می‌برد و احتمالاً به کمک گوندور نیاز داشت. بنابراین اگر او پادشاه می‌شد، احتمالاً منابع مالی گوندور را صرف پادشاهی خود می‌کرد که این اتفاق خوبی نبود.
بیشتر بخوانید: ارباب حلقه‌ها ؛ چرا درخت سفید گوندور برای پادشاهی گوندور بسیار مهم است؟
اگر رهبران گوندور به آرودوی (که پادشاهی خود را داشت) اجازه نمی‌دادند که تاج و تخت را مدعی شود، آن‌وقت به آراگورن (که یکی از انسان‌های دونداین و از نوادگان ایسیلدور بود) هم نباید اجازه می‌دادند که تاج و تخت را ادعا کند. بنابراین یک پادشاه جدید باید چیزی را به عنوان مدرک شایستگی به گوندور ارائه می‌کرد و این همان کاری بود که آراگورن انجام داد. او در نبرد دشت‌های پلنور با ارتش مردگان پیروز میدان شد و در مقابل نیروهای سائرون در دروازه سیاه ایستاد.
حتی در پایان آراگورن باز مدعی تاج و تخت گوندور نشد و در حقیقت او را به عنوان پادشاه انتخاب کردند. این نشان داد که او چگونه بر مردم گوندور پیروز شده بود، نه این که بخواهد خود را به عنوان حاکم به مردم تحمیل کند. نظر شما در این باره چیست؟ به نظر شما آیا آراگورن ذره‌ای رغبت نسبت به پادشاهی گوندور داشت؟ لطفا نظرات خود را درباره این موضوع با ما به اشتراک بگذارید.
ده بازی جدید با گرافیک فوق‌العاده ۲۰۲۴
مرسی از اینکه هر روز یک مطلب جدید راجع به این مبحث جذاب می‌زاری.