آثار دقیق و پرجزئیات هنرمند ژاپنی، هایائو میازاکی (Hayao Miyazaki)، حاصل خلاقیتی سخت‌کوشانه بوده؛ نگرشی که در استودیوی انیمیشن‌سازی ژاپنی جیبلی (Ghibli Studio) که او یکی از بنیان‌گذارانش بود، تجلی یافته است. امروز اما آثار این هنرمند افسانه‌ای به تقلید، تقلیل یافته‌اند؛ چرا که تصویرساز ChatGPT به کاربران امکان می‌دهد در عرض چند ثانیه و به طور رایگان، آثار هنری به سبک جیبلی تولید کنند. در حالی که این روند به عنوان یک تفریح و صرفاً پیشرفتی دیگر در هوش مصنوعی دیده می‌شود، پرسش‌های فوری‌ای درباره سرقت ادبی برانگیخته و معضلات اخلاقی‌ای را درباره فروکاستن آثار هنرمندان به میم‌ها مطرح کرده است.
کارشناس امنیت سایبری، کاران سینی (Karan Saini)، می‌گوید که هنر هوش مصنوعی اصیل نیست. او توضیح می‌دهد: «AI می‌تواند تصاویری با ترکیب اشیاء و ویژگی‌هایی بسازد که ممکن است هر تصویر را جدید، اصیل یا به نوعی منحصربهفرد جلوه دهد؛ اما بدون داده‌های آموزشی که بر پایه سرقت آثار دارای حق نشر به دست آمده‌اند، توانایی تولید آن به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین، از نظر فلسفی، هوش مصنوعی نمی‌تواند چیز اصیلی بی‌آفریند.»
هنرمندان برجسته گرافیک هند همگی بر این باورند که روند «جیبلی با هوش مصنوعی» چیزی جز سرقت آشکار از آثار میازاکی نیست و نمونه‌ای خطرناک به جا می‌گذارد. رمان‌نگار گرافیکی و هنرمند، آپوپن (Appupen)، در رمان مصور خود به نام «ماشین رویا» که با همکاری لورن داودِت (Lauren Daudet) نوشته، به چالش‌ها و چشم‌اندازهای AI پرداخته است. او می‌گوید: «هنر هوش مصنوعی صرفاً یک تجارت محسوب می‌شود. تهدید اصلی، متوجه منبع درآمد هنرمندان است؛ چرا که تصاویر بر اساس برندسازی تولید می‌شوند.»
هایائو میازاکی در مراسم اسکار
رمان‌نگار گرافیکی، سارنات بانرجی (Sarnath Banerjee)، می‌گوید مسئله بیشتر به شیوه‌ای برمی‌گردد که روند «جیبلی با هوش مصنوعی» مورد دفاع قرار می‌گیرد. او توضیح می‌دهد: «مصرف‌کنندگان تکنولوژی‌دوستی هستند که استدلال می‌کنند هوش مصنوعی هنر را دموکراتیک کرده و آن را دسترس‌پذیر ساخته است؛ این‌که هرکسی می‌تواند هنرمند باشد و با استفاده از فیلترهای جیبلی هنر خلق کند. بعضی‌ها حتی می‌گویند که میازاکی در حال شناخته شدن است! این منطق نشان می‌دهد که معیار فرهنگی تا چه اندازه پایین آمده است. مشارکت جامعه مدنی اصلاً در خدمت هنر نیست، بلکه صرفاً در جهت مشروعیت بخشیدن به سرقت و دفاع از آن قرار دارد.»
او معتقد است که ChatGPT به آثار استودیوی جیبلی بی‌احترامی کرده، چون می‌تواند از آن عبور کند. سارنات از اتخاذ نگرش خوش‌بینانه‌ای که معتقد باشد هنر صرف‌نظر از هوش مصنوعی پابرجا خواهد ماند، خودداری می‌کند. او می‌گوید: «دنیای هنر به دلیل کاهش بودجه و تجاری‌سازی بیش از حد، از قبل آسیب دیده است. هنر در وضعیت سالمی قرار ندارد. وقتی می‌گوییم هنر پابرجا خواهد ماند، فراموش می‌کنیم که هوش مصنوعی روزبه‌روز در تقلید بهتر می‌شود و یک شبیه‌سازی از چیزهای واقعی ایجاد می‌کند.»
تصویرگر برنده جایزه، پریا کوریان (Priya Kuriyan)، می‌گوید هنر وقتی خاص می‌شود که کسی یک حوزه یا دیدگاه منحصربهفرد به آن بیاورد. او توضیح می‌دهد: «هوش مصنوعی از منابع دیگر می‌آید، محصول احساسات انسانی نیست و هیچ ظرافت یا عمق احساسی ندارد. آثار اصیل شامل آسیب‌پذیری‌های هنرمند هستند و واکنشی نسبت به هنرمند و تجربیات او به شمار می‌روند.»
تصویر یوسف دیکچ در المپیک ۲۰۲۴ در سبک آثار استودیو جیبلی
قصد و نیت همان چیزی است که هنر هوش مصنوعی را از هنر اصیل متمایز می‌کند. او می‌گوید: «وقتی از AI استفاده می‌کنید، به صورت اتفاقی خلق می‌نمایید؛ در حالی که وقتی یک کتاب یا تصویر را می‌سازید، نیت و هدف مشخصی دارید. در هوش مصنوعی، کسی صرفاً چیزها را کنار هم می‌چسباند». او اضافه می‌کند که روند «جیبلی با هوش مصنوعی» ابزاریست برای ایجاد هیجان لحظه‌ای دوپامین در افراد و اعتقاد دارد که مردم عکس‌های پروفایلی خواهند ساخت که لذت کوتاه‌مدتی را فراهم می‌کنند.
پریا می‌گوید تنها راه مقابله با خطرات هوش مصنوعی، وارد کردن بحث درباره هنر در مدارس است. اوریجیت سن (Orijit Sen)، پیشگام رمان‌های مصور هند، می‌گوید مشکلش با ابزارهای AI کمتر است و مشکل اصلی او با روندهایی مانند «جیبلی با هوش مصنوعی» است. او توضیح می‌دهد: «هوش مصنوعی یک پیشرفت جدید به حساب می‌آید، نوآوری‌ها همچنان ادامه دارند و نمی‌توان جلوی آن را گرفت؛ اما مسئله، سوءاستفاده از آثار میازاکی است. این روند یک مجموعه قدرتمند آثار را به تقلید تقلیل می‌دهد. چرا یک هنرمند را کوچک می‌کنید؟ لذت زودگذر یک مُد، تقدس یک اثر هنری را از بین می‌برد.»
اوریجیت تأکید می‌کند که هنر تنها یک محصول نهایی نیست. او می‌گوید: «خلق یک اثر هنری نیازمند عمری تلاش، تفکر، دلسوزی و مشاهده است و به همین دلیل، خلق و ارتباط با هنر، نزدیک‌ترین احساس به تجربه‌ای روحانی است که یک نفر می‌تواند به دست آورد. هنر اصلی‌ترین شکل بیان انسان است و نمی‌تواند بمیرد. این گنج مشترک ماست و باید از آن محافظت کنیم». هنرمندان بر این باورند که هرچند هوش مصنوعی مزایایی دارد، اما توسعه بی‌حد و حصر آن به بهای اشتغال، اخلاق و خلاقیت نیازمند واکنش جمعی است.
نظر شما درمورد تاثیر هوش مصنوعی بر آثار هنری چیست؟ آیا آن را خطرناک و مضر می‌دانید و یا با آن موافقید؟ دیدگاه خود را از طریق کامنت با تیم بازار و دیگران به اشتراک بگذارید.
منبع: Deccanherald
بهترین بازی سولزلایک تاریخ چیه؟ میزگیم با امیدلنون @omidlennon
بررسی های مرتبط
نظرات