انیمه اتک آن تایتان؛ آیا ارن یگر واقع‌گرایانه‌ترین شخصیت اصلی تاریخ است؟

در طول داستان انیمه اتک آن تایتان (Attack on Titan)، ارن یگر مسیری را طی می‌کند که باعث می‌شود بتوانیم او را پروتاگونیستی واقع‌گرایانه معرفی کنیم. با مجله بازار و بررسی دلایل این ادعا همراه باشید.

ارن یگر در ابتدا به عنوان شخصیت اصلی انیمه حمله به تایتان به بهترین شکل درخشید. او تمام ویژگی‌های مورد‌انتظار از یک قهرمان را داشت؛ عصبانی، درستکار، شیفته انتقام و جنگجو. اما با پیشرفت داستان، ارن به کاراکتری بسیار پیچیده‌تر تبدیل شده؛ شخصیتی که از درون شکسته و از نظر اخلاقی مبهم است.

در حالی که سقوط ارن از قهرمان به کاراکتر منفی، مورد توجه جمعی از طرفداران قرار گرفته، اما با نار‌ضایتی برخی دیگر مواجه شده است. با این وجود، قوس شخصیتی او یکی از بهترین نمونه‌های واقع‌گرایی در تاریخ انیمه محسوب می‌شود. اگر‌چه که همه شخصیت‌های انیمه Attack on Titan مجبور به تحمل درد و رنج زیادی بودند، اما افراط‌گرایی ارن ناشی از آسیب‌های روانی و تروماهای او است. این موضوع باعث شده که تغییرات ارن چیزی فراتر از پیچش داستان باشند. دگر‌گونی ارن صرفا یک آرک داستانی نیست، بلکه تصویری تکان‌دهنده و واقع‌گرایانه از چگونگی تبدیل شدن هر قهرمانی به یک شرور است.

فروپاشی روانی ارن

وضعیت روانی ارن روز به روز بدتر می‌شود

طرفداران انیمه‌های شونن با الگو‌های شخصیتی معمول در این ژانر آشنا هستند. شخصیت‌های اصلی با گذشت زمان قوی‌تر می‌شوند و به ندرت هویت یا اخلاقیات را فدا می‌کنند. پروتاگونیست‌ها با هر نبرد قدرت بیشتری به دست آورده و بهتر می‌شوند تا نهایتا داستان خود را به شکلی رضایت‌بخش اما به دور از واقع‌گرایی به پایان برسانند.

ارن یگر در سراسر انیمه اتک آن تایتان، روندی بر‌عکس را تجربه می‌کند. با قدرتمند‌تر شدن، وضعیت روانی او به شکل تکان‌دهنده‌ای رو به وخامت می‌گذارد. در اپیزود‌های اولیه این اثر، ارن به لحاظ اخلاقی شخصیتی کاملا سفید بود و مثل بسیاری از قهرمانان معاصر به عدالت و آزادی اعتقاد داشت. این دیدگاه ایده‌آل از جهان با هر فقدان جدیدی که تجربه می‌کند، به آرامی در هم می‌شکند، زیرا ارن بیشتر با ظلم و ستم سیستماتیک در دنیایش آشنا می‌شود.

در دنیایی که درد و رنج در گوشه گوشه آن جریان دارد، ارن به یک قهرمان شریف که مقدر شده جهان را نجات دهد، تبدیل نمی‌شود. در عوض او به فردی مبدل شده که قادر است به شکلی وسیع و گسترده دست به خشونت بزند. انیمه اتک آن تایتان اثری نیست که طرفداران انتظار آن را دارند، بلکه تصویری فوق‌العاده واقعی از این است که چگونه آسیب‌های روانی و تروما‌ها همیشه باعث خلق فردی مهربان نخواهند شد.

ارن محصول دنیایش است

در دنیای اتک آن تایتان، قهرمان بودن غیر‌ممکن است

هنگامی که عمیق‌ترین به دنیای انیمه Attack on Titan نگاه می‌کنیم، روند سقوط ارن چندان تکان‌دهنده به نظر نمی‌رسد. ارن در طول انیمه یک مارپیچ روان‌شناختی عمیق انسانی را تجربه می‌کند. او بخش زیادی از دردی که از کودکی تجربه کرده به همراه خشم و دلشکستی‌اش را از طریق اعمال خشونت‌آمیز بروز می‌دهد. اگر‌چه این کاری نبوده که یک پروتاگونیست انیمه‌ای معمولا انجام دهد، اما وقتی به جامعه‌ای که ارن در آن بزرگ شده نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که چنین سرنوشتی غافلگیر‌کننده نیست.

انیمه اتک آن تایتان فضایی به شدت نظامی دارد و جامعه آن روی ترس و اهمیت دادن به بقای خود متمرکز است. کودکان به سرباز تبدیل می‌شوند و تبلیغات کاملا روشن می‌کنند که بشریت یا باید بجنگد یا نابود شود. ارن از سنین بسیار کم، در شرایطی قرار گرفته بود که خشونت را تنها راه رسیدن به خواسته‌هایش بداند. اعمال او به شدت وحشتناک هستند، اما به هیچ وجه تصادفی نیستند.

آسیب‌های روحی زیادی که ارن در طول داستان متحمل می‌شود،مثل تماشای کشته شدن مادرش یا پی بردن به حقیقت تایتان‌ها، به گونه‌ای آشکار می‌شوند که بینندگان با او همذات‌پنداری کنند. با این حال، آن‌ها چیزی بیشتر از داستان‌های پیش‌زمینه‌ای هستند. این وقایع برای درک دلایل تغییر اساسی در دیدگاه‌های ارن بسیار مهم و حیاتی هستند. تمام دنیای او با خشونت و نفرت احاطه شده است و هر نبرد جدید فقط خشونت بیشتری را به همراه دارد.

از آن جایی که هیچ امیدی به صلح در هیچ کجای دنیای انیمه اتک آن تایتان دیده نمی‌شود، واکنش‌های ارن بسیار واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند. او در دنیایی زندگی می‌کند که افراد امیدوار به صلح و آسایش، زیر بار واقعیت له می‌شوند. چرا او به دنبال روش جایگزینی برای رسیدن به هدفش نباشد، به خصوص وقتی که روش‌های فعلی ناکافی بوده‌اند؟ با اضافه شدن تاثیر حلقه زمانی خاطرات ارن بر باور‌های او، درک این که چگونه فکر می‌کند اعمالش موجه و اجتناب‌ناپذیر است، ساده‌تر می‌شود.

اعمال ارن قابل درک هستند

آیا هدف، وسیله را توجیه می‌کند؟

شاید برای بسیاری از طرفداران انیمه اتک آن تایتان آسان باشد که ارن را به عنوان یک ضد‌قهرمان یا شرور معرفی کنند، اما شخصیت او در طول اثر مذکور همچنان عمیقا انسانی باقی می‌ماند. حتی وقتی اعمال او به طور غیر‌قابل انکاری شرورانه هستند، پیش‌زمینه داستانی که دریافت کرده، از تبدیل شدن به یک شخصیت منفی تک‌بعدی جلوگیری می‌کند. ارن ممکن است به روشی عمل کند که شایسته سرزنش باشد، اما آرزوی او همچنان محافظت از دوستان و نزدیکانش است.

این هسته احساسی ارن را به شخصیت دلسوز تبدیل می‌کند که حتی در زمان مشاهده اعمال وحشتناک، همچنان می‌توان با او ارتباط بر‌قرار کرد. ارن در انیمه اتک آن تایتان از خط قرمز‌ها عبور می‌کند، اما با آگاهی عمیقی که از دلایل رسیدن به این نقطه داریم، به راحتی می‌توانیم بفهمیم چگونه دست به چنین انتخاب‌های دشواری زده است. او از نا‌توانی و تماشای مرگ اطرافیانش می‌ترسد، بنا‌براین به افراط کشیده می‌شود.

حقیقت این است که رفتار رادیکال ارن، بازتابی از تصمیمات دنیای واقعی است که تحت فشار گرفته می‌شوند. در واقعیت، بشریت قهرمان انیمه‌های شونن نیست و انتخاب‌هایی که انسان‌ها در هنگام احاطه شدن توسط خشونت و آشفتگی می‌گیرند، اغلب خارج از کنترل هستند. ارن واقعا خود را شرور نمی‌داند، بلکه باور داشته که شر لازم است. اما آیا هدف، وسیله را توجیه می‌کند؟

سیر تحول ارن، ابهامات اخلاقی موجود در بسیاری از تنش‌های دنیای واقعی را منعکس می‌کند. هر چقدر که دیدن اتفاقات در دنیای فانتزی با حضور هیولاهای غول‌پیکر و تهدید‌آمیز، نگران‌کننده است، اما تصمیمات ارن به دلایل واقع‌بینانه‌شان بسیار ترسناک‌تر است. در طول تاریخ و حتی تا به امروز، جنگ‌های در گرفته است که هر دو طرف معتقدند از روی عدالت‌خواهی در آن شرکت‌کننده‌اند، نه دلیل خصومت و دلایل شرورانه.

ارن هرگز به دنبال رستگاری نبوده است

ارن می‌داند بخشیده نخواهد شد

در داستان اتک آن تایتان، ارن مدتی در لبه نا‌امیدی حرکت می‌کند تا این که به نقطه‌ای بی‌بازگشت رسیده و رامبلینگ را شروع می‌کند. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، دیگر نمی‌توان از اعمال او دفاع کرد و ارن هیچ تلاشی برای طلب بخشش یا رستگاری نمی‌کند. درد و رنج درونی ارن به دیگران تحمیل می‌شود و او تنفر دیگران را با آغوش باز می‌پذیرد.

در حالی که دیگر شخصیت‌های انیمه اتک آن تایتان اغلب سعی می‌کنند اعمال خود را توجیه کنند (به خصوص کاراکتر‌هایی که به اندازه رامبلینگ ویرانی به بار آورده‌اند)، ارن به خوبی می‌داند که اعمالش تا چه اندازه وحشتناک و غیر‌قابل توجیه هستند. او سخنرانی‌های احساسی نداشته و طلب بخشش نمی‌کند. او به شکل چشمگیری از کارهایش آگاه است و اگرچه این امر باعث نمی‌شود اعمالش قابل بخشش باشند، اما آن‌ها را قابل درک می‌کند.

در پایان انیمه Attack on Titan، زمانی که داستان به نقطه آخر رسید، ارن به درد‌ها و دلشکستگی‌هایش اعتراف می‌کند. این سخنان جملات یک شرور نابغه که دنیا را تحت سلطه گرفته نیست، بلکه گفته‌های مردی در هم شکسته بوده که به پایان مسیر خود رسیده است. اگر‌چه شخصیت‌های انیمه اتک آن تایتان در پایان این اثر سن و سال زیادی ندارند، اما ارن به اندازه‌ای بالغ شده که مسئولیت کارهایش را به عهده گرفته و بپذیرد که مرگش اجتناب‌ناپذیر است.

البته این برای نجات او کافی نبود و ارن به خوبی نسبت به این امر آگاهی داشت. او سعی نکرد که ادعای بی‌گناهی کند یا بخشش دیگران را به دست بیاورد. ارن واقعیت را پذیرفته و قبول کرد که نه شرور است و نه قهرمانی که در ابتدا تصور می‌شد. در عوض، او تنها یک فرد فوق‌العاده واقعی است که در هر لحظه تمام تلاشش را به کار می‌بندد تا به هدفش برسد.

ارن و پایان خوشی که به آن نرسید

دنیای بدون تایتان‌ها تفاوتی با گذشته ندارد

در بیشتر انیمه‌های شونن، مهم نیست که داستان تا چه حد تاریک می‌شود، در لحظات پایانی می‌توان از یک امر مطمئن بود؛ قهرمان در قسمت آخر رستگار شده و پس از تجربه بخشش دیگران، در آرامش به زندگی‌اش ادامه می‌دهد. ناروتو به دهکده‌اش برگشته و به مقام هوکاگه می‌رسد. تانجیرو موفق می‌شود که شیاطین را شکست داده و آرامش را تجربه کند.

با این وجود، آخرین آرک داستانی انیمه اتک آن تایتان چنین قالبی را در هم شکسته و به جای تلاش برای کوچک جلوه دادن تراژدی، به استقبال آن می‌رود. رشد شخصیتی ارن به نابودی‌اش منجر شده و حتی مرگ او تغییر قابل‌توجهی در شرایط به وجود نمی‌آورد. در دوران بدون تایتان‌ها، هنوز جنگ‌ها و بازی‌های سیاسی در جریان است. چنین ویژگی باعث شده که انیمه اتک آن تایتان اثری جسورانه باشد. بر‌خلاف دیگر قهرمانان شونن که در پایان داستان خود به آرامش و خوش‌بختی می‌رسند، ارن در انزوا به حیات خود پایان می‌دهد.

مرگ ارن نه اتفاقی شرافتمندانه، بلکه برای داستان ضروری است. این پایان غم‌انگیز نتیجه تمام انتخاب‌هایی است که در طول انیمه Attack on Titan گرفته و دنیا به راه خود ادامه می‌دهد. میراث ارن برای دنیایش فقدان و احساس گناه است، نه امید و عدالتی که به دنبال آن بود. به این واسطه انیمه اتک آن تایتان از ارن برای نمایش واقعیتی غم‌انگیز استفاده کرده و نشان می‌دهد که قهرمانان و شروران تفاوت چندانی با هم ندارند و حتی یک انتخاب بد می‌تواند سرنوشت‌ها را به شکلی غیر‌قابل توصیف تغییر دهد.

نظر شما در مورد معرفی ارن یگر به عنوان واقع‌گرایانه‌ترین پروتاگونیست تاریخ انیمه چیست؟ در هنگام تماشای انیمه اتک آن تایتان و مشاهده قوس شخصیتی کاراکتر ارن، چه حسی نسبت به رفتار‌های او داشتید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: CBS

سیندرلا تا لیمو عسلی؛ میزگیم و دوبله فان با سارا جامعی