۱۰ نبرد برتر انیمه از سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵

طراحی بخش اکشن انیمه‌ها در دهه گذشته، جاه‌طلبانه‌تر از هر زمان دیگری بوده است. نبردهای انیمه اساسا به معیاری برای سنجش کیفیت آن‌ها تبدیل شده‌اند و آثار اکشن، مبارزات خود را به سطوح فوق‌العاده‌ای رسانده‌اند. استودیوها حالا ریسک‌های بزرگ‌تری را پذیرفته، سبک‌های انیمیشن خود را بهبود بخشیده و هر مبارزه را به یک درامای احساسی فوق‌العاده تبدیل می‌کنند. البته نباید فراموش کنیم که این دهه، یک تغییر اساسی در نحوه قاب‌بندی نبردها تجربه کرده است.

بسیاری از درگیری‌های مهم اخیر، از خشونت مطلق فاصله می‌گیرند و از طریق طراحی مبارزات دقیق (کوریوگرافی) و تصاویر چشمگیر، ایده‌های خلاقانه خود را مطرح می‌کنند. نبردهایی که در ادامه معرفی خواهیم کرد، یا رویارویی‌های تن‌به‌تن و هیجان‌انگیز دنیای هستند، یا مبارزاتی تیمی محسوب می‌شوند که قهرمانان داستان را برای یک حماسه فوق‌العاده در تاریخ انیمه آماده می‌کنند. مبارزه‌هایی مثل نبرد ثورفین (Thorfinn) علیه ثورکل (Thorkell) یا لوفی (Luffy) در برابر کایدو (Kaido)، به خوبی ثابت کردند که انیمه تا چه حد پیشرفت کرده و احتمالا این روند سعودی هیچ انتهایی نخواهد داشت. با مجله بازار و نگاهی به ۱۰ نبرد برتر انیمه از سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ همراه باشید.

مبارزه شخصیت Thorfinn علیه Thorkell

یک نبرد بی‌رحمانه

دوئل «ثورفین» و «ثورکل» در سکانس «پل لندن» در فصل اول انیمه Vinland Saga، یک درگیری واقع‌گرایانه و استخوان‌شکن میان یک نوجوان کوچک و سرشار از خشم و البته یک جنگجوی غول‌پیکر است. در این نبرد خبری از قدرت‌های جادویی یا حرکات پایانی پر زرق و برق نیست؛ تنها تبر، چاقو و تکنیک مطلق وجود دارد. شخصیت ثورکل در این سکانس سنگ‌ها را مانند گلوله‌های توپ پرتاب می‌کند و سلاح‌هایی را به کار می‌گیرد که می‌توانند ثورفین را با یک ضربه له کنند.

در مقابل، ثورفین مانند یک جانور وحشی عمل می‌کند. ثورکل پژواک درهم‌پیچیده‌ای از فرهنگ جنگاوری بوده و همین ویژگی او بود که زندگی «ثورفین» را تباه کرد. برای ثورفین، پیروزی به معنای افتخار نیست، بلکه به معنای اثبات خود و زنده ماندن برای دنبال کردن مسیر انتقام است. تنش حاکم بر این نبرد، همراه با یکی از دقیق‌ترین و واقع‌گرایانه‌ترین انیمیشن‌های مبارزه‌ای سال‌های اخیر به تصویر کشیده شده، عنصری که نبرد ثورفین علیه ثورکل را در بحث‌های مربوط به مبارزات مدرن، زنده نگه داشته است.

مبارزه شخصیت Mob علیه Toichiro

برتری احساسات در برابر قدرت

قسمت پایانی فصل دوم Mob Psycho 100، از تمام زمینه‌چینی‌های داستانی میان «موب» و رهبر گروه «کلاو» یعنی «توئیچیرو سوزوکی»، به طور کامل بهره‌ می‌برد. این قسمت اساسا نمایشی از یک فاجعه است. نابود شدن شهر توسط قدرت‌های ذهنی و مبارزه دو اسپر (Esper) قدرتمند داستان، آنچنان نیرویی را به نمایش می‌گذارد که حتی با استانداردهای انیمه هم جور در نمی‌آید. یکی از نکاتی که این نبرد را خاص می‌کند، نحوه به تصویر کشیدن رشد شخصیت «موب» در این رویداد است.

این مبارزه با نشان‌دادن انتخاب‌های مکرر موب، تحمل ضربات حریف، منحرف‌کردن انرژی و تلاش برای نجات دشمن به‌جای نابود کردن او، به خوبی بر جزئیات نبرد تمرکز می‌کند. این مبارزه از نظر بصری هم فوق‌العاده افسارگسیخته و چشمگیر است، اما جذابیت اصلی آن، تماشای خویشتن‌داری احساسی و همدلی موب با دشمنش است. این یکی از معدود مبارزه‌های این لیست است که طی آن، پیروزی قهرمان به امتناع او از نبرد و رها کردن دشمن خود خلاصه می‌شود.

مبارزه Naruto و Sasuke علیه Momoshiki

بالاخره بوروتو هم هیجان را تجربه کرد

قسمت ۶۵ «بروتو» با عنوان «پدر و فرزند»، لحظه‌ای است که انیمه Boruto: Next Generations بالاخره از زیر سایه Naruto: Shippuden خارج می‌شود. مبارزه تیمی «ناروتو اوزوماکی» و «ساسکه اوچیها» بزرگسال علیه «موموشیکی»، یک سکانس هیجان‌انگیز، خالص و بی‌پرده است. استفاده مکرر از چاکرا، به کار گرفتن ترفندهای رینگان (Rinnegan)، جابجایی‌های میان بعدی و تبادل جوتسوهای عظیم، همگی در این نبرد به اوج خود می‌رسند. طرفداران و منتقدان بارها از این قسمت به عنوان یکی از بهترین نبردهای انیمیشنی این فرنچایز یاد کرده‌اند.

هماهنگی بی‌کلام «ناروتو» و «ساسکه»، جابجایی در میانه هوا و ساختن کمبوهای مرگبار، حس یک همکاری بی‌نقص را می‌دهد که جنگجویان آن، دهه‌ها در کنار هم مبارزه کرده و تجربه کسب کرده‌اند. تماشای شخصیت بوروتو، درحالی که پدر و مربی‌اش با تمام وجود برای او می‌جنگند، به کینه و در نهایت احترام او نسبت به نقش «ناروتو» به عنوان هوکاگه گره می‌خورد. تماشای این نبرد حتی به عنوان یک کلیپ کوتاه و مستقل هم جذاب است، اما تجربه آن در دل داستان، به مراتب تاثیر بیشتری در مخاطب خواهد گذاشت.

مبارزه All Might علیه All For One

پایانی بر یک حماسه

رویارویی بخش «کامینو» در فصل سوم My Hero Academia، یک نبرد کلاسیک از نوع «آخرین مقاومت» را به تصویر می‌کشد. شخصیت «آل مایت» که در حال سوزاندن بقایای وان فور آل (One For All) است، در یک نبرد سینمایی به مصاف دشمن دیرینه‌اش، آل فور وان (All For One)، می‌رود؛ نبردی که مشخص می‌کند چه کسی دوره بعدی قهرمانان را رقم خواهد زد. قسمت ۴۹ این مجموعه، نشان می‌دهد که چگونه آل مایت با از دست دادن قدرتش، به تدریج کوچک‌تر و ضعیف‌تر می‌شود.

عنصری که این نبرد را به عنوان یکی از بهترین‌ مبارزه‌های دهه تثبیت می‌کند، میزان تغییراتی است که در وضعیت و مسیر روایی مجموعه ایجاد می‌کند. این نبرد به طور عمومی محدودیت‌های آل مایت را آشکار کرده، نماد شکست‌ناپذیری و امید را فرو می‌ریزد و وظیفه نجات دنیا را به قهرمان‌های نسل بعدی می‌سپارد. پیشامدهای این نبرد است که این رویارویی را برای سال‌ها در صدر رتبه‌بندی‌های طرفداران برای انتخاب بهترین مبارزه تثبیت می‌کند.

مبارزه Luffy علیه Kaido

وقتی حالت Gear 5 ورود باشکوهش را جشن می‌گیرد

رویارویی نهایی «لوفی» با «کایدو» در انیمه One Piece، یک داستان افسانه‌ای در میان انیمه‌های شونن است. بازه‌ای که ماجرای Roof Piece آغاز می‌شود و تا رونمایی از Gear 5 ادامه دارد، بدون تردید یکی از مبارزات برتر دنیای انیمه در این دهه را به تصویر می‌کشد. این نبرد به دلیل نحوه نمایش واضح رشد قدرت‌های لوفی، بسیار خاص است. در واقع هر شکست، لوفی را به کاوش در اعماق بیشتری از قابلیت‌هایش سوق می‌دهد؛ از استفاده پیشرفته از قدرت هاکی (Haki) گرفته تا آن جهش خارق‌العاده‌اش به حالت Gear 5 که در این مبارزه دیدیم.

در حالی که جلوه‌های بصری این مبارزه هم توجه زیادی را به خود جلب کرد، اما هسته احساسی این نبرد تقریبا به همان اندازه قدرتمند است. طی این رویداد لوفی فقط برای پیروزی در یک دوئل نمی‌جنگد؛ او در تلاش است تا یک کشور را آزاد کرده و به قول «اودن» عمل نماید. زمانی که قدرت Gear 5 از راه می‌رسد، این مبارزه به ترکیبی برابر از یک رویارویی اسطوره‌ای و نتیجه سال‌ها زمینه‌چینی تبدیل می‌شود. این مبارزه، آشوبناک، بحث‌برانگیز و در یک کلام، فراموش‌نشدنی است.

مبارزه Goku علیه Jiren 

نبرد نهایی در دراگون بال

در آرک «تورنمنت قدرت» از Dragon Ball Super نبردهای زیادی وجود دارد، اما قسمت ۱۳۰ این مجموعه یک شگفتی به همراه داشت. مبارزه «گوکو» با «جیرن» در حالت اولترا اینستینکت (Ultra Instinct)، یک رویداد جهانی و فراموش نشدنی بود. این انیمه، هر یک از تکنیک‌های لازم برای یک نبرد سریع را استفاده کرد تا کشمکش‌های قدرت و مبارزات نمادین خود را تا حدی بهبود ببخشد که مرزهای موجود در ژانر هنرهای رزمی را تغییر دهد.

زبان بصری «اولترا اینستینکت» لحظاتی را به تصویر می‌کشید که طی آن گوکو به سختی انگشتان خود را حرکت می‌‌داد. این  در حالی بود که جیرن تمام توان خود را در هر ضربه به کار می‌گیرفت و از هیچ تلاشی برای نابود کردن حریف خود دریغ نمی‌کرد. آنچه واقعا این درگیری از یک مبارزه ساده، به نبردی افسانه‌ای تبدیل می‌کند، حس خاتمه و پایان داستان است. جیرن فقط یک شرور تکراری جدید نیست، بلکه دیواری در برابر گوکو است که برای نجات و بقای دنیا، تخریب آن لازم است. اگرچه سال‌ها از پخش Dragon Ball Super می‌گذرد، اما ماجرای این نبرد همچنان در فضای مجازی و در بحث‌های میان طرفداران مطرح می‌شود.

مبارزه تیمی Yuji و Todo علیه Mahito

جوجوتسو کایسن در اوج

قسمت‌های مربوط به خط داستانی حادثه شیبویا از انیمه Jujutsu Kaisen مملو از لحظات بزرگ است. با این وجود بخشی که «یوجی» و «تودو» به صورت تیمی با «ماهیتو» مبارزه می‌کنند، در سطحی دیگر قرار دارد. این نبرد هم انیمیشن‌های فوق‌العاده‌ای دارد و هم قوس‌های شخصیتی این کاراکترها را به تکامل می‌رساند. در این رویداد، یوجی از شکست‌های پی‌درپی خود در هم شکسته و از همین رو، تودو از راه می‌رسد تا او را به مبارزه بازگرداند و به همین دلیل، ماهیتو به فرم جدیدی در می‌آید تا هر دوی آن‌ها را شکست دهد.

مخاطب در این مبارزه فرصت نفس کشیدن ندارد. سکانس‌های مربوط به فلش سیاه (Black Flash)، جابجایی‌های سریع با تکنیک بوگی ووگی (Boogie Woogie) و بدن دائماً در حال تغییر ماهیتو، خیابان‌های شیبویا را به یک میدان نبرد فوق‌العاده تبدیل می‌کنند. آنچه این نبرد را تعالی می‌بخشد، اتفاقات احساسی همزمان با مبارزات است. این مبارزه تقابلی میان احساس گناه و خشم یوجی در برابر بی‌رحمی خالص و شادمانه ماهیتو است. مبارزه مذکور همان لحظه‌ای است که «یوجی» باید تصمیم بگیرد که در این دنیای تاریک، نهایتا چه سرنوشتی را برای خود رقم خواهد زد.

مبارزه Tanjiro و Giyu علیه Akaza

سریع‌ترین رویارویی تیمی در شیطان‌کش

اگر Demon Slayer: Mugen Train، آکازا را به عنوان یک هیولای غیرقابل توقف معرفی کرد، فیلم Infinity Castle همان نقطه است که سرنوشت این شخصیت مشخص می‌شود. این فیلم به هنگام مبارزه با این شخصیت، عملا به یک صحنه اکشن بی‌رحمانه، سریع و طولانی تبدیل می‌شود. نبرد «تانجیرو» و هاشیرای آب، «گیو تومیوکا» با یک شیطان رتبه بالا، از آن لحظاتی است که نمی‌توان آن را به راحتی فراموش کرد.

آکازا در این نبرد به شکلی بی‌رحمانه از مشت‌های خود برای رفتن به اعماق قلعه استفاده می‌کند و فرم‌های آتشین تانجیرو و تکنیک‌های آب گیو در برابر ضربات «مرگ ویرانگر» آکازا، طوفانی از قدرت‌های مختلف را رقم می‌زند. انیمیشن‌های طراحی شده برای قابلیت سوزن قطب‌نمای آکازا (Compass Needle) هم در این نبرد غوغا می‌کند. اما آنچه واقعا این مبارزه را در لیست «بهترین‌های دهه» قرار می‌دهد، نوسانات احساسی صورت گرفته در حین مبارزات است.

همانطور که تانجیرو به هنگام نبرد پایش را فراتر از محدودیت‌هایش می‌گذارد، فیلم به عمق گذشته انسانی آکازا به عنوان «هاکوجی» می‌پردازد. این مبارزه در واقع تقابلی بی‌نقص میان آینده و گذشته بوده که با سیلی از قدرت‌های مختلف و انیمیشن‌های زیبا، تزیین شده است.

مبارزه Saitama علیه Boros

یک نبرد کلاسیک واقعی در دنیای شونن

قسمت پایانی فصل اول انیمه One-Punch Man، «سایتاما» را در مقابل جنگ‌سالار قدرتمند بیگانه‌ها، «بوروس»، قرار می‌دهد. این نبرد به طرز شگفت‌انگیزی موفق می‌شود هم یک پارودی خنده‌دار و هم یک اکشن فوق‌العاده را به تصویر بکشد. در قسمت ۱۲از فصل اول این انیمه، سایتاما سریع‌تر و قدرتمندتر از هر لحظه دیگری به نظر می‌رسد و این نبرد سهمگین، خیلی زود به سفری خارج از اتمسفر تبدیل می‌شود. قدرت‌های بازیابی سلامتی بوروس و حملات پرتوگونه‌اش که می‌تواند کهکشان را نابود کند، سایتاما را مجبور می‌کند تا به ضرباتی فراتر از مشت‌های معمولی و نمادینش روی بیاورد.

بخش عمده این نبرد به این شکل است که «بوروس» به طور مدام خودنمایی می‌کند و این در حالی است که سایتاما با آرامش آزاردهنده‌اش، پاسخ این شخصیت را داده و مبارزه ادامه پیدا می‌کند. این نبرد  شامل چرخش‌های دیوانه‌وار دوربین، حرکات فوق‌العاده سریع و نقاشی‌هایی است که فوق‌العاده نرم و روان به نظر می‌رسند. این مبارزه شبیه به یک باس فایت مدرن است که سازنده‌ها آن را برای قسمت پایانی انیمه طراحی کرده‌اند و حتی مبارزات فصل‌های بعدی هم نمی‌توانند به کیفیت آن نزدیک شوند. البته که این تنها مبارزه جذاب این انیمه نیست و شما در ادامه می‌توانید نبرد سایتاما و جینوس (Genos) را تماشا کنید:

مبارزه لیوای علیه Beast Titan

استاندارد طلایی یک مبارزه بی‌نقص

قسمت ۵۴ انیمه Attack on Titan به عنوان یکی از بهترین قسمت‌های انیمه‌ای تمام دوران شناخته می‌شود. مبارزه «لیوای» و تایتان جانور (Beast Titan) محور اصلی این قسمت را تشکیل می‌دهد. این اپیزود درحالی آغاز می‌شود که «اروین»، یک حمله انتحاری را برای منحرف کردن ارتش تایتان‌های «زیک» رهبری می‌کند و لیوای از این هرج و مرج برای انجام یک ماموریت انفرادی استفاده می‌کند. آنچه در ادامه پیش می‌آید، تصاویری محو از حرکات آکروباتیک لیوای است که با استفاده از ابزار مانور سه‌بعدی (ODM Gear) صورت می‌گیرد. قهرمان ما با استفاده از این حرکات، ضربات دقیق و با جزئیاتی را به تایتان جانور وارد می‌کند تا با یکی از تهاجمی‌ترین انیمیشن‌هایی که این انیمه تا به حال خلق کرده، روبه‌رو شویم.

این مبارزه کوتاه است، اما هر لحظه آن پر از معنا و جزئیات است. دوربین، لیوای را از تایتانی به تایتان دیگر دنبال می‌کند و این در حالی اتفاق می‌افتد که او از آنها به عنوان سکوی پرش استفاده کرده، تا در یک حمله برق‌آسا به تایتان جانور برسد. فراتر از جلوه‌های بصری، این نبرد نقطه اوج وسواس اروین، وفاداری لیوای و تمایل نیروهای شناسایی برای فدا کردن جان خود در ازای یک شانس مجدد برای امید است.

نظر شما در مورد نبرد‌های معرفی شده چیست؟ کدام مبارزه را بهتر از سایرین می‌دانید؟ جای چه نبرد‌های دیگری خالی است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: CBR

معرفی بهترین بازی‌های سال در شب نشینی یلدای بازار استریت + هدست وی‌آر برای بینندگان