معرفی بهترین فیلم‌های کریسمسی که باید مشاهده کنید

با نزدیک شدن به تعطیلات سال نوی میلادی، می‌خواهیم بهترین فیلم‌های کریسمسی تاریخ را مرور کنیم. با مجله بازار همراه باشید.

سال نوی میلادی با مفاهیم مهمی مثل عشق، شادی، امید و سرخوشی گره خورده است. از همین رو،  استودیوهای فیلمسازی طی دهه‌های گذشته آثاری را ساخته و روی پرده نقره‌ای آورده‌اند که در کنار نمایش پیام‌های ارزشمند پیرامون موضوعات گفته‌شده، سرگرم‌کننده هستند؛ از کمدی‌های خانوادگی و انیمیشن‌های نوستالژیک گرفته تا اکشن‌های غیرمتعارف و داستان‌های احساسی. در ادامه مقاله، تعدادی از بهترین فیلم‌های کریسمسی که ارزش دیدن دارند را معرفی می‌کنیم.

Elf 2003

فیلم Elf به کارگردانی جان فاورو (Jon Favreau) و نقش‌آفرینی ویل فرل (Will Ferrell) در نقش بادی، یکی از ماندگارترین آثار کریسمسی قرن بیست ‌و یکم است. بادی مردی بزرگسال است که در کودکی به‌طور تصادفی وارد کیسه هدایای بابا نوئل شد و از همان زمان در قطب شمال بزرگ می‌شود. او فکر می‌کند خودش هم یک الف است. وقتی پدرناتنی‌اش تصمیم می‌گیرد بادی باید خانواده واقعی‌اش را پیدا کند، راهی نیویورک می‌شود تا با پدرش ملاقات کند؛ پدری که به کار اعتیاد داشته و هیچ علاقه‌ای به کریسمس ندارد .او حالا باید با مردی بزرگسال کنار بیاید که ادعا می‌کند پسرش است.

فیلم Elf نه تنها در گیشه موفق بود و تبدیل به یک اثر محبوب شد، بلکه امتیاز ۸۶ درصد را در وب سایت Rotten Tomatoes کسب کرد. این اثر همچنین منبع الهام یک تئاتر موزیکال و یک ویژه‌ برنامه انیمیشنی شد و جایگاه خود را به‌عنوان یک کلاسیک مدرن کریسمسی تثبیت کرده است. ترکیب طنز ویل فرل، خوش‌بینی بی‌پایان شخصیت اصلی و فضاسازی شاد فیلم، آن را به انتخابی عالی برای تعطیلات تبدیل کرده است.

Die Hard 1988

فیلم Die Hard با نقش‌آفرینی بروس ویلیس (Bruce Willis) به عنوان یکی از بحث‌برانگیزترین و متفاوت‌ترین آثار کریسمسی محسوب می‌شود. مک‌کلین، یک کارآگاه اهل نیویورک، برای دیدن همسر سابقش به مهمانی کریسمس شرکت او می‌رود اما با یک حمله تروریستی در برج ناکاتومی رو‌برو می‌شود. وظیفه او نجات گروگان‌ها، شکست تروریست‌ها و در نهایت «نجات کریسمس» است.

آلن ریکمن (Alan Rickman) در نقش هانس گروبر، رهبر تروریست‌ها، عملکردی به‌یادماندنی ارائه می‌دهد که تا امروز یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های شرور در سینماست. البته بسیاری اعتقاد دارند جان سخت یک فیلم کریسمسی نیست؛ چون برخلاف دیگر آثار کریسمسی روی اکشن و کشت و کشتار تمرکز دارد. با این حال، رخ دادن داستان همزمان با کریسمس و پخش آهنگ‌های مرتبط مثل Winter Wonderland، Ode to Joy، و آهنگ کلاسیک Run-DMC با نام Christmas in Hollis باعث شده بقیه کارشناسان نظر متفاوتی داشته باشند. در ضمن، فیلم Die Hard نه تنها یکی از بهترین اکشن‌های تاریخ است، بلکه نمونه‌ای برجسته از فیلم کریسمسی غیرسنتی است که به کلیشه‌ها (المان‌های کمدی، عاشقانه و خانوادگی) پایبندی ندارد.

Home Alone 1990

فیلم Home Alone به کارگردانی کریس کلمبوس (Chris Columbus) و نقش‌آفرینی مکالی کالکین (Macaulay Culkin) یکی از نمادین‌ترین آثار کریسمسی دهه ۹۰ میلادی است. داستان حول پسربچه‌ای نه‌ ساله به نام کوین می‌چرخد که خانواده‌اش او را در شلوغی سفر کریسمسی‌شان در خانه جا می‌گذارند. با رخ دادن این اتفاق، کوین از تمامی قوانین محدود‌کننده والدینش رها شده و خود را با خوراکی‌های بی‌حد و مرز مشغول می‌کند. اما ورود سارقان زندگی آرام او را به میدان نبردی پر از تله‌های خنده‌دار و پرخطر تبدیل می‌کند.

فیلم Home Alone با وجود طنز و اکشن‌های اغراق‌آمیزش داستانی درباره خانواده و عشق میان والدین و فرزندان است؛ زیرا تجربه تنها ماندن و مقابله با خطر، کوین را به درک عمیق‌تری از ارزش خانواده می‌رساند. فیلم با ترکیبی از کمدی فیزیکی، لحظات احساسی و شخصیت‌های پرانرژی، همزمان سرگرم‌کننده و تاثیرگذار بوده و نشان می‌دهد که حتی در میان هرج‌ و مرج، اتحاد خانوادگی اصلی‌ترین عنصر کریسمس است.

Lethal Weapon 1987

فیلم Lethal Weapon با  وجود اختلاف نظرها بدون شک یک اثر کریسمسی محسوب می‌شود؛ چون با ترانه Jingle Bell Rock آغاز می‌شود، صحنه‌ای در محل فروش درختان کریسمس دارد و در نهایت با جمع شدن اعضای خانواده کنار درخت کریسمس در روز عید به پایان می‌رسد. همانند بسیاری از فیلم‌های موفق این ژانر، داستان یک پیام اخلاقی مهم دارد. ریگز در طول ماجرا به ارزش ادامه زندگی پی برده و مورتاگ هم یاد می‌گیرد نباید بر اساس ظاهر یا رفتارهای غیرعادی دیگران را قضاوت کند و همچنین اعتماد کورکورانه به دوستان قدیمی همیشه تصمیم درستی نیست.

یکی از تاثیرگذارترین لحظات فیلم Lethal Weapon به هدیه‌ای مربوط می‌شود که بار معنایی سنگینی دارد: ریگز گلوله‌ای را که قرار بود با آن به زندگی خود پایان دهد، به مورتاگ می‌دهد. این هدیه در نگاه اول عجیب به نظر رسیده و شاید از نظر کاربرد به اندازه یک جفت جوراب نو مفید نباشد اما از نظر احساسی معنایی عمیق دارد. همین توجه به پیام‌های اخلاقی و تحول درونی شخصیت‌هاست که فیلم را در کنار یک اکشن پلیسی، به اثری متناسب با کریسمس تبدیل می‌کند.

A Christmas Story 1983

فیلم A Christmas Story به کارگردانی باب کلارک (Bob Clark) یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار کریسمسی سینماست. داستان درباره رالفی پارکر، پسربچه‌ای نه‌ ساله با نقش‌آفرینی پیتر بیلینگزلی (Peter Billingsley) است که بزرگ‌ترین آرزویش دریافت یک تفنگ بادی Red Ryder برای کریسمس است. روایت از زاویه دید رالفیِ بزرگسال انجام شده و زندگی یک خانواده معمولی را در آستانه تعطیلات نشان می‌دهد؛ خانواده‌ای با پدری سخت‌گیر، مادری دلسوز و فرزندی که یک آرزوی کوچک دارد.

جدا از طنز، فیلم A Christmas Story داستانی صمیمانه درباره رشد و تلاش والدین برای خوشحال کردن فرزندشان بوده و شخصیت‌پردازی‌های بشدت قابل‌درکی دارد. به همین دلیل، پس از دهه‌ها همچنان محبوب مانده و جایگاه خود را به‌عنوان یکی از کلاسیک‌های ماندگار کریسمس حفظ کرده است.

Edward Scissorhands 1990

فیلم Edward Scissorhands به کارگردانی تیم برتون (Tim Burton) با یک ایده ساده آغاز می‌شود: مادربزرگی برای نوه‌اش تعریف می‌کند که چرا هر سال در شب کریسمس برف می‌بارد. بخش زیادی از فیلم در فضای آفتابی و رنگارنگ دهه ۵۰ میلادی می‌گذرد اما آغاز و پایان داستان (مهم‌ترین لحظات احساسی آن) در فضایی برفی و کاملاً کریسمسی رخ می‌دهند. تضاد بین گرمای بصری و سرمای درون شخصیت اصلی، یکی از امضاهای برتون در این فیلم است. در ضمن، جانی دپ (Johnny Depp) در نقش ادوارد دست قیچی جلوی دوربین آمده و موجودی منزوی و معصوم را به تصویر کشیده است.

یکی از ماندگارترین صحنه‌های فیلم Edward Scissorhands زمانی رخ می‌دهد که ادوارد برای دختری که دوستش دارد، مجسمه‌های یخی می‌تراشد و بواسطه این اتفاق، بارش برف شکل می‌گیرد. همین اتفاق، توضیحی برای بارش‌های برف می‌شود. از نظر مفاهیم، Edward Scissorhands یکی از شخصی‌ترین آثار تیم برتون محسوب می‌شود؛ فیلمی درباره طردشدگی از جامعه و تفاوت که برتون همه را در دوران کودکی تجربه کرده بود.

How The Grinch Stole Christmas 2000

کتاب How the Grinch Stole Christmas با انیمیشن کوتاهی که در سال ۱۹۶۶ میلادی پخش شد، به شهرت رسید؛ اثری ۲۴ دقیقه‌ای که بر اساس کتاب دکتر سوس (Dr. Seuss) ساخته و به‌عنوان یک ویژه‌ برنامه تلویزیونی خیلی زود به یکی از محبوب‌ترین آثار کریسمسی تاریخ تبدیل شد. سال‌ها بعد و در سال ۲۰۰۰ میلادی، ران هاوارد (Ron Howard) تصمیم گرفت این داستان را در قالب یک فیلم سینمایی بلند اقتباس کند؛ اقتباسی که با فاصله گرفتن از سادگی نسخه کلاسیک، دنیایی پرجزئیات، رنگارنگ و اغراق‌آمیز را به تصویر کشیده و حال‌وهوای فانتزی داستان را به شکلی جذاب روی پرده نقره‌ای می‌آورد.

در این نسخه، جیم کری (Jim Carrey) در نقش گرینچ ظاهر می‌شود؛ شخصیتی منزوی و خشمگین که به‌دلیل طرد شدن در کودکی تصمیم می‌گیرد کریسمس را برای ساکنان شهر هوویل خراب کند. نقش‌آفرینی پرانرژی و همیشگی کری حتی زیر لایه‌های سنگین گریم حس شده و بخش زیادی از جذابیت فیلم را شکل می‌دهد. نقطه عطف داستان با ورود دختربچه‌ای به نام سیندی لو هو رقم می‌خورد؛ شخصیتی که با نگاه معصومانه‌اش، معنای واقعی کریسمس را به گرینچ یادآوری کرده و باعث می‌شود قلبش پر از احساسات شود.

Batman Returns 1992

فیلم Batman Returns به کارگردانی تیم برتون فصل تعطیلاتِ گاتهام را به شکلی کاملاً تاریک به تصویر می‌کشد. بتمن با نقش‌آفرینی مایکل کیتون (Michael Keaton) در فضایی زمستانی و یخ‌زده با دو دشمن غیرعادی مواجه می‌شود: پنگوئن با نقش‌آفرینی دنی دویتو (Danny DeVito) و کتوومن با نقش‌آفرینی میشل فایفر (Michelle Pfeiffer). خیابان‌های پوشیده از برف، تعقیب‌وگریزهای روی پشت‌بام‌ها و درگیری‌های خشن در کوچه‌های سرد، گاتهام را به شهری تبدیل می‌کند که بیشتر شبیه یک کابوس کریسمسی است تا محل برگزاری یک جشن.

تاثیرگذاری فیلم Batman Returns بیشتر از هر چیز بخاطر فضای خاص و لحن منحصربه‌فرد آن است؛ ترکیبی از طنز سیاه، اغراق و المان‌های گوتیک که امضای همیشگی تیم برتون محسوب می‌شود. پنگوئن دنی دویتو همزمان ترسناک و مضحک بوده و کت‌وومنِ میشل فایفر با رفتاری غیرقابل‌پیش‌بینی تقریباً هر صحنه‌ای را مال خود می‌کند. شاید فیلم Batman Returns بهترین اثر ابرقهرمانی تاریخ نباشد اما به‌سختی می‌توان فیلمی پیدا کرد که بتواند اینطور دنیای کمیک، طنز تاریک و آشوب را با هم ترکیب کند.

Scrooged 1988

فیلم Scrooged که در سال ۱۹۸۸ ساخته شد، اقتباسی آزاد از داستان کلاسیک سرود کریسمس اثر چارلز دیکنز (Charles Dickens) است. این فیلم به کارگردانی ریچارد دانر (Richard Donner) ساخته شد و بیل موری (Bill Murray) در نقش فرانک کراس دیده می‌شود؛ مدیر موفق اما بدبین یک شبکه تلویزیونی که نماد کامل جاه‌طلبی و بی‌رحمی فضای کاری دهه ۸۰ است. فرانک آنقدر درگیر قدرت و پول است که کارمندانش را مجبور می‌کند شب کریسمس برای پخش زنده یک نسخه تلویزیونی از A Christmas Carol سر کار بمانند.

طبق آنچه در داستان اصلی رخ می‌دهد، فرانک کراس با ارواح کریسمس گذشته، حال و آینده روبه‌رو می‌شود؛ مواجهه‌هایی که قرار است او را با پیامدهای رفتارهایش آشنا کنند. طراحی این ارواح و اجرای آن‌ها از نقاط قوت فیلم بوده و بازیگرانی مثل دیوید یوهانسن (David Johansen) و کارول کین (Carol Kane) با نقش‌آفرینی اغراق‌شده‌شان تمام توجه را جلب می‌کنند. همچنین بابکت گلدث‌ویت (Bobcat Goldthwait) در نقش یکی از کارکنان عصبی شبکه درخشیده و غیرقابل‌پیش‌بینی عمل می‌کند.

فیلم Scrooged در زمان اکران با استقبال خوبی در گیشه روبه‌رو شد و منتقدان هم لحن تند، طنز سیاه و نگاه آن به کریسمس را تحسین کردند. این فیلم در سایت Rotten Tomatoes امتیاز بالایی دریافت کرد و راجر ایبرت آن را یکی از بهترین آثار زمان خود دانست. البته تنها یک نامزدی اسکار نصیبش شد اما در گذر زمان به لیست آثار کالت راه پیدا کرد. ترکیب فضای دهه ۸۰ با شوخ‌طبعی خاص بیل موری باعث شده Scrooged برای بسیاری از مخاطبان انتخاب ثابت شب‌های کریسمس باشد؛ فیلمی که نشان می‌دهد حتی بدبین‌ترین آدم‌ها هم می‌توانند فرصتی برای تغییر داشته باشند.

It’s A Wonderful Life 1946

در تاریخ سینما، فیلم It’s a Wonderful Life جایگاهی ویژه به‌عنوان شاخص‌ترین و ماندگارترین اثر کریسمسی دارد. این فیلم که در سال ۱۹۴۶ میلادی به کارگردانی فرانک کاپرا (Frank Capra) ساخته شد، حین اکران اولیه نه در گیشه موفق بود و نه تحسین منتقدان را به‌طور کامل به دست آورد. با این حال، داستان انسانی و عاطفی آن درباره مردی به نام جرج بیلی است؛ همسر و پدری که ایمانش به زندگی را از دست داده و در آستانه تصمیمی تلخ قرار دارد. در همین حین، فرشته‌ای به نام کلارنس وارد زندگی‌اش شده و زندگی جرج را برای همیشه تغییر می‌دهد.

کلارنس با نشان دادن دنیایی که در آن جرج بیلی هرگز متولد نشده، به او ثابت می‌کند که تاثیر یک انسان در موفقیت‌های بزرگ و بیرونی خلاصه نمی‌شود، بلکه در بهبود زندگی اطرافیان و محبت‌های کوچک روزمره معنا پیدا می‌کند. فیلم این ایده را مطرح می‌کند که فداکاری، مسئولیت‌پذیری و پایبندی به اخلاق (حتی اگر از بیرون کم‌اهمیت به نظر برسد) می‌تواند ارزشی بسیار بزرگی داشته باشد. همین پیام ساده اما بنیادین است که It’s a Wonderful Life را به الگویی برای بسیاری از فیلم‌های کریسمسی تبدیل کرده است.

سرنوشت فیلم It’s a Wonderful Life با گذشت زمان کاملاً تغییر کرد. پس از انتشار عمومی در دهه ۷۰ میلادی و پخش مکرر از تلویزیون، این اثر به یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های کریسمسی تاریخ بدل شده و در سال ۱۹۹۰ هم به فهرست ملی فیلم‌های آمریکا راه پیدا کرد. فیلم It’s a Wonderful Life فقط شامل نوستالژی نشده و یادآوری می‌کند کریسمس درباره ارتباطات انسانی است؛ پیامی که به لطف نقش‌آفرینی کم‌نقص بازیگران کاملاً تاثیرگذار است.

نظر شما در رابطه با لیست بهترین فیلم‌های کریسمسی چیست؟ نظرات‌تان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

رازهای یوتوب فارسی؛ میزگیم با سک‌شات – قسمت اول