معرفی هیولاهای ترسناک دنیای گیم و سینما | ماریونت از Possum

یکی از نکات مهم و جالبی که تماشای فیلم‌های ترسناک را هیجان‌انگیزتر می‌کند، اغلب ترکیب آن با ژانرهای دیگر مانند روانشناختی یا علمی‌تخیلی یا موضوعات دینی و فراطبیعی است.  در فیلم روانشناختی و ترسناک Possum (صاریغ) که به کارگردانی متیو هولنس که در سال ۲۰۱۸ اکران شد، بیشترین عنصری که تاثیر شگرفی را بر مخاطب می‌گذارد، عروسک مخوف و عجیب و غریب فیلم است.

ماریونت نه‌تنها به عنوان یک شیء فیزیکی حضور دارد، بلکه نمادی دقیق و قدرتمند از ترس‌ها و آسیب‌های روحی شخصیت اصلی، فیلیپ، نیز محسوب می‌شود. این عروسک صرفا یک وسیله‌ نمادین نیست، بلکه در قالب یک شخصیت پیچیده عمل می‌کند که تجسمی از تروما، سوءاستفاده و شکنجه‌ی روانی است.

عروسک ماریونت از لحاظ بصری تاثیرگذاری زیادی دارد که آن را از فیلمبرداری کیت فریزر نگاتیو ۳۵ میلی‌متری گرفته و تقویت شده است. رنگ‌های زرد کدر و قهوه‌ای تیره، ظاهر بیمارگونه‌ عروسک را تشدید کرده و فضای بصری را همزمان نوستالژیک و ناآرام نشان می‌دهد. این ترکیب رنگ و طراحی، حال و هوای خاصی را به فیلم داده و نشان می‌دهد که چگونه جلوه‌های عملی می‌توانند به جای شوک دادن صرف، به شکلی هنرمندانه در خلق ترس روان‌شناختی به کار روند.

اهمیت نمادین و تجسم روانشناختی

عروسک ماریونت در فیلم «Possum» نمادی چندلایه است که به شکل‌های مختلف معنی پیدا می‌کند. این عروسک در واقع تجسم وضعیت روانی متلاشی شده و گذشته پر از آسیب فیلیپ است. پاهای به شکل عنکبوت آن به انگشتان مهاجم شباهت دارند و اشاره ظریفی به آزار جنسی‌ای است که فیلیپ از سوی عمویش، موریس متحمل شده است. بازگشت مداوم عروسک، علی رغم تلاش‌های چند باره فیلیپ برای نابود کردن یا سر به نیست کردن آن، استعاره‌ای از ماهیت گریزناپذیر و شرط مواجهه و پذیرش روانی تروما یا همان آسیب روانی است.

واژه «Possum»، خود دارای بار نمادین و عمیقی است و به رفتار صاریغ‌ها (گونه‌ای از کیسه‌داران به شکل موش)، اشاره دارد که در هنگام تهدید «خود را به حالت مرده» نشان می‌دهند. . این ویژگی با مکانیزم دفاعی فیلیپ، یعنی خاموشی احساسی و گسست روانی در مواجهه با محرک‌های ناشی از تروما، شباهت دارد.

تاثیر بر ساختار روایی فیلم

در شکل روایت فیلم، عروسک Possum همزمان هم نقش آنتاگونیست و هم بازتابی بیرونی از ذهنیت فیلیپ را ایفا می‌کند. فیلیپ، که یک عروسک‌گردان بدنام کودکان است، همراه با این عروسک و بار روانی آن به خانه‌ی کودکی‌اش بازمی‌گردد. رابطه‌ی او با این عروسک انگل‌وار و وابسته است که هرچه سعی می‌کند آن را دور بیندازد، نمی‌تواند. این حس وحشت بازتاب ناتوانی فیلیپ در رهایی از گذشته‌ی پر از تروما و آسیب روانی‌اش است.

می‌توان به این شکل توصیف کرد که عروسک مذکور بازتابی از ذهن فیلیپ و ساخته‌ی خود اوست، که نشان می‌دهد قربانیان تروما اغلب ساختارهای روانی ایجاد می‌کنند تا بتوانند تجربیات خود را پردازش کنند، زیرا مواجهه‌ی مستقیم با آن‌ها بسیار دردناک است.

در طول فیلم، مرز بین فیلیپ و ماریونت به تدریج محو می‌شود، که نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی پیچیده‌ی بین قربانی و عامل آزار، به‌ویژه در موارد تروما و سوءاستفاده‌ی نسلی است. نقطه عطف داستان زمانی رخ می‌دهد که فیلیپ با شکستن گردن عروسک، آن را «می‌کُشد»  ــ یک عمل نمادین که نشان‌دهنده‌ی پیشرفت روانی او و مواجهه‌ی مستقیم با آزارهای گذشته‌اش است.

تاثیر هنری و فرهنگی

عروسک «Possum» تحت تاثیر سنت دیرینه عروسک‌های ترسناک در سینمای وحشت قرار دارد، اما در عین حال هویتی مستقل و منحصر به‌فردی از خود ارائه می‌دهد. طراحی آن به‌طور عمدی بر ترس‌های غریزی مانند عنکبوت‌هراسی و وحشت از ناهنجاری‌های انسانی تأکید دارد، درحالی‌که همچنان کیفیتی دست‌ساز را حفظ می‌کند که نشان می‌دهد این عروسک یک اثر هنری است، نه موجودی ماورایی.

منتقدان تاکید کرده‌اند که عروسک Possum وحشت را بیشتر از طریق القای ترس و نمادگرایی ایجاد می‌کند تا نمایش صریح خشونت یا عناصر فراطبیعی. طراحی آن به دلیل کیفیت بصری ناخوشایندش تحسین شده و به فضای سنگین و خفقان‌آور فیلم کمک می‌کند. از طرف دیگر، مخاطبانی که به نوعی تجربه این آسیب‌های روحی، به ویژه سوء استفاده در دوران کودکی را داشتند، می‌توانند به طور با آن همذات پنداری کنند.

نقش عروسک ماریونت در روایت داستان

عروسک Possum به‌عنوان یک عنصر وحشت‌آفرین، پل ارتباطی میان روایت‌های واقعی و نمادین فیلم است. در سطح ظاهری، این عروسک نمادی از شکست حرفه‌ای فیلیپ به‌عنوان یک خیمه‌شب‌بازی است، اما دائما  به‌عنوان یادآوری از پیام اصلی فیلم عمل می‌کند: اینکه افراد همواره آسیب‌های خود را با خود حمل می‌کنند و نمی‌توانند به‌سادگی آن‌ها را دور ریخته یا نابود کنند.

یژگی رویایی روایت فیلم با توانایی ظاهراً ماورایی عروسک Possum در بازگشت مداوم، علی‌رغم تلاش‌های فیلیپ برای رهایی از آن، تقویت می‌شود. این مسئله تردیدی ایجاد می‌کند که آیا عروسک واقعاً دارای قدرت‌های فراطبیعی است یا صرفاً بازتابی از آشفتگی روانی فیلیپ محسوب می‌شود. سکوت و کم‌گویی فیلم نیز بر تأثیر بصری عروسک تأکید دارد، به طوری که حضور آن به تنهایی حالات روانی شخصیت را بدون نیاز به توضیح مستقیم انتقال می‌دهد.

عروسک ماریونت در فیلم Possum یکی از نماد‌های روان‌شناختی در سینمای وحشت معاصر است که نشان‌دهنده‌ی آسیب روانی شدید، سوءاستفاده و ماندگاری خاطرات سرکوب‌شده می‌باشد. طراحی هولناک، پیچیدگی نمادین و نقش روایی آن، این عروسک را فراتر از یک شیء ساده قرار داده و آن را به عنصری حیاتی در بررسی روان‌شناختی فیلم تبدیل می‌کند.

داستان زندگی بزرگ‌ترین یوتوبر ماینکرافت | میزگیم با عرفان تاکسیک