معرفی بهترین بازی‌های فرام سافتور سازنده سری دارک سولز

در این مقاله قصد داریم به معرفی بهترین بازی‌های فرام سافتور بپردازیم که سری دارک سولز را در پرونده هنری خود دارد. در ادامه همراه مجله بازار باشید.

کشور ژاپن طی سال‌های گذشته فعالیت خود در صنعت ویدیو گیم را افزایش داده و حالا محصولاتی را تولید می‌کند که نه فقط برای گیمرهای چشم بادامی، بلکه برای گیمرهای سراسر جهان جذابیت دارند. یکی از استودیوهای بازی‌سازی ژاپنی که طی سال‌های گذشته توانسته به شهرت زیادی در سطح جهان دست یابد، فرام سافتور (From Software) است.

استودیو فرام سافتور در سال ۱۹۸۶ در توکیو تاسیس شد و امروزه به‌عنوان یکی از خلاق‌ترین و تاثیرگذارترین استودیوهای صنعت بازی شناخته می‌شود که علاقه‌ای به پیروری از ترند روز نداشته و عملاً خودش ترندساز محسوب می‌شود. آثار فرام‌ سافتور به‌خاطر طراحی چالش‌برانگیز، داستان‌گویی غیرمستقیم، فضاهای تاریک و فلسفی و گیم‌پلی عمیق شهرت دارند. در ادامه قصد داریم بهترین بازی‌های فرام سافتور را معرفی کنیم.

Otogi 2: Immortal Warriors

اگر نگاهی به آثار اولیه فرام سافتور بیاندازید، با بازی‌هایی مثل King’s Field ،Shadow Tower Abyss ، Ninja Blade و Otogi 2: Immortal Warriors مواجه می‌شوید که نشان می‌دهد از همان ابتدا به سمت ژانر فانتری تاریک تمایل داشته است؛ ژانری که بعدها به امضای اصلی آن تبدیل شد. Otogi 2 را می‌توان یکی از بهترین‌ها در میان نخستین محصولات استودیو دانست. عنوان مزبور در سبک اکشن هک اند اسلشقرار گرفته و از نظر طراحی فضا و اتمسفر، به‌طرز شگفت‌انگیزی درگیرکننده است.

استودیو فرام سافتور در توسعه بازی Otogi 2: Immortal Warriors از المان‌هایی استفاده کرد که بعدها در تحت عنوان «بیلد» در عناوین نقش‌آفرینی‌تر این استودیو تکامل یافت. در ضمن، سیستم کنترل بازی از لحاظ استانداردهای امروزی قدیمی به‌نظر می‌رسند اما همان‌طور که اشاره شد، Otogi 2 ایده‌ها و نوآوری‌هایی داشت که در مسیر آینده فرام‌ سافت باقی ماندند و زمینه‌ساز موفقیت‌های بعدی آن شدند.

Dark Souls 2

بازی Dark Souls II بخاطر تفاوت‌های زیادی که با دیگر عناوین این مجموعه دارد، شدیداً مورد انتقاد طرفداران سرسخت قرار گرفته است. با این حال، هیچ کس نمی‌تواند کتمان کند که دنیای Dark Souls II به‌اندازه دیگر آثار فرام سافتور پرجزئیات و درگیرکننده است؛ حتی برخی از لوکیشن‌های آن را می‌توان از نظر طراحی و حس‌وحال برتر از نمونه‌های مشابه دانست. نمونه برجسته‌ی این موضوع، منطقه آرام و شاعرانه Majula است که شاید بهترین نقطه استراحت در میان تمام بازی‌های دارک سولز باشد.

مشکلات اصلی بازی Dark Souls II ریشه در تراکم بیش از حد دشمنان و باس‌ها داشته که در مقایسه با سایر عناوین مجموعه، از ظرافت طراحی کمتری برخوردارند. سیستم نقش‌آفرینی همچنان آزادی عمل بالایی برای شخصی‌سازی و قدرتمندسازی شخصیت‌ها فراهم می‌کند اما برخی تغییرات در مکانیک‌های اصلی، واکنش‌های متنقاضی را از سوی طرفداران برانگیخت. البته تفاوت‌های Dark Souls II آن را به یک بازی «ضعیف» تبدیل نمی‌کنند، بلکه اثری متفاوت با مقیاسی گسترده، تنوع زیاد و ارزش تکرار بالا است که تجربه خاص خود را ارائه می‌دهد.

Demon’s Souls

نسخه اصلی Demon’s Souls از آن دسته عناوینی نبود که از همان ابتدا مورد توجه منتقدان و گیمرهای سراسر جهان قرار گرفته و موفقیت بزرگی را برای سازندگان خود به ارمغان بیاورد، بلکه به‌تدریج و با گذر زمان محبوبیت را بدست آورد. این اثر در واقع نخستین بازی‌ای است که به‌صورت کامل از گیم‌پلی سولزلایک (Soulslike) بهره برد؛ سیستمی که در آن گیمر می‌تواند شخصیت خود را قوی‌تر کند، با باس‌های چالش‌برانگیز بجنگد و در محیط‌هایی وسیع و تاریک به کاوش بپردازد. همچنین دقت لازم در حرکات و شناسایی الگوهای حمله برای شکست باس‌ها در Demon’s Souls، پایه‌گذار تمام بازی‌های مشابه شد.

طراحی Demon’s Souls بی‌نقص نیست اما در زمان انتشارش در سال ۲۰۰۹ میلادی، رویکردی منحصربه‌فرد را چاشنی سبک اکشن نقش‌آفرینی کرد. این بازی احتمالاً یکی از سخت‌ترین عناوین فرام‌ سافت است؛ هم به‌دلیل کمبود منابع در مراحل و هم بخاطر دشمنان و باس‌هایی که اشتباهات کوچک حین مبارزه را بدون مجازات باقی نمی‌گذارند. با این حال، یافتن راه‌حل برای عبور از این موانع طاقت‌فرسا، رضایت عمیق و پیروزی واقعی را به همراه دارد؛ احساسی که بعدها به امضای اصلی تمام بازی‌های دشوار فرام‌ سافت تبدیل شد.

Armored Core 3

مجموعه Armored Core یکی دیگر از فرنچایزهای بزرگ فرام سافتور به‌شمار رفته و در میان آثار اولیه این استودیو، Armored Core 3 احتمالاً بهترین نسخه آن باشد. این بازی به گیمر اجازه می‌دهد تا یک مک جنگی (زرهی بزرگ و کنترل‌شونده) را هدایت کند و مانند دیگر عناوین سری، امکان شخصی‌سازی تا جزئی‌ترین قطعات را در خود دارد. سطح آزادی در طراحی و ساخت مک‌ها به‌قدری بالاست که گیمر می‌تواند ساعت‌ها صرف آزمایش و خلق ترکیب‌های منحصربه‌فرد کند؛ Armored Core 3 این سیستم شخصی‌سازی را شدیداً گسترش داده بود.

تعداد قطعاتی که می‌توان روی مک نصب کرد، حیرت‌آور است و با پیشرفت در بازی Armored Core 3، امکانات متعددی برای ارتقای کیفیت و عملکرد در دسترس قرار می‌گیرد. این نسخه از سخت‌ترین عناوین مجموعه محسوب می‌شود و به همین دلیل، ساخت و بهینه‌سازی مک در هر ماموریت اهمیت زیادی دارد. برای بسیاری از طرفداران، Armored Core 3 یکی از کامل‌ترین و متعادل‌ترین تجربه‌هایی فرام سافتور ارائه می‌دهد؛ عنوانی با گزینه‌های تقریباً بی‌پایان که گیمر را برای ساعت‌های طولانی درگیر خلاقیت و آزمون و خطا می‌کند.

Dark Souls

بازی Dark Souls به دلایل متعددی به یکی از نمادهای ماندگار صنعت ویدیو گیم تبدیل شده است؛ زیرا فرام سافتور درس‌هایی که از انتشار Demon’s Souls یاد گرفته بود را به خوبی در محصول جدیدش اجرا کرد. سیستم‌های نقش‌آفرینی و اکشن عناوین پیشین در این محصول بازگشتند اما ارتباط تنگانگی میانشان وجود داشته و همه چیز مثل یک ماشین بی‌نقص عمل می‌کند. طراحی مراحل که به‌صورت یکپارچه شده‌اند، جهانی زنده و پویا می‌سازد؛ جهانی که هرچه گیمر بیشتر در آن پیش می‌رود، جزئیات تازه‌تری از آن را کشف می‌کند.

چالش‌های Dark Souls فوق‌العاده سخت هستند؛ باس‌های عظیم‌الجثه‌ای که گیمر را وادار می‌کنند تا سیستم‌های مبارزه و الگوهای حمله دشمنان را به حافظه سپرده و از طریق بررسی آن‌ها به پیروزی برسد. برخلاف برخی نبردهای مشابه در بازی‌های دیگر باس‌های این اثر با طراحی دقیق شکل گرفته‌اند و هر شکست، درسی برای رسیدن به موفقیت بعدی است. گذر چندین سال از انتشار نسخه اصلی باعث شده برخی جنبه‌هایش قدیمی بنظر برسد اما Dark Souls همچنان شاهکاری در طراحی مرحله و ساختار جهان است؛ تجربه‌ای که هنوز هم یک معیار سنجش برای بازی‌های هم‌سبک خود محسوب می‌شود.

Armored Core 6: Fires Of Rubicon

پس از حدوداً یک دهه، مجموعه Armored Core با بازی Armored Core VI: Fires of Rubicon بازگشتی درخشان به به بازارهای جهانی داشت و یکبار دیگر مهارت فرام سافتور را در طراحی نبردهای هیجان‌انگیز به نمایش گذاشت. این عنوان نه‌تنها طرفداران قدیمی را عاشق خود کرد، بلکه گیمرهای جدید را با سیستم شخصی‌سازی کلاسیک و عمیق مک‌ها به سمت خود کشاند. گرافیک خیره‌کننده، کنترل‌های دقیق‌تر و ماموریت‌های جذاب، ویژگی‌های شاخص بازی هستند که حاصل سال‌ها تجربه در طراحی بازی‌ها است.

طراحی مک‌ها در Armored Core VI به اوج خود رسیده است؛ گیمر می‌تواند استراتژی متنوعی را در حوزه شخصی‌سازی دنبال کند و از میان ده‌ها قطعه، مک‌هایی کاملاً متفاوت بسازد؛ از تانک‌های سنگین و پرقدرت گرفته تا مدل‌های سبک و سریع که حس هدایت یک جت جنگنده را منتقل می‌کنند. مبارزات بازی در مقایسه با نسخه‌های پیشین طوری طراحی شده‌اند که گیمرهای بیشتری با آن ارتباط بگیرند و مراحل تمرکز بیشتری روی طراحی دارند. این نسخه با فراهم کردن آزادی فراوان و گیم‌پلی درگیرکننده، بدون شک یکی از بهترین دستاوردهای فرام‌ سافت در سال‌های اخیر به‌شمار می‌رود.

Dark Souls 3

ظرافتی که در بازی Dark Souls III به‌کار رفته، حاصل درس‌هایی است که فرام‌ سافت از نسخه‌های پیشین مجموعه، یعنی Dark Souls و Dark Souls II یاد گرفت. از همین رو، بسیاری از عناوین مشابه در مقابلش کم آورده و تعداد زیادی از کارشناسان آن را یکی از بهترین بازی‌های اکشن نقش‌آفرینی تاریخ صنعت ویدیو گیم می‌دانند. دنیای Dark Souls III طراحی چشم‌نواز و جزییات خیره‌کننده‌ای داشته و سیستم مبارزه‌ای سریع‌تر و دقیق‌تر ارائه می‌شود؛ سیستمی که به هر ضربه و حرکت، وزنی واقعی بخشیده تا گیمر حتی از پشت نمایشگر تاثیرش را روی دشمنان حس کند.

بهترین ویژگی Dark Souls III، نبرد با باس‌هاست. هر مبارزه ترکیبی از دشواری و حس موفقیت است؛ مرزی ظریف که کمتر عنوانی توانسته به این دقت از آن عبور کند. از Slave Knight Gael گرفته تا Nameless King و Soul of Cinder، هر نبرد تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. Dark Souls III نه‌تنها اوج سه‌گانه Souls بلکه یکی از نقطه‌های طلایی در تاریخ ژانر اکشن نقش‌آفرینی به شمار می‌رود.

Sekiro: Shadows Die Twice

اگرچه بسیاری از المان‌های آشنا مانند استراحت در نقاط خاص، مبارزه‌های سخت و اکتشاف در محیط همچنان وجود دارند، بازی Sekiro: Shadows Die Twice مسیری متفاوتی از فرمول همیشگی فرام‌ سافتور را دنبال کرد. تفاوت اصلی در نبردهای بازی است؛ جایی که مبارزه بیشتر شبیه یک رقص دقیق است. هر ضربه، جاخالی و دفاع در Sekiro نیازمند زمان‌بندی بی‌نقص است تا بتوان در برابر دشمنان قدرتمند دوام آورد.

ریتم مبارزات در Sekiro: Shadows Die Twice خیره‌کننده است و هر دشمن الگوی خاص خودش را دارد که گیمر باید آن را یاد بگیرد. هرچه مهارت او بیشتر شود، تجربه بازی لذت‌بخش‌تر و شده و پاداش‌های ارزشمندتری سر راهش قرار می‌گیرند. طراحی محیط‌ها و دشمنان با جزئیات بالا صورت گرفته و این ویژگی در کنار اجبار به تسلط کامل بر سبک مبارزه، باعث شده Sekiro یکی از خاص‌ترین و تحسین‌برانگیزترین آثار فرام‌ سافتور باشد.

Bloodborne

فرام‌سافتور با ساخت Bloodborne دست به ریسکی بزرگ زد؛ عنوانی که برخلاف سری سولز، گیمر را به‌جای یک دنیای فانتزی تاریک به فضایی ویکتوریایی می‌برد. این ریسک کاملاً ارزشش را داشت و نتیجه آن یکی از تحسین‌شده‌ترین و منحصربه‌فردترین فضاسازی تاریخ بازی‌های ویدئویی شد. دنیای Bloodborne خشن و آشفته بوده و وحشتی را در خود جای داده که برای طرفداران رمان‌های لاوکرفتی بشدت آشنا است. همچنین شهر Yharnam پر از رازهای تاریکی است که گیمر را به کاوش عمیق‌تر دعوت می‌کند.

در این بازی، سیستم مبارزات سنتی فرام‌ سافتور متحول شده است. سپر و شمشیر جای خود را به تفنگ‌ها و سلاح‌ها داده‌اند که هم در ظاهر و هم در عملکرد تغییر می‌کنند. نتیجه، مبارزاتی تهاجمی‌تر و سریع‌تر است؛ تیراندازی به‌جای دفاع و جاخالی‌های برق‌آسا به‌جای غلت‌های سنگین. این تغییرات در سیستم مبارزه Bloodborne گیمر را وادار می‌کند تا به‌جای فرار از ترس‌هایش مانند گذشته، مستقیماً با آن‌ها روبه‌رو شود. مثل Dark Souls، مراحل در Bloodborne به شکلی استادانه به یکدیگر وصل هستند و همین حس پیوستگی، کشف هر مسیرهای جدید را لذت‌بخش‌تر می‌کند. سیستم نقش‌آفرینی هم ساده‌تر شده تا تجربه‌ای روان‌تر و قابل‌دسترس‌تر برای طیف‌های مختلف گیمرها را ارائه دهد. این ترکیب از عمق، سادگی و اتمسفر منحصربه‌فرد، Bloodborne را نه‌تنها به یکی از برترین آثار فرام‌ سافتور بلکه شاید به بهترین بازی انحصاری تاریخ پلی‌استیشن تبدیل کرده است.

Elden Ring

حرف زدن درباره Elden Ring بدون اشاره به جنبه‌های تحسین‌برانگیزش تقریباً محال است. به هر حال، درباره محصولی صحبت می‌کنیم که اوج هنر و تجربه استودیو فرام‌ سافتور به شمار می‌رود. این بازی عناصر اصلی سبک Soulsborne را گرفته و با یک دنیای باز عظیم و پرجزئیات ترکیب کرده است؛ جهانی که وسعتش در کلمات نگنجیده و برای درک کاملش باید در آن قدم گذاشت. دقت و جزئیات خیره‌کننده دنیای Elden Ring گیمر را وادار می‌کند ساعت‌ها در گوشه‌وکنار سرزمین‌هایش به کاوش بپردازد.

در این اثر، تنوع بی‌پایانی از سبک‌های مبارزه و ساخت شخصیت وجود دارد. حاصل آن نبردهایی حماسی با دشمنان و باس‌هایی است که نه‌تنها از نظر طراحی چشمگیرند، بلکه بخشی از یک روایت جذاب هستند. همچنین بلندپروازی Elden Ring در آزادی‌ای که به گیمر می‌دهد مشهود است؛ تقریباً هیچ محدودیتی برای سفر به نقاط مختلف وجود ندارد و از همان آغاز، همه‌چیز در دسترس است. با وجود دشواری‌های همیشگی که طرفداران سری Souls انتظار دارند، هر چالش در این بازی بیش از یک راه‌حل دارد و همین آزادی در رویکرد، پتانسیل را برای تکرار افزایش داده است.

جدا از اینکه توسعه‌دهندگان فرام سافتور از تمام تجربه‌ها و آموخته‌ها در ساخت بازی Elden Ring بهره بردند، بلکه برای ساخت جهان داستانی‌اش به سراغ جرج آر. آر. مارتین، نویسنده‌ بازی تاج و تخت (Game of Thrones) رفتند. از همین رو، اگر بگوییم Elden Ring یک محصول تمام است، اصلاً نباید تعجب کنید.

نظر شما در رابطه با بازی‌های معرفی‌شده چیست؟ نظرات‌تان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

بهترین بازی های ترسناک با امید لنون؛ میزگیم ویژه هالووین