اولین بازی مجموعه Grand Theft Auto یا همان GTA بیش از ۲۰ سال پیش به عنوان یک بازی دوبعدی با زاویه دوربین بالا به پایین منتشر شد. اما از آن زمان تا حالا بازی‌های جی‌تی‌ای تغییرات زیادی داشتند و استانداردهای سبک سندباکس و جهان باز را تعریف کرده‌اند. با عرضه کنسول‌های بازی جدید در هر نسل، کمپانی راک‌استار تلاش کرده تا از تمام ظرفیت‌های موجود برای ارتقای بازی‌های این مجموعه در همه زمینه‌ها استفاده کند. هر شماره از بازی‌های GTA نه‌‌تنها گرافیک بهتری از شماره قبلی دارد، بلکه از نظر وسعت دنیای بازی، روایت داستان چندشاخه، شخصیت‌پردازی باورپذیر و گیم‌پلی متنوع و سرگرم‌کننده، یک تجربه بهتر و پیشرفته‌تر را ارائه می‌کند. در واقع کمتر فرنچایزی را در صنعت بازی می‌شناسیم که در طول‌ سال‌ها به اندازه جی تی ای ارتقا پیدا کرده باشد.

بهتر شدن بازی‌های سری GTA را حتی زمانی که به روند افزایش میانگین نمرات آنها در متاکریتیک نگاه می‌کنیم، به‌راحتی متوجه می‌شویم. بازی‌های این مجموعه که در سال‌های اخیر منتشر شده‌اند، به دلیل ارائه یک تجربه بی‌نقص جهان باز، بازخوردهای مثبت‌تری دریافت کرده‌اند. چیزی که بازی‌های این سری را به چنین محبوبیت و جایگاهی رسانده، ارائه آزادی عمل مثال‌زدنی به بازیکن‌ها و روایت داستان‌های درگیرکننده و جذاب است. اما بهترین بازی GTA کدام نسخه از این مجموعه است؟ در ادامه با ما همراه باشید تا ببینیم کدام بازی جی‌تی‌ای بالاترین میانگین امتیازات منتقدان را در وبسایت متاکریتیک دارد.

Grand Theft Auto Advance (سال ۲۰۰۴) – امتیاز: ۶۸ از ۱۰۰

درباره این نسخه از سری جی‌تی‌ای کمتر صحبت شده است اما Grand Theft Auto Advance یکی از خاص‌ترین و متفاوت‌ترین بازی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. پس از موفقیت بازی‌های GTA 3 و Vice City در سبک سه‌بعدی، راک‌استار تصمیم گرفت یک نسخه از این مجموعه را با همان حال و هوای قدیمی، یعنی به صورت دوبعدی و زاویه دوربین بالا به پایین، برای کنسول دستی گیم بوی ادونس منتشر کند. این بازی زمانی عرضه شد که از نظر ظاهری با نسخه‌های جدیدتر جی‌تی‌ای روی کنسول پلی استیشن ۲ مورد مقایسه قرار می‌گرفت و به همین دلیل توجه زیادی به آن نشد. داستان بازی GTA Advance ماجراهای مربوط به یک سال قبل از اتفاقات GTA 3 را روایت می‌کرد و در واقع پیش‌درآمد این بازی محسوب می‌شد.

Grand Theft Auto 2 (سال ۱۹۹۹) – امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

خیلی‌ها معتقدند که محبوبیت سری GTA در واقع با شماره سوم این مجموعه که برای اولین بار در یک دنیای سه‌بعدی جریان داشت، آغاز شده است. اما ریشه‌های این مجموعه را باید در دو بازی اول که کاملاً دوبعدی بودند جستجو کنیم. بازی GTA 2 که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، نسبت به بازی اول پیشرفت‌های زیادی داشت و مکانیک‌های جدیدی را معرفی می‌کرد. برای مثال، یکی از ویژگی‌های جدید این بازی، سیستم احترام بود که با توجه به اینکه برای کدام سازمان جنایی کار می‌کردید، مقدار آن بالا یا پایین می‌رفت. این بازی در زمینه هوش مصنوعی هم پیشرفت‌های چشمگیری داشت و تعامل با سایر اتومبیل‌ها در خیابان و همچنین عابران پیاده بسیار بهتر شده بود.

Grand Theft Auto: Vice City Stories (سال ۲۰۰۶) – امتیاز: ۸۶ از ۱۰۰

این بازی را باید پیش‌درآمد بازی Vice City بنامیم. بازی Vice City Stories ابتدا برای کنسول دستی PSP منتشر شد و یک سال بعد روی سایر پلتفرم‌ها در دسترس قرار گرفت. این بازی که حال و هوای دهه ۸۰ میلادی را به تصویر می‌کشید، ظاهر خوش رنگ و لعابی داشت و حتی با وجود اینکه برای یک کنسول دستی عرضه شده بود، از جلوه‌های بصری باکیفیتی بهره می‌بُرد. اگرچه Vice City Stories با بهترین بازی‌های مجموعه جی‌تی‌ای فاصله دارد، اما به هیچ وجه بازی بدی نیست و حتی می‌توان گفت که راک‌استار یکی از بهترین بازی‌های PSP را ساخته است.

Grand Theft Auto: The Ballad Of Gay Tony (سال ۲۰۰۹) – امتیاز: ۸۷ از ۱۰۰

بعد از The Lost and the Damned دومین بسته الحاقی برای بازی GTA IV با نام The Ballad of Gay Tony منتشر شد. البته هر دوی این محتواهای اضافی، برای خودشان یک بازی کامل و مستقل بودند. داستان این بازی به طور همزمان با GTA IV جریان داشت و در همان شهر لیبرتی سیتی اتفاق می‌افتاد. بازیکن‌ها هدایت شخصیتی به نام لوئیس را به عهده می‌گرفتند که فروشندگی مواد را کنار گذاشته و به عنوان بادیگارد یکی از مالکین کلوپ‌های شبانه به نام گی تونی فعالیت می‌کرد.

Grand Theft Auto: Liberty City Stories (سال ۲۰۰۵) – امتیاز: ۸۸ از ۱۰۰

درست مانند Vice City Stories، بازی Liberty City Stories هم برای کنسول دستی PSP ساخته شده بود. داستان این بازی را می‌توان پیش‌درآمدی برای ماجراهای بازی GTA 3 در نظر گرفت. یک قصه گنگستری کلاسیک و سنتی که جریانات مربوط به ارتقای رتبه شخصیتی به نام تونی سیپریانی را در خانواده جنایتکار لئون به تصویر می‌کشد. بد نیست بدانید سال‌ها قبل از آنکه بازی GTA Online در سراسر جهان به یک پدیده در حوزه سرگرمی‌های آنلاین تبدیل شود، Liberty City Stories یک بخش چندنفره داشت که در آن حداکثر ۶ بازیکن می‌توانستند با یکدیگر بازی کنند. شاید این ویژگی با استانداردهای امروزی اصلا چیز عجیب و جذابی نباشد، اما در سال ۲۰۰۵ یک قابلیت نادر و غیرمنتظره به حساب می‌آمد.

Grand Theft Auto: The Lost And The Damned (سال ۲۰۰۹) – امتیاز: ۸۸ از ۱۰۰

به‌طور کلی از The Lost And The Damned به‌عنوان بهترین بسته الحاقی بازی‌‌های GTA یاد می‌شود. داستان این بازی به‌طور هم‌زمان با داستان GTA IV در همان شهر لیبرتی سیتی جریان داشت. نقشه این بسته الحاقی دقیقا مثل The Ballad of Gay Tony با نقشه بازی جی‌تی‌ای ۴ یکی بود و حتی همان مکانیک‌های گیم‌پلی را استفاده می‌کرد. فقط داستان، شخصیت‌‌پردازی و فضاسازی در این بسته الحاقی متفاوت بود و همین هم برای ارائه یک تجربه بی‌نظیر کفایت می‌کرد. تاثیرگذارترین دستاورد بازی، روایت قصه جانی برای محافظت از باشگاه موتورسیکلت گمشده بود که به شکل عجیب و جذابی با قصه بازی اصلی GTA IV پیوند می‌خورد.

Grand Theft Auto: Chinatown Wars (سال ۲۰۰۹) – امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

Chinatown Wars یکی از خاص‌ترین نسخه‌های جی‌تی‌ای است، چون پورت کنسولی مناسبی ندارد. این بازی در واقع برای دستگاه‌های بازی قابل حمل ارائه شد و اکنون حتی روی گوشی‌های موبایل هم در دسترس است که با توجه به وسعت بازی، این موضوع بسیار جالب و تاحدی باورنکردنی به‌نظر می‌رسد. Chinatown Wars را می‌توان بازگشت به ریشه‌ها برای مجموعه GTA نامید، چون دوباره به سبک بازی‌های اولیه این سری برگشت و زاویه دوربین بالا به پایین را ارائه داد. اما گیم‌پلی بازی واقعا به‌روز بود و مینی‌گیم‌های جذابی هم داشت. مثلا در یکی از آنها باید اتومبیل‌ها را با اتصال سیم‌های سوییچ روشن می‌کردیم که هیجان خوبی به گیم‌پلی تزریق می‌کرد.

Grand Theft Auto: Vice City (سال ۲۰۰۲) – امتیاز: ۹۵ از ۱۰۰

می‌توانیم بگوییم که Vice City با فاصله یکی از خوش‌استایل‌ترین بازی‌های سری جی‌تی‌ای است. در واقع می‌توان آن را نسخه راک‌استاری از فیلم Scarface نامید. اتفاقا بد نیست بدانید که همین Vice City منبع الهام اصلی برای بازی ویدیویی Scarface بود که تقریبا چهار سال بعد از آن منتشر شد. بازیکن‌ها در Vice City برای اولین بار می‌توانستند به جز اتومبیل از انواع وسایل نقلیه از جمله هواپیما، هلیکوپتر، موتورسیکلت و … استفاده کنند. همچنین یکی از ویژگی‌های اصلی این بازی که این روزها با آن شناخته می‌شود، معرفی کدهای تقلب بود که باعث می‌شد اتفاقات بامزه‌ای مثل پرواز کردن ماشین‌ها در محیط بازی رخ بدهند. البته کدهای تقلب بعدا به یکی از المان‌های گیم‌پلی بازی‌های GTA تبدیل شد و در شماره‌های بعدی هم شاهد آنها بودیم.

Grand Theft Auto: San Andreas (سال ۲۰۰۴) – امتیاز: ۹۵ از ۱۰۰

پس از انتشار بازی Vice City راک‌استار بیشتر به سمت طنز و هجو اجتماعی حرکت کرد و بازی San Andreas دقیقا بهترین مثال در این مورد است. تضاد بین گروه‌های تبهکاری و مولتی‌میلیاردرهای مالهالند درایو، که هر دو حضور پررنگی در داستان بازی دارند، به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است. داستان بازی جذابیت‌های خاص خودش را داشت و علاوه بر آن، گیم‌پلی از همیشه متنوع‌تر بود. اضافه شدن المان‌های شبه‌نقش‌آفرینی مثل ارتقای توانایی‌های شخصیت اصلی، تغییر دادن ظاهر او و خرید ملک، در آن زمان یک انقلاب در بازی‌های GTA محسوب می‌شد. اما گذشته از همه اینها، بازی سن آندریاس یکی از بهترین نقشه‌ها را در کل مجموعه جی‌تی‌ای داشت.

Grand Theft Auto III (سال ۲۰۰۱) – امتیاز: ۹۷ از ۱۰۰

بازی GTA 3 احتمالا از شماره‌هایی که بعد از آن عرضه شده‌اند بازی بهتری نیست؛ اما این عنوان در زمان خودش استانداردهای جدیدی را تعریف کرد و سبک بازی‌های جی‌تی‌ای را کاملا تغییر داد. همه بازی‌های قبل از GTA 3 دوبعدی بودند و زاویه دوربین بالا به پایین داشتند، اما جی‌تی‌ای ۳ یک بازی جهان باز سه‌بعدی بود که به‌نوعی پایه‌های عناوین امروزی GTA را بنا کرد. البته موفقیت این بازی فقط به خاطر اولین بودن نیست؛ جی‌تی‌ای ۳ در واقع به مطرح شدن نام راک‌استار به عنوان استودیویی که در ساخت دنیاهای بزرگ و واقع‌گرایانه، تعریف قصه‌های هجوآلود و خلق تبهکاران دوست‌داشتنی مهارت دارد، کمک زیادی کرد.

Grand Theft Auto V (سال ۲۰۱۳) – امتیاز: ۹۷ از ۱۰۰

راک‌استار در بازی GTA 5 به‌وضوح از اشتباهات کوچکی که در مورد GTA 4 مرتکب شده بود درس گرفته است. جاده‌ها در این بازی کمی بازتر شدند و برعکس نسخه قبلی، از آن تم خاکستری و مرده خبری نبود. این بار راک‌استار به بازیکن‌ها اجازه می‌داد که از همان ابتدای بازی، به تمام نقاط نقشه دسترسی داشته باشند؛ چون در همه بازی‌های قبلی، بخش‌هایی از نقشه در ابتدا در دسترس نبودند و به مرور باز می‌شدند. با اینکه GTA 5 دنیای اورجینالی نداشت (بازی سن آندریاس هم در همین دنیا جریان دارد)، اما لس سانتوس در این بازی کاملا بازسازی شده و تقریبا هیچ محدودیتی ندارد. با وجود اینکه بیش از ۱۰ سال از انتشار این بازی می‌گذرد، اما هنوز هم بازیکن‌ها در بخش داستانی مشغول انجام مراحل یا کشف اسرار بازی هستند. بخش آنلاین این بازی یعنی GTA Online هم احتمالا به این زودی‌ها محبوبیت خودش را از دست نخواهد داد.

Grand Theft Auto IV (سال ۲۰۰۸) – امتیاز: ۹۸ از ۱۰۰

شاید برای بعضی‌ها دشوار باشد که بپذیرند بازی GTA IV بهترین بازی این مجموعه از نظر میانگین امتیازات منتقدان است. اولین بازی GTA که برای کنسول‌های نسل هفتم منتشر شد، بی‌ایراد نبود. از سیستم انتقادبرانگیز رانندگی گرفته تا مشکلات تکسچرها و تم خاکستری بازی، موارد زیادی وجود داشتند که با شکایت و گله طرفداران مواجه شدند. اما ارائه یک داستان واقع‌گرایانه و بسیار جذاب، GTA IV را به متمایزترین شماره از مجموعه جی‌تی‌ای تبدیل کرده است. ماجراهای نیکو بلیک، یک سرباز سابق اروپای شرقی که رویای آمریکایی را دنبال می‌کند، به‌طرز غیرمعمول و شگفت‌انگیزی عاری از طنز همیشگی بازی‌های این مجموعه است. لیبرتی سیتی یک کپی کاملا باورپذیر از شهر نیویورک است و با اینکه برخی از نسخه‌های قبلی جی‌تی‌ای هم در همین شهر جریان داشتند، اما لیبرتی سیتی در GTA 4 با هیچ کدام از آنها قابل مقایسه نبود.

نظر شما درباره این رتبه‌بندی چیست؟ با توجه به تجربه شخصی خودتان، بهترین بازی GTA کدام است؟ لطفا دیدگاه‌های خود را در این زمینه در بخش کامنت‌ها بنویسید.

منبع: Metacritic

ده‌تا از بهترین تریلرهای بازی که حتما باید تماشا کنید