بهترین فیلم هایی که ترکیبی از لایو اکشن و انیمیشن هستند

فیلم‌های انیمیشنی و لایو اکشن هر دو جایگاه ویژه‌ای در تاریخ سینما دارند، اما گاهی این دو جهان با هم تلفیق می‌شوند و نتیجه، آثاری است که در آن‌ها انیمیشن به شیوه‌ای خلاقانه با دنیای واقعی ترکیب شده است. در این فهرست، تلاش کرده‌ایم تعدادی از برجسته‌ترین فیلم‌هایی را معرفی کنیم که در آن‌ها انیمیشن و لایو اکشن به‌طور واقعی و نه صرفا گذرا در هم آمیخته‌اند. البته اگر یک بخش انیمیشنی در دل یک فیلم لایو اکشن به‌قدری چشمگیر باشد که به‌یادماندنی شود، آن را نیز در نظر گرفته‌ایم.

(۱۹۳۳) King Kong

نکته مهمی که باید در نظر داشت، این است که انیمیشن استاپ‌موشن هم یکی از اشکال انیمیشن محسوب می‌شود. هرچند در بسیاری از این آثار، خبری از شخصیت‌های کارتونی طراحی‌شده در دنیای واقعی نیست، اما حس انیمیشن همچنان به‌خوبی منتقل می‌شود. نمونه‌ای از اولین نمونه‌های موفق استاپ‌موشن را می‌توان در فیلم کلاسیک کینگ کونگ دید؛ اثری افسانه‌ای در ژانر هیولایی که تاثیرگذارترین تصویر از هیولای مشهور را به نمایش گذاشت. هرچند در نسخه‌های بعدی هم کینگ کونگ واقعی نیست، اما فیلم اصلی بیش از هر نسخه‌ای حال‌وهوای انیمیشنی دارد.

فیلم (۱۹۴۵) Anchors Aweigh

فیلم موزیکال کمدی ملوانان کشتی را ترک نمی‌کنند، با حضور جین کلی و فرانک سیناترا یکی از آن آثار سرگرم‌کننده و ماندگار دهه‌های گذشته است. با اینکه این اثر جنبه‌های گوناگونی دارد، اما بیشتر به خاطر یکی از بخش‌های خاصش به یاد آورده می‌شود: جایی که جین کلی با جری، موش معروف کارتون تام و جری، به رقص می‌پردازد. همین صحنه‌ تلفیقی از انیمیشن و لایو اکشن باعث شده این فیلم همچنان در حافظه‌ی تماشاگران زنده بماند.

(۱۹۵۶) Forbidden Planet

سیاره ممنوعه، از جمله برجسته‌ترین فیلم‌های علمی-تخیلی دهه ۱۹۵۰ به شمار می‌رود. این فیلم نه‌تنها با معرفی ربات روبی، یکی از نمادین‌ترین ربات‌های تاریخ سینما، در خاطره‌ها مانده، بلکه با حضور لسلی نیلسن در نقشی جدی، پیش از ورودش به دنیای کمدی، توجه‌ها را جلب کرد. از دیگر ویژگی‌های قابل توجه این اثر، صحنه‌های انیمیشنی آن است که آن‌قدر تاثیرگذار بودند که فیلم را در فهرست نامزدهای جایزه اسکار بهترین جلوه‌های ویژه قرار دادند.

فیلم (۱۹۶۴) Mary Poppins

وقتی صحبت از تلفیق انیمیشن و لایو اکشن می‌شود، احتمالا یکی از نخستین فیلم‌هایی که به ذهن می‌رسد مری پاپینز است. شخصیت اصلی این فیلم، زن جادویی است که کودکان را به دنیایی خیالی می‌برد؛ دنیایی که بخش‌هایی از آن با استفاده از انیمیشن زنده شده‌اند. البته با تمام جادوهای مری، او نتوانست لهجه‌ی کاکنی دیک ون دایک را طبیعی‌تر جلوه دهد، اما این نقص کوچک چیزی از محبوبیت فیلم کم نمی‌کند.

(۱۹۶۴) The Incredible Mr. Limpet

دان ناتز سابقه ساخت فیلم‌های کمدی زیادی با ایده‌های خلاقانه دارد؛ آثاری که معمولا با ارواح، حیوانات یا پدیده‌های عجیب‌وغریب درگیرند. اما در آقای لیمپت باورنکردنی، خودش به یک موجود دیگر تبدیل می‌شود: یک ماهی. این شخصیت کارتونی سپس به کمک نیروی دریایی آمریکا می‌آید تا زیردریایی‌های نازی را شناسایی کند. بله، داستان فیلم دقیقا همین‌قدر عجیب و خاص است.

فیلم (۱۹۷۱) Bedknobs and Broomsticks

برخی از منتقدان تختخواب سحرآمیز و چوبدستی‌ها، را نسخه‌ای ضعیف‌تر از مری پاپینز می‌دانند؛ با این تفاوت که در آن جادوی بیشتری به‌چشم می‌خورد و آنجلا لنسبوری جایگزین جولی اندروز شده است. این مقایسه بی‌دلیل نیست، چرا که هر دو فیلم دارای سکانس‌هایی هستند که در آن‌ها شخصیت‌های واقعی وارد دنیای انیمیشنی می‌شوند.

(۱۹۷۵) Monty Python and the Holy Grail

ترکیب انیمیشن با لایو اکشن یکی از ویژگی‌های شاخص آثار گروه کمدی مونتی پایتون بود. تری گیلیام با اضافه کردن عناصر انیمیشنی منحصربه‌فرد خود به پروژه‌ها، اغلب از این سبک برای پیوند دادن بین صحنه‌ها و اسکچ‌های نمایشی استفاده می‌کرد. این روند در فیلم جام مقدس، نخستین اثر بلند روایی گروه به شکل برجسته‌ای دیده می‌شود، جایی که انیمیشن نقش مهمی در روایت دارد.

فیلم (۱۹۷۷) Pete’s Dragon

واضح است که امکان به‌تصویر کشیدن یک اژدهای واقعی در فیلم وجود ندارد، اما اژدهای پیت با استفاده از انیمیشن این مسئله را به زیبایی حل کرده است. البته نه به شیوه‌ای واقع‌گرایانه مانند اژدهای اسماگ در فیلم‌های مدرن. اژدهای این فیلم کودکانه کاملا کارتونی است، اما همین موضوع جذابیت خاصی به داستان بخشیده و آن را به‌یادماندنی کرده است.

(۱۹۸۲) Tron

ترون در ابتدا قرار بود کاملا انیمیشنی باشد، اما در ادامه تصمیم گرفته شد که آن را به فیلمی لایو اکشن با ترکیب قابل‌توجهی از انیمیشن تبدیل کنند. این اثر یکی از اولین فیلم‌هایی بود که به‌طور گسترده از گرافیک رایانه‌ای بهره گرفت. هرچند امروزه جلوه‌های بصری آن کمی ابتدایی به‌نظر می‌رسند، اما حضور جف بریجز در نقش اصلی همچنان یکی از نقاط قوت فیلم باقی مانده است.

فیلم (۱۹۸۵) Better Off Dead

در سال ۱۹۸۵ دو فیلم اکران شدند که حاوی صحنه‌های انیمیشنی کوتاهی بودند. انیمیشن موجود در ماجراجویی بزرگ پی‌وی آن‌قدر کوتاه است که از گنجاندن آن در این فهرست صرف‌نظر کردیم، تا چه رسد به شخصیت مارج بزرگ که شاید باعث ترس بعضی‌ها شود. در عوض، فیلم بهتر از مرده، هرچند به‌اندازه‌ی آن یکی محبوب نیست، اما سکانس رویایی دارد که در آن یک همبرگر زنده می‌شود؛ سکانسی بسیار خاص و به‌یادماندنی گخ طرفداران زیادی پیدا کرده است.

(۱۹۸۸) Who Framed Roger Rabbit

از نظر ما، این فیلم نمونه‌ای برجسته از تلفیق بی‌نقص انیمیشن و لایو اکشن است. کاری که رابرت زمکیس در آن انجام داده، واقعا تحسین‌برانگیز است. داستان فیلم در جهانی می‌گذرد که در آن شخصیت‌های کارتونی و انسان‌ها هم‌زیستی دارند. ادی والیانت، یک کارآگاه انسانی، باید وارد تون‌تاون شود تا راز پاپوش دوختن برای راجر رابیت را کشف کند. این اثر ترکیبی عجیب از فضای تاریک فیلم‌های نوآر و سبک طنز و دیوانه‌وار کارتون‌هاست، اما برای بسیاری به عنوان یک اثر کلاسیک شناخته می‌شود.

فیلم (۱۹۹۰) Army of Darkness

در هر سه قسمت از سه‌گانه مرده شریر ساخته سم ریمی با بازی بروس کمپبل، می‌توان ردپایی از انیمیشن استاپ‌موشن را یافت. با این حال، سومین فیلم این مجموعه نه‌تنها بیشترین میزان استفاده از این تکنیک را دارد، بلکه مؤثرترین بهره را هم از آن می‌برد. در این اثر تعداد زیادی اسکلت متحرک را می‌بینیم که احتمالا ادای دینی است به فیلم کلاسیک جیسون و آرگونات‌ها که یکی از آثار ماندگار تاریخ سینمای فانتزی است.

(۱۹۹۰) Gremlins 2: The New Batch

جو دانته فیلم خود را با صحنه‌هایی آغاز و به پایان می‌رساند که در آن‌ها دافی داک، شخصیت کارتونی محبوب، حضور دارد؛ موضوعی که به علاقه خاص او به این شخصیت برمی‌گردد. البته انیمیشن در فیلم فقط به این لحظات محدود نمی‌شود. در طول این اثر شاهد یک گرملین الکتریکی و چندین صحنه‌ی دیگر با استفاده از تکنیک انیمیشن استاپ‌موشن نیز هستیم که تنوع و جذابیت بیشتری به فیلم داده‌اند.

فیلم (۱۹۹۲) Cool World

درست است که دنیای باحال، شاید از نظر کیفی فیلم برجسته‌ای محسوب نشود، اما همچنان یکی از نمونه‌های جالب در زمینه ترکیب انیمیشن سنتی با لایو اکشن به‌شمار می‌آید. این فیلم را می‌توان نسخه‌ای برای علاقه‌مندان جدی شخصیت جسیکا رابیت در فیلم چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت؟ دانست. همچنین، نباید فراموش کرد که این اثر یکی از اولین تجربه‌های بازیگری برد پیت در سینما را نیز به نمایش می‌گذارد.

(۱۹۹۴) The Mask

وقتی استنلی ایپکیس ماسک جادویی را بر چهره می‌گذارد و تبدیل به ماسک می‌شود، اساسا خودش به یک کارتون زنده بدل می‌گردد. البته این اتفاق تنها با کمک انیمیشن واقعی ممکن شده است. بدون آن جلوه‌های پر زرق و برق و عناصر اغراق‌آمیز کارتونی، فیلم ماسک، بخش زیادی از جذابیت و شوخ‌طبعی منحصربه‌فردش را از دست می‌داد.

فیلم (۱۹۹۵) Casper

همان‌طور که نمی‌توان یک اژدها را به‌صورت واقعی در فیلم نشان داد، نمایش ارواح نیز بدون انیمیشن امکان‌پذیر نیست. در فیلم کسپر، شخصیت پسر شبح با کمک انیمیشن به زندگی بازگردانده شده است. علاوه بر کسپر، ارواح انیمیشنی دیگری نیز در فیلم حضور دارند. انتخاب انیمیشن برای این شخصیت‌ها هوشمندانه بود، زیرا باید چهره‌ای بی‌آزار و دوستانه برای مخاطبان، به‌ویژه کودکان، داشته باشند.

(۱۹۹۶) A Very Brady Sequel

فیلم‌های کمدی خانواده برادی که در دهه ۹۰ میلادی ساخته شدند، برخلاف انتظار از کیفیت خوبی برخوردارند. در قسمت دوم این مجموعه، مردی فریبکار با وانمود کردن به اینکه شوهر گمشده کارول است، قصد دارد یک اثر هنری بسیار ارزشمند را بدزدد. اما در جریان این ماجرا، به‌طور اتفاقی مقداری قارچ توهم‌زا مصرف می‌کند و وارد دنیایی خیالی می‌شود. در این سکانس، او به فضای انیمیشنی‌ قدم می‌گذارد که یادآور کارتون بچه‌های برادی است.

فیلم (۱۹۹۶) Mars Attacks

تیم برتون گه‌گاه در فیلم‌هایش از عناصر انیمیشنی استفاده کرده، اما در حمله مریخی! این عنصر به شکل گسترده‌تری به‌کار رفته است. در کنار بازیگران مطرحی که در فیلم حضور دارند، مقدار زیادی انیمیشن نیز در آن دیده می‌شود. در ابتدا برتون قصد داشت با تکنیک استاپ‌موشن کار کند، اما در نهایت به استفاده از انیمیشن کامپیوتری رضایت داد. با این حال، نتیجه کار همچنان حسی ترکیبی از انیمیشن و لایو اکشن دارد و همین موضوع باعث شده طرفداران زیادی برای خود پیدا کند.

(۱۹۹۶) Space Jam

می‌دانیم که گفتن این جمله ممکن است برای بسیاری از طرفداران دهه نودی خوشایند نباشد، اما Space Jam را نمی‌توان یک فیلم کاملا موفق دانست. با این حال، این اثر یکی از نمونه‌های شناخته‌شده‌ی ترکیب انیمیشن و لایو اکشن به شمار می‌رود. در این فیلم، مایکل جردن با شخصیت‌های کارتونی مانند باگز بانی و دیگر اعضای دنیای لونی تونز روبه‌رو می‌شود و با آن‌ها همکاری می‌کند. گرچه جردن بازیگر حرفه‌ای نیست، اما حضور بازیگرانی مانند بیل موری و وین نایت از افت شدید کیفیت فیلم جلوگیری کرده‌اند.

فیلم (۲۰۰۲) Scooby-Doo

اسکوبی-دو، در اصل به‌صورت یک مجموعه کارتونی پخش شد، اما بعدها سازندگان تصمیم گرفتند نسخه‌ای لایو اکشن از آن را تولید کنند و بازیگرانی چون متیو لیلارد، فردی پرینز جونیور و سارا میشل گلر را به کار گرفتند. با این حال، به جای استفاده از یک سگ واقعی برای نقش اسکوبی، از یک نسخه کامپیوتری بهره بردند. البته این نسخه انیمیشنی به اندازه نمونه کارتونی کلاسیک آن دوست‌داشتنی و جذاب نیست، اما همچنان نقش مهمی در روایت داستان ایفا می‌کند.

(۲۰۰۳) Looney Tunes: Back in Action

همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، جو دانته علاقه زیادی به شخصیت دافی داک و به‌طور کلی به دنیای لونی تونز دارد. بنابراین زمانی که فرصت ساخت فیلمی با محوریت این کاراکترها با عنوان بازگشت به اکشن برایش فراهم شد، بسیار خوشحال شد. مشابه فیلم Space Jam، در این اثر نیز باگز بانی و دیگر شخصیت‌های لونی تونز در قالب کارتون‌هایی ظاهر می‌شوند که با انسان‌ها تعامل دارند. هرچند فیلم در گیشه شکست خورد و این شکست بر روند تولید آثار بعدی لونی تونز و حتی مسیر کاری دانته تأثیر منفی گذاشت، اما با این حال، جذابیت‌های خاص خود را دارد.

فیلم (۲۰۰۴) The SpongeBob SquarePants Movie

باب اسفنجی از محبوب‌ترین کاراکترهای کارتونی نسل جدید است و تاکنون چندین بار روی پرده سینما ظاهر شده است. در اولین فیلم سینمایی باب اسفنجی، شاهد ترکیب انیمیشن با لایو اکشن هستیم. یکی از به‌یادماندنی‌ترین صحنه‌ها، لحظه‌ای است که باب اسفنجی و پاتریک با نسخه واقعی دیوید هاسلهوف روبه‌رو می‌شوند، کسی که آن‌ها را به خانه بازمی‌گرداند. این سکانس یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فیلم است و تجربه‌ای شاد و سرگرم‌کننده برای تماشاگران رقم می‌زند.

(۲۰۱۲) Ted

اگر تصور کنید خرس عروسکی دوران کودکی‌تان زنده شود، به چه چیزی تبدیل خواهد شد؟ فیلم تد به نویسندگی و کارگردانی ست مک‌فارلن، دقیقا بر پایه همین ایده ساخته شده است. تد که زمانی یک اسباب‌بازی ساده بود، حالا به یک خرس بی‌ادب و بزرگسال تبدیل شده است. با اینکه خط داستانی فیلم ساده به نظر می‌رسد، موفقیت آن به اندازه‌ای بود که ساخت دنباله‌ای را نیز در پی داشت و بدون شک توانست مخاطبان زیادی را جذب کند.

فیلم (۲۰۱۸) Christopher Robin

فیلم‌های مرتبط با وینی پو معمولا شامل بخش‌هایی از لایو اکشن هستند، اما فیلم کریستوفر رابین این ترکیب را در سطحی جدید ارائه می‌دهد. در این فیلم، ایوان مک‌گرگور نقش کریستوفر رابین بزرگ‌سال را ایفا می‌کند که پس از سال‌ها، دوباره با دوستان دوران کودکی‌اش روبه‌رو می‌شود. با اینکه فیلم از نظر اجرا عمدتا لایو اکشن است، شخصیت‌هایی مانند وینی پو و دیگر اعضای گروه به شکل انیمیشنی طراحی شده‌اند و همین تلفیق باعث شده اثری خاص و خاطره‌انگیز شکل بگیرد.

(۲۰۲۱) Space Jam: A New Legacy

دوباره به دنیای Space Jam بازمی‌گردیم، زیرا نسخه جدید آن آخرین نمونه برجسته در زمینه ترکیب انیمیشن و لایو اکشن محسوب می‌شود. این نسخه با نام یک میراث جدید، مایکل جردن را با لبرون جیمز جایگزین کرده که مهارت بازیگری بهتری دارد. نکته جالب توجه این است که دان چیدل، بازیگری که سابقه نامزدی اسکار دارد، نیز در این فیلم حضور دارد. به نظر می‌رسد که این نسخه با بهره‌گیری بیشتر از انیمیشن، نسبت به فیلم اصلی پیشرفت قابل توجهی در ایجاد این تلفیق داشته است.

آیا شما هم فیلم‌های دیگری را دیده اید که در آن عناصر کارتونی در کنار شخصیت های واقعی قرار گرفته اند؟ نظرات خود را برای ما کامنت کنید!

منبع: Yardbarker

بزرگ‌ترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی