بازی درایور 1999
اخبار بازی برترین‌ها بهترین بازی‌‌ها خبر

معرفی بهترین بازی‌های تاریخ: درایور، خیابان‌های از یاد رفته

بازی درایور یا به طور کامل‌تر Driver: Your are the Wheelman، یکی از اولین آثاری بود که ماشین‌سواری در یک بازی Open-World را مرسوم کرد. این بازی که به نحوی الهام‌بخش جی تی ای‌های سه‌بُعدی و مدرن بود، توسط دست‌های بی‌رحم زمان فراموش شده و آنطور که لایقش است در خاطرات باقی نمانده.

دو بازی GTA 1 و GTA 2 که به ترتیب در سال ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ منتشر شدند، دوربین بالا به پایین داشتند و با آنچه که امروز از جی تی ای سراغ داریم، زمان تا آسمان متفاوت است. در واقع آن نسخه‌ای که باعث شد جی تی ای به هویت فعلی برسد و به یکی از بزرگ‌ترین فرنچایزهای تاریخ سرگرمی تبدیل شود، GTA III بود. اما حدود دو سال پیش از جی تی ای ۳ یک بازی دیگر ایده مشابهی را به مراحل عمل رساند.

تماشای ویدیوی سام صابری و اولین کمپ کویری گیمینگ جهان | ولاگ کویری گیمینگ - قسمت دوم

بازی درایور که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، یکی از تاثیرگذارترین ویدیو گیم‌های تاریخ است. این اثر یکی از اولین آثاری بود که سبک ریسینگ را با عناصر Open-World ترکیب کرد و یک تجربه لذت‌بخش ارائه داد. به طور مشخص‌تر، بازی Driver یک ویدیو گیم سه‌بعدی با دوربین سوم شخص بود که با وجود سخت‌افزارها محدود آن دوره، حس آزادی خوبی ایجاد می‌کرد. البته هنگامی که حرف از عناصر Open-World می‌آید نباید چیزی نظیر ویدیو گیم‌های مدرن و بزرگ در ذهن‌تان پدیدار شود.

حال اگر بخواهیم کمی به داستان بازی درایور بپردازیم، حرف‌های جالبی برای زدن داریم. داستان این بازی در مورد شخصیتی به نام جان تنر (John Tanner) است. جان تنر یک کارآگاه مخفی از اداره پلیس نیویورک محسوب می‌شود که به عنوان یک راننده نفوذی و مخفی، به دل گروه‌های خلافکار می‌زند. این شخصیت باید با نشان دادن مهارت‌های رانندگی چشم‌گیرش خود را به رئسای خلافکارها ثابت کند و اعتماد ایشان را به دست آورد. البته که انتخاب او برای این ماموریت اتفاقی نبود. جان تنر پیش از اینکه به نیروهای پلیس بپیوندد راننده ماشین‌های مسابقه‌ای بود و در این زمینه سابقه درخشانی داشت.

بازی درایور 1999

شاید اگر بازی درایور ساخته نمی‌شد، هیچ وقت جی تی ای را به شکل امروز نمی‌دیدیم

جان تنر در طی داستان بازی درایور به شهرهای مختلفی نظیر میامی، سان فرانسیسکو، لس آنجلس و نیو یورک می‌رود. دلیل این سفرهای طولانی این است که هدف اولیه جان که روفوس نام داشت کشته می‌شود. هنگامی که جان قاتل روفوس را پیدا می‌کند متوجه وجود یک شخصیت مهم‌تر با نام کاستالدی می‌گردد. کاستالدی که در میان دنیای جرم و جنایت از اعتبار بالایی برخوردار است، به صورت مستمر سفر می‌کند. جان تنر هم در این میان به یکی از افراد وی تبدیل می‌شود، به دنبالش می‌رود و از دستوراتش اطاعت می‌کند. شخصیت اصلی داستان تمام دستورات کاستالدی را انجام می‌دهد، اما تا زمانی که رئیس خلافکارها لقمه‌ای بزرگ‌تر از دهانش بر می‌دارد. کاستالدی جان را ماموریت قتل رئیس جمهور می‌کند و این دقیقا جایی است که پروتاگونیست بازی مجبور می‌شود وجهه واقعی خود را به رخ بکشد.

گیم‌پلی بازی درایور هم به اقتضای داستان آن، گیمر را به شهرهای میامی، سان فرانسیسکو، لس آنجلس و نیو یورک می‌برد. سازندگان این بازی در استودیو Reflection Interactive تا حدودی به محیط شهرهای مذکور وفادار بودند، اما تنها بخش‌هایی از آن را برای گشت و گذار درست کردند. طبق اطلاعات بازی مورد بحث با الهام از فیلم‌های دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با محوریت ماشین‌سواری درست شده و از قضا شباهت زیادی به آن‌ها دارد. به طور مخصوص می‌دانیم که فیلم The Driver (محصول سال ۱۹۷۸) یکی از منابع اصلی اثر مورد بحث است.

معرفی بهترین بازی‌های تاریخ: هورایزن زیرو داون، وارث گذشته گمشده

پس از گذر حدود یک سال دنباله این بازی با نام درایور ۲ منتشر شد که قدم‌های بزرگی برداشت. برای مثال این بازی اجازه می‌داد گیمر کنترل خود جان تنر را به دست گیرد و از ماشین پیاده شود؛ موضوعی که در آن زمان به شدت انقلابی و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسید. به هر حال دو نسخه ابتدایی مجموعه Driver ویدیو گیم‌های تاثیرگذاری هستند و باید بیش‌تر در موردش صحبت شود. نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Driver.fandom


سام صابری و اولین کمپ کویری گیمینگ جهان | ولاگ کویری گیمینگ - قسمت دوم

Loading

تگ ها

نظرات

اشتراک در
اطلاع از
guest
4 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
.،.
پاسخ

لعنتی چقدر زمان خودش سخت بود ما هم اصلا نمی دونستیم این دکمه اسکیپ داره مرحلش.

مهدی
پاسخ

سلام . بازیه خیلی خیلی سختی بود . ولی چون داستان و گیم پلی بازی خیلی جذاب بود . بازیکن رو جذب خودش می کرد . بعد از پایان هر مرحله یک فیلم کوتاه نیز پخش می شد . خلاصه پدر آدم در میومد تا یک مرحله به اتمام برسه و با هر بار شکست . تجربه ی جدیدی تو ذهن تداعی می شد . خلاصه یادش به خیر . چه روزهایی داشتیم 😮‍💨

حسین دسمی
پاسخ

از بهترین بازی های عمرم تا حالا روی کامپیوتر دارمش هر از گاهی بازی میکنم ای کاش این بازی رو ریمیک میکردند واقعا پتانسیل بالایی داره رانندگی بازیش از خیلی بازی های امروزی بهتره می‌تونستی با یه دکمه تخته گاز بدی با یه دکمه معمولی گاز بدی

پارسایی
پاسخ

۳ سال این بازی راکردم مرتب وتمام مراحلشم تموم کردم اون زمون رودست نداشت تقریبا۲۰سال پیش