۱۵ بازی‌ برتر تاریخ با متاکریتیک بالای ۹۷ را بشناسید

متاکریتیک بازی‌ها (Metacritic) کلاً موضوع جذابی محسوب می‌شود چون در هر صورت هنر اثر را می‌توانند به نمایش بگذارند اما این که چقدر می‌توانند مفید باشند به این بستگی دارد که شما خود را چطور گیمری می‌بینید و در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم، همین مسئله بهانه‌ی خوبی است تا به معرفی ۱۵ بازی‌ برتر تاریخ با متاکریتیک بالای ۹۷ بپردازم و کمی درباره گیم صحبت کنیم پس در ادامه همراه مجله بازار باشید.

وقتی از برترین‌های تاریخ صحبت به وسط می‌آید یعنی باید پا در تاریخ بگذاریم، تاریخی که گرافیک، محدودیت‌های سخت افزاری، گیم‌پلی‌های قدیمی و شرایطی که شاید مانع خلق کنند را هم دارد اما گیمر به شرایط بازی عادت می‌کند نه اینکه بگردد و یک بازی با شرایط خود پیدا کند. وقتی صحبت از این Metacritic می‌شود، رسیدن به امتیاز ۹۰+ یک دستاورد بسیار قابل توجه است اما اگر بتوانید امتیاز ۹۰+ بگیرید، مطمئناً می‌توانید امتیاز ۹۷ هم بگیرید، درست است؟ شاید اگر واقعاً خاص باشید، امتیاز ۹۹ هم بگیرید (شوخی می‌کنم، فقط یک بازی تا به حال به این امتیاز رسیده است). حقیقت را بخواهم بگویم، اگر هیچ‌کدام را تجربه نکرده‌اید، شاید واقعاً دید کافی از دنیای گیم را نداشته باشید، به اضافه این که این لیست، از شما می‌خواهد با نگاهی دیگر به دنیای ویدیو گیم نگاه کنید.

۱۵ . بازی NFL 2K1

می‌دانم که بازی‌های NFL زیادی داریم و اعتراف می‌کنم که من بیشتر طرفدار FC هستم اما در طول سال‌های بسیار در حوزه گیم، سهم نسبتاً خوبی از بازی‌های فوتبال را انجام داده‌ام. بازی NFL 2K1 یکی از بازی‌هایی است که به یاد دارم زیاد به تجربه آن پرداخته‌ام. بازی ان‌اف‌ال 2k1 یکی از بازی‌هایی بود که در کنار سایر گشت و گذارهای منظم من در گیم، به صورت چرخشی با برادرم تجربه می‌کردیم.

این اثر که با متای ۹۷ در رتبه پانزدهم ایستاده، بر روی پلتفرم دریم‌کست (Sega Dreamcast) لانچ شده، همان سکویی که با بازی ورزشی برای خود نامی دست و پا کرد زیرا خانه برخی از بازی‌های فوق‌العاده در این ژانر بود. NFL 2K1 در آن زمان اوج بازی‌های ورزشی بود. انیمیشن، ارائه و گیم‌پلی دقیق آن هنوز هم فوق‌العاده است. اگر در گذشته صاحب یک دریم‌کست بودید و از ورزش لذت می‌بردید، در آن زمان در بهشت ​​بودید. NFL 2K1 تنها یکی از بازی‌های ورزشی فوق‌العاده‌ای است که برای این سخت‌افزار منتشر شده است.

۱۴. بازی Halo: Combat Evolved

بازی‌های تیراندازی اول شخص یا همان شوتر FPS، روی کنسول در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی در حال پیشرفت مداوم بودند. این آثار در دهه‌ی ۱۹۹۰ بر عرصه‌ی بازی‌های رایانه‌ای تسلط داشتند اما در همین دهه، شاهد رشد چشمگیری برای این ژانر در سیستم‌های خانگی بودیم. بازی Halo: Combat Evolved اثری بود که نشان داد این ژانر در اوج خود روی کنسول‌ها چه دستاوردهایی می‌تواند داشته باشد.

بازی بازی هیلو کمبت اولود یا همان نبرد تکامل، اثری بود که ایکس‌باکس برای رقابت به آن نیاز داشت اما هیلو پا را فراتر گذاشت و تبدیل به چیزی شد که عموم مردم را به بازی‌های تیراندازی در این فضا علاقه‌مند می‌کرد. شاید فرانچایز Halo در این روزها در شرایط سختی باشد اما Halo در آن زمان یکی از فراگیرترین بازی‌های جهان بود. همه این اثر را بازی می‌کردند و به روشی که می‌شد تجربه این اثر را بدست می‎آوردند. این بازی در بین دانشجویان دانشگاه، جوانان و نوجوانان بسیار محبوب بود که یک نقطه عطف برای این ژانر محسوب می‌شود، واقعاً از آن زمان تاکنون، دوباره شاهد چنین اتفاقی نبوده‌ایم.

۱۳. بازی Super Mario Odyssey

فرنچایز Super Mario در سال ۲۰۱۷ به شدت به چیزی شبیه به اودیسه نیاز داشت. بازی‌های سه‌بعدی این مجموعه همگی عالی بودند اما از نظر وسعت کمی محدودکننده بودند اما نسخه‌های پیشین سوپر ماریو یک مشکل اصلی‌تر داشتند که اهمیت بیشتری داشت، آن هم اینکه هنوز هم کمی بی‌هدف به نظر می‌رسیدند. نینتندو با بازی Super Mario Odyssey، کاملاً به فلسفه‌هایی که پلتفرمینگ سه‌بعدی را در دهه ۱۹۹۰ تعریف می‌کردند، بازگشت.

نینتندو قید و بندها را کنار گذاشت تا فقط بتواند آزاد بشود که توانست این مهم را رقم بزند چیزی که منجر به خلق یکی از بزرگترین آثار پلتفرمر سه‌بعدی در تمام دوران شد. شاید چند تازه پلیر کم و سن سال بگویند که چیز مهمی نیست اما نمره ۹۷ چیز دیگری می‌گوید. اودیسه هنوز هم بازی‌ای محسوب می‌شود که هر از گاهی به آن برمی‌گردم چرا که بازی کردن آن حس خیلی خوبی دارد و طراحی مراحل آن بی‌نظیر است.

۱۲. بازی Grand Theft Auto 3

این روزها ساخت است که ساخت بازی‌های ویدیویی سه‌بعدی و جهان‌باز هدف هر استودیویی شده، دقیقاً چیزی که در سال ۲۰۰۱ قمار محسوب شده و چنین چیزی خیلی کمتر رایج بود. بازی Grand Theft Auto III اما از زمان خود بسیار جلوتر بود، در نتیجه کسب امتیاز +۹۷ توسط این اثر اصلاً چیز تعجب‌آوری نیست. راکستار همیشه نشان داده که می‌تواند پیشتاز باشد، اولین قدم خود را در این پیشتازی، شاید با همین GTA 3 برداشت.

شاید به اندازه بازی‌های جهان‌باز مدرن جزئیات غنی نداشته باشد اما هنوز هم گشت و گذار در لیبرتی سیتی (Liberty City) آن لذت‌بخش است. من احتمالاً جزئیات ریز آن نقشه را بیشتر از محله خودم بدانم، البته این برای همه بازی‌های راکستار جزء رد دد صدق می‌کند. امروزه، GTA یکی از بزرگترین فرنچایزهای جهان محسوب می‌شود اما چیزی در مورد حس تاریک و غم‌انگیز GTA III وجود دارد که بازی‌های امروزی دیگر آن را ندارند.

۱۱. بازی Metroid Prime

طرفدار بازی Metroid Prime بودن یعنی زندگی در حالت ترس مداوم چون واقعاً هیچ‌وقت نمی‌دانی نینتندو کی قرار است ساموس (Samusu Aran) را برای یک دهه کنار بگذارد. این دقیقاً همان چیزی است که در دهه ۱۹۹۰ اتفاق افتاد، همانطور که دیدیم ساموس قبل از ظهور مجدد در سال ۲۰۰۲ با بازی متروید پرایم، در هوا ناپدید شد اما این انتظار ارزشش را داشت چون من هیچ بازی ماجراجویی اول شخص به خوبی Metroid Prime بازی نکرده‌ام.

سطح پرداختن به جزئیات، طراحی پیچیده‌ی جهان و حال و هوایی که این اثر ایجاد می‌کند بی‌نظیر است. هر بار که این بازی را انجام می‌دهم، به یاد می‌آورم که نینتندو در دوران گیم‌کیوب چقدر دست‌نیافتنی بود. شاید در اعداد و ارقام مشخص نباشد اما گیم‌کیوب هر سال بازی‌های کلاسیک فوق‌العاده‌ای تولید می‌کرد. خوشبختانه، دسترسی به بازی متروید پرایم در نینتندو سوییچ از همیشه آسان‌تر است و شما به خودتان مدیونید که این شاهکار مطلق با متای ۹۷ را تجربه کنید.

۱۰. بازی Grand Theft Auto V

باز هم با اثری دیگر از راکستار در خدمت شما هستیم. بسیاری از بازی‌های GTA دنیاهای عظیمی را خلق کرده‌اند که اغلب الهام مستقیمی از یک مکان واقعی گرفته‌اند. اگرچه نسخه Grand Theft Auto V از لس‌آنجلس مانند یک پارک تفریحی رویایی از این شهر نمادین است اما هنوز هم یکی از شگفت‌انگیزترین دنیاهای بازی تمام دوران است، بعد از گذر ۱۳ سال بخش آنلاین فعالی دارد و می‌توانم اسم بیش از صد نفر را نام ببرم که دوباره تلاش می‌کنند بازی را تمام کنند.

گستردگی شهر لس‌آنجلس در GTA 5 وقتی نوآوری ایجاد شده با سیستم تعویض شخصیت را در نظر بگیرید، حتی چشمگیرتر هم می‌شود چون شما توانایی کنترل فوری یکی از سه شخصیت اصلی را دارید و می‌توانید هر وقت از هر شخصیت خسته شدید، با دیگری به تجربه بازی بپردازید. صحبت از آن سه ضدقهرمان جذاب شد، سه‌گانه مایکل (Michael De Santa)، فرانکلین (Franklin Clinton) و ترور (Trevor Philips) همچنان از دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های اصلی این فرنچایز هستند. هر کدام نمایانگر دیدگاهی منحصر به فرد از این دنیای پر از جرم و جنایت محسوب می‌شوند که داستان آن‌ها متای ۹۷ را برای این بازی به ارمغان آورد.

۹. بازی Red Dead Redemption 2

دلیلی دارد که نام راکستار انقدر بزرگ است چون این سومین بار است که نامش در لیست آمده. با وجود چرخه‌های توسعه طولانی مدت، آنها به طور مداوم برخی از بهترین بازی‌های تمام دوران را تولید کرده‌اند که مورد تحسین قرار گرفته‌اند. بنظرم هیچ یک از بازی‌های راکستار به جزء GTA IV، این بازی در این مجموعه، به اندازه Red Dead Redemption 2 چشمگیر یا زیبا نیست البته اگر بخواهم نظر شخصی را دخیل کنم، رتبه سوم را هم به شاید GTA San Andreas می‌دهم.

من عاشق بازی‌های جهان باز هستم اما رد دد ردمپشن ۲ یکی از بازی‌هایی بود که مرا به شدت تحت تاثیر قرار داد چون من فقط این بازی را بازی نکردم زیرا در دنیای آن زندگی کردم و وجود داشتم. RDR2 بازی‌ای است که می‌توانید تا ابد در آن غرق بمانید. سرعت آرام برای روایت و صبری که بازی دارد، یک شاهکار شگفت‌انگیز بوده و هیچ بازی‌ای باعث نشده که من به اندازه رد دد ۲ با آرتور مورگان، احساس ارتباط صمیمانه یا شخصی با یک شخصیت داشته باشم.

۸. بازی Perfect Dark

اگر بخواهیم بگوییم که GoldenEye شاید همان آغازگر بازی‌های تیراندازی اول شخص روی کنسول‌ها است، باید بپذیریم که بازی Perfect Dark هم یک تکامل درخشان بود که این ژانر را چکش زد. بازی شوتر آینده‌نگر و شیک پرفکت دارک، شگفتی زمان خود محسوب می‌شود و همه چیز در مورد حرکت، تیراندازی و طراحی دنیای آن، تیز و صیقلی به نظر می‌رسد حتی روی همان پلتفرم Nintendo 64 که منتشر شد.

متای ۹۷ و رتبه هشتم، در چنگ پرفکت دارک است، اثری که با پیشرفت در داستانش، بیشتر و بیشتر از کنترل خارج می‌شود. شخصیت‌های جدید به سرعت معرفی می‌شوند و بخش پایانی بازی به جذاب‌ترین شکل ممکن، آشفته و پر هرج و مرج هستند، یعنی ۸ ساعت هیجان خالص را در بازی تجربه خواهید کرد. بازی‌های تیراندازی روی کنسول‌ها در دوران مدرن رایج محسوب می‌شوند اما اگر بازی‌هایی مانند پرفکت دارک نبودند، تصور اینکه اکنون کجا بودیم، دشوار است.

۷. بازی Tony Hawk’s Pro Skater 3

در دهه ۹۰ میلادی و اوایل قرن ۲۱، فرهنگ‌های هیپ‌هاپی در حال رشد بود و ساخت بازی مطابق این فرهنگ، برتری فروش در بازار را ایجاد می‌کرد. همه مثل راکستار نبودند که بتوانند با آثاری مثل GTA San Andreas هم متا و هم بازار را تصاحب کنند اما بازی Tony Hawk’s Pro Skater 3 توانست، یکی بازی مبتنی بر اسکیت که ترند آن روزهای دنیا و آمریکا بود و با شگفتی کامل نمره متای ۹۷ را برای خود رقم زد.

تریلرها و پوشش تلویزیونی بازی پرو اسکیتر ۳، سطح فوق‌العاده و چشمگیری از لس‌آنجلس ساخته شده در اثر را به نمایش گذاشتند، که به نظر می‌رسید بهترین چیزی است که تا آن زمان دیده بودم. اکنون که فکر می‎‌کنم هنوز هم ظاهر این بازی را بسیار دوست‌داشتنی می‌دانم. این نسخه از بازی‌های Tony Hawk به راحتی این فرنچایز به اوج خود رساند، تا جایی که شاید هیچ بازی اسکیت‌بردی بهتر از این وجود نداشته باشد.

۶. بازی The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild

سال ۲۰۱۷ میلادی به راحتی یکی از جادویی‌ترین سال‌های من در بازی‌های ویدیویی است. رانندگی تا نیمه‌شب برای نینتندو سوییچ و بازی The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild، سپس بیدار ماندن تا پاسی از شب برای بازی کردن، تجربه‌ای است که هرگز فراموش نخواهم کرد. حتی با گذشت این همه سال، نفس وحشی هنوز هم بازی‌ای است که اغلب به آن فکر می‌کنم.

این بازی هم شبیه هیچ بازی زلدایی که تا به حال دیده بودیم نبود و هم به نظر می‌رسید که نزدیک‌ترین بازی به بازیابی روح اولین بازی در طول سال‌ها است. برث او وایلد، یک بازی بی‌نظیر در طول زندگی‌ام بود و حضور در روز اول انتشارش بسیار لذت‌بخش محسوب می‌شود. اگر شما یکی از شاید پنج نفری هستید که هنوز این شاهکار مطلق را بازی نکرده‌اید، اکنون زمان آن رسیده است که بزرگترین ماجراجویی لینک (Link-نام شخصیت اصلی بازی) را آغاز کنید.

۵. بازی Super Mario Galaxy 2

نینتندو با یک اثر متای ۹۷ را کسب می‌کند و با نسخه دوم آن، متا را دوباره تکرار می‌کند، کدام کمپانی و استودیو، چنین توانایی دارد؟ واقعاً غیرممکن به نظر می‌رسید که سوپر ماریو گلکسی ۲ بتواند همچون نسخه اول ظاهر شود. بازی Super Mario Galaxy 2 توانست نمره نسخه‌ی قبلی را دوباره تکرار کند و راحتی یکی از شگفت‌انگیزترین پلتفرمرهای سه‌بعدی تمام دوران را ادامه دهد.

این بازی زنجیره‌ای از ایده‌های جاه‌طلبانه، طراحی مراحل پیچیده و استفاده مداوم نینتندو از Kishōtenketsu برای الهام بخشیدن به طراحی مراحل خود بود. Kishōtenketsu یک فرمول روایی سنتی آسیای شرقی است که حول ایده معرفی یک مفهوم، توسعه آن، ایجاد تغییر در آن و سپس حرکت از آن ساخته شده است، این معقوله در بسیاری از مانگاها (کمیک‌های خاص ژاپنی) استفاده می‌گردد. این کمیک‌ها نقش مهمی در ساختار بازی ماریو گلکسی ۲ ایفا کردن، زیرا اثر از این روش برای ایجاد مراحل خود استفاده می‌کند. این قالب بسیار موفق بود و بر سایر بازی‌های این فرنچایز مانند سوپر ماریو ۳D World و ۳D Land تاثیر گذاشت.

۴. بازی Super Mario Galaxy

نسل Wii نینتندو، نسلی است که با حسرت فراوان به آن نگاه می‌نگرم چرا که این سخت‌افزار شاید آنچنان هم نوآورانه محسوب نمی‌شد اما همان تغییرات بودند که تاثیرگذار ظاهر شدند. این دوره از ماریو هم حتی دوره‌ای بهتر است که هر گیمری را از نظر احساسی در خود فرو می‌برد. بازی Super Mario Galaxy درست در قلب آن قرار دارد. این بازی پر از چیزهای عجیب و غریب، جذابیت بی‌پایان و برخی از بهترین طراحی‌های مراحل ماریو در تمام دوران تاریخ خود است.

شاید هیچ بازی دیگری به اندازه سوپر ماریو گلکسی، این دوره از نینتندو را تعریف نکند البته شاید به جزء شاهکاری به اسم Wii Sports. میزان عشق و توجهی که صرف توسعه سوپر ماریو گلکسی شد، هنوز هم امروز مورد تحسین قرار دارد و اگر نینتندو سوییچ دارید، تجربه این بازی کلاسیک جاودانه از همیشه برای شما آسان‌تر خواهد بود، پیشنهاد می‌کنم این اثری متا ۹۷ی را از دست ندهید.

۳. بازی Grand Theft Auto IV

چیزی که همیشه در مورد Grand Theft Auto 4 برای من برجسته بوده، تفاوت داستان آن است، به خصوص در مقایسه با سایر بازی‌ها که هرطور حساب می‌کنم، GTA IV را شایسته در جایگاه سوم تاریخ قرار می‌دهد. در حالی که این فرنچایز به طور مداوم بر نقد و هجو دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم تکیه کرده ، داستان GTA 4 بسیار غم‌انگیزتر از حرف‌ها خواهد بود. شاید جی‌تی‌ای ۴ به اندازه‌ی بقیه‌ی فرنچایز گسترده به نظر نرسد اما جایگاه‌اش چیز دیگری می‌گوید؛ من بشخصه برای این اثر ارزش بالایی قائل هستم.

بازی GTA 4 با تمرکز بر زخم‌ها و تاثیر منفی ماندگار جنگ بر مردم، در این بازی بسیار منحصر به فرد است و هیچ نسخه‌ی دیگری از این فرنچایز تا این حد داستانش شخصی به نظر نمی‌رسد. گیم‌پلی این اثر نیز از بهترین‌های این سری جی‌تی‌ای محسوب می‌شود، تا حدی که حتی در برخی مکانیک‌ها از نسخه‌ی بعدی خود هم پیشی می‌گیرد، رانندگی کاملاً بی‌نقص بوده و کل جهان حس فوق‌العاده‌ای به آن می‌دهد. GTA IV اثری کمتر پرداخته شده در سری‌های راکستار بوده که بنظرم باید ریمستر شود.

۲. بازی Soulcalibur

از نظر آثار مبارزه‌ای، Soulcalibur یکی از بازی‌هایی بود که تا نسخه‌ی سوم آن تجربه‌ی زیادی نسبت به این مجموعه نداشتم. شاید در آن دوران زلدا بیشتر برای من خودنمایی می‌کرد، همان که در نسخه‌ی گیم‌کیوب منتشر شده بود و لینک را به عنوان یک شخصیت قابل بازی ارائه می‌داد اما چند سال پیش تصمیم گرفتم Soulcalibur را امتحان کنم که زمان زیادی هم صرفش شد. واقعاً دلیل بسیار خوبی وجود دارد که به این اندازه امتیاز بالایی دارد، متای ۹۸ واقعاً کم نیست.

بازی سول کالیبر، یکی از آخرین بازی‌های مبارزه‌ای کنسول خانگی محسوب می‌شود که هنوز روح و انرژی منحصر به فرد بازی‌های آرکید در اواخر دهه ۱۹۹۰ را حفظ کرده است. فهرست شخصیت‌های فوق‌العاده‌ی اثر و حرکت در آن، به طرز شگفت‌آوری خوب به نظر می‌رسد. نبرد با هنر رزمی استفاده از سلاح چیزی نیست که راحت پیدا کنید اما Soulcalibur یکی از بازی‌هایی است که اگر می‌توانید، حتماً باید سعی کنید آن را پیدا کنید.

۱. بازی The Legend Of Zelda: Ocarina Of Time

اگر نمی‌شناسید، معرفی می‌کنم، شما با بازی The Legend Of Zelda: Ocarina Of Time روبه‌رو هستید، اثری که بالاترین نمره را در تاریخ دارد. احتمالاً چیز زیادی در مورد افسانه‌ی Ocarina Of Time زمان وجود ندارد که قبلاً گفته نشده باشد و نیازی به معرفی ندارد. شاید هیچ بازی دیگری نباشد که دهه‌ی ۱۹۹۰ را به خوبی تعریف کند، شاید به جزء بازی Final Fantasy 7 که داستان متفاوتی دارد.

بازی لجند او زلدا اوکارینای زمان اوج بازی‌های اکشن-ماجراجویی سه‌بعدی در این دوران بود. از آن زمان تاکنون بازی‌های زلدا آمده و رفته‌اند، حتی برخی از بازی‌های این فرنچایز که من از آنها بسیار بیشتر لذت می‌برم اما اوکارینا یک بازی خاص است. بعد از اینکه اخیراً دوباره آن را از طریق نینتندو سوییچ آنلاین تجربه کردم، متوجه شدم که امروز هم ارزشش تجربه دارد. بازی کردن آن بسیار جذاب و دوست‌داشتنی است و کاملاً شایسته امتیاز دیوانه‌وار ۹۹ است که در متاکریتیک دارد.
متاکریتیک همیشه معیار مناسبی برای سنجش یک بازی هست اما بشرط آن که برایتان مهم باشد، بازی از نظر ساخت، گیم‌دیزاین و در مجموع هنر ساخت بازی در چه وضعیتی قرار می‌گیرد. تجربه‌ی یک بازی صرفاً به نمره متا بستگی ندارد اماً قطعاً بر تجربه بازی موثر است. کدام‌یک از این آثار را تجربه کرده‌اید؟ اگر می‌توانستید نمره کدام بازی را تغییر می‌دادید؟ دیدگاه‌تان را با مجله بازار به اشتراک بگذارید.

منبع: dualshockers

بهترین بازی شوتر تاریخ؛ میزگیم با لیل شایان و امید لنون