تحریریه بازار: بازیهایی که انتظار داشتیم بهترین بازی سال شوند اما نشدند
بالاخره رویداد The Game Awards 2025 برگزار شد و نامزدهای مراسم امسال برای دریافت جایزه «بهترین بازی سال» با یکدیگر رقابت کردند اما در میان تمام این آثار و محصولات گذشته، چه بازیهایی حاضر بودهاند که ارزش «گوتی» سال را داشتند اما به هر دلیلی به این «افتخار» نرسیدند. در این مطلب بازیهایی را معرفی میکنیم که انتظار داشتیم جایزه بهترین بازی سال (در مراسمهای گذشته) را کسب کنند؛ در ادامه همراه مجله بازار باشید.
همانطور که به احتمال بسیار میدانید، صنعت بازیهای ویدیویی در حال پیشی گرفتن از رقابت بسیار دیدنی و لذتبخشی است که بین کامیونیتیهای سینما و ویدیوگیممحور شکل گرفته و ادامه پیدا میکند. در کلاسِ سینما، رویداد و مراسم سالانهی اسکار (Oscars) و در مدیوم بازیهای ویدیویی نیز ایونت سالانهی گیم اواردز (The Game Awards) بهعنوان برترین، سنگینترین و معتبرترین جوایز هنری-تصویری حالحاضر روز دنیا شناخته میشوند؛ جالب است بدانید که طبق آمارهای رسمی و غیر رسمی، چند سالی هم میشود که تماشاگران همزمان رویداد گیم اواردز بهدلیل سیاستهای مناسبتری که بهنسبت Oscars دارد بیشتر شده و سبقت گرفتهاند. حال در طی این رویدادها که منظورمان TGA است، بازیهای متعددی باهم مبارزه میکردند که در حد و نوع خودشان عالی بودند اما به چیزی که باید و شاید نرسیدند و ما در این صفحه قرار است با تعدادی از کارشناسان بخش سرگرمی بازار، این آثار را معرفی کرده و بررسی کنیم.
بازی Titanfall 2 بهتر از Overwatch؟
اوایل مطلب این احتمال را میدادم که به سراغ مقایسهی نامطلوب Sekiro: Shadows Die Twice و Resident Evil 2 (Remake) یا حتی Control بروم و بعدها نیز به این موضوع فکر کردم که کمی در رابطه با RDR 2 (البته در این مهم، حق را به گاد او وار میدهم) و یا Uncharted 4: A Thief’s End صحبت کنم اما از آنجایی که بچههای دیگر تیم زحمت میکشند و به سراغ این آثار میروند؛ من بازی Titanfall 2 را برگزیدم. با اینکه میانگین نمرات اورواچ ۱ از ۶۸ نقد چیزی حدود ۹۱ و متاکریتیک تایتانفال ۲ از ۶۱ نقد به چیزی حدود ۸۹ رسید اما من، در این «مورد» اعتقاد دارم که میبایست جایزه «بهترین بازی سال ۲۰۱۶» به Titanfall 2 میرسید. شخصاً طرفدار سری Overwatch هستم اما چرا تایتانفال ۲ را انتخاب کردم؟ به این دلیل که این اثر، با مقیاس بسیار دلپذیر و گستردهاش، هم در بحث آفلاین و هم در قسمت مولتیپلیر و چندنفره موفق ظاهر شد و تجربهی دلگرم کننده و بهینهای ارائه داد؛ طوری که شاید بیش از ۱۰۰ ساعت از زمان سرگرمیمحور خود را صرف بازی Titanfall 2 کردم و از آن بهشدت لذت بردم. سعی نکردم که مثل مطلب «بهترین بازیهای اکشن تاریخ از نظر تحریریه بازار» نظر پیچیدهای بدهم و در همین سادگی نیز به شما پیشنهاد میکنم که حتماً بازی بینظیر Titanfall 2 را تجربه نمایید.
علیرضا خسروی
بازی Deathloop بهتر از It Takes Two؟
بازی It Takes Two در سال ۲۰۲۱ جایزه بهترین بازی سال را به خانه برد و واقعا نمیتوان شایستگیهای آن برای این دستاورد را زیر سوال برد. اما در آن سال یک بازی دیگر وجود داشت که از هر منظری که بنگرید، میتوانست بالاتر از It Takes Two قرار گیرد. بازی Deathloop که در اوایل نسل نهم کنسولهای خانگی منتشر شده بود، با استفاده از یک تکنیک داستانسرایی جدید حسابی گل کاشت. در بازی Deathloop گیمر در یک حلقه مرگبار از زمان گیر میکند که هر مرگ، به صبح یک روز جدید میانجامد. شاید زندگی ابدی برای هر انسانی شیرین باشد، اما هنگامی که زندگی ابدی در قالب یک روز منزجرکننده تکرار و تکرار شود، آدم به جنون خواهد رسید. دثلوپ این ایده داستانی را در مرکز قرار میدهد و با جادو همیشگی استودیو آرکین تجربهای را ارائه میدهد که در هر روزی از سال استحقاق دریافت بهترین بازی سال را دارد.
ارحام ادبخواه
بازی Alan Wake 2 بهتر از Baldur’s Gate 3؟
بازی الن ویک یکی از آثار کلاسیک و کالت سال ۲۰۱۰ به حساب میاد که جهانسازی و روایت جذابی داره. بعد از این ماجراجویی رمدی چند تلاش نهچندان موفق مثل کوانتوم بریک و Control داشت که باوجود نقاط قوت، نتونستن به اندازهای که باید و شاید طرفدارا و صاحبنظرا رو شگفتزده کنن. با تمام این اوصاف Alan Wake 2 بعد از سیزده سال انتظار در «مکان تاریک» بالاخره در ۲۰۲۳ مهمان خونه گیمرها بود و تجربهای رقم زد که به این زودیها از ذهنمون پاک نمیشه. الن ویک ۲ از نظر روایی و داستانپردازی یک شاهکار به تمام معناست که چارچوبهای جدیدی برای ژانر وحشت تعریف کرد و به عذاب سیزده ۱۳ ساله نویسنده دوستداشتنی ما پایان داد. با وجود این عملکرد خیرهکننده و کیفیت فنی کمنظیر و بردن جوایز مهمی مثل بهترین کارگردانی، بهترین کارگردانی هنری و بهترین روایت، الن ویک ۲ نتونست از پس Baldur’s Gate 3 بربیاد و گوتی رو به این اثر خیرهکننده از استودیو لاریان واگذار کرد.
محمد جواد مبینزاده
بازی Uncharted 4 بهتر از Overwatch؟
طی سالهایی که نخستینبار بهترین بازی سال انتخاب شد و مفهومی به نام گوتی را پایهگذاری کرد، عناوین متعددی به حق خود نرسیدند و دلایل مختلفی هم در رخ دادن این اتفاق دخیل بودهاند. در این میان، باخت Uncharted 4: a Thief’s End به بازی Overwatch یکی از عجیبترین اتفاقها برای من است. راستش را بخواهید، بازیهای آنلاین هر چقدر هم که فوقالعاده و بدون کم و کاستی باشند، قابل مقایسه با بازیهای داستانمحور نیستند. حرف من این نیست که Overwatch محصول ضعیفی بود اما آنچارتد ۴ یک تجربه تمام عیار بود؛ از صحنه های اکشن میخکوبکننده تا طنزپردازیهای نیتن دریک و جلوههای بصری خیرهکننده را چطور میتوان نادیده گرفت. بازیای که میتوان آن را ترکیب «ایندیانا جونز و ماموریت غیرممکن» توصیف کرد، بدون هیچ گونه شکی باید لقب بهترین بازی سال را میگرفت.
سورنا رضایی
بازی Ghost of Tsushima بهتر از The Last of Us Part II؟
در سال ۲۰۲۰ زمانی که لیست منتخبهای The Game Awards منتشر شد، مشخصاً دو انحصاری سونی نظر من را به خود جلب کرد اما آنچه که رخ داد، کاملاً خلاف واقع بود. در ساخت، پالایش و توسعه بازی، هر دو اثر The Last of US Part 2 و Ghost of Tsushima شایستهی عنوان برترین بودند اما آنچه که بسیاری از ما میدانیم این است که گوست او سوشیما شایستهتر بود. این نظر شخصی من بوده و ممکن خواهد بود که شما دیدگاه دیگری داشته باشید ولی اگر تعصب را کنار بگذاریم، سامورایی قطعاً مرد اصلی میدان محسوب میشد. هر دو استودیوی Sucker Punch Productions و Naughty Dog، بازیسازهای بزرگی هستند و همیشه بابت اینکه دنیای بازیهای ویدیویی را زیبا کردهاند، از آنها متشکرم ولی تعصب و شاید کمی ارضای حسی که از دیرباز باقی مانده، باعث شد که بازی لست او اس پارت ۲ برنده جایزهای شود که برای برادر غیر خونیاش است. مراسمهای گذشته لست ۱ را پیروز معرفی کردند اما بنظر میرسد برای ادای احترام به میراث این اثر، جایزه سال ۲۰۲۰ را دوباره به لست دادند که همه میدانیم در برابر خلاقیت سابقش آنچنان شگرف نبود و در برابر هنر سوشیما ضعفهایی داشت اما دیدگاه من شاید ناقص باشد، هر چه نباشد لست او اس، کم جایزه در ۲۰۲۰ نبرد اما سوشیما صرفاً چون نسخهی اولش بود و لست ۲، The Last of US 1 را پیش از خود داشت، عناوین مهم سال را فتح کرد اگرچه جایزه بهترین کارگردانی هنری برای سوشیما شد.
حمیدرضا خسروی
بازی Red Dead Redemption 2 بهتر از God of War؟
سال ۲۰۱۸ برای ویدیو گیم بازه زمانی هیجانانگیزی بود. در این سال ژانر ابرقهرمانی با Spider-Man احیا شد، یکی از بهترین بازیهای مستقل تاریخ یعنی Celeste منتشر شد و با Assassin’s Creed Odyssey به یونان سفر کردیم. اما مهمترین بازیهای ۲۰۱۸ بدون شک God of War و Red Dead Redemption 2 بودند. گاد اف وار با تغییرات گسترده، اومده بود که نسخهای متفاوت از کریتوس را ارائه دهد. در مقابل رد دد ردمپشن ۲ با داستان، دنیا و شخصیتهای بینظیرش به تجربهای تبدیل شده که تا سالها تکرار نخواهد شد. با وجود نقاط قوت پرتعداد، در نهایت این God of War بود که جایزه بهترین بازی سال را دریافت کرد، جایزهای که باید به Red Dead Redemption 2 میرسید. آرتور مورگان بدون شک کاراکتری جاودان در تاریخ ویدیو گیم است. قوس شخصیتی آرتور بیش از اندازه منطقی و باورپذیر بوده و بازیکنان تنها او را کنترل نکرده، بلکه با او زندگی میکنند. در طول داستان بازی رد دد ردمپشن ۲ میبینیم که چگونه آرتور رستگاری را تجربه کرده و از خلافکاری بیرحم به فردی دلسوز تبدیل میشود. چنین ویژگیهایی باعث میشوند که در پایان داستان احساس کنید بهترین دوست یا عضوی از خانواده خود را از دست دادهاید. در طول تاریخ آثار معدودی توانستهاند به این شکل روی بازیکن تاثیر بگذارند. تمامی بخشهای رد دد ردمپشن ۲ به شکل عجیب و ترسناکی واقعگرایانه ساخته شده و جزئیات آن وسواسگونه و افراطی هستند. دنیای این بازی زنده و پویا بوده و تغییرات مختلفی را تجربه میکند. در هر گوشه این دنیا شگفتی تازهای نهفته بوده، از مکانهای مخفی گرفته تا اتفاقاتی که به صورت تصادفی رخ میدهند. چنین ویژگیهایی باعث میشوند که بازی Red Dead Redemption 2 هرگز خستهکننده و تکراری نبوده و عملا استاندارد جدیدی را در داستانسرایی و طراحی محیط خلق کند. نقطه قوتی که تقریبا در بازی God of War وجود ندارد. بازی گاد اف وار با وجود سیستم مبارزه هیجانانگیز و داستان خوبی که روایت میکند، یک اثر تیپیکال محسوب میشود. اگرچه که در سری خود یک اثر نوآورانه محسوب میشود، اما بازی God of War در مسیری امن حرکت کرده و ریسک زیادی نمیکند. در مقابل بازی Red Dead Redemption 2 جسورانه عمل کرده و با داستان و پروتاگونیست خود، بازیکنان را از لحاظ اخلاقی به چالش میکشد. این بازی با کنار زدن محدودیتها و مرزها به تجربهای فراموشنشدنی بدل شده که بدون شک بیشتر از God of War لایق جایزه بهترین بازی سال بوده است.
صادق شجاعی
بازی The Evil Within فراموشنشدنی
من با کمال احترام و البته با اشتیاق کامل، معتقد هستم که اویل ویتین (The Evil Within)، شاهکار فراموشنشدنی شینجی میکامی، در سال عرضه خود به طرز عجیبی مورد کممهری قرار گرفت و به حق باید عنوان «بهترین بازی سال» را از آن خود میکرد. بیایید صادق باشیم؛ TEW موفق شد با جسارت تمام، مکانیزمهای کلاسیک و سختگیرانه رزیدنت اویلهای قدیمی (مدیریت منابع محدود، زوایای دوربین آزاردهنده) را با یک طراحی بصری مدرن و داستانی روانشناختی به سبک سایلنت هیل ترکیب کند. نتیجه کار چه شد؟ یک اثر شدیداً درگیرکننده و اضطرابآور که از همان دقیقه اول تا تیتراژ پایانی، بازیکن را در یک کابوس بیپایان و غیرقابل پیشبینی حبس میکرد. انصافاً، چنین سطح بالایی از کیفیت کارگردانی و تسلط بر انتقال حس وحشت، کمتر در بازیهای همرده، حداقل برای آن موقع دیده شده است. از نگاه من، ارزش این بازی فقط در میزان ترساندن ما نبود؛ بلکه در جسارتش برای «سخت کردن» بازی بود. TEW به ما اجازه نمیداد راحت باشیم؛ سیستم مبارزاتی چالشبرانگیز و ضرورت استفاده هوشمندانه از کبریتها برای نابودی دائمی دشمنان، عملاً حس بقای واقعی را القا میکرد. این بازی به ما نشان داد که هنوز هم میتوان یک تجربه Survival Horror اصیل و بیرحمانه ساخت که در عین حال از نظر فنی و هنری، خیرهکننده باشد. حال این سوال مطرح میشود که واقعاً چطور میشود چنین دستاوردی را نادیده گرفت؟ به نظر بنده اویل ویتین لیاقت این را داشت که به خاطر لول دیزاین سطح پیچیده، موجودات ترسناک بینظیر و فضاسازی استادانهاش که تا مدتها ذهنمان را درگیر کرد، به عنوان پادشاه بلامنازع سال یا به عبارتی بهترین بازی سال معرفی شود.
عباس حسینی
برندگان رویداد The Game Awards تایید میشوند؟

طبق عادت همیشگیمان، مطالب، گزارشها، نقدها و بررسیهای ما با نظرات شما تکمیل میشوند؛ در نتیجه نظر شما چیست؟ بهنظر شما آیا باید در سال ۲۰۲۵ و در رویداد The Game Awards بازی دیگری «گوتی امسال را میگرفت؟» یا مثل ما، کامنت خود را در رابطه با بازیهای برتر سالهای گذشته بهاشتراک بگذارید تا هم ما و هم دیگر کاربران مجله بازار از پاسخهای ارزشمند شما استفاده کرده و به گفتگو بپردازیم.
نظرات