نقد و بررسی من هنوز اینجا هستم

والتر سالِس یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های برزیل و پرتغالی محسوب می‌شود که آثار تحسین‌شده‌ای مانند خاطرات موتورسیکلت و ایستگاه مرکزی را دارد. پرداختن به انسانیت، رنج و نوع‌دوستی از مهم‌ترین مضامین فیلم‌های سالس است که قبل از این در خاطرات موتورسیکلت به آن پرداخته بود.

خاطرات موتورسیکلت و من هنوز اینجا هستم شباهت‌های جالبی با هم دارند. هر دو بر اساس داستان واقعی ساخته شده‌اند و در ژانر road movie  قرار می‌گیرند. خاطرات موتورسیکلت جوانی‌های چه‌ گوارا به تصویر می‌کشد. اما اثر مذکور دوران دیکتاتوری برزیل در دهه ۷۰ را از دیدگاه خانواده‌ پایوا نشان می‌دهد. در ادامه این اثر را بیشتر بررسی می‌کنیم.

امید به زندگی در آثار سالس

روزهای خوبی که شاید دیگر تکرار نشوند.

ژانر جاده‌ای همان‌طور که از نامش مشخص است، داستان‌هایش در سفری که شخصیت‌ها خواسته یا ناخواسته خانه‌شان را ترک می‌کنند، رخ می‌دهند. در این گونه فیلم‌ها روابط بین کاراکتر از اهمیت بالایی برخوردار است. چون اگر از فیلمنامه یا شخصیت‌پردازی خوبی برخوردار نباشند. به احتمال زیاد فیلم به اثری خسته‌کننده و حوصله‌سربر تبدیل می‌شود.

با وجود این چالش‌ها I’m Still Here فیلمی احساسی، هیجان‌انگیز و سیاسی است. چون زمان زیادی را به معرفی اعضای خانواده یونیس پایوا (فرناندا تورس) اختصاص می‌دهد. خانواده‌ای دوست‌داشتنی که روزی همسر یونیس را می‌دزدند. سپس او هر کاری برای نجات و پیداکردن شوهرش انجام می‌دهد. سالس پیوند عمیقی بین مخاطب و کاراکترها ایجاد می‌کند. به طوری که نگران هستید که چه بلایی سر خانواده می‌آید؟ آیا همه چیز به خوبی و خوشی تمام می‌شود؟

فیلم‌های والتر سالس معمولا در دنیایی تیره‌و‌تار و پر از تنشی اتفاق می‌افتند. با این حال نوعی خوشبینی، امید به زندگی در داستان‌هایش به چشم می‌خورد که بیننده را به تماشای فیلم تشویق می‌کند. این جا  یونیس پایوا مادری مبارز، مصمم و نگران است که مقابل حکومت نظامی برزیل تسلیم نمی‌شود و می‌جنگد. سپس با عواقبش نیز روبرو می‌شود.

کودتای ۱۹۶۴ برزیل

یونیس پایوا در حبس

در ۱۹۶۴ حکومت ژائو گولارت توسط کودتایی از طرف آمریکا سرنگون می‌شود. پس از آن کشور در دست دیکتاتوری به نام کاستلو برانکو می‌افتد. قبل از ۱۹۶۴ نوعی آرامش نسبی در برزیل برقرار بود. اما همه چیز بعد از ۱۹۶۴ عوض می‌شد. دوران تاریکی که حتی تا ۱۹۸۵ نیز ادامه پیدا می‌کند. کاستلو برانکو مانند سایر دیکتاتورهای آمریکای لاتین مقابل هر کسی که علیهش اعتراض می‌کرد، سرکوب، سپس آن‌ها را شکنجه یا اعدام می‌کرد.

شوهر یونیس یعنی روبن پایوا نماینده کنگره حکومت گولارت بود که ناگهان ناپدید می‌شود. ما در واقع داستان را به جای روبن بیشتر از دید یونیس می‌بینیم. او اول سعی می‌کند کمی خوشبین باشد تا خانواده‌اش را آرام کند. اما وقتی خبری از روبن دریافت نمی‌کند. سفر پرمخاطره‌ای را برای جستجوی شوهرش آغاز می‌کند. با این حال به دوستان و آشنایانش می‌گوید که روبن در یک مأموریت کاری است. چون نمی‌خواهد خطری دوستانش را تهدید کند.

هارمونی متشکل از رنج و ایمان

یونیس در حال تماشای ویدیوهای خانوادگیش

من هنوز این جا نیستم، فقط جستجویی سرنوشت‌ساز نیست. بلکه نگاهی به روزهای خوب گذشته نیز می‌اندازد. مثلا زمانی که فیلم، ویدیوهایی قدیمی از خاندان پایوا را پخش می‌کند. کنار این‌ها نماهای شگفت‌انگیزی از طبیعت ریودوژانیرو می‌بینیم که پس از کودتا به چه روزی افتاده است. همچنین آهنگ‌های قدیمی و کلاسیکی مانند Acauã از Gal Costa و گروه راک Os Mutantes هم می‌شنویم. سالس در واقع با این کار تضاد فرهنگی مردم با حکومت کاستلو برانکو را نشان می‌دهد.

یونیس فقط برای عزیزان خود نمی‌جنگد. او در عین حال می‌خواهد از کشورش محافظت کند. پس با هارمونی از رنج و ایمان در فرناندا تورس و فیلم روبرو هستیم. به همین دلیل تورس و من این جا هستم امسال در بخش‌های بهترین بازیگر زن، فیلم خارجی و سال نامزد شده‌اند.

او واقعا برای نقش یونیس سنگ تمام می‌گذارد. طوری که تمام مدت فشارها و دغدغه‌هایش را حس می‌کنیم. با وجود این که شاید چنین شخصیت‌هایی را بارها دیده‌اید. اما هر بازیگری چنین حسی را نمی‌تواند به‌راحتی به بیننده منتقل کند.

سخن پایانی

اگر به سینمای لاتین علاقه دارید و دنبال اثری تاریخی، احساسی و تأثیرگذار با بازی‌های درخشان هستید، من این جا هستم را از دست ندهید. نقش‌آفرینی بازیگران از جمله فرناندا تورس بسیار طبیعی و ملموس است. والتر سالس در پایان این اثر را به کسانی که عزیزانشان را در حکومت نظامی برزیل از دست داده‌اند، تقدیم می‌کند.

این اثر را حتی برخی بهتر از فیلم جنجالی املیا پرز می‌دانند و باور دارند که من این جا هستم، بایستی در بخش‌های زیادی به‌جای املیا پرز نامزد می‌شد. در کل سینمای لاتین آثار جذاب و قابل‌تأملی دارد که تماشایشان خالی از لطف نیست. نظر شما درباره I’m Still Here چیست؟ آیا آن را به بقیه پیشنهاد می‌دهید؟

منبع: filmsfatale

سلطان بازی‌های ماجراجویی برگشت؛ میزگیم با گلخان جونیور