بالدور (Baldur) در اسطوره‌شناسی اصلی نورث یکی از فرزندان پاک اودین و خدای نور، صلح و روشنایی است. مردم اسکاندیناوی عاشق این خدا بودند و او را به خاطر مهربانی و رحمت می‌پرستیدند. اما استودیو سانتا مونیکا برای ساخت بازی گاد آف وار، Baldur را کاملا متحول کرد و او را به عنوان آنتاگونیست اصلی نسخه ۲۰۱۸ به تصویر کشید؛ ابرشروری که حتی کریتوس هم در مقابلش زانو می‌زند.

استودیو سانتا مونیکا وقتی که می‌خواهد خدایان اسطوره‌شناسی اصلی را به داستان بازی‌های خود اضافه کند، معمولا یک سری تغییرات در ویژگی‌های آن‌ها به وجود می‌آورد. اما قضیه بالدور و ویژگی‌های تحریف شده او در بازی God of War 2018 کاملا در یک سطح دیگر قرار دارد. خدایی که در مورد آن صحبت می‌کنیم، در افسانه‌های محلی نورث نماد نور و روشنایی است؛ فردی که به تدبیر و خرد خود شناخته می‌شود و همیشه اخلاقیات را در اولویت قرار می‌دهد.
اما سازندگان بازی گاد آف وار چگونه توانستند چنین خدایی را به ویلن اصلی داستان تبدیل کنند؟ برای پی بردن به این مسئله بهتر است نگاه عمیق‌تری به داستان بالدور در افسانه‌های اصلی داشته باشیم. در افسانه‌های اصلی، Baldr فرزند اودین (Odin) و فریگ (Frigg) محسوب می‌شود. او به شدت زیبا و مهربان بود و از خود نور خالص ساطع می‌کرد. تمام این ویژگی‌های در کنار هم باعث شدند که او حتی در بین سایر خدایان هم یک چهره محبوب و دوست داشتنی باشد.

متاسفانه بیش‌تر افسانه‌هایی که در مورد شخصیت مورد بحث وجود دارند، چیز زیادی در مورد زندگی وی نمی‌گویند. تمرکز بیش‌تر داستان‌ها روی مرگ وی است. یک شب مادر بالدور یعنی فریگ خواب کشته شدن او را می‌بیند و در اسطوره‌شناسی اسکاندیناوی، خواب دیدن ارتباط زیادی با پیش‌گویی دارد. فریگ هم که دوست نداشت پسر زیبا و محبوبش را از دست بدهد، از همه چیز در دنیا پیمان گرفت تا تحت هیچ شرایطی به او صدمه نزنند. منتها در بین تمام چیزهای دنیا، فریگ از گیاهی تحت عنوان دارواش (Mistletoe) پیمان نگرفت و از آن غافل شد.

بالدور که تحت هیچ شرایطی ضربه نمی‌دید و دردی احساس نمی‌کرد، به وسیله بازی خدایان تبدیل شده بود؛ چرا که آن‌ها از او به عنوان سیبل نشانه‌گیری استفاده می‌کرد. هودر (Hodr) که یک خدای نابینا و برادر دوقلوی Baldur محسوب می‌شد، با شلیک کردن به سمت برادرش تمرین تیراندازی می‌کرد. منتها یک روز لوکی در طی حرکتی خصمانه تیر هودر را به دارواش آغشته می‌کند که می‌تواند خدای نور و پاکی را بکشد. هودر هم که نابینا بود متوجه این قضیه نشد و برادر دوقلوی خود را کشت؛ مرگی که طبق افسانه‌های نشانه آغاز رگناروک است.

اما سازندگان بازی God of War در استودیو سانتا مونیکا، با وجود حفظ یک سری عناصر، داستان شخصیت مورد بحث را به کلی تغییر دادند. در حالی که بالدور خدای پاکی و مهربانی است، در بازی مذکور از او به عنوان ویلن اصلی استفاده می‌شود. اما دلیل این کار چیست؟ در دنیای گاد آف وار، فریا به عنوان مادر Baldur معرفی می‌شود و درست مانند افسانه‌های اصلی، برای جلوگیری از مرگ پسرش از تمام چیزهای دنیا قول می‌گیرد که به او آسیب نزنند. منتها او هم گیاه دارواش را از قلم می‌اندازد و فراموش می‌کند که پسرش را در مقابل آن هم مصون کند.

بالدور در ابتدا فکر می‌کند داروی درمان طلسمش در دست کریتوس است و به همین خاطر به سراغ وی می‌رود

اما آن نسخه از Baldur که در بازی می‌بینیم، به خاطر این اقدام از مادرش کینه به دل می‌گیرد. بله، بالدور به یک موجود شکست‌ناپذیر تبدیل می‌شود که تقریبا هیچ چیز در دنیا نمی‌تواند او را بکشد. اما انجام این کار باعث می‌شود که او نه بتواند درد را حس کند و نه لذت را. سر همین موضوع، دل خدای پاکی به مرور به تیرگی کشیده می‌شود و نورش را از دست می‌دهد. Baldur که نه می‌تواند از چیزی لذت ببرد و نه برای مبحثی ارزش قائل است، کاملا از زندگی متنفر می‌شود و شکل یک ابرشرور را به خود می‌گیرد.

حال چرا بالدور در بازی God of War 2018 به سراغ کریتوس می‌رود؟ پدر این شخصیت که اودین، خدای خدایان، باشد او را فریب می‌دهد. او می‌گوید که تنها داروی جهان برای درمان طلسم Baldur در دست یک نگهبان وجود دارد که در واقع همان کریتوس است. او هم که تنها هدفش در زندگی حس کردن است، سریعا دست به کار می‌شود و خانه روح اسپارتا را پیدا می‌کند. هرچند که او در ابتدا با قدرتش کریتوس را غافلگیر می‌کند، اما در نهایت در مبارزه شکست می‌خورد. منتها از آن جایی که حتی نمی‌تواند به درستی بمیرد، تصمیم می‌گیرد دوباره به سراغ کریتوس برود.
تا پایان بازی گاد وار ۲۰۱۸، بالدور چندین و چند دفعه سراغ کریتوس می‌آید و قصد کشتن وی را دارد. کریتوس هم هر دفعه به نحوی از دست وی راحت می‌شود؛ ولی بالدور دوباره بازگشته و شروع به مبارزه می‌کند. در نهایت این روند با حرفی که میمیر به زبان می‌آورد متحول می‌شود. او در مورد قضیه دارواش به کریتوس خبر می‌دهد و روح اسپارتا هم به نقطه ضعف دشمنش پی می‌برد. در نهایت و در یک جنگ حماسی، کریتوس با استفاده از دارواش و گرفتن رویین‌تنی از Baldur، او را در مقابل چشمان مادرش می‌کشد.

اما مرگ بالدور دو پیامد به شدت خطرناک به همراه دارد. اول اینکه فریا به خاطر داغ کشته شدن پسرش از کریتوس متنفر می‌شود و قسم می‌خورد که یک روز او را خواهد کشت. پیامد دوم و خطرناک‌تر شروع پایان تمام پایان‌ها یا همان رگناروک است. کریتوس با کشتن دشمنش کار منطقی را انجام داد، ولی درست مثل افسانه‌های اصلی، مرگ Baldur فیمبول وینتر را آغاز می‌کند و در انتهای آن واقعه رگناروک رخ می‌دهد.

بالدور در نهایت و در مقابل چشمان مادرش به دست کریتوس کشته می‌شود

استودیو سانتا مونیکا در خلق شخصیتی که در موردش صحبت کردیم سنگ‌تمام گذاشت. بسیاری از طرفداران معتقد هستند که او پس از زئوس بهترین آنتاگونیست مجموعه است و حتی از اودین و ثور هم حضور جذاب‌تری دارد. شاید مهم‌ترین دلیل شکل‌گیری این اعتقاد در بین طرفداران، داستان شخصی وی است. بالدور در دنیای بازی هم در ابتدا خدای روشنایی و پاکی بود، اما مادرش برای جلوگیری از مرگ وی کاری کرد که او تمام احساساتش را از دست بدهد. فردی هم که احساساتش را از دست بدهد قلبی از سنگ خواهد داشت و دست به انجام هر کاری می‌زند.

در دقایق پایانی بازی God of War و پس از اینکه دارواش به بدن بالدور می‌خورد، او از حس کردن درد خوشحال می‌شود. او از اینکه توانست پس از ۱۰۰ سال دوباره درد کشیدن را حس کند خوشحال بود و این موضوع، به خوبی نشان‌دهنده زندگی سخت وی است. شاید فریا با کار خود پسرش را از مرگ مصون کرده بود، اما کاری کرد که خدای پاکی به یک شیطان تمام‌عیار تبدیل شود. بالدور ۱۰۰ سال بدون اینکه درد بکشد یا چیزی حس کند زندگی کرد، اما چند دقیقه پس از پاک شدن طلسمش توسط روح اسپارتا کشته شد.

نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Godofwar.fandom