دنباله جوجوتسو کایسن، فراموش‌شده‌ترین خط داستانی را احیا می‌کند
دنیای جوجوتسو کایسن بار دیگر طرفدارانش را با یک دنباله کاملاً جدید به نام مودولو (Modulo) شگفت‌زده کرده است. این اثر جدید، ماجراهای نوه‌های دو شخصیت محبوب، یوتا و ماکی، را روایت می‌کند که در دنیای جوجوتسو با تهدیدی کاملاً تازه دست‌وپنجه نرم می‌کنند: موجودات فضایی! ایده‌ای که شاید در نگاه اول عجیب و دور از ذهن به نظر برسد، اما جوجوتسو کایسن مودولو با همین سرعت به اثری محبوب و پربحث در میان طرفدارانی تبدیل شده است که تنها یک سال پیش، با پایان مانگای اصلی، گمان می‌کردند برای همیشه با این دنیا وداع کرده‌اند.
تنها با انتشار دو چپتر، این دنباله نشان داده که بر پایه‌هایی استوار بنا شده و حتی یکی از به‌دست‌فراموشی‌سپرده‌ترین و معلق‌ترین پرونده‌های داستانی جوجوتسو کایسن، یعنی ماجرای آرک «بازی گزینش» (Culling Game)، را دوباره به جریان انداخته است. این خط داستانی، ماجرای ملاقات کنجاکو با دولت ایالات متحده و تهاجم نظامی متعاقب آن به خاک ژاپن است؛ رویدادی که پیامدهای آن حالا پس‌زمینه روایی داستان مودولو و تنش‌های سیاسی بین ژاپن، آمریکا و نژاد فضایی سیموریان‌ها را شکل می‌دهد. این در حالی است که در مانگای ۲۷۱ چپتری جوجوتسو کایسن، این ماجرا تأثیر مستقیم و ملموسی بر خط اصلی داستان، یعنی نبرد با سوکونا و کنجاکو، نداشت و هرگز به طور کامل به سرانجام نرسید.
این رشته داستانی که طرفداران آن را «داستان فرعی نظامی» می‌نامند، در قلب آرک بازی گزینش، یعنی چپترهای ۲۰۰ و ۲۰۱، شکل گرفت؛ جایی که کنجاکو از وجود جادوگران جوجوتسو و ارواح نفرین‌شده برای دولت آمریکا پرده‌برداری کرد. او با فریب، مقامات آمریکایی را مجاب کرد تا نیروهای نظامی خود را برای دستگیری جادوگران و شهروندان ژاپنی اعزام کنند تا بتوانند روی انرژی نفرین‌شده منحصر‌به‌فرد ژاپنی‌ها آزمایش کرده و راهی برای مهار آن بیابند. خود تهاجم نظامی اما عمر کوتاهی داشت و تنها در دو چپتر (۲۰۹ و ۲۱۰) توسط یوجی، مگومی و دیگران به سرعت سرکوب شد.
هدف کنجاکو از این کار روشن بود: قربانی کردن این سربازان برای تولید انرژی نفرین‌شده بیشتر جهت پیشبرد نقشه بزرگ خود برای ادغام بشریت با استاد تنگن. اما از آنجایی که نقشه اصلی کنجاکو هیچ‌گاه به ثمر ننشست، این خط داستانی همواره وصله‌ای ناجور و داستانی نیمه‌کاره به نظر می‌رسید. بسیاری از طرفداران معتقد بودند گِگه آکوتامی (Gege Akutami) هرگز فرصت یا شاید انگیزه کافی برای پرداختن کامل به آن را پیدا نکرد.
با این حال، جوجوتسو کایسن مودولو نه تنها این رشته داستانی را از همان نقطه رهاشده ادامه می‌دهد، بلکه با هوشمندی آن را گسترش داده و به هسته اصلی روایت جدیدش تبدیل می‌کند. در همان چپتر اول متوجه می‌شویم که سیموریان‌ها برای مذاکرات دیپلماتیک باید مستقیماً با ژاپن وارد گفتگو شوند، نه آمریکا. دلیل این امر، «پیمان فراطبیعی کیوتو» است؛ معاهده‌ای که شش سال پس از مرگ سوکونا به امضا رسید و اختیارات تام و انحصاری در رسیدگی به امور فراطبیعی، از جمله برقراری ارتباط با موجودات فضایی، را به ژاپن اعطا کرد.
چپتر اول مودولو همچنین فاش می‌کند که پیامدهای اقدامات کنجاکو همچنان پابرجاست و شهروندان ژاپنی برای استخراج انرژی نفرین‌شده قاچاق می‌شوند. همین فجایع، در کنار رویدادهای بازی گزینش، زمینه را برای امضای پیمان کیوتو فراهم کرد تا به عنوان یک امتیاز متقابل، از دخالت‌های خارجی در امور جامعه جوجوتسو جلوگیری شود. در چپتر دوم، داستان یک قدم فراتر می‌رود و مشخص می‌شود که هر لغزش یا اشتباهی در مذاکره با سیموریان‌ها می‌تواند به یک جنگ تمام‌عیار ختم شود.
منبع: comicbook
چطوری پارتنر گیمر پیدا کنیم؟ میزگیم ازدواجی با سایه و حمید
نظرات