استریمر محبوب Kai Cenat یک نام بزرگ در دنیای گیمینگ است و برند خوبی ساخته است. او هفته پیش بعد از ۱۶۶ ساعت و البته ۱۷۰۰ بار مردن توانست الدن رینگ را تمام کند. او قبل از این بازی Ghost of Tsushima را بازی می‌کرد و مستقیما سراغ الدن رینگ رفت. او معمولا سراغ اینجور بازی‌ها نمی‌رود و  این یک تغییر بزرگ است. او کالاف دیوتی یا جی‌تی‌ای را استریم می‌کند و یا سراغ بازی‌های ورزشی می‌رود اما حالا سراغ الدن رینگ و بازی‌های سخت‌تر رفته است.

خیلی از استریمرهایی که می‌شناسیم در حقیقت به معنای واقعی کلمه استریمر گیم نیستند. بیشتر پادکستر هستند و یا سعی می‌کنند حین گیم بازی کردن در نقش یک کمدین ظاهر شوند. خیلی وقت‌ها هم بیشتر در حال ری‌اکشن نشان دادن هستند. کای سنات هم بیشتر در حال خوشگذرانی است و با اینکه ده‌ها هزار ساعت بازی کرده است ولی معمولا از محدوده خوشگذرانی خارج نمی‌شود و مخاطبانش هم بیشتر دوست دارند یک چیز فان ببینند و به همین دلیل هم او را دنبال می‌کنند.

استریمرها می‌توانند مخاطبان زیادی را تحت تاثیر قرار دهند

دنیای استریم مسیر جالبی دارد.

استریم در حال حاضر یک تفریح و سرگرمی است، قرار نیست حتما پای بازی کردن یک گیمر بنشینید و حرکاتش را زیر نظر بگیرید، خیلی وقت‌ها استریم‌ها را صرفا به خاطر جنبه فان می‌بینیم و این اصلا چیز مشکل‌داری نیست. از زمانی که چیزی به اسم “نمایشگر دوم” وارد دنیای تکنولوژی شده خیلی‌ها دوست دارند روی نمایشگر دوم‌شان یک گیم ببینند، همانطور که ممکن است حین کار کردن یک موزیک گوش کنیم یا حین وبگردی یک سیت‌کام هم روی نمایشگر دوم پخش می‌شود.

استریمرها در حال حاضر بخش مهمی از پاپ کالچر هستند و معمولا سراغ بازی‌های معمولی می‌روند. مثلا وقتی خود Kai Cenat سراغ GTA می‌رود بیشتر وقتش را در فضای آزاد می‌گذراند و آنقدرها درگیر داستان بازی نمی‌شود. خیلی از استریمرها نهایتا یک یا دو شوتر آسان را انتخاب می‌کنند و یا شاید یک گیم ورزشی را انتخاب کنند و بیشتر وقت‌ها در حال صحبت کردن با مخاطبان‌شان هستند.

الدن رینگ برای کای سنات انتخاب عجیبی است

کای سنات در حال استریم الدن رینگ

می‌دانیم که الدن رینگ سال ۲۰۲۲ عرضه شد و حالا کای سنات بعد از ۲۷ ماه سراغ این بازی رفته است. حتی گوست آف سوشیما هم سال ۲۰۲۰ منتشر شده بود و جدیدا توسط او استریم می‌شود. استریمرهایی که به اندازه او محبوب هستند و بیشتر مخاطبان‌شان آن‌ها را به عنوان استریمر فان می‌شناسند معمولا سراغ چنین بازی‌هایی نمی‌روند. آن‌ها در دایره امن خودشان باقی می‌مانند و سعی می‌کنند با همان فرمان جلو بروند. شاید بهتر است بگوییم سراغ بازی‌های واقعی نمی‌روند و سعی می‌کنند با مهارت‌های کمی که در گیمینگ دارند و البته مهارت‌های زیادی که در استریم و فان دارند مخاطبان را جذب کنند. حالا کای سنات به یک استثنا تبدیل شده است و سراغ بازی‌های سخت رفته است.

برای کسانی که دنیای گیم را از طریق استریمرها دنبال می‌کنند کمی عجیب است، الدن رینگ یک بازی کاملا جدی است، مدام درگیر مبارزه هستید و داستان بازی خیلی سفت و سخت جلو می‌رود. آیا طرفداران این استریمرها پای استریم چنین بازی‌هایی می‌نشینند؟ مثلا اگر کای سنات تصمیم بگیرد God of War یا Last of Us‌ بازی کند همچنان پای استریم‌هایش می‌نشینند؟ اگر یک عنوان ترسناک مثل رزیدنت اویل را انتخاب کند همچنان آنقدر بیننده خواهد داشت؟

استریمرها در حال حاضر بخش مهمی از اکوسیستم گیمینگ هستند و انتخاب‌هایی که دارند حتی روی مارکتینگ گیم‌ها و دیده شدن‌شان هم تاثیر می‌گذارد. اگر این استریمرها از حالت فان خارج شوند و سراغ بازی‌های جریان اصلی گیمینگ شوند احتمالا الگوریتم‌های دنیای استریم هم تغییر می‌کند و حتی می‌توان گفت دنیای استریم وارد یک فضای جدید می‌شوند.

استریمرها معمولا دوست ندارند بازنده باشند

استریمرها معمولا بیشتر حرف می‌زنند تا بازی کنند.

می‌دانیم که Ghost of Tsushima یک فضای سینمایی دارد و هر بازیکن متوسطی هم می‌تواند آن را بازی کند اما الدن رینگ به طرز وحشتناکی سخت است. اگر گیمرها با فضای دارک سولز و این مدل بازی‌ها آشنا نباشند و فرمول این بازی‌ها را ندانند سخت‌تر هم می‌شود. اگر بازیکن متوسط یا ضعیفی باشید حتی ممکن است احمق به نظر برسید. استریمرها با توجه به برندی که ساخته‌اند دوست ندارند احمق به نظر برسند. کای سنات ۱۷۰۰ بار مرد ولی از این مرگ‌ها استقبال کرد و در نهایت توانست بازی را تا آخر ادامه دهد.

استریمرها دوست ندارند ببازند. خیلی‌ها حتی بازی‌هایی را انتخاب می‌کنند که بتوانند با پرداخت پول مهارت‌ها و اسلحه‌های قوی‌تر بخرند که هر دشمنی را به راحتی شکست دهند و یا مراحل بازی را به سادگی تمام کنند. مثلا کای سنات معمولا در استریم‌هایش برنده است ولی در الدن رینگ از این خبرها نیست.

شما نمی‌توانید برای خرید سلاح پول پرداخت کنید، باید واقعا عرق بریزید و بجنگید و مهارت‌های گیمینگ داشته باشید. باید بمیرید و بمیرید و دوباره بمیرید تا بتوانید پیروز شوید. شاید فکر کنید با هر بار مرگ از اشتباهات‌تان یاد می‌گیرید و از این خبرها هم نیست. بعضی وقت‌ها ممکن است خیلی اتفاقی بمیرید. اگر واقعا خوب نباشید و فرمول بازی را درک نکرده باشید قطعا از این مرگ‌های مسخره زیاد خواهید داشت.

آیا کای سنات دیگر فریاد نمی‌کشد و جیغ نمی‌زند؟

آیا دیگر شاهد جیغ و دادها و بالا و پایین پریدن‌های کای سنات نخواهیم بود؟

احتمالا سنات دوباره به همان سنت سابق استریمینگ برمی‌گردد و یا بازی‌های سبک‌تری را انتخاب می‌کند چون مخاطبانش چنین انتظاری از او دارند. استریم الدن رینگ یک تجربه کاملا جدی بود،‌ او از منطقه امنش خارج شد و یک بازی خیلی سخت را انتخاب کرد. او حین بازی بالا و پایین نمی‌پرید، داد و فریاد نمی‌کشید و روی بازی متمرکز بود. احتمالا اولین بار بود که قدرت واقعی یک بازی ویدیویی را می‌دید. البته که تمام کردن بازی برای او خیلی ارزشمند بود. او با تلاش و پشتکارش توانسته بود الدن رینگ را تمام کند و احتمالا در آینده مجددا چنین تجربیاتی را با بازی‌های دیگر تکرار کند.

چیزی که می‌دانیم این است که فضای استریمینگ (در سطحی که کای سنات فعالیت می‌کند) هنوز برای این تغییرات آنقدر آماده نیست. کای سنات هم احتمالا دوباره سراغ بازی‌های آسان می‌رود ولی امیدواریم دوباره بازی‌های واقعی و فضای واقعی دنیای گیم را تجربه کند و مخاطبان استریمینگ را به چنین گیم‌هایی هم علاقه‌مند کند.