افشای منبع الهام پادشاه شیاطین در انیمیشن KPop Demon Hunters
انیمیشن شکارچیان شیطان کیپاپ (KPop Demon Hunters) اساطیری زنده و پرشور را به تصویر میکشد؛ دنیایی که در آن موسیقی، فراتر از یک هنر، به عنوان سلاحی نهایی برای اتحاد بشریت در برابر هجوم تاریکی عمل میکند. اما آنچه هیجان و تعلیق داستان را به اوج میرساند، سایه سنگین و دائمی تهاجم از قلمرو شیاطین است؛ لشکری که رهبری آن را پادشاه شیاطین، یعنی «گووی-ما» (Gwi-Ma) با صداپیشگی لی بیونگ-هون (Lee Byung-hun) بر عهده دارد.
انگیزه اصلی این ضدقهرمان، اشتهای سیریناپذیرش برای نفوذ به دنیای انسانها و ربودن روح آنهاست که چالشی مرگبار را پیش روی گروه دخترانه قهرمان داستان قرار میدهد. اگرچه نسخه نهایی این شخصیت شرور بسیار تأثیرگذار و بهیادماندنی از آب درآمده، اما کتاب هنری تازهای که برای این انیمیشن منتشر شده، فاش میکند که این کاراکتر در ابتدا قرار بوده ظاهری کاملاً متفاوت داشته باشد.
سیر تحول عجیب شخصیت گووی-ما
کتاب هنر شکارچیان شیطان کیپاپ (The Art of KPop Demon Hunters) مسیر تغییرات بنیادین شخصیت گووی-ما را در طول پروسه ساخت شرح میدهد. دانیا خیمنز (Danya Jimenez)، نویسنده اثر، توضیح میدهد که در پیشنویسهای اولیه، تصویری بسیار انسانیتر و فانی از این شرور وجود داشت. در آن نسخه، او صرفاً موجودی بود که آرزوی اجرا کردن داشت. خیمنز او را اینطور توصیف میکند: «او اساساً شبیه آقای جی در سریال دبیرستان سامر هایتز (Summer Heights High) بود و تنها چیزی که میخواست، اجرا روی صحنه به عنوان یک آیدل (Idol) بود.»
اما در نهایت، تیم سازنده تغییر مسیر داد و به سمت مفهومی انتزاعیتر رفت که مگی کانگ (Maggie Kang)، نویسنده و کارگردان، حین تحقیقاتش در زمینه دیوشناسی به آن برخورد کرده بود: موجودی که تنها به صورت یک «دهان غولپیکر و بلعنده» توصیف شده بود. کانگ در اینباره میگوید: «هیچ توصیف فیزیکی دقیقی از آن موجود وجود نداشت، بنابراین دست ما برای طراحی او کاملاً باز بود. ما او را به شکل یک دهان مشتعل طراحی کردیم، چرا که او صدای درون سر همه ماست؛ او نماد همان نجواهای آزاردهندهای است که بدترین چیزها را درباره خودتان به شما یادآوری میکنند، درست زمانی که نمیخواهید آنها را بشنوید.»
فراتر از کلیشههای رایج شرارت
این تغییر رویکرد باعث خلق ضدقهرمانی شد که فرسنگها با کلیشههای معمول انیمیشنها فاصله دارد. کریس اپلهانس (Chris Appelhans)، نویسنده و کارگردان دیگر پروژه، اشاره میکند که برخلاف آدمبدهای سنتی «که آرزوی نشستن بر تخت پادشاهی و حکمرانی بر انسانها را دارند»، گووی-ما با یک «هیچی» و پوچی وحشتناک تعریف میشود. اپلهانس میگوید: «او نوعی پوچگرا (نهیلیست) است. او فقط میخواهد شما را به پایین بکشد، درون این خلأ غرق کند و روحتان را ببلعد… هیچچیزی آنسوی این ماجرا وجود ندارد؛ فقط پایان است و همین موضوع حس ترسناکتر و بدویتری ایجاد میکند.»
الهامگیری شیاطین از دلِ افسانههای کره
تهدید در شکارچیان شیطان کیپاپ تنها به گووی-ما محدود نمیشود، بلکه به لشکری از شیاطین کوچکتر که به دنیای انسانها نفوذ کردهاند نیز گسترش پیدا میکند. کتاب هنری انیمیشن توضیح میدهد که تیم خلاق چگونه این موجودات را طراحی کردند تا ضمن حفظ یک زبان بصری منسجم و ریشهدار در تاریخ کره، امکان «نفوذ نامحسوس به خط داستانی» را داشته باشند. اگرچه این زیردستان از نظر اندازه، تعداد دست و پا و چشمها تفاوتهای فاحشی با هم دارند، اما زیباییشناسی کلی آنها بهشدت وامدار دوکائبی (Dokkaebi) یا همان اجنه بازیگوش در فولکلور کره است که با رنگآمیزی سنتی و رنگارنگ معروف به دانچونگ (Dancheong) ترکیب شدهاند.
برای اینکه ارتش شیاطین با وجود تفاوتهای ظاهری، یکدست و متحد به نظر برسد، طراحان ویژگیهای تکرارشونده خاصی را در آنها اعمال کردند. این موجودات همگی چشمهای طلایی درخشان و یک «الگوی زیرپوستی» منحصربهفرد دارند. طبق توضیحات کتاب، بافت پوست آنها بازتابدهنده فرمهای بصری کلیشههای چوبی دهدونگیوجیدو (Woodblock of Daedongnyeojido)، نقشه مشهور و تاریخی کره از دوران سلسله چوسان است. این توجهِ ریزبینانه به جزئیات فرهنگی باعث میشود عناصر ماوراءالطبیعه فیلم باورپذیرتر شوند و زیباییشناسی مدرن کیپاپ به ریشههای تاریخی و عمیق این کشور گره بخورد.
انیمیشن شکارچیان شیطان کیپاپ هماکنون از طریق سرویس نتفلیکس (Netflix) در دسترس است. نظر شما چیست؟ آیا نسخه نهایی و ترسناک گووی-ما را به ایده اولیه (آیدلِ خواننده) ترجیح میدهید؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
منبع: comicbook
نظرات