۸ قهرمان مارول که نسخه‌ی مخصوص خودشان از زره Iron Man را داشتند
در طول سال‌ها، دنیای مارول قهرمان‌های زیادی را معرفی کرده که هرکدام به‌نوعی ردپایی از نبوغ تونی استارک در ظاهر خود دارند. در بیشتر مواقع، این اتفاق نتیجه‌ی تصمیم تونی استارک برای به‌اشتراک‌گذاری فناوری پیشرفته‌اش با سایر اعضای «انتقام‌جویان» و قهرمانان بزرگ دنیای مارول بوده است. البته همیشه هم این‌طور نبوده، چون در میانشان استثناهایی وجود دارد که داستانشان مسیر متفاوتی را طی کرده است.
به‌طور کلی، این نسخه‌های «آیرون‌مان‌گونه» معمولاً عمر کوتاهی داشته‌اند. گاهی این تصمیم درستی بوده، اما در برخی موارد هم به نظر می‌رسد قهرمان‌هایی که زره مخصوص خود را پوشیده‌اند، شایسته‌ی حضور و توجه بیشتری بودند.
در این فهرست، نگاهی می‌اندازیم به چند مورد از برجسته‌ترین این تغییر ظاهرها؛ از نمونه‌های فراموش‌نشدنی گرفته تا آن‌هایی که کمتر دیده شده‌اند اما ارزش بیشتری برای شناخته شدن دارند.
کاپیتان آمریکا؛ وقتی استیو راجرز آهنی شد!
استیو راجرز، با زرهی طراحی‌شده توسط تونی استارک، در نبردی میان جسم ناتوان و روح شکست‌ناپذیرش.
در نگاه اول، ایده‌ی کاپیتان آمریکای زره‌پوش کاملاً منطقی به نظر می‌رسد. بالاخره استیو راجرز و تونی استارک سال‌ها در کنار هم به‌عنوان اعضای اصلی انتقام‌جویان جنگیده‌اند. پس طبیعی است که دیر یا زود یکی از آن‌ها سراغ دیگری برود و پیشنهاد دهد تا کاپیتان هم از فناوری زره‌های استارک بهره‌مند شود. در واقع، مارول چند بار این ایده را امتحان کرده، اما هیچ‌کدام از نسخه‌ها آن‌طور که باید درخشان از کار درنیامدند و نتوانستند جایگاهی در حد مفهوم جذاب «آیرون کاپیتان آمریکا» پیدا کنند.
البته شاید هنوز زمانش نرسیده باشد. در معروف‌ترین تجربه، کاپیتان آمریکا در دهه‌ی ۹۰ میلادی برای مدتی کوتاه زره جنگی خاصی را پوشید که طراحی آن کار خود تونی استارک بود. در آن دوران، استیو راجرز از عوارض جانبی خطرناک سرم ابرسرباز رنج می‌برد و بدنش دیگر توان همیشگی را نداشت. به همین خاطر، استارک برایش یک «اگزواسکلتون» طراحی کرد تا او بتواند همچنان در میدان نبرد بماند. با این حال، این داستان و طراحی جدید اصلاً بین طرفداران محبوب نشد و خیلی زود به یکی از فراموش‌شده‌ترین تجربه‌های مارول تبدیل شد؛ آزمایشی عجیب که در تاریخ قهرمانانه‌ی کاپیتان آمریکا فقط یک یادداشت حاشیه‌ای باقی ماند. اما او تنها قهرمانی نبود که فناوری استارک را امتحان کرد.
هاوک‌آی؛ ارتقایی طبیعی که مارول خیلی زود از آن گذشت
قهرمانی که همیشه در سایه بود، این‌بار با زره استارک خودش را در مرکز توجه قرار داد.
این بار نوبت به یکی از دقیق‌ترین تیراندازان مارول می‌رسد. هاوک‌آی هم یکی از آن قهرمان‌هایی است که به‌نظر می‌رسد استفاده از فناوری استارک کاملاً برایش منطقی و حتی ضروری باشد. بالاخره او عضوی از انتقام‌جویان است و همیشه در خط مقدم نبردها حضور دارد، پس داشتن زرهی مجهز می‌تواند کمک بزرگی برایش باشد. جالب است بدانیم مارول در دهه‌ی ۹۰ میلادی این ایده را امتحان کرد و نسخه‌ای از «آیرون هاوک‌آی» را معرفی کرد، اما این طراحی خیلی زود کنار گذاشته شد. برخلاف ماجرای کاپیتان آمریکا، دلیل حذف این نسخه چندان مشخص و قطعی نبود.
کاپیتان آمریکا شخصیتی است که ظاهر و نمادش تقریباً مقدس محسوب می‌شود و مارول نمی‌تواند بدون واکنش شدید هواداران، تغییر بزرگی در لباس یا هویتش ایجاد کند. اما هاوک‌آی داستان متفاوتی دارد. او همیشه یکی از قهرمانان کمتر دیده‌شده و کمتر قدردانی‌شده‌ی مارول بوده، حتی وقتی پای لباس و ظاهرش به میان می‌آید. طراحی «آیرون هاوک‌آی» با هوشمندی رنگ‌ها و سبک کلاسیک لباس او را حفظ کرده بود، اما با ترکیب فناوری پیشرفته و زره استارک، چهره‌ای تازه و مدرن به او می‌داد.
در واقع، این طراحی نه‌فقط زیبا و چشم‌گیر بود، بلکه گامی منطقی در مسیر رشد شخصیت کلینت بارتون محسوب می‌شد. «آیرون هاوک‌آی» ترکیبی از خلاقیت و منطق داستانی بود؛ ارتقایی که هم در دنیای مارول قابل باور بود و هم از نظر ظاهری جذاب. حیف که مارول خیلی زود از آن گذشت، چون اگر قرار باشد یکی از لباس‌های این فهرست دوباره احیا شود، بدون شک همین نسخه بهترین گزینه برای بازگشت خواهد بود.
مرد عنکبوتی؛ زره افسانه‌ای آیرون اسپایدر
لباسی که پیتر را از نوجوانی خجالتی به قهرمانی جهانی تبدیل کرد.
زره «آیرون اسپایدر» یکی از ماندگارترین دستاوردهای رویداد بزرگ Civil War در دنیای مارول بود؛ ارتقایی که نه‌تنها ظاهر مرد عنکبوتی را دگرگون کرد، بلکه جایگاه او را میان قهرمانان نیز تغییر داد. این نسخه از اسپایدرمن بدون شک محبوب‌ترین و تأثیرگذارترین طراحی زرهی در میان تمام قهرمانانی است که از فناوری استارک بهره‌مند شدند. طراحی آن به قدری چشم‌گیر بود که خیلی زود به یکی از نمادهای دنیای مارول تبدیل شد و بعدها در نسخه‌های انیمیشنی و حتی دنیای سینمایی مارول (MCU) هم به شکلی تازه بازآفرینی شد.
در نسخه‌ی اصلی کمیک، تونی استارک لباسی برای پیتر پارکر ساخت که با رنگ‌های طلایی و قرمز مخصوص آیرون‌من طراحی شده بود و جلوه‌ای پرشکوه و متفاوت به او می‌داد. اما در دنیای سینمایی، طراحان با ترکیب رنگ‌ها و جزئیات لباس کلاسیک اسپایدرمن با فناوری زرهی استارک، تعادلی هوشمندانه ایجاد کردند. نتیجه، لباسی بود که هم اصالت پیتر پارکر را حفظ می‌کرد و هم یادآور ذهن خلاق تونی استارک بود. به همین دلیل، «آیرون اسپایدر» همواره در فهرست بهترین لباس‌های تاریخ اسپایدرمن جایگاه ویژه‌ای دارد؛ لباسی که هم قدرت و هم رشد شخصیتی این قهرمان را به زیباترین شکل ممکن نشان می‌دهد.
بلک کت؛ دزدی که خودش قهرمان شد
وقتی یک دزد در دل فناوری استارک گرفتار می‌شود و از آن قهرمان بیرون می‌آید.
زره «آیرون کت» نتیجه‌ی یکی از جذاب‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین داستان‌های شخصیت فلشیا هاردی، یا همان بلک کت، است. ماجرا از جایی شروع شد که فلشیا برای سرقت وارد شرکت استارک اینداستریز شد، اما در جریان فرارش، به شکلی ناخواسته لباسی زرهی برای خود ساخت تا از چنگ محافظان تونی استارک بگریزد. این ایده‌ی جسورانه به‌سرعت بین طرفداران محبوب شد و حتی باعث شد مارول یک مینی‌سریال مستقل با محوریت این نسخه از بلک کت منتشر کند؛ مجموعه‌ای که در آن، زره آیرون کت به دست معشوق سابق فلشیا، تامارا بلیک، دزدیده می‌شود.
در ادامه‌ی داستان، فلشیا برای متوقف کردن تامارا، یک نسخه‌ی تکراری از زره آیرون کت می‌سازد تا بتواند با او روبه‌رو شود. در پایان، نسخه‌ی اصلی لباس دوباره به تونی استارک بازگردانده می‌شود، اما تامارا موفق می‌شود با زره خودش فرار کند. این پایان باز باعث شده که بسیاری از هواداران گمان کنند «آیرون کت» هنوز آینده‌ای روشن در دنیای مارول دارد؛ شاید به عنوان ضدقهرمانی تازه، یا حتی متحدی غیرمنتظره در داستان‌های بعدی. این ترکیب از دزدی، تکنولوژی و روابط پیچیده‌ی شخصی، دقیقاً همان چیزی است که شخصیت بلک کت را همیشه جذاب نگه می‌دارد.
بلک ویدو؛ چهره‌ای تازه از جاسوس افسانه‌ای
ناتاشا رومانوف در هیبتی تازه؛ وار ویدو، تجسمی از قدرت و دقت.
درست مثل نسخه‌های زره‌دار دهه‌ی نود برای کاپیتان آمریکا و هاوک‌آی، مارول در بازه‌ی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ ایده‌ی تازه‌ای را با شخصیت بلک ویدو امتحان کرد: نسخه‌ای زره‌پوش از ناتاشا رومانوف با لقب جذاب «War Widow». اما متأسفانه، با وجود طراحی چشم‌گیر و نامی بسیار قدرتمند، مارول خیلی زود علاقه‌اش را به این نسخه از دست داد و داستان را نیمه‌کاره رها کرد. تصمیمی که هنوز هم بسیاری از طرفداران از آن ناراضی‌اند، چون «وار ویدو» پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یکی از نسخه‌های ماندگار ناتاشا داشت.
بلک ویدو همیشه به‌عنوان قهرمانی شناخته می‌شود که بدون داشتن قدرت‌های فراانسانی، می‌تواند در برابر دشمنانی بسیار قوی‌تر از خودش دوام بیاورد. زره وار ویدو دقیقاً برای همین هدف طراحی شده بود؛ لباسی که تعادل میان ذهن درخشان و مهارت‌های تاکتیکی ناتاشا با قدرت فیزیکی فوق‌العاده را برقرار می‌کرد. این زره نه‌تنها به او توانایی‌های تازه‌ای می‌داد، بلکه زمینه‌ی ورود به سبک تازه‌ای از نبردها را هم فراهم می‌کرد. هنوز هم ایده‌ی وار ویدو یکی از آن مفاهیمی است که اگر مارول دوباره به سراغش برود، می‌تواند به شکلی شگفت‌انگیز بازآفرینی شود و به ناتاشا بُعدی تازه ببخشد.
هاوارد دِ داک؛ وقتی مارول شوخی‌اش گرفت!
پارودی‌ای از آیرون‌من که یادآور روح شوخ‌طبع و آزاد مارول است.
در دنیای مارول، هیچ‌کس به اندازه‌ی هاوارد دِ داک نماد طنز و دیوانگی نیست. این اردک دوست‌داشتنی و همیشه کلافه، در یکی از آرک‌های کمیک اختصاصی خودش، برای مدتی با نسخه‌ای پارودی از زره آیرون‌من ظاهر شد؛ زرهی که از هر نظر عجیب و بامزه بود. تصور کنید: فنرهای تخت‌خواب به‌جای کفش، بدنه‌ای از یک شیر آتش‌نشانی و البته، به‌طرز خنده‌داری مجهز به شعله‌افکن و ابزارهای «های‌تک» دفاعی و تهاجمی!
ماجرای «آیرون داک» یکی از آن لحظاتی بود که مارول خودش را بیش از حد جدی نمی‌گرفت و اجازه می‌داد طنز و خلاقیت آزادانه جریان پیدا کند. مثل بسیاری از بهترین داستان‌های هاوارد، این نسخه از او نیز با حال‌و‌هوای «چطور باز خودش را در این دردسر انداخت؟!» همراه بود. آیرون داک در واقع ادای دینی شیرین و بامزه به تونی استارک و زره افسانه‌ای‌اش بود، اما در عین حال یادآور دورانی شد که مارول می‌توانست با شوخ‌طبعی و بی‌پروایی، حتی از بزرگ‌ترین قهرمان‌هایش هم شوخی بگیرد.
ولورین؛ زره آیرون‌من برای جهش‌یافته‌ای که به زره نیازی ندارد
لوگان در زرهی الهام‌گرفته از آیرون‌من؛ تلفیق خشم و فناوری.
جالب است بدانید که هرچند دختر ولورین، لورا کینی، مدتی کوتاه از یک زره رسمی ساخته‌شده با فناوری استارک استفاده کرد، خود لوگان هرگز به‌صورت رسمی لباس آیرون‌منی نپوشیده است. با این حال، در طول سال‌ها چندین نسخه از ارتقاءهای الهام‌گرفته از زره آیرون‌من برای او طراحی شده‌اند؛ تجهیزاتی که ولورین را در نبرد حتی ترسناک‌تر از همیشه نشان می‌دادند. هر کدام از این طراحی‌ها به‌نوعی در تلاش بودند تا وجه مدرن‌تری به یکی از خشن‌ترین قهرمانان مارول ببخشند، اما هیچ‌کدام برای مدت طولانی دوام نیاوردند.
دلیلش هم روشن است: لوگان در اغلب موقعیت‌ها اصلاً به زره نیاز ندارد. قدرت ترمیم فوق‌العاده‌اش و اسکلت آدامانتیومی‌اش به اندازه‌ی کافی او را تقریباً شکست‌ناپذیر می‌کنند و از طرفی، ولورین هیچ‌وقت اهل زرق‌وبرق و نمایش نبوده است. با این وجود، همین طراحی‌های الهام‌گرفته از آیرون‌من، از به‌یادماندنی‌ترین تغییرات ظاهری او در تاریخ کمیک‌ها محسوب می‌شوند و باعث شده‌اند طرفداران سال‌ها درباره‌ی همکاری احتمالی میان تونی استارک و لوگان خیال‌پردازی کنند؛ همکاری‌ای که اگر روزی اتفاق بیفتد، قطعاً یکی از انفجاری‌ترین لحظات دنیای مارول خواهد بود.
اودین؛ ملقب به «پدرِ آهنین»
وقتی فناوری استارک با قدرت آسگارد پیوند می‌خورد، نتیجه چیزی کمتر از اسطوره نیست.
شاید عجیب به نظر برسد، اما در حالی‌که «ثور»، یکی از نزدیک‌ترین هم‌تیمی‌های تونی استارک، هیچ‌وقت زرهی شبیه آیرون‌من نپوشیده (چون واقعاً به آن نیازی ندارد)، پدرش اودین این کار را انجام داده است! در جریان کراس‌اور معروف مارول با عنوان War of the Realms، اودین با پوشیدن زره‌ای ویژه به نام «The Iron All-Father» وارد میدان نبرد شد؛ لباسی که هرچند عمرش کوتاه بود، اما ظاهر باشکوه و تأثیرگذار آن در ذهن طرفداران ماندگار شد.
این زره حاصل همکاری میان تونی استارک، شوری از واکاندا و استادترین صنعتگران آسگارد بود؛ ترکیبی از فناوری پیشرفته و هنر خدایان. نتیجه، لباسی بود قدرتمند، براق و باشکوه که در نبردهای بزرگ War of the Realms نقش مهمی ایفا کرد. گرچه این زره بعد از پایان آن ماجرا ناپدید شد، اما بسیاری از هواداران هنوز امیدوارند در بازگشت بعدی اودین به دنیای مارول، او دوباره «پدر آهنین» شود؛ چون دیدن یکی از خدایان بزرگ آسگارد در زرهی ساخت دست استارک، قطعاً از آن لحظاتی است که هیچ‌کس نمی‌تواند فراموش کند.
میراث تونی استارک در دنیای مارول
زره آیرون‌من فقط یک لباس فلزی نیست؛ نمادی است از نبوغ، جاه‌طلبی و روحیه‌ی قهرمانانه‌ای که تونی استارک برای همیشه در دنیای مارول به‌جا گذاشت. اما همان‌طور که دیدیم، او تنها کسی نبود که درخشش این زره را تجربه کرد. از قهرمانانی که با اجازه‌ی خود استارک از فناوری‌اش استفاده کردند تا آن‌هایی که به دلایل شخصی یا حتی اجباری لباس فلزی را بر تن کردند، هرکدام داستانی خاص و منحصربه‌فرد دارند. این نسخه‌های متفاوت، نه‌تنها قدرت زره را به شکلی تازه نشان دادند، بلکه مفهوم قهرمانی را هم از زاویه‌ای دیگر تعریف کردند.
شاید بعضی از این زره‌ها فقط برای مدتی کوتاه در دنیای مارول حضور داشتند، اما هرکدامشان ردپایی ماندگار از خلاقیت و تنوع در این جهان وسیع به جا گذاشتند. در نهایت، فرقی ندارد چه کسی درون زره باشد؛ چیزی که اهمیت دارد، قلبی است که آن را به حرکت درمی‌آورد. نظر شما چیست؟ اگر قرار بود یک نسخه‌ی جدید از آیرون‌من خلق شود، دوست داشتید کدام قهرمان پشت آن نقاب باشد؟
منبع: SCREENRANT
اعترافات جنجالی یوتوبرهای فارسی؛ میزگیم با بیگزموگ
نظرات