در میان انبوه انیمیشن‌های علمی‌تخیلی که از برخوردهای ترسناک با بیگانگان یا تلاش برای فرار از دست آن‌ها می‌گویند، انیمیشن جدید پیکسار به نام «الیو» (Elio) نگاهی متفاوت و انسانی‌تر به ماجرای ارتباط با موجودات فضایی دارد. داستان درباره پسری است که روی زمین احساس بیگانگی می‌کند و تصمیم می‌گیرد خودش را در معرض ربوده شدن توسط بیگانگان قرار دهد؛ به این امید که در جایی دور از زمین، بتواند بالاخره جایی را پیدا کند که واقعاً به آن تعلق دارد.

«الیو» یکی از احساسی‌ترین و شخصی‌ترین پروژه‌های اخیر پیکسار است که توسط گروهی از استعدادهای جوان اما درخشان این استودیو هدایت شده است. دومی شی (Turning Red)، مادلین شرافیان (Burrow) و آدریان مولینا (Coco) از جمله چهره‌های برجسته پشت این اثر هستند. الهام‌بخش آن‌ها برای خلق این داستان، نه فقط فیلم‌های کلاسیک علمی‌تخیلی مثل «برخورد نزدیک از نوع سوم» و «بیگانه»، بلکه تجربیات شخصی‌شان در دوران کودکی و احساس تنهایی در دنیایی ناآشنا بوده است.

الیو نه یک قهرمان کلاسیک، بلکه یک نوجوان خجالتی و خیال‌پرداز است که می‌خواهد فراتر از زمین، در میان ستاره‌ها برای خودش جایی پیدا کند. همین نگاه احساسی، فیلم را از بسیاری آثار مشابه متمایز می‌کند. پیکسار در این پروژه نه‌تنها یک ماجراجویی بین‌کهکشانی خلق کرده، بلکه قصه‌ای عمیق درباره جست‌وجوی هویت، تعلق و اهمیت ارتباط انسانی را روایت کرده است.

با کارگردانی احساسی، طراحی بصری خلاقانه و پیام‌های انسانی، «الیو» نه‌تنها برای کودکان بلکه برای بزرگ‌ترها هم فیلمی قابل تأمل و دوست‌داشتنی است. پیکسار با این اثر ثابت می‌کند که هنوز هم می‌تواند از دل داستان‌های ساده، حرف‌های بزرگی بزند.