در دنیای انیمیشن‌های کودکانه، کمتر مجموعه‌ای به اندازه باب‌اسفنجی شلوارمکعبی توانسته جایگاهی همیشگی در ذهن مخاطبان پیدا کند. یکی از اپیزودهای شاخص این سریال که حتی فراتر از مرزهای سرگرمی رفت و وارد حاشیه‌های رسانه‌ای و اجتماعی شد، قسمت «SpongeBob You’re Fired» یا همان «باب‌اسفنجی، تو اخراجی!» از فصل نهم است. داستان اپیزود با تصمیم عجیب آقای خرچنگ آغاز می‌شود: برای صرفه‌جویی تنها یک سکه، باب‌اسفنجی را از کار اخراج می‌کند. باب که عاشق کارش در آشپزخانه و درست‌کردن خرچنگ‌برگرهاست، ناگهان با بحران بیکاری روبه‌رو می‌شود و راهی پیدا کردن شغل‌های جدید می‌گردد. در این میان، پاتریک تلاش می‌کند لذت‌های بیکاری را به باب نشان دهد، اما باب که هویت خود را در عشق به کار تعریف می‌کند، آرام نمی‌گیرد و با روحیه‌ای شکست‌ناپذیر به جستجوی کار ادامه می‌دهد.

اما چیزی که این اپیزود را از یک ماجرای ساده کارتونی فراتر برد، واکنش‌هایی بود که از رسانه‌ها و فعالان اجتماعی دریافت کرد. برخی گروه‌ها و چهره‌های سیاسی، جمله معروف باب که به پاتریک می‌گوید «بیکاری شاید برای تو سرگرم‌کننده باشه، ولی من باید یه کار پیدا کنم» را به‌عنوان نوعی کنایه یا حمله به دریافت‌کنندگان کمک‌های دولتی تعبیر کردند. گزارش‌هایی حتی ادعا کردند این اپیزود حامل پیامی سیاسی درباره شبکه حمایت‌های اجتماعی در آمریکاست، هرچند مدیران نیکلودئون این موضوع را رد کردند و گفتند سریال فقط تلاش می‌کند بازتابی از فضای روز باشد، بدون جانبداری سیاسی.

صرف‌نظر از این جنجال‌ها، آنچه باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را همیشه خاص کرده، پیام امید و خوش‌بینی بی‌پایانش است. در پایان اپیزود، آقای خرچنگ درمی‌یابد که بدون باب نمی‌تواند کیفیت گذشته را حفظ کند و او را دوباره استخدام می‌کند. این اپیزود، چه به‌عنوان یک داستان طنز و چه به‌عنوان یک نمونه از تاثیرات اجتماعی یک اثر کودکانه، ارزش تحلیل و توجه ویژه را دارد و ثابت می‌کند که حتی ساده‌ترین داستان‌ها می‌توانند بحث‌هایی جدی در جامعه به راه بیندازند.