اگر شنیدن اینکه Sung Jin woo با Tanjiro Kamado مبارزه می‌کند جذاب است اما اگر واقعا دیمن اسلیر در برابر سولولولینگ قرار می‌گرفت چطور می‌شد؟ در این ویدیویی که اینجا می‌بینید سانگ جین وو در برابر تانجیرو و زنیتسو آگاسما (Zenitsu Agatsuma) قرار می‌گیرد، سانگ جینی که از ضعیف‌ترین شکارچیان رده E بود اما حالا پادشاه سایه‌ها است. اگر چه این ویدیو یک مبارزه آتاری مانند را به تصویر می‌کشد اما اگر من می‌خواستم داستان این نبرد را بنویسم اینطور می‌نوشتم:

در اعماق جنگلی تاریک و مه‌آلود، جایی که سایه‌ها زنده به نظر می‌رسند، سانگ جین‌وو، شکارچی افسانه‌ای دنیای سولو لِوِلینگ، در برابر دو جنگجوی قدرتمند از دنیای شیطان‌کش، زِنیتسو آگاتسوما و تانجیرو کامادو، قرار گرفت. نسیمی سرد در میان درختان می‌وزید و صدای زنگ شمشیرها در دوردست طنین‌انداز بود، همه خوب می‌دانستند این نبرد، تقابل مهارت، اراده و قدرت‌های ماورایی بود. سانگ جین‌وو، با چشمان درخشان و هاله‌ای از تاریکی که او را احاطه کرده بود، انتظار این دو شمیشزن را می‌کشید چرا که که به لطف سیستم سایه‌ها به قدرتی بی‌نظیر دست یافته بود و شمشیرهای دوگانه‌اش را با دقت مرگباری در دست داشت اما تانجیرو با شمشیر نیچیرین خود، که با رقص آب نفس می‌کشید، و زِنیتسو، که در حالت نیمه‌هوشیار به رعد و برق تبدیل شده بود، آماده مقابله بودند.

نبرد با حمله‌ای سریع از سوی زِنیتسو آغاز شد. او با تکنیک تنفس رعد، به‌سان صاعقه‌ای به سمت جین‌وو یورش برد، سرعتش به‌حدی بود که زمین زیر پایش می‌لرزید اما جین‌وو، با حس‌های ماورایی خود، به‌راحتی ضربه را پیش‌بینی کرد و با یک حرکت سریع، سایه‌ای از خود را احضار کرد تا ضربه را دفع کند. سایه‌ها، سربازان وفادار جین‌وو، مانند ارواحی بی‌صدا ظاهر شدند و زِنیتسو را عقب راندند، این بار تانجیرو با تمرکز و آرامش، وارد میدان شد. او با استفاده از فرم دهم تنفس آب، موجی از ضربات روان و قدرتمند را به سمت جین‌وو روانه کرد، شمشیر نیچیرین او مانند جریانی خروشان به نظر می‌رسید اما جین‌وو با چابکی غیرانسانی خود از حملات جاخالی داد و با یک ضربه متقابل، تانجیرو را به عقب پرتاب کرد. قدرت جین‌وو، که از سال‌ها مبارزه با هیولاها و ارتقاء سیستم به دست آمده بود، فراتر از حد تصور بود.

زِنیتسو، که حالا کاملاً در حالت رعد و برق قرار داشت، با سرعت نور دوباره حمله کرد. تکنیک “هفتمین فرم: اژدهای رعد درخشان” او آسمان را شکافت و زمین را با نور خیره‌کننده‌ای روشن کرد. اما جین‌وو، با احضار ارتش سایه‌هایش، این حمله را خنثی کرد. سایه‌ها مانند موجی تاریک، زِنیتسو را در بر گرفتند و او را مجبور به عقب‌نشینی کردند.تانجیرو و زِنیتسو، که حالا هماهنگی بیشتری پیدا کرده بودند، به‌صورت همزمان حمله کردند. تانجیرو با رقص هینوکامی کاگورا، شمشیرش را به شعله‌هایی سوزان تبدیل کرد، در حالی که زِنیتسو با سرعت رعدآسا او را پشتیبانی می‌کرد. اما جین‌وو، با فعال کردن مهارت “سلطه‌گر”، میدان نبرد را به تاریکی مطلق فرو برد. در این تاریکی، او مانند شبحی مرگبار حرکت می‌کرد و با ضربات دقیق، هر دو را تحت فشار قرار داد…

شما دوست دارید در ادامه چطور این روایت به پایان برسد؟