پایان‌بندی فصل سوم سریال «بازی مرکب» (Squid Game) بار دیگر موجی از گمانه‌زنی‌ها و بحث‌ها را میان مخاطبان و رسانه‌ها برانگیخته است. این بار، همه‌چیز از یک حضور کوتاه اما تأثیرگذار آغاز شد: کیت بلانشت، بازیگر برنده دو جایزه اسکار، در دقایق پایانی فصل سوم ظاهر شد و تئوری ساخت یک اسپین‌آف آمریکایی را وارد مرحله‌ای تازه کرد.

کیت بلانشت و سکانس پرسروصدا

در سکانس نهایی، کاراکتر Recruiter در خیابان‌های لس‌آنجلس دیده می‌شود؛ همان بازی ddakji سنتی کره‌ای، اما در دل شهری که نماد سرمایه‌داری مدرن است. در این میان، بلانشت در نقش یک Recruiter جدید ظاهر می‌شود و با Front Man (با بازی لی بیونگ-هون) مواجه می‌شود. این صحنه، علاوه بر شوک روایی، پیامی نمادین داشت: آیا «بازی مرکب» به خاک آمریکا قدم خواهد گذاشت؟

شایعات اسپین‌آف آمریکایی

شایعات درباره ساخت نسخه آمریکایی «بازی مرکب» از اکتبر ۲۰۲۴ قوت گرفت؛ زمانی که چند رسانه معتبر، از جمله Deadline، خبر دادند دیوید فینچر – کارگردان شناخته‌شده فیلم‌هایی چون «Seven» و «Fight Club» – در حال مذاکره برای ساخت این پروژه است. هرچند نتفلیکس تاکنون هیچ بیانیه رسمی در این‌باره منتشر نکرده، اما منابع نزدیک به پروژه مدعی‌اند که توسعه‌ی اولیه در حال انجام است. این در حالی است که فینچر سابقه همکاری موفق با نتفلیکس را در سریال‌های «House of Cards» و «Mindhunter» دارد.

موضع خالق «بازی مرکب»

هوانگ دونگ-هیوک، خالق اصلی سریال، در واکنش به شایعات اسپین‌آف آمریکایی اعلام کرده که حضور کیت بلانشت یک انتخاب صرفاً دراماتیک بوده است. به گفته او، هدف این سکانس پایانی، تنها گشودن فضایی برای تفسیر مخاطب و نشان دادن جهانی‌شدن مفهوم بازی بود؛ نه تأیید قطعی یک دنباله مستقل. با این حال، هوانگ ساخت داستان‌های فرعی را کاملاً رد نکرده و گفته است که احتمال روایت بخش‌های ناگفته‌ای از زندگی Recruiterها یا شکاف‌های زمانی بین فصل‌ها وجود دارد.

بازی ddakji؛ از کوچه‌های سئول تا خیابان‌های لس‌آنجلس

یکی از دغدغه‌های جدی مخاطبان، انتقال بازی ddakji از کوچه‌های سنتی سئول به خیابان‌های مدرن لس‌آنجلس است. ddakji، این بازی کودکانه که در کره‌جنوبی بخشی از خاطرات جمعی مردم است، در «بازی مرکب» به نمادی از فریب و جذب قربانیان بدل شده است. بسیاری معتقدند انتقال این نماد به آمریکا، اگر بدون عمق فرهنگی و بومی‌سازی صحیح انجام شود، می‌تواند به تضعیف پیام اصلی سریال – نقد سرمایه‌داری افسارگسیخته – منجر شود.

واکنش‌ها و نگرانی‌ها

با وجود جذابیت ایده اسپین‌آف، بسیاری از منتقدان و طرفداران قدیمی سریال نگرانند که نتفلیکس و تیم تولید با توسعه‌ی نسخه آمریکایی، ماهیت انتقادی «بازی مرکب» را به کالایی صرفاً سرگرم‌کننده تبدیل کنند. برخی حتی معتقدند «بازی مرکب» خود قربانی همان چرخه‌ای خواهد شد که در بطن داستانش نقد می‌کند: چرخه‌ی سرمایه‌گذاری بی‌پایان روی زندگی انسان‌ها برای کسب سود بیشتر.

آیا «بازی مرکب» آمریکایی ساخته خواهد شد؟

واقعیت این است که تا این لحظه هیچ‌چیز قطعی نیست. حضور کیت بلانشت و انتخاب لس‌آنجلس به عنوان لوکیشن نهایی، اگرچه در ظاهر در را به روی یک دنباله باز می‌کند، اما بدون تأیید رسمی نتفلیکس و تیم تولید، همچنان باید آن را یک تئوری دانست. از سوی دیگر، همکاری احتمالی دیوید فینچر و سابقه او در ساخت آثار روان‌شناختی و تاریک، امید برخی مخاطبان را برای خلق نسخه‌ای متفاوت و عمیق‌تر تقویت کرده است.

کلام پایانی

«بازی مرکب» طی سه فصل گذشته ثابت کرده که فراتر از یک سریال بقا است؛ داستانی است درباره نابرابری، بدهی و بهایی که انسان‌ها برای زنده ماندن می‌پردازند. اگر نسخه آمریکایی واقعاً ساخته شود، بزرگ‌ترین چالش تیم جدید حفظ روح و پیام اصلی سریال خواهد بود. جهانی‌شدن «بازی مرکب» اگر با درک فرهنگی و داستان‌پردازی هنرمندانه همراه نباشد، می‌تواند این میراث تلخ و هشداردهنده را به یک سرگرمی معمولی بدل کند.

تا آن زمان، باید منتظر ماند و دید آیا Recruiter آمریکایی واقعاً در جست‌وجوی قربانیان جدید خواهد بود یا همه‌چیز تنها یک بازی دیگر برای به دام انداختن ذهن مخاطب بوده است.