پس از تماشای قسمت آخر My hero academia سراغ چه انیمه های دیگری برویم؟

زمانی که مجموعه‌های ماندگار و به یادماندنی مانند انیمه My hero academia (مای هیرو آکادمیا به پایان خود نزدیک می‌شوند، طرفداران دنبال داستان‌ها تروتازه می‌روند. جای تعجبی هم ندارد. مجموعه‌های شاهکار تا مدت‌ها در قلب بینندگان باقی می‌مانند و سخت می‌توان آن‌ها به فراموشی سپرد. به همین دلیل نیز طرفداران پس از تماشای قسمت آخر My hero academia باید سراع آثاری بروند که سرشار از احساس، معنا و همان رشد انفجاری شخصیت‌های مدرسه قهرمانانه من هستند.

فرقی نمی‌کند که داستان این انیمه‌های جدید در فضای مدرسه رقم بخورد یا شامل قدرت‌های فراانسانی و قهرمانان نامتعارف باشد. در هر صورت، ۱۰ انیمه اصلی این فهرست می‌توانند به جایگزین‌های جذابی برای داستان دکو و دوستانش در مدرسه قهرمانانه من تبدیل شوند.علاوه‌بر این، هر یک از آن‌ها در عین آشنایی که به بیننده ارئه می‌دهند، طراوتی تازه دارند و انتخاب‌هایی عالی برای طرفدارانی هستند؛ به ویژه آن‌هایی که برای ترکیب عناصر اکشن، احساس و الهامی انیمه My hero academia سرودست می‌شکنند.

انیمه کلاس آدمکشی (Assassination Classroom)

انیمه کلاس آدمکشی با ترکیبی هوشمندانه از طنز، اندوه و روایتی پرتنش همراه است که پیوندی غیرمنتظره میان گروهی از دانش‌آموزان طردشده و معلم بیگانه‌شان، کورو-سنسی، را به تصویر می‌کشد. البته این تمام ماجرا نیست. آنچه باعث می‌شود انیمه کلاس آدمکشی از جهاتی مشابه انیمه مدرسه قهرمانانه من باشد، تمرکز آن بر مفهوم استعداد و تاثیر حظور سرگروه‌ها است. به همین دلیل در هر دو مجموعه، نوجوانان سردرگم و مستعد داستان در نهایت به رهبرانی بااعتمادبه‌نفس تبدیل می‌شوند.

هرچند برخلاف انیمه My hero academia، دانش آموزان کلاس آدمکشی ویژگی‌های فراانسانی ندارند، اما مسیر خودشناسی آن‌ها به همان اندازه جذاب و گیراست. علاوه‌بر این، تعادل دقیق میان کمدی و لحظات پرتنش ریتم داستان را زنده و پویا نگه می‌دارد و باعث می‌شود رشد هر شخصیت ملموس به نظر برسد. بنابراین پس از تماشای قسمت آخر My hero academia و برای تداوم حس صمیمت و دوستی آن، می‌توانید روی دانش‌آموزان کلاس آدمکشی حساب ویژه‌ای باز کنید.

انیمه موب سایکو ۱۰۰ (Mob Psycho 100)

اگر شما هم از آن دست طرفدارانی هستید که به صداقت دکو و تقلاهای او برای مهار نیرویی طاقت‌فرسا علاقه‌مند هستید، بهتر است تماشای انیمه موب سایکو ۱۰۰ را نیز در اولویت خود قرار دهید. هرچند در این انیمه خبری از مبارزات پر زرق و برق مدرسه قهرمانانه من نیست، اما از نبردهای درونی موب نیز نباید چشم پوشید. او مجبور توانایی‌های خود را تحت کنترل بگیرد تا تعریف بهتری از هویت واقعی خود ارائه بدهد. در این میان سبک بصری اغراق‌آمیز و خلاقانه اثر، صحنه‌های اکشنی را رقم می‌زند که در کنار چشم‌نواز بودن، از  نظر احساسی نیز تاثیرگذارند.

آنچه باعث می‌شود انیمه Mob Psycho 100 در زمره آثار ماندگار قرار بگیرد، نگاه جدید و دقیقش به مفهوم قدرت واقعی است. این انیمه، همانند My Hero Academia، همدلی را از زور بازو مقدس‌تر جلوه و نگاه تازه‌ای از تاثیر احساساتی مانند ترس، ناامنی و شفقت بر مسیر قهرمان اراده می‌دهد. به همین ترتیب رشد موب در شکل باورپذیری به تصویر کشیده می‌شود و تجربه‌ای الهام‌بخش و مشابه مسیر دکو برای طرفداران به ارمغان می‌آورد.

انیمه شارلوت (Charlotte)

قدرت و توانایی، همیشه به معنای خارق‌العاده بودن نیست. این موضوعی است که انیمه شارلوت به آن می‌پردازد. داستان این مجموعه از آن قرار است که عده‌ای از نوجوانان به قدرت‌های ناپایداری دست می‌یابند که اغلب برایشان مایه عذاب و دردسر می‌شوند. در مرکز داستان یو اوتوساکا قرار دارد؛ شخصیتی که توانایی‌های نامتوازن او را ناخواسته و به شیوه‌هایی که اصلا انتظارش را ندارد، با مفهوم مسئولیت روبه‌رو می‌کند. شاید در نگاه اول لحن انیمه، مدرسه‌ای و سبک به نظر برسد، اما با پیشرفت داستان کم کم سروکله مضامین سنگینی مانند فداکاری و بهای حفاظت از دیگران پیدا می‌شود.

بنابراین اگر از آن دست طرفدارانی هستید که با لایه‌های احساسی عمیق‌ انیمه My Hero Academia ارتباط برقرار کرده‌اید، از تعادل هوشمندانه میان طنز و شدت درام شارلوت نیز لذت خواهید برد. البته این تمام ماجرا نیست. شخصیت‌ها نیز در این مجموعه از توانایی‌های خود راضی نیستند و بیشتر آن را بار اضافی بر دوش خود می‌دهند. همین دیدگاه نیز باعث می‌شود برای درک هویت خود همواره در تکاپو باشند. علاوه‌بر این روایت منسجم، ریتم فشرده و افزایش تدریجی تنش‌ها، این مجموعه را به انتخابی ارزشمند برای مخاطبانی تبدیل می‌کند که به داستان‌های قهرمانانه با گره‌های عمیق شخصی علاقه‌مندند.

انیمه هایکیو (Haikyuu)

هرچند نمی‌توان انیمه ورزشی هایکیو را در رده آثار شونن و نبردی قرار داد، اما مضامین آن تا حد زیادی به انیمه مدرسه قهرمانانه من شباهت دارد. رقابت داغ میان هیناتا و کاگه‌ یاما به عنوان شخصیت‌های اصلی داستان، بازتابی از انرژی پویای میان دکو، باکوگو و هم‌کلاسی‌هایشان است. در این اثر، هر مسابقه حکم یک نبرد تمام‌عیار را دارد که از نظر طراحیِ صحنه‌ها و بار عاطفی نیز با بهترین مبارزات ژانر شونن برابری می‌کند.

هایکیو همچنین در پرداخت شخصیت‌ها به‌طرزی درخشان عمل می‌کند و حتی تیم‌های رقیب را نیز به شخصیت‌هایی دوست‌داشتنی برای مخاطب تبدیل می‌سازد. از آنجایی که اکثر انیمه‌های شونن حول مفهوم اشتیاق و تاثیر آن بر سرنوشت انسان می‌چرخند، این مجموعه نیز انرژی الهام‌بخش خود، پیوندی عمیق با طرفداران ژانر برقرار می‌کند. هرچند در این اثر خبری از قدرت‌های ماورایی و فراانسانی نیست، اما باز هم تماشای آن می‌تواند یادآور حس و حال انیمه My hero academia باشد. بنابراین اگر دوست دارید در فضای سالم ورزشی، تنش‌های جذاب و احساسی را تجربه کنید، هایکیو انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود.

انیمه ببر و خرگوش (Tiger & Bunny)

فریب نامش را نخورید. انیمه ببر و خرگوش (Tiger & Bunny) اثری در رده سنی کودکان نیست. این مجموعه برداشتی خلاقانه از جامعه قهرمانان ارائه می‌دهد و به همین دلیل، انتخابی ایده‌آل برای کسانی است که مجذوب دنیای قهرمانان محور انیمه My Hero Academia شده‌اند. برخلاف سایر مجموعه‌ها، قهرمانان در دنیای ببر و خرگوش، برای شهرت خود و سرگرم کردن مردم، ماموریت‌هایی را تحت حمایت مالی شرکت‌های تجاری انجام می‌دهند. نمایش چنین تضادی، آن هم با شخصیت‌هایی که همگی مدعی حفاظت از جان مردم هستند، باعث می‌شود که بیننده شاهد جهان‌سازی جذاب و تعارض‌هایی تأمل‌برانگیز باشد.

رابطه میان وایلد تایگر به عنوان قهرمان کهنه‌کار و بانی به عنوان قهرمان تازه‌کار، به داستان لایه‌هایی از طنز، تنش و احساسی غافلگیرکننده می‌بخشد. علاوه‌بر این، شکل‌گیری تدریجی همکاری میان آن دو نیز، روند پیوند در حال تکامل میان آل‌مایت و دکو را در یاد طرفدار مدرسه قهرمانانه من زنده می‌کند. به همین ترتیب و با ترکیب اکشن روان و پرزرق‌وبرق، تعاملات عاطفی شخصیت‌ها و نگاهی انتقادی به مفهوم شهرت، مجموعه Tiger & Bunny به‌خوبی عطش مخاطبان برای یک روایت ابرقهرمانی متفاوت و کامل را برطرف می‌سازد.

انیمه سامورایی فلامنکو (Samurai Flamenco)

انیمه سامورایی فلامنکو از آن دست آثاری است که برداشت نامتعارف اما جذاب از مفهوم قهرمانی دارد. داستان این انیمه حول مدل جوانی می‌چرخد که بدون داشتن هیچ ویژگی خاصی و تنها به دلیل اشتیاقی که برای برقراری عدالت دارد، به یک قهرمان خودساخته خیابانی تبدیل می‌شود. هرچند قسمت‌های ابتدایی این مجموعه پر از لحظات طنز و کنایه‌آمیز از مفهوم قهرمان خیابانی است، اما با پیشرفت داستان روایت به‌تدریج در مسیر گسترده و غافلگیرکننده‌ای قرار می‌گیرد.

آنچه باعث می‌شود انیمه سامورایی فلامنکو نسبت به سایر آثار جذاب به نظر برسد، نگاه جالب آن به انگیره‌هایی است که قهرمانان از دل آن‌ها رشد می‌کنند. البته این تمام ماجرا نیست. این مجموعه همچنین با ترکیب عناصر ضد و نقیض، درام و پیچش‌های روایی فراواقع‌گرایی در عین حفظ صداقت احساسی، تجربه متفاوتی برای مخاطبان خود به ارمغان می‌آورد. بنابراین آن دست از طرفدارانی که به مفاهیمی چون آرمان‌گرایی، خودشناسی و معنای حقیقی قهرمانی علاقه دارند، با تماشای این انیمه متفاوت و نامتعارف به وجد خواهند آمد.

انیمه هاماتورا (Hamatora)

کمتر انیمه‌ای را می‌توان پیدا کرد که مانند هاماتورا، به شیوه‌ای ظریفانه عناصر کارآگاهی و اکشن‌های ابرقهرمانی را باهم ترکیب کرده باشد. این مجموعه داستان گروهی از افراد مستعد را روایت می‌کند که با نام مینیموم هولدرها شناخته می‌شوند. نبردهای پرزرق‌وبرق، شخصیت‌های پویا و روابط گروهی متفاوت آن‌ها، بازتابی از همان انرژی پرشوری است که طرفداران را به یاد انیمه My Hero Academia می‌اندازد. علاوه‌بر این، طراحی توانایی هر یک از اعضای این گروه به شکلی هدفمند است که در نتیجه آن صحنه‌های اکشنی خلاقانه و غیرقابل‌پیش‌بینی ساخته شده‌اند. البته این تمام ماجرا نیست.

مجموعه هاماتورا در پس ظاهر رنگارنگ و پرتحرک خود، به مفاهیمی همچون تبعیض، جاه‌طلبی و اخلاق به‌کارگیری قدرت نیز می‌پردازد. البته تنش  میان دو شخصیت محوری نیز صحنه‌های دیدنی و تعیین‌کننده‌ای در داستان خلق می‌کند و عمق روایی اثر را شکل می‌دهد. بنابراین اگر از آن دست طرفدارانی هستید که دلتان برای پیچیدگی روابط دوستانه و رقابت‌های درون کلاس ۱-A تنگ می‌شود، بهتر است پس از تماشای قسمت آخر My hero academia، سراغ این مجموعه نیز بروید.

انیمه ناروتو (Naruto)

امکان ندارد صحبت از انیمه‌های اکشن به میان بیاید و سراغی از مجموعه درخشان ناروتو نگیریم. جای تعجبی  هم ندارد. این اثر به نوعی پدرخوانده روایت شونن مدرن است و دنیای نینجاها، روستاها و قدرت‌های تخصصی آن، پایه‌های بسیاری از داستان‌های قهرمان‌محور بعدی را بنا نهاد. حتی ناروتو اوزوماکی از بسیاری جهات شخصیتی مشابه با دکو دارد؛ به طوری که هر دو آن‌ها با خوش‌بینی خستگی‌ناپذیر و استقامت چشمگیر، بر محدودیت‌های اجتماعی غلبه می‌کنند.

درست مانند انیمه مدرسه قهرمانانه من، در مجموعه ناروتو نیز شاهد گروه پرشماری از شخصیت‌ها هستیم. فرقی نمی‌کند که پای قهرمان یا ضدقهرمان به میان باشد. به طور کلی هر شخصیت در ناروتو انگیزه‌هایی دارد که مسیرش را با مفاهیم کلی رشد، رنج و رستگاری گره می‌زند. بنابراین اگر به روایت‌های حماسی و طولانی‌ علاقه‌مند هستید که بر پایه‌ی فراز و فرودهای عاطفی و تکاملِ پیوندهای رفاقت بنا شده‌اند، بهتر است تماشای مجموعه ناروتو را در اولویت قرار دهید.

انیمه شبدر سیاه (Black Clover)

طرفدارانی که پس از تماشای قسمت آخر My hero academia به‌دنبال یک ماجراجویی شونن سریع و متکی بر قدرت هستند، انیمه شبدر سیاه (Black Clover) حس و حال آشنایی برایشان ایجاد خواهد کرد. در این میان عزم سرسختانه آستا و رقابتش با یونو قدرتمند نیز، یادآوری جذابی از تنش‌های آشنای میان دکو و باکوگو است. نبردهای مبتنی بر جادو در این اثر، انفجاری، خلاقانه و پر از احساساتی هستند که مخاطب را به تشویق قهرمانان فرودست وامی‌دارند.

نقطه قوت این مجموعه، پویایی گروهی و نبردهای سرنوشت‌ساز آن است. این موضوع را می‌توان به خوبی در تغییر سرنوشت گروه گاو‌های سیاه و تبدیل شدنشان به خانواده‌ای از قهرمانان مشاهده کرد. هر آرک نیز به مفاهیمی همچون وفاداری، جاه‌طلبی و تلاش برای فراتر رفتن از شرایط محدودکننده می‌پردازد. به همین دلایل و با وجود شتاب روایی مداوم و روحیه آتشین، انیمه شبدر سیاه به اثری تبدیل شده است که به خوبی می‌تواند جایگزین My hero academia و دانش‌آموزان دبیرستان U.A. باشد.

انیمه مدر تک مشتی (One-Punch Man)

اشتباه نکنید. انیمه مرد تک مشتی یک مجموعه معمولی در ژانر شونن نیست. سایتاما به عنوان قهرمان داستان، قدرت مطلقی دارد که به واسطه آن، تقریبا هر نبردی برای او به یک شوخی تبدیل می‌شود و قواعد ژانر را زیر پا می‌گذارد. با این حال اگر نقاب طنز را از صورت این اثر کمی کنار بکشیم، با نقدی تیزبینانه مواجه می‌شویم که جامعه قهرمانان و مفهوم رضایت درونی را هدف قرار می‌دهد.

در این میان شخصیت‌هایی مانند جنوس، مومن رایدر و قهرمانان کلاس S، عمق و تنوع چشمگیری به جهان گسترده این مجموعه می‌بخشند. تلاش آن‌ها نیز در تضادی خنده‌دار با ملال سایتاما قرار می‌گیرد و شوری می‌آفریند که در عین داشتن لایه‌های طنز، بیننده را درگیر خود می‌کند. هرچند طرفداران انیمه My hero academia شیفته وجود مفاهیمی مانند مسئولیت و قهرمانی هستند، اما تماشای مرد تک مشتی نیز برایشان لذت‌بخش خواهد بود.

نظر شما درباره این انیمه‌ها چیست؟ چه انیمه‌های شونن دیگری را می‌شناسید که بهتر است پس ازتماشای قسمت آخر My hero academia سراغشان برویم؟ منتظر  نظرات ارزشمند شما هستیم.

منبع: Screenrant

رازهای یوتوب فارسی؛ میزگیم با سک‌شات – قسمت اول