شاهکار محبوب و پرطرفدار ایچیرو اودا (Eiichiro Oda)، یعنی مانگای وان پیس (One Piece)، انتشار خود را در مجله هفتگی شونن جامپ (Weekly Shonen Jump) از سال ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) آغاز کرد و از آن زمان تا امروز، خدمه کشتی را به ماجراجویی در جزایر بیشماری کشانده است. این مانگا هماکنون در حماسه پایانی (Final Saga) خود به سر میبرد و ما تا کنون شاهد پیروزیهای لوفی (Luffy) در تکتک جزایری بودهایم که به آنها قدم گذاشته است.
لوفی که داستانش از دهکدهای کوچک و دورافتاده در گوشهای از دریای آبی شرقی (East Blue) آغاز شد، رویایی جز تبدیل شدن به پادشاه دزدان دریایی در سر نداشت. با این حال، مسیری که پیش روی اوست بیرحم و مملو از آزمونهایی است که عبور از آنها بهتنهایی ممکن نیست. به همین خاطر بود که او گروهی از افراد همفکر را گرد هم آورد؛ کسانی که هرکدام رویاها و آرزوهای خاص خود را دنبال میکنند. این خدمه از همان لحظه آغاز سفر، با موجی از مشکلات پیاپی روبهرو شدهاند، اما درست به لطف همین چالشها بوده که توانستند آبدیده و قدرتمند شوند و اکنون بخشی از خدمه یونکو (Yonko) یا امپراتوران دریا محسوب میشوند.
یکی از نقدهای همیشگی خوانندگان نسبت به وان پیس، گلایه از تکراری شدن روند داستان است. آنها معتقدند سریال در یک چرخه ثابت گرفتار شده: لوفی وارد یک جزیره میشود، میفهمد مردم آنجا تحت ظلم هستند، فرد ظالم را شکست میدهد و پیش از رفتن به مقصد بعدی، جزیره را آزاد میکند. اما حقیقت اینجاست که بخش بزرگی از جادوی وان پیس دقیقاً در همین تکرار نهفته است. شاید این فرمول در هیچ اثر دیگری تا این حد موفق عمل نمیکرد، اما وان پیس ویژگیهای منحصربهفردی دارد که آن را از بقیه آثار متمایز میکند.
وان پیس در دل هر نبرد بزرگ، پرده از رازهای تازه برمیدارد
شاید در نگاه اول، چرخه مبارزات لوفی برای نجات یک جزیره چندان خاص به نظر نیاید. اما نکته ظریف اینجاست که در طول هر نبرد، نه فقط لوفی، بلکه تکتک اعضای خدمه با شکستن مرزهای توانایی خود، رشدی تصاعدی را تجربه میکنند. هر بخش از داستان، حقیقتی بزرگ درباره جهان یا قرن تهی (Void Century) را برملا میکند و نقشی کلیدی در جهانسازی خیرهکننده این مجموعه دارد.
وان پیس چیزی فراتر از مشت و لگد و مبارزه است؛ قدرت واقعی آن در عمق جهانسازی و لایههای تودرتوی رازهایش پنهان شده است. به همین دلیل، با اینکه ظاهر ماجرا در هر حماسه (Saga) جنگیدن برای حفظ یک جزیره است، اما تمرکز اصلی هرگز روی خود جنگ نیست. داستانهای پسزمینه و اطلاعات داستانی که قطرهچکان به مخاطب داده میشود، همیشه و به دلایل کاملاً موجه، توجه بیشتری را به خود جلب میکنند.
لوفی در هر جزیرهای که مردمش را نجات میدهد، متحدان تازهای پیدا میکند؛ متحدانی که اکثر آنها نقشی حیاتی در حماسه پایانی ایفا خواهند کرد. دقیقاً به خاطر همین الگوی تکراریِ «نجاتبخشی» است که شخصیتهایی مثل پرنسس ویوی (Princess Vivi)، پرنسس شیراهوشی (Princess Shirahoshi) و بسیاری از چهرههای بانفوذ دیگر، شیفته منش او میشوند و با وجود اینکه او یک دزد دریایی است، در کنارش میایستند.
هر مبارزه به اصلیترین درونمایه داستان متصل است
تکتک اجزای داستان، چه کوچک و چه بزرگ، با مفهوم «آزادی» گره خوردهاند؛ مفهومی که با روح و روان قهرمان داستان عجین شده است. قرار بر این است که وان پیس تصویرگر ماجراجویی لوفی و خدمهاش در بازدید از مکانهای جدید و شناخت جهان باشد. اما هرچه آنها بیشتر میآموزند، بیشتر درک میکنند که مردم این دنیا نیاز به نجات دارند. از همان دوران آبی شرقی، لوفی با تمام وجود تلاش کرده تا به دیگران کمک کند آزادی خود را پس بگیرند. دنیای وان پیس پوسته بیرونی زیبایی دارد، اما در هسته خود پوسیده است و توسط دولتی فاسد و دزدان دریایی خطرناک اداره میشود.
در چنین وضعیتی، جهان تشنه یک فانوس دریایی امید و آزادی است و لوفی دقیقاً تجسم زنده این امید است. حماسه کشور وانو (Wano Country Saga) به شکلی استادانه اوج سفر لوفی را نشان داد و به الگوی همیشگی نجات مردم توسط او معنای تازهای بخشید. این بخش نشان داد که اقدامات او نه تنها با تم داستان، بلکه با ذات شخصیتش پیوندی ناگسستنی دارد. در این حماسه فاش شد که میوه شیطانی (Devil Fruit) لوفی به او اجازه میدهد کالبد خدای خورشید نیکا (Sun God Nika) را بپذیرد؛ جنگجویی اسطورهای از دوران باستان که با لبخندی بر لب، مردم را از بند اسارت رها میکرد.
البته این کاری است که لوفی از همان صفحه اول مانگا انجام داده و تا پایان راهش نیز ادامه خواهد داد. به لطف قدرت تبدیل کردن خود و محیط اطراف به لاستیک، مبارزات او گاهی مضحک و حتی خندهدار به نظر میرسند. دیدن لوفی که وسط نبردی مرگبار با دشمنان قدرتمند، انگار بهترین لحظات عمرش را میگذراند، لبخند را به لب کسانی میآورد که برای پیروزی او هورا میکشند.
نظر شما چیست؟ دیدگاه خود را پایین همین صفحه بنویسید و به بحث ملحق شوید.
منبع: comicbook
بررسی بازی Anno 117؛ بهترین بازی ده سال اخیر یوبیسافت
نظرات