فیلم اوپنهایمر جدیدترین اثر کریستوفر نولان، کارگردان مشهور سینمای هالیوود، داستان زندگی جی رابرت اپنهایمر، فیزیکدان آمریکایی را روایت می‌کند. اپنهایمر رهبر پروژه منهتن بود که سبب ساخت اولین بمب اتمی شد. فیلم نولان نگاهی به دوران تحصیل، کار و زندگی شخصی اپنهایمر می‌اندازد. اما آیا همه صحنه‌های فیلم با واقعیت تاریخی همخوان هستند؟

صحنه‌ای که بحث‌های زیادی را به وجود آورده است، صحنه‌ای است که در آن اوپنهایمر در دانشگاه کمبریج سعی می‌کند استاد خود را با یک سیب سم زده بکشد. در این صحنه، Oppenheimer که با استادش پاتریک بلکت مشکل دارد، چوبی را با سم سیانور مخلوط می‌کند و با آن چوب چالی در سطح سيب مي‌زند و سيب را به استاد خود مي‌دهد. این عمل را به علت عصبانيت و علاقۀ عجيب Oppenheimer به استاد خود انجام مي‌دهد. اما بعداً پشيمان شده و سيب را قبل از خوردن توسط نيلز بور، فيزيكدان معروف و الهام‌بخش اوپنهایمر، از دستش مي‌گيرد.

این صحنه براساس کتاب «پرومتئوس آمریکایی» نوشتۀ کای برد و مارتین شروین است. این کتاب یک زندگینامۀ جامع و جزئیات دار از زندگی Oppenheimer است. چارلز اوپنهایمر، نوه جی رابرت اوپنهایمر، در گفت‌وگو با مجلۀ تایم، گفته است که این صحنۀ فیلم درست نیست. او گفته است که هیچ منبع تاریخی قابل اعتماد وجود ندارد که نشان دهد پدربزرگش قصد کشت استاد خود را داشته. او معتقد است که این صحنۀ فانتزی چالش تاريخي جديدي براي شخصيت پدربزرگش به وجود آورده است. او همچنین گفته است که خود نویسندگان کتاب «پرومتئوس» هم در کتاب خود نوشته‌اند که مطمئن نیستند که این حادثه واقعاً رخ داده باشد.

پس چرا نولان این صحنۀ دروغین را به فیلم خود اضافه کرده است؟ به نظر می‌رسد که نولان می‌خواست با این صحنه، شخصیت پر تناقض و پوچ Oppenheimer را به تصویر بکشد. اوپنهایمر کسی بود که هم علاقۀ عمیقی به علم و فلسفۀ شرق داشت و هم مسئول ساخت سلاح‌های هستۀ‌ای شد. نولان معتقد است که صحنۀ سم دادن به استاد نشان می‌دهد که چقدر اوپنهایمر در دوران جوانی خود عصبانی و غیر منطقی بوده و چگونۀ در طول زندگی خود با گذشتۀ خود دست و پنجۀ نرم می‌کرد.

پابجی و پابجی موبایل ؛ سیر تا پیاز ماجرای این بازی مشهور را بدانید!

اما آیا این صحنۀ فانتزی به قصۀ واقعی Oppenheimer لطافت می‌افزاید یا آسیب می‌زند؟ بعضی منتقدان فکر می‌کنند که این صحنۀ دروغین باعث می‌شود تصویر غیر واقع‌گرایانۀ‌ای از شخصيت پيچيده و جذاب اوپنهایمر در ذهن بيننده‌گان شكل بگيرد. آن‌ها معتقد هستند كه نولان بايد به جاي ساخت يك فيلم سياسي-فلسفی، يك فيلم علمي-بيوگرافيک بسازد كه بيشتر به واقعيات تاريخي پايبند باشد.

اما برخی دیگر از منتقدان فکر می‌کنند که این صحنه یک نماد هنری است که نشان می‌دهد چقدر اوپنهایمر با خود و جهان در تعارض بود. آن‌ها معتقد هستند که نولان با استفاده از این صحنه، می‌خواست به تضاد بین عشق و نفرت، خلاقیت و تخریب، علم و اخلاق در شخصیت Oppenheimer توجه کند.

چارلز اوپنهایمر، با وجود اعتراض به صحنۀ سم دادن به استاد، در مجموع فیلم را دوست داشته. او گفته است که فیلم نولان شخصیت پدربزرگش را به خوبی بازسازی کرده. او همچنین گفته که فیلم می‌تواند منجر به بحث‌های علمی، تاریخی و اخلاقی شود و مردم را برای یادگیری بیشتر دربارۀ زندگی و کار اوپنهایمر تشویق کند.