محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین مجموعه فیلم‌های استودیو پیکسار (Pixar) قرار است در سال ۲۰۲۶ با اکران برنامه‌ریزی‌شده داستان اسباب‌بازی ۵ (Toy Story 5) به سینماها بازگردد، اما نگرانی بسیار آشنایی پیرامون این فیلم شکل گرفته است. زمانی که این اثر روی پرده نقره‌ای برود، هفت سال از آخرین دیدار ما با وودی (Woody)، باز لایت‌یر (Buzz Lightyear)، جسی (Jessie) و سایر شخصیت‌ها گذشته است؛ هرچند این فاصله زمانی برای این سری فیلم‌ها ابداً عجیب نیست، چراکه کوتاه‌ترین وقفه بین قسمت‌های آن، همان چهار سال فاصله میان فیلم اول و دوم بود.

حالا پس از این انتظار طولانی، با انتشار اولین تیزر تریلر قسمت پنجم، بالاخره شمایی کلی از حال‌وهوای داستان دستگیرمان شده است. انتشار این تصاویر، بحث‌های قدیمی پیرامون این فیلم را دوباره بر سر زبان‌ها انداخته است. این گفتگوها شامل نگرانی‌هایی از این دست است که قسمت جدید، پایان احساسی «داستان اسباب‌بازی ۴» را بلافاصله و با بازگرداندن وودی به کنار باز و دیگر اسباب‌بازی‌ها خنثی می‌کند، و اینکه… این یک دنباله بی‌هدف است که نیازی به وجودش نیست و صرفاً با هدف درآمدزایی ساخته شده است.

اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم، این نگرانی‌ها کاملاً قابل درک هستند. پایان قسمت چهارم فوق‌العاده بود و ما حقیقتاً در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که کمپانی‌ها شیره جانِ مالکیت‌های فکری (IP) را تا آخرین قطره می‌کشند و حتی فراتر می‌روند، صرفاً چون این کار فروش گیشه را تضمین می‌کند؛ اما تصور نمی‌کنم در این مورد خاص، ماجرا از این قرار باشد.

فیلم‌های داستان اسباب‌بازی همیشه ثابت می‌کنند که بدبین‌ها در اشتباه‌اند

اگر این صحبت‌ها درباره تقریباً هر مجموعه فیلم دیگری بود، احتمالاً من هم با این نگرانی‌ها و انتقادها نسبت به ساخت دنباله هم‌نظر می‌شدم؛ اما راستش را بخواهید، ما در مورد داستان اسباب‌بازی بارها این مسیر را طی کرده‌ایم. خوب به خاطر دارم زمانی که فیلم چهارم معرفی شد، تقریباً تا لحظه اکرانش، دقیقاً همین نکته‌ها مطرح می‌شد. و نتیجه چه شد؟ ما یک فیلم تأثیرگذار، خلاقانه و بامزه دیگر تحویل گرفتیم که تنها بر جادوی این حماسه افزود.

و… پیش از آن هم نکات مشابهی قبل از اکران فیلم سوم مطرح شده بود (اثری که مدت‌ها در دست ساخت بود و پس از تصاحب پیکسار توسط دیزنی (Disney) در سال ۲۰۰۶، نهایتاً در سال ۲۰۰۷ توسط آن‌ها تأیید شد). آن زمان حتی نگرانی‌های بیشتری وجود داشت مبنی بر اینکه «خانه موش» (دیزنی) ممکن است چگونه این استودیو انیمیشن‌سازی را مدیریت کند. و چه اتفاقی افتاد؟ ما شاهد یکی از بهترین انیمیشن‌های ۱۵ سال اخیر بودیم.

داستان اسباب‌بازی ۳ و ۴ در واقع دو روی یک سکه هستند که به زیبایی یکدیگر را تکمیل می‌کنند، نه اینکه ناقض یکدیگر باشند. هر دو اثر درباره عبور کردن، رها کردن و از همه بنیادی‌تر برای این فرنچایز، درباره رویارویی با تغییر و رسیدن به نوعی پذیرش درونی هستند که می‌تواند برای هر فرد متفاوت باشد. اگرچه برای اینکه وودی در فیلم پنجم دوباره به گروه بپیوندد نیاز به انگیزه داستانی قدرتمندی است، اما با نگاهی به کارنامه درخشان این مجموعه، جای تردید کمی باقی می‌ماند که آن‌ها نتوانند دوباره از پسِ این کار برآیند.

در واقع، این تهدید که “عصر اسباب‌بازی‌ها به پایان رسیده است” کاملاً با مضامین تکرارشونده مجموعه یعنی تغییر و تکامل هم‌راستا است و بسیار جذاب خواهد بود که ببینیم این مسیر در نهایت به کجا ختم می‌شود. پایان فیلم سوم به‌طور ویژه تأثیر بسیار عمیقی گذاشت، زیرا نه‌تنها اندی (Andy) داشت با کودکی‌اش خداحافظی می‌کرد، بلکه انگار ما نیز (حداقل بسته به سن‌وسالمان) داشتیم همین کار را می‌کردیم.

اما این بدان معنا نیست که ماجرا نمی‌تواند ادامه پیدا کند، یا اینکه نمی‌توان آن تغییر را از زوایای دیگر بررسی کرد. با اینکه ادامه یافتن این مجموعه و محبوبیت عظیم آن می‌تواند نشانه‌ای از نوعی «توقف رشد» تلقی شود -چراکه ما در عصری هستیم که نوستالژی پادشاهی می‌کند و ما خیلی ساده نمی‌توانیم از چیزها دل بکنیم- اما داستان اسباب‌بازی نباید با این دید قضاوت شود.

اصلاً ذات اسباب‌بازی‌ها این است که دست‌به‌دست شوند و بچه‌ها با آن‌ها بازی کنند. من خودم فرزندی ندارم، اما اگر داشتم، دوست داشتم آن‌ها همان لذتی را از فیگورهای قدیمی جنگ ستارگان (Star Wars) و کشتی‌کج من ببرند که خودم در کودکی بردم (یا می‌بردم، اگر پدر و مادر خودم قبلاً آن‌ها را رد نکرده بودند؛ البته امیدوارم الان کسی دارد از آن‌ها لذت می‌برد!). و این دقیقاً همان چیزی است که داستان اسباب‌بازی به زیباترین شکل ممکن نمایندگی می‌کند و دلیلی است که فکر می‌کنم پیکسار همواره توانایی آن را دارد که این مجموعه را بارها و بارها بازگرداند. این داستان نسل‌ها را به هم پیوند می‌دهد و باید از آن استقبال کرد.

پیکسار هنوز مشکلی دارد که باید حل شود

البته تمام این حرف‌ها به این معنی نیست که وضعیت پیکسار در سایر زمینه‌ها گل‌وبلبل است. این استودیو قطعاً مشکلاتی دارد و باید اعتراف کرد که داستان اسباب‌بازی ۵ لزوماً آن‌ها را برطرف نمی‌کند؛ اما واقعاً مسبب آن‌ها هم نیست. مشکلی در فهرست فیلم‌های اورجینال (غیر‌دنباله‌ای) آن‌ها وجود داشته که مدت‌هاست در گیشه عملکرد ضعیفی از خود نشان داده‌اند. این مسئله‌ای است که شاید قبل از همه‌گیری کووید-۱۹ شروع شده باشد، اما واقعاً توسط آن تشدید شد؛ به‌ویژه زمانی که دیزنی عملاً پیکسار را به یک فرنچایز اختصاصی برای دیزنی پلاس (Disney+) تبدیل کرد.

پیکسار به توازن بیشتری میان فیلم‌های اورجینال و دنباله‌ها نیاز دارد؛ هدفی که برای رسیدن به آن تلاش می‌کند اما هنوز کاملاً محقق نشده است (سال ۲۰۲۶ فیلم هاپرز (Hoppers) را در کنار داستان اسباب‌بازی ۵ به همراه دارد). با این حال، یکی می‌تواند به پیشبرد دیگری کمک کند؛ معرفی نسل‌های جدید طرفداران به فیلم‌های پیکسار می‌تواند محبوبیت فیلم‌های جدید و اورجینال را نیز افزایش دهد (یا حداقل، حالت ایده‌آل ماجرا این است).

آن‌ها باید در بازاریابی و معرفی این آثار به‌عنوان فیلم‌هایی که «حتماً باید در سینما دید» بسیار بهتر عمل کنند و اطمینان حاصل کنند که خانواده‌ها اشتیاق رفتن به سینما را دارند. امیدواریم که آن‌ها بتوانند به آن نقطه برسند، اما مطمئن باشید داستان اسباب‌بازی ۵ مانعی برای این مسیر نخواهد بود. فیلم داستان اسباب‌بازی ۵ در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۶ (۲۹ خرداد ۱۴۰۵) اکران خواهد شد. نظر شما چیست؟ دیدگاه خود را در بخش نظرات بنویسید و همین حالا وارد گفتگو شوید.

منبع: comicbook