پیکسار سابقه طولانی در وحشت‌زده کردن کودکان دارد. برای مثال Finding Nemo با قتل وحشیانه همسر و فرزندان مارلین شروع می‌شود. یا در مثالی دیگر، غیرممکن است که بدون گریه از فداکاری قهرمانانه بینگ بنگ در Inside Out عبور کرد. حتی اگر از Up شروع نکنیم، لیست ما باز تاریک‌تر از چیزی خواهد شد که فکرش را می‌کنیم. با این حال وقتی صحبت از تاریکی واقعی می‌شود، می‌توان استدلال کرد که هیچ چیز بهتر (یا بدتر) از صحنه کوره زباله‌سوزی در Toy Story 3 نیست.

یک صحنه‌ی شگفت‌انگیز با چاشنی ترس

پیکسار از صحنه‌های ترسناک به گونه‌ای استفاده می‌کند که سطح تنش برای کودکان قابل تحمل باشد اما همچنان برای بزرگسالان هیجان‌انگیز باقی بماند

بعد از خیانت خرس شیطان‌صفت با رایحه توت‌فرنگی‌ به نام Lots-o’-Huggin، وودی، باز و بقیه گروه در یک کوره زباله بزرگ گرفتار می‌شوند. پس از فهمیدن اینکه راه فراری وجود ندارد، اسباب‌بازی‌ها دست در دست هم می‌گذارند تا با هم رو در روی نابودی قرار بگیرند تا اینکه موجودات فضایی کوچک سبز رنگ آن‌ها را نجات می‌دهند. این یک وحشت درجه یک است و اگر صادقانه نگاه کنیم، جایی در یک فیلم کودکانه ندارد، اما این صحنه‌ای فوق‌العاده احساسی است که بخشی از فولکلورِ سینما شده است. اگر بدبین‌تر باشیم حتی می‌توانست بدتر هم باشد!
آدریان مولینا که بعدها فیلم غم‌انگیز Coco را برای پیکسار کارگردانی کرد، به عنوان طراح استوری‌برد در Toy Story 3 کار می‌کرد. او در مصاحبه‌ای با هافینگتون پست فاش کرد که برنامه‌هایی برای تاریک‌تر کردن صحنه کوره زباله‌سوزی نسبت به آنچه در نهایت شد وجود داشت. او گفت: «تنها چیزی که از آن به یاد دارم، نسخه‌ای بود که تدوین‌گران کنار هم گذاشته بودند، جایی که برای کوتاه‌تر کردن فیلم، همه اسباب‌بازی‌ها را مستقیماً به داخل کوره زباله می‌فرستادند.» او در ادامه اضافه کرد: «این واقعاً غافلگیرکننده بود.»
مولینا تأیید کرد که مطمئن است این یک شوخی بوده است، اما هیچ چیز خنده‌داری در فرستادن چندین شخصیتِ محبوبی به گور آتشین وجود ندارد. قسمت سوم این مجموعه در سال ۲۰۱۰، ۱۱ سال پس از آخرین قسمت و ۱۵ سال پس از قسمت اول آن منتشر شد. این بدان معناست که کودکانی که با تماشای Toy Story بزرگ شده بودند اکنون نوجوان یا جوان بودند، احتمالاً با فرزندان خود، بنابراین این صحنه برای همه افراد دو برابر آسیب‌زا بود.

پیکسار با استفاده از طراحی هنری و نورپردازی، صحنه‌های ترسناک را از حالت واقع‌گرایانه به تصویری فانتزی تبدیل می‌کند تا از شدت ترس بکاهد

با وجود وحشتناک بودن این صحنه، مولینا اعتراف کرد که در واقع به آن علاقه زیادی داشت. او گفت: «فکر می‌کنم این یکی از آن لحظاتی است که در بدترین شرایط متوجه می‌شوید از چه ساخته شده‌اید.» او اضافه کرد: «این واقعاً لحظه‌ای بود که شخصیت‌ها باید از آن عبور می‌کردند تا متوجه می‌شدند چه چیزی برایشان مهم است.»

او تنها طرفدار این فیلم نبود. کوئنتین تارانتینو این فیلم را به عنوان فیلم مورد علاقه خود در سال ۲۰۱۰ انتخاب کرد و فیلم‌هایی مانند The Social Network اثر دیوید فینچر و بازسازی True Grit اثر برادران کوئن را شکست داد. این فیلم به اولین انیمیشنی بدل شد که بیش از یک میلیارد دلار در باکس آفیس فروش کرد و هنوز هم در بین ده انیمیشن پرفروش تاریخ قرار دارد. وقتی فصل جوایز فرا رسید، این فیلم برای پنج جایزه اسکار، از جمله «بهترین فیلم»، نامزد شد که سومین انیمیشنی بود که به چنین افتخاری دست می‌یافت. اگرچه در این دسته برنده نشد، اما جایزه «بهترین انیمیشن» و «بهترین آهنگ اصلی» برای We Belong Together اثر رندی نیومن را دریافت کرد.
اگرچه این فیلم‌ها ظاهراً برای کودکان ساخته شده‌اند، اما پیکسار هرگز از موضوعات بالغ‌تر دوری نکرده است که یکی از دلایلی است که فیلم‌های آن‌ها همیشه محبوب هستند. عوامل پیکسار پلی بین کودکی و بزرگسالی می‌سازند و تمثیل‌های مهمی را به شکل ماجراهای رنگارنگ ارائه می‌دهند. با بزرگ شدن مخاطبان Toy Story اصلی، فیلم‌ها نیز بزرگ شدند که به قسمت سوم اجازه داد تا یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ انیمیشن را ارائه دهد.

نظر شما درباره‌ی صحنه‌های ترسناک انیمیشن‌های پیکسار چیست؟

صحنه‌های ترسناک پیکسار معمولاً لحظه‌ای هستند که شخصیت‌ها شجاعت و تحول خود را نشان می‌دهند

انیمیشن‌های پیکسار به ندرت روی صحنه‌های ترسناک متمرکز می‌شوند، اما از عناصر ترس و هیجان برای ایجاد تعلیق، عمق احساسی و تقویت روایت استفاده می‌کنند. این صحنه‌ها معمولاً به شکلی طراحی می‌شوند که برای کودکان مناسب باشند و در عین حال بتوانند توجه مخاطبان بزرگسال را نیز جلب کنند.
پیکسار از صحنه‌های ترسناک برای بالا بردن تنش و تعلیق در داستان بهره می‌برد. همچنین صحنه‌های ترسناک به قوس شخصیتی شخصیت‌ها کمک می‌کنند. این لحظات به آن‌ها فرصت می‌دهند که شجاعت خود را نشان دهند و از ترس‌هایشان عبور کنند.
پیکسار معمولاً ترس را با طنز ترکیب می‌کند تا صحنه‌ها برای کودکان قابل‌پذیرش‌تر باشند. صحنه‌های ترسناک اغلب پیام‌هایی اخلاقی به همراه دارند، مانند غلبه بر ترس، اهمیت شجاعت یا ارزش خانواده. این پیام‌ها به عمق احساسی فیلم می‌افزایند و تجربه مخاطب را غنی‌تر می‌کنند.
پیکسار با دقت از صحنه‌های ترسناک به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان، رشد شخصیت‌ها و ایجاد تجربه‌ای هیجان‌انگیز و به‌یادماندنی استفاده می‌کند، بدون اینکه از مرزهای مناسب برای مخاطبان خود فراتر رود. نظر شما درباره‌ی استفاده از صحنه‌های ترسناک در آثار پیکسار چیست؟ در کامنت از تجربه‌های خود بگویید.

منبع: Far Out

بهترین کالاف دیوتی موبایل پلیر ایران کیه؟ میزگیم با فاطی فایتر