رد دد ردمپشن ۲ در زمینه‌هایی نظیر داستان سرایی، شخصیت‌پردازی و ساخت یک دنیای عظیم و جذاب موفق‌تر از طراحی مبارزات عمل کرد. با این حال رد دد ردمپشن ۳ می‌تواند از تکرار این موضوع جلوگیری کند و سیستم مبارزات بهتری از شماره دوم ارائه دهد.

بازی Red Dead Redemption 2 به خاطر دنیای بزرگ و داستان عمیقی که ارائه داد برای همیشه در قلب طرفداران جاودانه شد؛ اثری که شرایط سال‌های پایانی غرب وحشی را به تصویر کشید و داستان یاغی‌هایی را تعریف کرد که به پایان روزهای آزاد خود رسیده بودند. این بازی نسبت به نسخه اول که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد پیشرفت چشم‌گیری داشت و یک تجربه متحول شده را به وجود آورد. به همین دلیل هنگامی که رد دد ردمپشن ۳ در آینده‌ای دور منتشر شود، بازیکنان انتظار فوق‌العاده بالایی از آن دارند و به همین سادگی‌ها راضی نخواهند شد.

اما اگر بخواهیم در میان تمامی این نکات مثبت و جذاب به دنبال یک وجهه نه چندان درخشان بگردیم، احتمالا همه ما روی یک نتیجه به اتفاق نظر می‌رسیم: سیستم تیراندازی و مبارزات. استودیوهای دیگری که به ساخت بازی‌های اکشنِ سوم‌شخص می‌پردازند معمولا اولویت بیش‌تری برای سیستم مبارزه قائل می‌شوند و به نسبت بیش‌تر از شرکت راک‌استار به این موضوع اهمیت می‌دهند. البته منظور این نیست که این شرکت به سیستم مبارزات آثار خود اهمیت نمی‌دهد، منظور این است که آن‌ها این جنبه را معمولا به اندازه داستان سرایی و دنیا سازی جدی نمی‌گیرند. حال اگر رد دد ردمپشن ۳ در کار باشد و در آینده‌ای دور به دستمان برسد، برای بهبود سیستم مبارزات نیازی به یک انقلاب عظیم ندارد. بگذارید اینگونه بگوییم که مجموعه مورد بحث همیشه برای ما معنایی بیش از شلیک با سلاح‌های مختلف داشته، دارد و خواهد داشت.

مجموعه Red Dead Redemption همیشه داستان عمیق، دیالوگ‌های جذاب و شخصیت‌های به یاد ماندنی را در اولویت خود قرار می‌دهد تا در پایان تجربه‌ای به وجود آورد که استاندارد دنیای ویدیو گیم را ارتقا می‌بخشد. فرنچایز مورد بحث سبک وسترن در دنیای ویدیو گیم را به بالاترین سطح ممکن برد و با دقتی بی‌سابقه به جزئیات و ریزه‌کاری‌ها حسابی مورد تحسین همگان قرار گرفت.

رد دد ردمپشن ۳ برای موفقیت نیازی به یک سیستم مبارزه انقلابی ندارد

اما با وجود تمامی این حرف‌ها باید اشاره کنیم که حضور سیستم مبارزات در رد دد ردمپشن ۲ ضروری است؛ اما این ضرورت نیازی به تبدیل شدن به کمال‌گرایی در بالاترین سطح خود ندارد. سیستم مبارزات در این بازی صرفا وسیله‌ای برای افزایش صحنه‌های اکشن و بهانه‌ای برای جذب گیمرهایی است که به زد و خوردهای سینمایی علاقه دارند. به عبارتی ساده‌تر سیستم مبارزات رد دد ردمپشن ۲ اندازه همتایان خود در آثاری نظیر گرز آف وار و الدن رینگ در اولویت نیست. شرکت راک‌استار حتی در حین ساخت بازی جی تی ای ۵ هم متوجه این موضوع شد؛ به گونه‌ای که اگر چندین بار در یک مرحله شکست بخورید می‌توانید قسمت مبارزات را رد کنید و به ادامه ماجرا بپردازید.

در ادامه همین بحث باید اشاره کنیم که رد دد ردمپشن ۳ برای موفق شدن نیازی ندارد فلسفه چند سال اخیر راک‌استار در امر سیستم مبارزات را تغییر دهد. کسانی که در آینده به سراغ این بازی بروند به دنبال سوراخ کردن بدن دشمن با اسلحه نیستند، بلکه به دنبال داستان عمیق جدید و دنیایی عظیم هستند که بتوانند تا ساعت‌ها در آن غرق شوند. نسخه دوم به اندازه‌ای از مبارزات مستقیم استفاده کرد تا بتواند داستان آرتور مورگان را به پایان برساند و هیچ وقت هم قرار نبود مانند سری Doom آن‌ها را به سایر مسائل ارجحیت دهد.

بدین ترتیب اگر نسخه سوم قرار باشد سیستم مبارزات را به بهتر کند، نیازی به پیچیده کردن آن ندارد. برای مثال راک‌استار نیازی به اکشن‌های فاینال فانتزی گونه یا یک سیستم تیراندازی پیچیده در حد دیویژن ندارد. راک‌استار همینکه بتواند سیستم مبارزات را به عنوان قطعه‌ای از پازل بزرگ خود در جای مناسبی قرار دهد برای همه ما کافی خواهد بود. شما چه انتظاراتی از رد دد ردمپشن ۳ دارید؟ دیدگاه‌های خود را با تیم کافه‌بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Game Rant