در حال حاضر چهره هری پاتر و سایر شخصیت‌های دنیای جادوگری در ذهن ما حک شده‌اند و ما تصور مشخصی از آن‌ها داریم. اما چه می‌شد اگر هری پاتر به یک فیلم لاوکرفتی تبدیل می‌شد و از عناصر کارهای اچ. پی. لاوکرفت استفاده می‌کرد؟
اولین فیلم هری پاتر در سال ۲۰۰۱ اکران شد و توانست به خوبی دنیای جادوگری خلق شده توسط جی کی رولینگ را به پرده‌های سینما بیاورد. در ادامه این روند هفت فیلم دیگر از این فرنچایز نیز ساخته و اکران شد تا مجموع فیلم‌های هری پاتر به هشت اثر ماندگار و به یاد ماندنی تبدیل شوند. اما نکته جالبی که در مورد این فیلم‌ها وجود دارد این است که رفته رفته رویکرد تاریک‌تر و جدی‌تری را در پیش می‌گیرند و با زبان متفاوتی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند. در حالی که اولین نسخه سری یک فیلم مفرح با عناصر کمدی و دلگرم کننده بود، آخرین نسخه فرنچایز به یک سینمایی تاریک تبدیل شد که به هیچ وجه با مخاطبین و شخصیت‌های داستان شوخی نداشت.
اما اگر شرکت برادران وارنر این روند را تسریع می‌بخشید و چند فیلم پایانی هری پاتر را به آثاری ترسناک و خشن تبدیل می‌کرد چه اتفاقی رخ می‌داد؟ یکی از کاربران پلتفرم اینستاگرام که با نام Krazy_vid فعالیت می‌کند با استفاده از هوش مصنوعی شخصیت‌های معروف دنیای جادوگری را به سبک خاص آثار اچ پی لاوکرفت درآورده است. شما می‌توانید در ادامه این تصاویر جذاب که حال و هوای متفاوتی نسبت به فیلم‌های هری پاتر دارند را مشاهده نمایید:
اچ پی لاوکرفت یک نویسنده مشهور و بزرگ آمریکایی است که همه او را به خاطر داستان‌های ترسناک و دلهره‌آورش می‌شناسیم. کارهای این نویسنده در گذر زمان آنقدری به محبوبیت رسید که رسما سبک مختص به خود را خلق کرد و ما شاهد آثار لاوکرفتی زیادی در طی تاریخ بوده‌ایم. حال همان‌طور که در تصاویر قرار داده شده مشاهده کردید، کاربر مذکور شخصیت‌های فیلم‌های هری پاتر را به سبک لاوکرفتی به تصویر کشده تا چهره‌هایی نظیر هری، پروفسور دامبلدور، هرماینی، دراکو مالفوی و هاگرید را در یک دنیای ترسناک‌تر و تاریک‌تر از دنیای جادوگری مشاهده کنید.
اما آیا اگر شرکت برادران وارنر از همان ابتدا رویکرد ترسناک‌تری را در پیش می‌گرفت موفق‌تر می‌شد؟ دو فیلم ابتدایی هری پاتر پر از صحنه‌های مناسب برای مخاطبین کم سن و سال است و فضای نسبتا شادی دارد. اما از فیلم سوم به بعد شرایط تغییر پیدا می‌کند و داستان به جنبه‌های تاریک‌تر از زندگی هری می‌پردازد (درست مانند آنچه که در کتاب‌های رولینگ آمده است). علاوه بر این با گذر زمان بازیگرهای داستان نیز بزرگ‌تر شدند و به مرور ظاهر و رفتار آدم‌های بالغ را به خود گرفتند. بدین ترتیب منطقی نبود که دنیل ردکلیف با ته‌ریش و صدای دو رگه خود در فضایی شاد به مبارزه با لرد ولدمورت برود؛ شخصیتی که بزرگ‌ترین تهدید دنیا محسوب می‌شود.
صحنه‌های تاریک و خشن فیلم‌های پایانی هری پاتر به خوبی جدیت داستان و تهدید بزرگ لرد ولدمورت را به شکل ملموس‌تری به مخاطب منتقل می‌کنند. اما اگر این خشونت به افراط می‌رسید و این فیلم‌ها راه ژانر وحشت و اسلشرها را به خود می‌گرفتند، شرایط ایده‌آل پیش نمی‌رفت. شاید داستان هری به تدریج جدی‌تر و تاریک‌تر شود، اما نباید فراموش کرد که مخاطبین هدف این فیلم‌ها همچنان نوجوانان ۱۳ سال به بالا بودند. به طور کلی هری پاتر در حال حاضر در تاریخ سینما و در ذهن دوستداران دنیای فانتزی حک شده و به بهترین نتیجه رسیده است؛ بنابراین دیگر مصاحبت در مورد اما و اگر‌ها منطقی به نظر نمی‌رسد.
نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم کافه‌بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
منبع: Screen Rant
ترسناک‌ترین بازی‌های تاریخ که همه ازشون می‌ترسند
۲