بزرگ‌ترین تغییرات مانهوای فصل دوم انیمه Solo Leveling

فصل دوم انیمه Solo Leveling حتی از فصل اول موفق‌تر بود و زمینه را برای برخی از حیاتی‌ترین آرک‌های مانهوای اصلی فراهم کرد. طبیعتاً، بینندگان تیزبین در انتظار بودند ببینند استودیو چگونه قرار است صعود سونگ جین‌وو در نگاه جهانیان و نقش قهرمانانه‌اش در آرک جزیره ججو را به تصویر بکشد. علاوه بر آنکه در فصل دوم عملاً با سرعتی زیاد از میان فصل‌ها گذشتند تا تا حد امکان اکشن بیشتری را جای دهند، اقتباس انیمه تغییرات عمده‌ای هم در داستان ایجاد کرد.

بدیهی است که هرچند انیمه از قسمت‌های مهم داستان عبور نکرد، اما چندین پنل و بخش‌های اطلاعاتی که از دید بینندگان برای پیشبرد داستان ضروری بود را حذف یا نادیده گرفت. این اولین باری نیست که طرفداران Solo Leveling از میزان وفاداری انیمه به منبع اصلی انتقاد می‌کنند و احتمالاً آخرین بار هم نخواهد بود، چه به نفع داستان باشد چه به ضرر آن.

مبارزه بین گوتو ریو‌جی و جین‌وو در فصل دوم Solo Leveling کوتاه شد

یکی از برجسته‌ترین تغییراتی که طرفداران در فصل دوم Solo Leveling به آن اشاره کردند، این بود که انیمه به سرعت رویارویی مورد انتظار بین شکارچیان کره‌ای و ژاپنی را جمع‌بندی کرد. وقتی دارایی‌های هر دو کشور رودررو شدند، اوضاع به سرعت متشنج شد، به‌ویژه وقتی شکارچیان تصمیم گرفتند یکدیگر را محک بزنند. این درگیری دوستانه فوراً به تقابل مرگبار تبدیل شد و سونگ جین‌وو مجبور شد برای نجات چا هه‌-این وارد عمل شود.

این مداخله، گوتو ریو‌جی، رهبر انجمن شمشیرکش، را تحت تأثیر قرار داد و او بلافاصله سونگ جین‌وو را به نبردی چالش‌برانگیز دعوت کرد. اگرچه این نبرد تا حدی مشابه مانهوای اصلی بود، طرفداران به یک عنصر مهم اشاره کردند که حذف شده بود. انیمه تمام نگاه‌های مرگبار، ترس و هاله تهدیدآمیز هر دو شکارچی، به‌ویژه ترس ریو‌جی از مرگ را نادیده گرفت. بسیاری معتقد بودند این حذف تلاشی بود برای کم‌رنگ کردن حس ملی‌گرایی شدیدی که در مانهوای اصلی وجود داشت.

مانهوای سولو لولینگ زمان زیادی برای مادر سونگ جین‌وو صرف نکرد

فصل دوم Solo Leveling یک قسمت کامل را به دیدار خانوادگی جین‌وو اختصاص داد. همیشه هدف سونگ جین‌وو این بود که به استقلال مالی برسد تا بتواند از خواهر و مادر پس از ناپدید شدن پدرشان حمایت کند. حتی پس از دستیابی به قدرت‌های سیستم، او هدف مشخصی برای به دست آوردن اکسیر حیات جهت درمان خواب ابدی مادرش تعیین کرد. با این حال، در مانهوای Solo Leveling، این فکر فوراً به ذهن جین‌وو نمی‌رسد و به تدریج به فکر تهیه معجون می‌افتد.

در انیمه، سونگ جین‌وو بلافاصله هدف خود را بر به دست آوردن اکسیر حیات متمرکز می‌کند و از همان ابتدا به این مأموریت پایبند است. علاوه بر این، وقتی دیدار احساسی او با مادرش اتفاق می‌افتد، این دیدار طولانی و فوق‌العاده احساسی به تصویر کشیده شده است. از دیدگاه انیمه، این یکی از معدود لحظاتی است که طرفداران سونگ جین‌وو را در آسیب‌پذیرترین حالتش پس از ارتقا سطح می‌بینند. کل این قسمت به تجربه لحظه‌ای از رضایت و خوشبختی اختصاص دارد که برخاسته از یک حمله به سیاهچاله نیست.

شکارچیان ژاپنی در Solo Leveling بسیار بدتر به تصویر کشیده شده‌اند

برای طرفداران مانهوای Solo Leveling تعجب‌آور نیست که این اثر ذاتاً با حس قوی ملی‌گرایی هدایت می‌شود. تنش تاریخی بین ژاپن و کره به طور صریح از طریق دشمنی شدید بین شکارچیان دو کشور نشان داده شده است. در مانهوای اصلی، شکارچیان ژاپنی در طول حمله به جزیره ججو به طور واضح در نقش منفی ظاهر می‌شوند. آن‌ها صرفاً با این نیت به کره‌ای‌ها نزدیک شده بودند که وقتی عملیات شکست خورد، کره‌ای‌ها تلفات مبارزه باشند.

اما برعکس آن اتفاق افتاد و شاه مورچه‌ها به طرز وحشتناکی کل گروه شکارچیان ژاپنی را قتل‌عام کرد. رفتار بی‌رحمانه گوتو و دولت ژاپن در انیمه به طور قابل توجهی تلطیف شده، عمدتاً برای محافظت از احساسات مخاطبان ژاپنی. چندین صحنه مهم از این آرک حذف شده‌اند تا تصویر خنثی‌تری ارائه شود.

شخصیت سونگ جین‌وو در Solo Leveling بسیار کمتر تاریک است

سونگ جین‌وو شاید به طور کامل فردی با اخلاق خاکستری نباشد، اما در صورت لزوم به آن محدوده نزدیک می‌شود. او بدون احساس گناه، به‌ویژه هنگام رویارویی با کیم چول در آرک دروازه سرخ، دست به کشتار زده است. می‌توان گفت انیمه بخش‌هایی از مانهوای اصلی که سونگ جین‌وو را در نوری تاریک‌تر نشان می‌دهد، حذف کرده است، به‌ویژه عدم تحمل او نسبت به زورگویان.

سونگ جین‌وو در مانهوای اصلی بی‌رحم‌تر و به طور خاصی بی‌گذشت‌تر به تصویر کشیده شده است. برای نمونه، حمله سونگ جین‌وو به کیم چول در مانهوای اصلی صحنه‌ای شدید و با هاله‌ای دلهره‌آور است که نیاز سونگ جین‌وو به بی‌رحمی را در مواقع ضروری تقویت می‌کند. اما انیمه به سرعت از این صحنه‌ها عبور می‌کند، در حالی که این لحظات می‌توانستند سونگ جین‌وو را در نوری تاریک‌تر به نمایش بگذارند.

فصل دوم انیمه سولو لولینگ نام چندین شخصیت را حذف کرده است

بینندگان به‌خوبی از سرعت بالای روایت فصل دوم آگاه هستند که ۶ آرک از مانهوا را پوشش داد. این مقدار تقریباً معادل ۶۵ فصل است که نسبت به ۴۵ فصلی که فصل اول Solo Leveling پوشش داد، جهشی چشمگیر محسوب می‌شود. بنابراین، انیمه ناگزیر بود که دست به حذفیات عمده بزند، از جمله حذف برخی از شخصیت‌های فرعی که در مانهوا زمان قابل‌توجهی در مرکز توجه بودند. به‌عنوان مثال، شکارچیان سطح ملی هنوز به جز حضوری بسیار کوتاه از توماس آندره و لیو ژیگانگ دیده نشده‌اند.

انیمه همچنین گفت‌وگوی آندره با رئیس گو را حذف کرده است و برخی از گروه‌های یورش نیز کاهش یافته‌اند. به‌طور قابل‌درک، انیمه نمی‌خواست آرک‌ها را بیش از حد شلوغ کند، چرا که یورش به جزیره ججو از قبل تمام شکارچیان فصل اول را به تصویر کشیده بود. اگرچه حذف شخصیت‌ها برای کاهش بار کاری انیماتورها معمول است، اما طرفداران مانهوا نبود یو سوهیون، دخترعموی سونگ جین‌وو را که در فصل‌های اقتباس‌شده حضور داشت، احساس کردند.

در انیمه Solo Leveling تقریباً هیچ عنصر طنزی وجود ندارد

مانهوا Solo Leveling تعادلی تحسین‌برانگیز بین طنز و تاریکی دارد. در حالی که سونگ جین‌وو در مانهوا فردی بسیار افسرده‌تر و سردتر است، گه‌گاهی نیز بامزه می‌شود و شبیه یک انسان عادی به نظر می‌رسد. انیمه هیچ‌یک از پنل‌های سبک چیبی مانهوا را به کار نبرده و به جای آن رویکردی جدی و تاریک را انتخاب کرده است.

در انیمه تقریباً هیچ عنصری از طنز وجود ندارد و فضای داستان همواره سنگین است و فوریت نقشه‌ی بزرگ‌تر را برجسته می‌کند. ممکن است طرفداران انیمه تعجب کنند اگر بدانند که ارتش سایه‌ی سونگ جین‌وو به اندازه‌ای که انیمه نشان می‌دهد، تاریک و جدی نیست. در مقایسه با فصل اول، فصل دوم Solo Leveling در سطحی کاملاً جدید از جدیت قرار دارد و فضای بسیار کمی برای هرگونه شوخی یا لحظات بامزه باقی گذاشته است.

سونگ جینوو تلاش کرد سایه ملکه مورچه‌ها را استخراج کند

سونگ جین‌وو به ندرت فرصت استخراج سایه‌ی قوی‌ترین موجود در میدان نبرد را از دست می‌دهد. اضافه کردن برو به ارتش سایه‌هایش منطقی بود، اما موجود دیگری نیز می‌توانست اضافه‌ای قوی باشد. در مانهوا، سونگ جین‌وو پس از نبرد تلاش می‌کند سایه‌ی ملکه مورچه‌ها را استخراج کند و در تلاش اول خود موفق می‌شود. اما پس از پیوستن ملکه به صفوف ارتش، مورچه‌های دیگر دیوانه شدند.

با دیدن سردرگمی سونگ جین‌وو، برو توضیح می‌دهد که حتی پس از استخراج سایه‌ی ملکه، او همچنان توانایی ذاتی کنترل کلونی را حفظ کرده است، بنابراین سونگ جین‌وو نمی‌توانست به طور همزمان هم ارتش مورچه‌ها و هم ملکه را کنترل کند. او یا باید ارتش مورچه‌ها را داشته باشد یا ملکه‌ای که ارتش را به میل خود کنترل کند. از آنجا که ملکه گزینه مناسبی برای نبرد نبود، سونگ جین‌وو او را رها کرد؛ انیمه تصمیم گرفت که این صحنه را به‌طور کامل حذف کند.

انیمه Solo Leveling تاریکی مانهوا را به‌شدت کاهش داده است

تفاوت زیادی میان اتخاذ لحن جدی و انتقال عناصر تاریک داستان وجود دارد. در حالی که فصل دوم Solo Leveling لحن واقع‌گرایانه و کم‌آشوبی دارد، اما کاملاً جنبه‌های تاریک مانهوا را منتقل نمی‌کند. گاهی اوقات رفتار و حالت چهره‌ی شخصیت‌ها در مانهوا تهدیدآمیز و غمگین است.

سونگ جین‌وو در حین مبارزه‌ها هاله‌ای به‌شدت نگران‌کننده دارد، اما این ویژگی به ندرت در انیمه منعکس شده است. البته، انیمه تقریباً هیچ لحظه‌ی طنزی ندارد، اما همچنان سطح تاریکی مانهوا را منتقل نمی‌کند. درخشندگی چشم‌های سونگ جین‌وو درست قبل از تمام کردن کار دشمن یا ترساندن او، چیزی است که طرفداران احساس می‌کنند به عمد از انیمه حذف شده است.

استخراج بایونگ-گو توسط سونگ جین‌وو در مانهوا زمان زیادی برد

در پایان نبرد با برو، سونگ جین‌وو تلاش می‌کند چا هه-این را که در آستانه‌ی مرگ به واسطه حمله شاه مورچه‌ها قرار گرفته بود، درمان کند. با این حال، حتی اکسیر حیات هم بی‌فایده بود و در همان لحظه‌ی ناامیدی، سونگ جین‌وو پس از شنیدن چیزی ناگهانی برمی‌گردد و اپیزود به پایان می‌رسد. بعدها مشخص می‌شود که این صدا زمزمه‌ی ضعیف از بایونگ-گو، درمانگر رده‌ی S، بود که قبلاً مرده. این‌طور القا می‌شود که بایونگ-گو احتمالاً با میل خود می‌خواست به گروه کمک کند و تنها راه انجام این کار، تبدیل شدن به یک سایه و فرمانبرداری از جین‌وو بود.

در حالی که در انیمه این اتفاق تقریباً بلافاصله و یکنواخت می‌افتد، مانهوا روایت متفاوتی داشت. به طرز شگفت‌آوری، استخراج بایونگ-گو برای جین‌وو دشوار بود، زیرا شکارچی مقاومت شدیدی در برابر پیوستن به نبرد داشت. سومین تلاش جین‌وو بود که استخراج موفق شد و چا هه-این نجات پیدا کرد.

مانهوا Solo Leveling سکانس‌های نبرد مفصل‌تری دارد

یکی از بزرگ‌ترین تغییراتی که انیمه Solo Leveling به ویژه در فصل دوم اعمال کرد، کوتاه کردن صحنه‌های اکشن بود. بینندگان نسبت به تلاش انیمه برای جا دادن تمام مبارزات در یک قسمت ناراضی بودند، با وجود اینکه اهمیت و شدت نبردها را می‌دانستند. برای مثال، اگرچه مبارزه‌ی سونگ جین‌وو با برو یکی از بهترین مبارزات انیمه‌ی مدرن محسوب می‌شود، اما طرفداران مانهوا احساس کردند این نبرد شتاب‌زده بود. طرفداران انیمه‌های شونن عادت دارند که شاهد مبارزات کش‌دار و خوش‌ساختی باشند که در چندین قسمت گسترش می‌یابد، همان‌طور که در انیمه‌های محبوبی مانند Naruto و Dragon Ball Z دیده می‌شود.

از آنجایی که Solo Leveling در کنار این آثار بزرگ قرار گرفته، انتظار می‌رفت که انیمه قوانین طلایی مبارزات شونن را رعایت کند. جالب اینجاست که مانهوا نیز به خاطر توجه دقیق به جزئیات و طراحی مبارزات پیچیده تحسین می‌شود. بسیاری نبرد سونگ جین‌وو با شاه مورچه‌ها را تأثیرگذار اما سریع دانستند و معتقد بودند که این نبرد باید حداقل در دو قسمت روایت می‌شد.

نظر شما در مورد تفاوت‌های بین وب‌تون و انیمه سولو لولینگ چیست؟ آیا این تغییرات را مثبت دانسته یا از آن‌ها ناراضی هستید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: CBR

سخت‌ترین بازی‌های دنیای با چشم‌های بسته؛ میزگیم با @hamid_scorpion