آیا شما هم جزو افرادی هستید که از معرفی نینتندو سوییچ ۲ چندان هیجان‌زده نشدید؟ شاید بخشی از این موضوع به این دلیل باشد که افشاگری‌های مداوم تقریباً هر نوع غافلگیری درباره سوییچ ۲ را خراب کرده بودند. مثلا ما از قبل درباره کنترلرهای جدید جوی-کان (Joy-Con)، تاریخ انتشار تریلر و بازی‌های احتمالی که توسط شرکت‌های ثالث ساخته می‌شوند، اطلاع داشتیم.
اما خود تریلر معرفی کنسول هم به نوعی بی‌روح بود. در این تریلر دیدیم که صفحه‌نمایش و کنترلرها بزرگ‌تر شده‌اند. پایه جدیدی به آن اضافه شده و یک دکمه عجیب و ناشناخته روی جوی-کان سمت راست وجود دارد. همچنین کنترلرهای جوی-کان به صورت مغناطیسی به صفحه متصل می‌شوند. این تریلر چیزی درباره بازی‌هایی که برای نینتندو سوییچ ۲ منتشر می‌شوند به ما نگفت، اما تایید کرد که این کنسول با بازی‌های قبلی سوییچ سازگار خواهد بود. ظاهر این دستگاه جدید کاملا شبیه کنسول سوییچ است، اما کمی متفاوت. با در نظر گرفتن سابقه نینتندو در بازآفرینی کنسول‌ها و تغییرات عمده در آنها، این موضوع چندان هیجان‌انگیز نبود.
کنترلرهای جوی-کان می‌توانند به‌عنوان ماوس استفاده شوند
اگرچه این موضوع به‌طور رسمی تایید نشده است، اما افشاگری‌های قبلی نشان داده‌اند که کنترلرها در سمت داخلی خود حسگرهای نوری دارند، مشابه آنچه در یک ماوس استفاده می‌شود. در تریلر همچنین نشان داده شد که جوی-کان‌ها به پهلو چرخانده شده و به یک قطعه پلاستیکی اضافی با پدهای کوچک در پایین متصل می‌شوند و به همراه سیم‌هایی که مانند دم پشت آنها کشیده شده، حرکت می‌کنند. به نظر می‌رسد نینتندو با این ویژگی قابلیت ماوس بودن این کنترلرها را نشان می‌دهد.
این قابلیت می‌تواند یک کارکرد اضافی برای این کنترلرها باشد که از نظر بسیاری کسل‌کننده است. البته کسانی که بازی‌های استراتژیک، شوتر یا حتی بازی‌های اشاره و کلیک را روی نینتندو سوییچ ۲ تجربه کنند، احتمالا از داشتن گزینه‌ای شبیه به ماوس خوشحال خواهند شد، حتی اگر این قابلیت به‌اندازه یک ماوس واقعی حساس و کاربردی نباشد. به‌عنوان مثال، شما می‌توانید بازی Civilization 6 را روی سوییچ انجام دهید، اما این کار بدون ماوس احتمالاً سخت و خسته‌کننده است.
چرا باید بخواهیم از ماوس جوی-کان استفاده کنیم؟
اگر شما هم این ایده را دوست ندارید باید بدانید که تنها نیستید. کنترلرهای جوی-کان در نینتندو سوییچ ۲ بزرگ‌تر شده‌اند و همین موضوع ممکن است آنها را کمی سنگین‌تر کند. اما شکل آنها به‌هیچ‌وجه شبیه یک ماوس ارگونومیک نیست. این کنترلرها باریک هستند و نگه‌داشتن آنها بیشتر شبیه به گرفتن‌شان با نوک انگشت است تا قرار دادن دست روی بدنه. این حالت برای طولانی‌مدت اصلا راحت نخواهد بود؛ مخصوصا اگر افراد به‌دلیل استفاده نادرست از ماوس دچار سندرم تونل کارپال شده باشند، احتمالاً این وضعیت برای مچ‌ها و اعصاب آنها نیز مناسب نیست.
علاوه بر این، کنترلرهای جوی-کان بسیار سبک هستند و برای استفاده به‌عنوان ماوس بیش از حد شکننده به‌نظر می‌رسند. شاید جوی-کان‌های نینتندو سوییچ ۲ سنگین‌تر و محکم‌تر باشند و برای این نوع کاربری مناسب‌تر شوند، اما این سنگینی نیز باید در حدی باشد که قابل‌حمل بودن سوییچ ۲ که یکی از مزایای اصلی آن است، مختل نشود؛ به‌ویژه با توجه به اینکه کنسول اکنون بزرگ‌تر شده است.
به نظر می‌رسد این قابلیت تنها یک ویژگی غیرجذاب در کنسول نینتندو سوییچ ۲ باشد؛ کنسولی که حداقل در ظاهر بدون نوآوری به نظر میاید. احتمالاً در رویداد نینتندو دایرکت در ماه آوریل اطلاعات بیشتری ارائه خواهد شد، اما در مجموع می‌توان گفت که استفاده از جوی-کان‌ها به عنوان ماوس، به اندازه‌ای که نینتندو فکر می‌کند جذاب و کاربردی نیست. شما در این باره چه نظری دارید؟
منبع: Thegamer
سام صابری و فیفا در دل کویر – قسمت سوم
نظرات