فیلم‌های ژانر ابرقهرمانی به سرعت به یکی از محبوب‌ترین ژانرهای سینمایی تبدیل شده و فیلم‌های پرفروشی مانند «ددپول و ولورین» و «انتقام‌جویان: پایان بازی» را به تماشاگران معرفی کرده است. این فیلم‌ها گاهی بزرگ‌ترین موفقیت‌های باکس آفیس را رقم زده‌اند، که بخشی از آن به دلیل نام‌های بزرگی است که در این فیلم‌ها بازی می‌کنند تا جمعیت زیادی جذب سالن‌های سینما شود. اما بسته به چگونگی اقتباس شخصیت، انتخاب درست یا غلط بازیگران می‌تواند موفقیت یا شکست یک فیلم را رقم بزند.

احتمالا خیلی از شما می‌دانید که معمولا برای انتخاب بازیگر نقش‌های فیلم‌های ابرقهرمانی وسواس زیادی به خرج داده می‌شود؛ اما به همان اندازه انتخاب‌های وحشتناکی هم وجود دارد که باعث می‌شود طرفداران از خود بپرسند که استودیوها واقعا چه فکری با خودشان کرده‌اند؟! فرقی نمی کند که علت این موضوع درست شدن جنجال باشد، یا اقتباس ضعیف و یا فقدان سبک مشخص؛ در هر صورت، این بازیگران هرگز انتخاب درستی برای نقش‌های خود در برخی از بدنام‌ترین فیلم‌های ابرقهرمانی نبوده‌اند. در این نوشته ۱۰ تا از این موارد عجیب را برای شما لیست کرده‌ایم. پس تا انتها با ما همراه باشید.

۱۰. اِزرا میلر در نقش فلش

در فیلم Justice League محصول سال ۲۰۱۷

با وجود اینکه فلش سریع‌ترین ابرقهرمان است، زمان زیادی طول کشید تا روی پرده سینماها ظاهر شود. ازرا میلر نقش مرد سریع سرخ‌پوش را در فیلم «لیگ عدالت» بازی کرد؛ فیلمی که به طور کلی ناامیدکننده بود؛ اما کارگردانی زک اسنایدر تا حدودی نجاتش داد. این بازیگر جنجالی آخرین حضور خود را در نقش این شخصیت در فیلم مستقل «فلش» داشت، که به خاطر کمئوهای ناخوشایند و عجیب و غریبش شناخته شده است.

حالا چرا میلر انتخاب بسیار بدی برای این نقش بود؟ پاسخ در جنجال‌های خارج از پرده سینما نهفته است. رسوایی‌های میلر فوراً او را بین طرفداران منفور و نقش فلش را در تمام حضورهای آینده‌اش خراب کرد. اگر بازیگر را کنار بگذاریم، حتی شخصیت‌پردازی او در فیلم شبیه به بری آلن نبود! فقط چندتا حرکت و مانور عصبی بود که او را برای بیننده غیرقابل تحمل می‌کرد. این انتخاب واقعا شرم‌آور بود؛ زیرا میلر در فیلم «فلش» و «لیگ عدالت» با وجود بازی خوب، به خاطر جنجال‌ها و شخصیت‌پردازی آزاردهنده‌اش به عنوان یک انتخاب بد در ذهن مخاطبان به جا ماند.

۹. جسیکا آلبا در نقش سو استورم

در فیلم Fantastic Four محصول سال ۲۰۰۵

سری Fantastic Four یا همان چهار شگفت‌انگیز یکی از بزرگ‌ترین فرنچایزهای مارول بود و طرفداران برای فیلم سینمایی این سری که در سال ۲۰۰۵ اکران می‌شد، بسیار هیجان‌زده بودند. اما حضور جسیکا آلبا در این فیلم در نقش سو استورم، یکی از شخصیت‌های اصلی اولین خانواده مارول، با وجود مضامین قوی و شخصیت‌پردازی محکم، تمام تصورات بیننده‌ها را به هم ریخت و آن‌ها را ناامید به خانه برگرداند. اولین فیلم این سری شکست خورد و مارول دو سال بعد دنباله‌ای را منتشر کرد که حتی از فیلم اول هم کسل‌کننده‌تر بود. جسیکا آلبا از شخصیتی که نقشش را بازی می‌کرد راضی بود؛ اما از اقتباس و کارگردانی اظهار ناامیدی کرد و گفت که نمی‌تواند به خوبی با کارگردان کار کند.

عمق، اهمیت و داستان سو استورم در فیلم «چهار شگفت‌انگیز» گُم شد و شخصیت او به عنوان یک عنصر زیبایی بصری تحت تاثیر قرار گرفت، که متأسفانه در فیلم‌های اوایل دهه ۲۰۰۰ رایج بود. در حالی که این اتفاق لزوماً تقصیر آلبا نبود، بازی او سطحی بود و به سختی می‌شد آن را جدی گرفت؛ زیرا او نتوانست شخصیت سو استورم را به خوبی جا بیندازد. البته با ورود ونسا کربی به این نقش، طرفداران امیدوارند که او بتواند به شخصیت اصلی وفادار بماند.

۸. ساموئل ال. جکسون در نقش اختاپوس

در فیلم The Spirit محصول سال ۲۰۰۸

ساموئل ال. جکسون قبل از ورود هیجان‌انگیزش به دنیای فیلم‌های ابرقهرمانی در نقش نیک فیوری در پایان فیلم «مرد آهنی» در سال ۲۰۰۸، نقش یک کاراکتر شرور را در فیلمی بازی کرد که (مثلا!) می‌خواست شبیه «Sin City» باشد. بسیاری از طرفداران احتمالاً از نقش او در فیلم «The Spirit» بی‌خبر هستند، یا شاید حتی از وجود این فیلم اطلاعی ندارند! پس از موفقیت Sin City، فرانک میلر تصمیم گرفت که مغز متفکر و استاد تغییر چهره (اختاپوس) را به عنوان شرور اصلی در فیلم The Spirit به تصویر بکشد.

جکسون نقش‌ها و فیلم‌های عالی بسیاری بازی کرده؛ اما اختاپوس و The Spirit جزو آن‌ها نیستند. شخصیت او در این فیلم پر سر و صدا و آزاردهنده است؛ در حالی که سعی دارد خونسرد به نظر برسد. این‌ها چیزهایی است که معمولاً شخصیت‌های نابغه ندارند. در حالی که اختاپوس پتانسیل خوبی برای جا پیدا کردن در دنیای سینما و فروش بالا داشت، شخصیت گیج‌کننده و بیش از حد دراماتیک جکسون فیلم را به یک ماز پیچیده تبدیل کرد و یکی از بدترین نقش‌آفرینی‌های جکسون را به یادگار گذاشت که همان بهتر است به فراموشی سپرده شود.

۷. توفر گرِیس در نقش ونوم

در فیلم مرد عنکبوتی ۳ محصول سال ۲۰۰۷

سه‌گانه «مرد عنکبوتی» ساخته سم ریمی می‌توانست بهترین سه‌گانه فیلم‌های ابرقهرمانی تمام تاریخ باشد؛ اما «مرد عنکبوتی ۳» با وجود حضور یکی از معروف‌ترین آدم بدهای این فرنچایز یعنی ونوم، انتظارات قسمت‌های قبلی را برآورده نکرد. طرفداران از کانسپت فیلم بسیار هیجان‌زده بودند؛ با حضور ونوم، سندمن و گرین گابلین، همه چیز در مسیر درستی قرار داشت؛ اما وقتی اعلام شد که توفر گرِیس نقش ونوم را بازی می‌کند، طرفداران سردرگم شدند.

گریس که به خاطر کارهای کمدی‌اش در سریال «نمایش دهه ۷۰» شناخته شده است، انتخاب عجیبی برای ایفای نقش یک کاراکتر حسود، ترسناک و تهدیدآمیز بود. در حالی که او حسادت را به خوبی به نمایش گذاشت، اما طرفداران او را در هیچ لحظه‌ای به عنوان یک تهدید واقعی نمی‌دیدند؛ زیرا جثه‌ قدرتمند ادی براک را نداشت. بازی او بد نبود؛ اما انتخاب درستی هم برای این نقش نبود.

۶. سث روگن در نقش زنبور سبز

در فیلم The Green Hornet محصول سال ۲۰۱۱

اگرچه «زنبور سبز» یا همان “The Green Hornet” خیلی شناخته‌شده نیست، اما شخصیت و فرنچایز آن به اندازه‌ای محبوب بودند که در ذهن مردم باقی بمانند. این شخصیت که در دهه ۱۹۳۰ در یک برنامه رادیویی معرفی شد، اقتباس‌های تلویزیونی و سینمایی متعددی داشت؛ از جمله یک فیلم با حضور بروس لی. اما سث روگن و جی چو در فیلم The Green Hornet خیلی بد بازی کردند و به نظر من استعدادشان هدر رفت.

روگن به عنوان بازیگر نقش‌های کمدی خود را ثابت کرده است؛ اما مانند توفر گرِیس، او انتخاب مناسبی برای نقش زنبور سبز نبود. شخصیت زنبور سبز باید به صورت یک شخص ماسک‌دار باشد که دائما مشغول مبارزه با جرم و جنایت است؛ اما به علت نداشتن تجربه کافی در زمینه درام، روگن نتوانست این نقش را دربیاورد. بازی روگن در این فیلم مصنوعی است، با شخصیت همخوانی ندارد و بقیه فیلم را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنبور سبز پتانسیل خوبی داشت؛ اما نتوانست به آن دست یابد. اکنون، طرفداران امیدوارند که احیای دیگری از این سری به روی پرده سینما بیاید تا این اقتباس ضعیف را جبران کند.

۵. جرد لتو در نقش جوکر

در فیلم Suicide Squad  محصول سال ۲۰۱۶

کاراکتر جوکر به عقیده بسیاری از طرفداران و منتقدان، یکی از بزرگ‌ترین آدم بدهای تاریخ بوده و این موضوع با اجرای هیث لجر در فیلم «شوالیه تاریکی» برجسته شده است. حتی در تلویزیون و کمیک‌ها، جوکر حضور پررنگی دارد، که باعث شد در فیلم Suicide Squad، فیلمی که گروهی از آدم بدها را برای انجام کارهای کثیف می‌فرستد، هم حضور داشته باشد. جرد لتو، که به خاطر نقش‌های عجیب و غریب و اغراق‌آمیزش شناخته می‌شود، انتخاب شد تا نقش جوکر را در این فیلم بازی کند؛ اما موفق نشد.

در حالی که طرفداران دوست دارند فیلم‌ها همیشه چیزهای جدیدی رو کنند، برداشت لتو از جوکر چیزی است که هیچ‌کس دیگر نمی‌خواهد ببیند. فیلم Suicide Squad جوکر را یک گانگستر روانی نشان می‌داد که بیشتر یک کپی ضعیف است تا تهدیدی واقعاً ترسناک. برخلاف هارلی کوئین که به درستی انتخاب شده بود، جوکر بیشتر شبیه یک شوخی است که با جواهرات و خالکوبی‌های غیرمعمول و بازی و دیالوگ‌های ضعیف ترکیب شده تا حال مخاطب را بدتر کند.

۴. دیوید هَسِلهاف در نقش نیک فیوری

در فیلم Nick Fury: Agent of S.H.I.E.L.D. محصول سال ۱۹۹۸

آیا می دانستید که ساموئل ال. جکسون اولین بازیگری نبوده که نقش نیک فیوری را بازی کرده و دیوید هسلهاف اولین کسی بوده که این شخصیت را به تصویر کشیده است؟ قبل از اینکه نیک فیوری به معمار نمادین دنیای سینمایی مارول تبدیل شود، در سال ۱۹۹۸ یک فیلم لایو اکشن با مضمون این ابرقهرمان پخش شد. فیلم «نیک فیوری: مأمور شیلد» مستقیماً در تلویزیون و به صورت دیسک پخش شد، با این امید که به عنوان مقدمه‌ای برای یک سریال تلویزیونی احتمالی بتواند مخاطب جمع کند. متأسفانه، نقدهای ضعیف مانع از این شد که چنین اتفاقی بیفتد.

در حالی که ظاهر فیوری در این فیلم به اقتباس‌های کمیکی‌اش نزدیک بود، اجرای هسلهاف بیشتر شبیه به یک ستاره اکشن کلیشه‌ای به نظر می‌رسید. این بازیگر همچنین فاقد فیزیک مناسب برای چنین نقشی بود و بهتر بود بیشتر نظاره‌گر باشد تا بازیگر! فیلم‌نامه این عنوان هم فاصله زیادی از یک شاهکار دارد؛ اما نسخه هسلهاف از نیک فیوری نتوانست شخصیت را جا بیندازد و باعث شد تا همه بخواهند فراموشش کنند، حتی خودش!

۳. جرد لتو در نقش موربیوس

در فیلم Morbius محصول سال ۲۰۲۲

باز هم جرد لتو و باز هم انتخاب اشتباه! اینکه جرد لتو در یک فیلم کمیک بوکی دیگر نقش‌آفرینی کرده که به نظر می‌رسد به درستی انتخاب نشده است، به وضوح نشان‌دهنده یک چیز است: شاید او نباید در هیچ یک از فیلم‌های ابرقهرمانی حضور داشته باشد! «موربیوس» داستان دکتر موربیوس را روایت می‌کند که با یک بیماری نادر متولد شده و برای جلوگیری از سرنوشت هولناک خود، دست به اقدامات وحشتناکی می‌زند. موربیوس از طریق یک آزمایش، توانایی‌های ماوراء طبیعی شبیه به یک خون‌آشام به دست می‌آورد که از آن‌ها برای مبارزه با برادرش که همان فرآیند را پشت سر گذاشته، استفاده می‌کند.

در یک جمله بخواهم بگویم، جرد لتو در این فیلم بدترین شخصیت مارول را که طرفداران تا به حال دیده‌اند، با اجرایی ضعیف به تصویر کشیده است. بهترین چیزی که از «موربیوس» بیرون آمده، یک سری میم است، که صادقانه بگویم، دلیل اصلی است که فیلم تا به حال در کانون توجه باقی مانده. به لطف داستان و دیالوگ‌های ضعیف، شخصیت موربیوس پوچ و ناجور به نظر می‌رسد و اجرای عجیب لتو فقط اوضاع را بدتر کرده است.

۲. جسی آیزنبرگ در نقش لکس لوتر

در فیلم Batman v Superman: Dawn of Justice محصول سال ۲۰۱۶

لکس لوتر یکی از آدم بدهای مشهور است که به خاطر تبدیل کردن زندگی سوپرمن به جهنمی سوزان و داشتن خشم فراوان نسبت به این شخصیت شناخته شده است. بسیاری از حضورهای لکس لوتر در سینما خوب بوده‌اند، اما طرفداران بعد از دیدن جسی آیزنبرگ در نقش لکس لوتر در فیلم «بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت» شگفت‌زده شدند. آیزنبرگ بازیگری فوق‌العاده و نامزد اسکار است که در فیلم‌هایی مانند “The Social Network” و “Now You See Me” بازی کرده.

با این حال، نقش‌آفرینی آیزنبرگ در این فیلم اصلا این حس را به شما نمی‌دهد که او لکس لوتر است. او ناپایدار به نظر می‌رسد و فاقد هرگونه اقتدار و اعتماد به نفسی است که لکس به آن معروف است و این موضوع او را به یک آدم بد ضعیف تبدیل کرده.

زک اسنایدر (کارگردان این فیلم) به خاطر تفسیرهای متفاوتش از شخصیت‌های دی‌سی معروف است که البته بیشتر آن‌ها مورد پسند طرفداران قرار نگرفته. مهم‌تر از همه، آیزنبرگ در این فیلم مو دارد، در حالی که کاراکتر لکس لوتر کچل است! البته ناامید نشوید؛ قرار است نیکلاس هولت در فیلم بعدی سوپرمن به کارگردانی جیمز گان در سال ۲۰۲۵ نقش لکس لوتر را بازی کند.

۱. شکیل اونیل در نقش استیل!

در فیلم Steel محصول سال ۱۹۹۷

«استیل» یک شخصیت کمیک دی‌سی است که در دوران The Death of Superman خلق شد و در غیاب سوپرمن از متروپلیس محافظت می‌کرد. استیل یک مخترع است که پروژه‌های او اغلب در جنگ‌ها استفاده می‌شود؛ از جمله لباسی که او همراه با پتک خود می‌پوشد و به استیل تبدیل می‌شود. این فیلم تا حد زیادی از توجه‌ها پنهان ماند که عجیب هم هست؛ چون ستاره مشهور بسکتبال جهان، شکیل اونیل، در نقش اصلی آن بازی کرده!

اونیل بارها در تلویزیون و تبلیغات تجاری مختلفی حضور پیدا کرده و اتفاقا خوب هم نقش بازی کرده؛ اما اقتباس او از استیل به شدت مصنوعی بود. دلیل این داستان هم ساده است: او «بازیگر» نیست. اجرای او خشک و کسل‌کننده است و چیز زیادی به شخصیت اضافه نمی‌کند؛ جز اندازه بزرگش، که حتی این هم حضور معناداری به شخصیت نمی‌دهد. فیلم و انتخاب بازیگر فقط برای کسب درآمد بودند و اونیل به احتمال زیاد، بدترین نمونه از انتخاب بازیگر در فیلم‌های ابرقهرمانی در سینما است. نظر شما در مورد بدترین بازیگران در فیلم‌های ابرقهرمانی چیست؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: Collider

ده‌تا از بهترین تریلرهای بازی که حتما باید تماشا کنید