۱۰ شخصیت بامزه جهان هری پاتر | بخش اول

یک جاروی دل‌پذیر از مدل نیمبوس دوهزار تهیه کرده‌ایم که می‌تواند صدها نفر را به‌خاطر طولِ بسیار بزرگش سوار کرده و هم‌سفر کند و اما سفر چیست؟ سفر ما به درون جهانِ هاگوارتز و هری پاتر حرکت می‌نماید و بهترین یا بهتر بگویم، ۱۰ تا از شخصیت‌های بسیار بامزه‌‌ی هری پاتر را بررسی می‌کند.

به دنیای سحرآمیز هاگوارتز خوش آمدید؛ جایی که نه‌تنها جادو و ماجراجویی بلکه خنده و سرگرمی هم حرف اول را می‌زند. در این مجموعه کتاب و فیلم‌های پرطرفدار هری پاتر، در کنار نبردهای حماسیِ میانِ خیر و شر و لحظات پرفراز و نشیب داستان‌گویی‌های جی. کی. رولینگ، شخصیت‌هایی حضور دارند که با طنز بی‌بدیل، شیطنت‌های کودکانه یا حتی رفتارهای ناخواسته‌شان، لحظاتی را خلق می‌کنند که تا همیشه در ذهن و قلب مخاطبان نقش می‌بندد. این قهرمانان و حتی برخی ضدقهرمانان، با حس شوخ‌طبعی منحصربه‌فردشان، فضای سنگینِ دنیای جادوگری را سبُک کرده و لبخند را چاشنی هر صفحه و هر سکانس می‌کنند.

در این مطلب از مجله بازار قصد داریم پرده از رازِ بامزگی ۱۰ شخصیت برترِ شاداب کننده‌ی دنیای Harry Potter برداریم. با ما همراه باشید تا به اعماق ویژگی‌های کمدی آن‌ها سفر کنیم و ببینیم که چگونه این جادوگران دوست‌داشتنی، حتی در مواجهه با تاریک‌ترین نیروها، توانسته‌اند لحظات شاد و به‌یاد ماندنی را برای ما رقم بزنند. آماده باشید تا با مرورِ خاطرات شیرین و خنده‌داری از این جهانِ فانتزی، دوباره غرق در زیبایی و طنزآمیزی شوید.

۱. فرد و جورج ویزلی (Fred and George Weasley)

صحبت از شخصیت‌های بامزه در جهان هری پاتر بدون اشاره به فرد و جورج ویزلی تقریباً غیرممکن محسوب می‌شود. این دو برادر دوقلو، از همان بدو ورودشان به داستان، به نمادی از شیطنت، طنز و خلاقیت تبدیل شدند. حس شوخ‌طبعی بی‌نظیر آن‌ها، همراه با توانایی ذاتی‌شان در نقض قوانین و برهم زدن نظم، بارها و بارها صحنه‌های فراموش‌نشدنی‌ای خلق کرده است. از اختراع «شیرینی‌های شوخیِ ویزلی» (Weasleys’ Wildfire Whiz-bangs) گرفته تا تأسیس فروشگاه موفقِ Weasleys’ Wizard Wheezes در کوچه دیاگون، هر حرکت آن‌ها با هدف خنداندن و البته سودآوری (به سبک خودشان!) بوده است.

آن‌ها با شوخی‌های هوشمندانه و گاهی طعنه‌آمیز اما همیشه دوست‌داشتنی‌شان، توانستند حتی در تاریک‌ترین لحظات داستان ‌Harry Potter، نوری از امید و شادی بپاشند. توانایی آن‌ها در یافتن جنبه‌ی کمدی هر موقعیتی، حتی در برابر شخصیت‌های جدی مثل پروفسور مک‌گونگال یا آمبریج، آن‌ها را به ستاره‌های بی‌چون و چرای طنز در دنیای هری پاتر تبدیل کرده است. شوخ‌طبعی آن‌ها نه تنها برای خنداندن بلکه در مواقعی برای مقاومت در برابر ظلم و ستم نیز به کار گرفته می‌شد، همانند ترک حماسی هاگوارتز که صحنه‌ای ماندگار و سرشار از شورش و آزادی را رقم زد.

۲. نیمفادورا تانکس (Nymphadora Tonks)

نیمفادورا تانکس با وجود نقش مُهمَش در محفل ققنوس و به‌عنوان یک اورور (Auror)، شخصیتی است که به لطف توانایی‌های منحصربه‌فرد و البته دست و پا چلفتی بودنش، به شدت بامزه و دوست‌داشتنی جلوه می‌کند. او یک «متامورف‌ماگوس» (Metamorphmagus) شمرده می‌شود؛ یعنی می‌تواند ظاهر خود را به دلخواه و در کسری از ثانیه تغییر دهد. این ویژگی بارها منجر به موقعیت‌های خنده‌داری شده است، مانند تغییر ناگهانی رنگ موهای خود بسته به حال و هوایش یا اشتباهات گاه و بی‌گاهش در تغییر چهره.

تانکس برخلاف بسیاری از جادوگران بالغ، جدیت بیش از حدی ندارد و هم‌واره حس طنزآمیزی خود را حفظ می‌کند. دست و پا چلفتی بودن او در انجام کارهای روزمره یا حتی در مبارزات، به بامزگی شخصیتش می‌افزاید و او را از سایر شخصیت‌های جدی و منظم دنیای هری پاتر متمایز می‌سازد. لحن صمیمی و دوستانه او، همراه با تمایلش به شوخی و شیطنت، حتی در مواجهه با خطرات بزرگ روبرویَش، باعث می‌شود که حضور او همیشه با نوعی حس طراوت و سرزندگی همراه باشد. تانکس به ما یادآوری می‌کند که حتی در جهانی سحرآمیز و خطرناک، می‌توان با حفظ روحیه‌ی شوخ‌طبعی، زندگی را زیباتر کرد و لبخند را به ارمغان آورد.

۳. دابی (Dobby)

جنِ خانگی دوست‌داشتنی: دابی. یکی از به یاد ماندنی‌ترین و بامزه‌ترین شخصیت‌های فرعی در مجموعه‌ی هری پاتر به‌حساب می‌آید که با فداکاری‌های بی‌حد و حصر و صد البته رفتارهای عجیب و غریبش، قلب مخاطبان را تسخیر کرده است. بامزگی دابی از نوع معصومیت و سادگی او نشأت می‌گیرد. او که در ابتدا جنِ خانگی خانواده مالفوی بود و بعدها توسط هری آزاد شد، به‌شدت به «هری پاتر» وفادار شد و برای محافظت از او، از هیچ تلاشی عقب‌نشینی نکرد.

حتی اگر این تلاش‌ها منجر به آسیب رساندن به خودش یا موقعیت‌های خنده‌دار شود (مثل بستن درِ سکوی ۹ و سه‌چهارم یا رها کردن کیک روی سر عمه پتونیا). طرز صحبت کردن او با اشاره مکرر به «دابی» در سوم شخص و اصرارش بر اینکه «دابی آزاد است»، به همراه چشم‌های بزرگ و بی‌گناهش، به شدت بامزه و دلنشین به‌تصویر کشیده می‌شود. هر حرکتِ دابی چه در تلاش برای کمک کردن یا ابراز وفاداری، به‌نوعی کمدیِ بی‌نظیر ختم می‌شود. دابی نمادی از وفاداری مطلق و عشق بی‌قید و شرط است که حتی در لحظات غم‌انگیز داستان، با سادگی و خلوصش، لبخندی بر لب می‌آورد.

۴. مینروا مک‌گونگال (Minerva McGonagall)

شاید در نگاه اول پروفسور مینروا مک‌گونگال، معاون مدیر هاگوارتز و استاد تغییر شکل، شخصیتی کاملاً جدی و مقتدر به نظر برسد اما پشتِ این ظاهر قاطع و نظم‌گرا، حسِ شوخ‌طبعی ظریف و کنایه‌آمیزی نهفته است که او را به یکی از شخصیت‌های بامزه‌ی داستان تبدیل می‌کند. بامزگی او نه از شیطنت‌های آشکار بلکه از واکنش‌های به‌موقع، طعنه‌های زیرکانه و گاهی اوقات تغییر ناگهانی رفتارش از جدیت محض به یک شوخی نامنتظره نشأت می‌گیرد.

مک‌گونگال استاد استفاده از «خشک و جدی بودن کمدی» است؛ یعنی با حفظ جدیت خود، موقعیت‌هایی را خلق می‌نماید که به شدت خنده‌دار هستند. برای مثال، واکنش‌هایش به شیطنت‌های فرد و جورج ویزلی یا رفتارِ گستاخانه‌ی آمبریج، اغلب با یک جمله‌ی کنایه‌آمیز یا یک نگاه نافذ همراه می‌شود که به خودی خود طنزآمیز است. او با وجود سخت‌گیری‌هایش در مواقع لزوم از قوانین، کوتاه می‌آید و گاهی حتی خودش هم در شیطنت‌های دانش‌آموزان مشارکت می‌کند؛ مانند زمانی که در مسابقه‌ی کوییدیچ به هری کمک کرد یا در نبرد هاگوارتز، مجسمه‌ها را به حرکت درآورد. این ترکیب از جدیت، کنایه و توانایی پنهان در لذت بردن از لحظات غیرمنتظره، مک‌گونگال را به شخصیتی پیچیده و در عین‌حال بامزه تبدیل کرده است.

۵. روبیوس هاگرید (Rubeus Hagrid)

روبیوس هاگرید شکاربانِ مهربان و دوست‌داشتنی هاگوارتز، با قلب بسیار بزرگ، دل‌سوز و رعوفَش، یکی از دل‌نشین‌ترین و بامزه‌ترین شخصیت‌های دنیای جادوگری محسوب می‌شود. بامزگی هاگرید از سادگی، صداقت و شیفتگی او نسبت‌به موجودات عجیب و غریبِ جی. کی. رولینگ سرچشمه می‌گیرد؛ شیفتگی‌ای که اغلب برای او و اطرافیانش دردسرساز می‌شود اما در اکثر مواقع موقعیت‌های کمدیِ بسیار خوبی را خلق می‌کند. او که از هر چیزی که به نظرِ دیگران ترسناک یا خطرناک می‌رسد، با علاقه و محبت صحبت می‌کند (مانند اژدها، غول‌ها یا آکرومنتولاها)، ناخواسته به منبعی برای خنده تبدیل می‌شود.

این را هم اضافه کنیم که تلاش‌های ناخواسته‌ی او اغلب ناموفق می‌شوند؛ هاگرید برای مخفی نگه داشتن «حیوانات خانگی» خطرناکش، یا اشتباهات لفظی و دست و پا چلفتی بودنش در موقعیت‌های خاص، به‌شخصیتی جالب، مهربان، پدرانه و طنزآمیز بدل می‌شود. هاگرید با وجود ظاهر خشنِ خود، قلبی بسیار مهربان دارد و همین تضادِ میان ظاهر و باطن، او را به شخصیتی بسیار دوست‌داشتنی و در عین‌حال خنده‌دار تبدیل کرده است. او نشان می‌دهد که حتی با وجود مشکلات و خطراتی متعدد، می‌توان با سادگی و عشق، لحظات شاد و بامزه‌ای را تجربه کرد.

۶. زنوفیلیوس لاوگود (Xenophilius Lovegood)

زنوفیلیوس لاوگود، پدر عجیب‌وغریب لونا لاوگود و سردبیر نشریه‌ی «کویبلر» (The Quibbler)، با طرز فکر منحصربه‌فرد و باورهای اعجاب‌انگیزش، یکی از بامزه‌ترین شخصیت‌های فرعی داستان به‌حساب می‌آید. بامزگی او نه از شوخی‌های هدف‌مند بلکه از عقاید بسیار نامتعارف و طرز بیان خاصش نشأت می‌گیرد. او به موجوداتی باور دارد که هیچ‌کسِ دیگری آن‌ها را ندیده است، تئوری‌های توطئه‌ی عجیبی را مطرح می‌کند و به چیزهایی اهمیت می‌دهد که از نظر دیگران کاملاً بی‌معنی هستند.

این شیوه‌ی زندگی و جهان‌بینی متفاوت، او را به شخصیتی دوست‌داشتنی و کمدی تبدیل کرده است. برای مثال، توصیفات جدی او از موجوداتی مانند «نارگل‌ها» (Nargles) یا «پیچنده‌های چروکیده شاخ» (Crumple-Horned Snorkacks)، در کنار لباس‌های جالبش، موقعیت‌های کمدی غیرمنتظره‌ای را ایجاد می‌نماید. زنوفیلیوس به نوعی نمادی از آزادی فکر و عدمِ پیروی از جریان اصلی است که با سادگی و عجیب بودن خود، فضایی از تعجب، طنزِ ساده و سرگرمی را به داستان می‌آورد.

۷. دولورس آمبریج (Dolores Umbridge)

شاید قرار دادن دولورس آمبریج در لیست شخصیت‌های بامزه کمی بحث‌برانگیز شمرده شود، چرا که او یکی از منفورترین شخصیت‌های مجموعه‌ی هری پاتر است اما بامزگی او از نوع «کمدی سیاه» یا «طنز ناخواسته» محسوب می‌شود که از تضاد فاحش میان ظاهر و باطنش ناشی می‌شود. آمبریج با عشق وسواس‌گونه‌اش به رنگ صورتی، گربه‌های تزئینی و لحنِ بیش از حد شیرین و متظاهرش، در تضاد کامل با ذات شرور، مستبد و ظالمش قرار می‌گیرد. این تضاد، موقعیت‌های کمدیِ تلخی را ایجاد می‌کند که باعث خنده‌ی عصبی مخاطب می‌شود.

به‌عنوان مثال، جملات قصار او درباره‌ی «مرتب کردن مسائل» در هاگوارتز، در موقعیتی که او در حالِ شکنجه‌ی دانش‌آموزان است، یا طرزِ صحبت کردنش با لحن آرام و ساختگی در حین تحقیر دیگران، به شدت طنزآمیز است. واکنش‌های بیش از حد او به هر چیزی که مطابق میلش نباشد (مانند شیطنت‌های دانش‌آموزان یا حتی وجود موجوداتی مانند سنتورها) به شدت اغراق‌آمیز و کمدی است. آمبریج به ما نشان می‌دهد که چگونه ظاهر می‌تواند فریبنده باشد و حتی شرارت هم می‌تواند جنبه‌ای از کمدی ناخواسته را به نمایش بگذارد؛ البته کمدی‌ای که بیشتر باعث انزجار است تا خنده‌ای از ته دل.

۸. سیریوس بلک (Sirius Black)

سیریوس بلک با وجودِ پس‌زمینه‌ی تراژیک و جدیت ذاتی‌اش در مبارزه با نیروهای تاریکی، دارای حس شوخ‌طبعی و سرزندگی خاصی است که او را به شخصیتی بامزه تبدیل می‌کند. بامزگی او از نوع طنزِ هوشمندانه، کنایه و روحیه‌ی سرکشی و ماجراجویی‌اش ساخته می‌شود. در زمان جوانی، سیریوس به همراه جیمز پاتر، ریموس لوپین و پیتر پتی‌گرو، از فعال‌ترین دانش‌آموزان شیطان‌برانگیزِ هاگوارتز بودند و شوخی‌های آن‌ها زبانزد خاص و عام بود. حتی پس از سال‌ها زندان در آزکابان، این روحیه‌ی شوخ‌طبعی و میل به شیطنت در او زنده مانده بود.

طعنه‌های او به دیگران (به‌خصوص ریموس لوپین)، یا اظهارنظرهای کنایه‌آمیزش درباره‌ی وضعیت فعلیِ دنیای جادوگری، نشان‌دهنده‌ی هوش و ذکاوت سیریوس بلک بود. سیریوس با وجود تمام سختی‌هایی که متحمل شد، هرگز اجازه نداد که طنز و لبخندآمیزی از وجودش رخت بَربَندَد. این توانایی او در یافتن جنبه‌های طنزآمیز موقعیت‌های متعدد پیرامونَش، حتی در موقعیت‌های دشوار، او را به شخصیتی جذاب و در عین‌حال بامزه تبدیل می‌کند که حضورش در داستان‌های هری پاتر واجب بوده و بسیار مهم تلقی می‌شود.

۹. فیلچ (Argus Filch)

آرگوس فیلچ، سرایدار بدخلق و همیشه عصبانی هاگوارتز، به شکلی ناخواسته و از سر بدشانسی، یکی از شخصیت‌های بامزه‌ی این مجموعه‌ی دوست‌داشتنی به‌حساب می‌آید. بامزگی فیلچ از نفرت عمیق او از دانش‌آموزان، وسواس بسیار زیادش به تمیزی و قوانین و البته حسرت همیشگی‌اش برای یک جادوگر بودن نشأت می‌گیرد. او که یک اسکوئیب (Squib) است (یعنی در خانواده‌ای جادوگر به دنیا آمده اما خودش توانایی جادوگری ندارد)، همیشه در تلاش است تا دانش‌آموزان را در حال نقض قوانین گیر بیندازد و آن‌ها را به سزای اعمال‌شان برساند.

این تلاش‌های بیهوده و ناکام او، همراه با ابزارها و روش‌های قدیمی و گاهی اوقات مضحکش برای نظم و انضباط، به شدت کمدی است. همراهی همیشگی او با گربه‌ی محبوبش، خانم نوریس و دیالوگ‌های پر شکایت و غرولندش، موقعیت‌های طنزِ زیادی را در داستان ایجاد می‌کند. فیلچ نمادی از یک شخصیت «کمدی رنج‌دیده» است که با وجود نیت‌های جدی‌اش، به دلیل ناکامی‌ها و بدشانسی‌های مداوم، به منبعی از خنده برای مخاطب تبدیل می‌شود.

۱۰. پروفسور فلیت‌ویک (Professor Filius Flitwick)

پروفسور فیلیوس فلیت‌ویک، استاد مهربان و پرشور افسون‌ها و رئیس گروه ریونکلاو، با جثه‌ی کوچک و صدای جیغ‌مانندش، یکی از دوست‌داشتنی‌ترین و بامزه‌ترین اساتید هاگوارتز است. بامزگی او از شور و شوق فراوانش برای آموزش، انرژی بی‌پایانش در تدریس و واکنش‌های گاهی اوقات اغراق‌آمیزش به موفقیت‌های دانش‌آموزان سرچشمه می‌گیرد. فلیت‌ویک با اشتیاقِ خاصی درس می‌دهد و لحظات کلاس‌های افسونِ او پرهیجان و گاهی اوقات پر از حوادثی کوچک اما خنده‌دار می‌شود (مانند زمانی که رونالد ویزلی با افسون‌هایش مشکل داشت).

او که به‌عنوان یک دوئل‌بازِ ماهر نیز شناخته می‌شود، با وجود ظاهر کوچک و مهربانش، توانایی‌های جادویی بسیار بالایی دارد. شادی و هیجان خالص او در مواجهه با جادوی دانش‌آموزان و تشویق‌های پرشور فلیت‌ویک‌وار خود، به همراه حرکات تند و سریعَش، او را به شخصیتی بسیار دل‌پذیر و در عین‌حال بامزه تبدیل می‌کنند. فلیت‌ویک نمونه‌ی استادی است که با شخصیت شاد و پرانرژی خود، یادگیری را برای دانش‌آموزان لذت‌بخش‌تر کرده و زندگی مجیک‌طورِشان را آسان‌تر خلق می‌نماید.

در آخر و برای بخش دوم

همانطور که مشاهده کردیم، دنیای جادویی جی.کی. رولینگ تنها به نبردهای حق‌وباطل یا ماجراهای پرهیجانش محدود نمی‌شود؛ بلکه سرشار از شخصیت‌هایی است که با طنز، شوخ‌طبعی و ویژگی‌های منحصربه‌فردشان، لحظاتی شاد و فراموش‌نشدنی را برای خوانندگان و بینندگان به ارمغان می‌آورند. از شیطنت‌های بی‌حدوحصر فرد و جورج ویزلی گرفته تا سادگیِ معصومانه‌ی دابی، جدیت کنایه‌آمیزِ پروفسور مک‌گونگال و یا حتی طنز تلخ و ناخواسته‌ی دولورس آمبریج، هر یک از این شخصیت‌ها به نوعی به غنای کمدی این جهان افزوده‌اند. این ترکیبِ هنرمندانه از جدیت و طنز، عمق و جذابیت مجموعه‌ی هری پاتر را دوچندان کرده و نشان می‌دهد که حتی در تاریک‌ترین دوران هم می‌شود نشاط و جاه‌طلبی خنده‌واری را حفظ کرد.

این شخصیت‌های بامزه فراتر از نقش‌های اصلی‌شان، به ما یادآوری می‌کنند که روحیه‌ی شاد، شوخ‌طبعی و نگاهی متفاوت به زندگی، می‌توانند هر موقعیتی را قابل تحمل‌تر و زیباتر سازند. آن‌ها نه‌تنها لبخند را بر لبان ما می‌آورند بلکه با شخصیت‌پردازی قوی و باورپذیرشان، به بخش جدایی‌ناپذیری از خاطرات ما تبدیل شده‌اند. با پایانِ این بخش از معرفی نیز امیدواریم که سفری دلنشین در میان بامزه‌ترین ساکنان هاگوارتز و دنیای جادوگری داشته‌اید. منتظر بخشِ دوم این لیست بمانید تا با شخصیت‌های دوست‌داشتنی دیگری که طنز را به این جهان آورده‌اند بیشتر آشنا شویم.

نظر شما چیست؟ به‌نظر شما در مطلبِ بامزه‌ترین کرکترهای دنیای هری‌پاتر (بخش‌اول) کدام شخصیت بهترین است؟ و چه انتظاری از قسمتِ دوم این مطلب دارید؟ نظرتان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

منبع: Harry Potter Fandom Wiki

دوست داشتنی‌ترین یوتیوبر گیمر ایران کیه؟ میزگیم با علیرکسا ‪@alirexzam‬