نگاهی به طراحی صحنه سریال The Last of Us؛ روایت یک جهان ویران‌شده

قسمت پایانی فصل دوم سریال The Last of Us آخرین باری نیست که مخاطبان بلا رمزی را در نقش الی خواهند دید. پس از پایان یافتن قسمت آخر این فصل با عنوان «هم‌گرایی» (Convergence) و باقی‌ماندن داستان در نقطه‌ای مبهم (جایی که سرنوشت الی نامشخص باقی می‌ماند و روایت سریال به سمت تمرکز بر شخصیت ابی با بازی کیتلین دیور پیش از رویارویی بزرگ‌شان حرکت می‌کند)، این بازیگر ۲۱ ساله در مصاحبه‌ای با مجله ورایتی که همزمان با اپیزود آخر منتشر شد، درباره بازگشت شخصیت خود در فصل سوم سریال لست آو آس شفاف‌سازی کرد.

رمزی گفت: «تا حالا هیچ فیلمنامه‌ای به دستم نرسیده، اما بله، انتظارش را دارم. فکر می‌کنم حضور خواهم داشت، ولی نه خیلی زیاد.» او افزود که به احتمال زیاد زمان حضور الی در داستان کاهش می‌یابد تا فضا برای تمرکز روی ماجراهای ابی فراهم شود. رمزی در ادامه گفت: «یک تصویر کلی دارم از اینکه قراره چی بشه، ولی نمی‌تونم چیزی بگم.»

خالقان سریال یعنی کریگ مازین و نیل دراکمن نیز بازگشت رمزی را تایید کرده‌اند، گرچه هنوز مشخص نکرده‌اند او تا چه اندازه در داستان نقش خواهد داشت. مازین در کنفرانسی خبری در روز ۲۳ می گفته بود: «فقط می‌تونم بگم که هنوز آخرین باری نیست که کیتلین دیور رو می‌بینیم… و همچنین آخرین باری نیست که بلا رمزی رو می‌بینیم.» این تهیه‌کننده فاش کرد که دینا (با بازی ایزابلا مرسد) نیز بار دیگر در سریال The Last of Us دیده خواهد شد. او همچنین گفت: «و همین‌طور خیلی‌های دیگه که الان در داستان مرده‌ به حساب میان.»

دراکمن، که یکی از خالقان بازی‌های ویدیویی The Last of Us نیز هست، افزود: «چه روی صفحه‌ی تلویزیون ببینیدشون و چه نبینید، حضورشون در طول داستان حس خواهد شد.»

به نظر می‌رسد این صحبت‌ها به پدرو پاسکال نیز اشاره می‌کنند؛ کسی که شخصیتش جوئل، در قسمت دوم فصل دوم توسط ابی کشته شد و همین موضوع باعث شد الی در مسیر انتقامی خونین قرار بگیرد. دراکمن گفت: «اصلا فکرش رو نمی‌کردیم که یه داستان کوتاه درباره‌ی پدر جوئل بنویسیم تا وقتی که شروع به نوشتن این فصل کردیم، پس اینم یکی دیگه‌ش. نمی‌تونی این چیزها رو پیش‌بینی کنی.»

همه چیز از منبع الهام شروع شد

جان پِینو، طراح صحنه این سریال، در گفت‌وگو با رسانه E! News درباره بازی لست آو آس که سریال HBO از آن اقتباس شده گفت: «بازی خودش چشم‌انداز اصلی رو ارائه میده. طراحی مفهومی بازی همیشه سینمایی به نظر می‌رسید. حس مکان، نورپردازی و واقع‌گرایی داشت.»

اما با تمام شباهت‌هایی که به فیلم‌ها داشت، لست آف آس در نهایت یک بازی بود. وظیفه پینو، طراح دکور یعنی پاول هیلی و صدها هنرمند دیگر این بود که نسخه‌ای ملموس از دو دنیای بازی بسازند: سال ۲۰۰۳ که چندان دور نبود اما حس و حال رترو داشت، و نسخه‌ای دقیقا کپی شده از همین دنیا در بیست سال پس از آنکه زندگی از هم پاشیده بود.

پینو توضیح داد: «بزرگ‌ترین چالش، کار در موقعیت‌های واقعی بود. داریم یک درام انسانی رو اجرا می‌کنیم که همزمان یه اثر پسا‌آخرالزمانی و یه قطعه تاریخی هم هست. پس با چندلایه بودن داستان مواجه بودیم.»

تولید سریال از جولای ۲۰۲۱ در کلگری آغاز شد. به گفته‌ی او، این شهر کانادایی برای برخی صحنه‌ها مناسب بود، اما پینو گفت: «فکر نمی‌کنم هیچ لوکیشنی وجود داشت که از تیم هنری و طراحی بی‌نصیب بمونه یا بازسازی نشه. تازه، همه چیز باید طوری به‌نظر می‌رسید که انگار ۲۰ ساله بهش رسیدگی نشده. حتی اگر مکان مناسبی برای فیلم‌برداری پیدا می‌کردیم، باید موارد خیلی مدرن مثل پارکومترهای دیجیتال رو حذف می‌کردیم یا تغییر می‌دادیم.»

دنیای سریال The Last of Us چگونه ساخته شد؟

پینو درباره جلسات اولیه‌اش با تهیه‌کنندگان گفت که تصاویری را به صورت کلاژ به آن‌ها نشان داده که به نظر خودش جوهره‌ی اصلی بازی را منتقل می‌کردند. یکی از این مجموعه‌ تصاویر خاص که تاثیرگذار بود، عکس‌هایی بود از صندلی‌های شکسته‌ی رستورانی در یک کوچه در هنگ‌کنگ که مردم با خلاقیت آن‌ها را قابل‌استفاده کرده بودند؛ مثلا با گذاشتن مخروط ترافیکی یا تکه‌های چوب به‌جای پایه‌ی شکسته.

پینو گفت: «بعد از ۲۰ سال که هیچ چیز جدیدی نیست، سوال اینه که آدم‌ها چطور زنده می‌مونن؟ چطور با شرایط کنار میان؟ این عکس‌ها رو نشون می‌دادم تا اون حس ویرانی و در عین حال خلاقیت و امید رو منتقل کنم. همزمان یاس و امید توش بود.»

کریگ مازین، دیگر خالق سریال، به گفته‌ی پینو از این تصاویر به‌شدت خوشش آمده و همین آغاز راه تولید بوده است.

همه دکورهای سریال واقعی بودند

پینو از تیم جلوه‌های بصری، به‌ویژه الکس وانگ به‌عنوان ناظر جلوه‌ها، به خاطر خلق نماهای شهری خیره‌کننده و واقع‌گرایانه که عمق ویرانی را به تصویر می‌کشند، تقدیر کرد. با این حال، هر چیزی که بازیگران از نزدیک با آن مواجه شدند، واقعا وجود خارجی داشت.

او گفت: «اون صحنه‌ای که از منطقه قرنطینه (QZ) بیرون میان، همه‌چیز اطرافشون ساخته شده، همش مجسمه‌سازی شده‌ست. اون‌جا راه می‌رن و بعد دوربین عقب می‌ره، اون بخش در کامپیوتر ساخته شده. ولی به‌طور کلی، قانون نانوشته‌ی ما این بود که دکورها رو تا حدود شش متر ارتفاع بسازیم و همه‌چیز اطرافشون رو واقعی تزئین کنیم. هیچ‌وقت بازیگرا از جلوی پرده سبز رد نمی‌شن.»

زندگی در تمام محیط‌های سریال The Last of Us جریان دارد

با اینکه داستان در دنیایی می‌گذرد که برای مهار شیوع قارچ کشنده‌ی کوردیسپس، به خاک و خون کشیده شده، اما پالت رنگی سریال The Last of Us به طرز شگفت‌انگیزی افسرده‌کننده نیست.

منطقه قرنطینه‌ی بوستون پر است از آجرهای قرمز و رگه‌هایی از آبی و زرد. بیرون از منطقه، طبیعت دوباره کنترل را در دست گرفته و ساختمان‌ها را با پیچک‌ها و دیگر گیاهان سبز پوشانده است.

پینو با شوخی گفت: «نمی‌خواستم این حس رو بده که انگار تو یه تابلوی نقاشی هلندی هستیم که همه‌چیز قهوه‌ایه.»

برای الی که تا قبل از سفر با جوئل (پدرو پاسکال) و تس (آنا تورف) هرگز از QZ خارج نشده، جهان روشن‌تر و تازه‌تر به نظر می‌رسد، چون برای اولین بار دنیای بیرون را می‌بیند. او توضیح داد که کلیکرهای ترسناک هم به‌نوبه‌ی خود به این ترکیب رنگ افزوده‌اند و حتی «قارچ‌های بی‌ضرر» هم تبدیل به بخشی از دکور شده‌اند و بعضی دیوارها نیز حالتی چرمی و گیاهی به خود گرفته‌اند.

اهمیت ماکت‌ها قبل از فیلمبرداری

پینو توضیح داد که ماکت‌های کوچکی به رنگ سفید و پر از جزئیات برای محیط‌های مختلف ساخته شده بودند که بسیار به آنها کمک کردند. در واقع، کل این دنیا در مقیاس کوچک هم ساخته شده است.

او گفت: «ما یه ماکت‌ساز فوق‌العاده داشتیم. مورد علاقه‌م، ماکت عظیمی بود برای کوچه‌ی بن‌بست در قسمت پنجم (Endure and Survive) که کلیکرها از زیر زمین میان بیرون. اون سکانس، کلی هماهنگی بدل‌کاری داشت.»

تری نوتاری، طراح حرکت، یک دوره آموزشی فشرده برای سیاهی‌لشگرها برگزار کرد تا حرکت‌ها را به‌درستی اجرا کنند.

مزرعه‌ی حیوانات

به‌جای جکسون در ایالت وایومینگ، فیلمبرداری سریال The Last of Us در شهر کنمور انجام گرفت؛ جایی که جوئل، برادرش تامی (گابریل لونا) را می‌یابد که در یک پناهگاه محصور و امن، زندگی‌ تازه‌ای برای خود ساخته است.

پینو گفت: «ما دیوارها رو ساختیم و خیلی از نماهای بیرونی ساختمان‌ها رو بازسازی کردیم.» اما او بیش از همه از اصطبلی که وسط یک پارکینگ ساخته بودند، خوشش می‌آمد. پینو با خنده گفت: «داشتن یه اصطبل واقعا لذت‌بخش بود! چندتا گاو و گوسفند داشتیم، اسب هم آوردیم. تیم دکوراسیون صحنه بی‌نظیر بودن.»

وقتی تک‌تک جزییات اهمیت دارند

دکور مورد علاقه‌ی پینو، مرکز خریدی بود که در قسمت هفتم (Left Behind)، الی و بهترین دوستش رایلی (استورم رید) یک شب فراموش‌نشدنی را در آن سپری می‌کنند.

مرکز خرید Northland Village در کلگری، به گفته‌ی طراح صحنه «سرنوشتش این بود که در این پروژه باشه. همه‌چیز ازش برداشته شده بود و قرار بود تخریب بشه، پس خیلی خوش‌شانس بودیم که پیداش کردیم. تمام نماهای مغازه‌ها، تابلوها، چرک و کثیفی‌ها، پیچک‌ها، و حتی چرخ‌وفلک مخصوص رو آوردیم.»

تیم دکور، فروشگاه‌هایی از جمله ویکتوریا سکرت را با لباس زیرهایی مطابق مدل سال ۲۰۰۳ بازسازی کرد. همچنین لباس‌های فروشگاه هالووین، و تعداد محدود عروسک‌های American Girl که در آن دوران در دسترس بودند.

پینو اشاره کرد که تمام برندهای استفاده‌شده، از فروشگاه‌های مرکز خرید گرفته تا شعبه‌ی متروکه‌ی Arby’s در کانزاس‌سیتی (جایی که پوستر فیلم‌های Matchstick Men و Underworld هنوز روی تابلوی سینماست) و حتی تابلوی «ما مسترکارت قبول می‌کنیم» روی درِ رستورانی که لیوان‌های شراب روی میزهایش با خزه پوشیده شده، به طور اختصاصی برای سریال طراحی شده بودند؛ چون در بازی هیچ برند واقعی‌ای وجود نداشت.

همچنین تهیه‌کنندگان سریال The Last of Us، چرخ‌وفلک با تم مسابقه گاوبازی که الی و رایلی سوار آن شدند را از مجموعه تفریحی Spruce Meadows در کلگری اجاره کردند. این وسیله را تکه‌تکه حمل کرده و در مرکز خرید Northland Village دوباره مونتاژ کردند. برای افزایش حس سوررئال، پنل‌های بازتاب‌دهنده نیز به مرکز چرخ‌وفلک اضافه شد.

بازی در دل بازی

راجا آرکید (Raja’s Arcade) نام لوکیشنی مخصوص بازی‌های آرکید است که از دل بازی بیرون آمده. به گفته‌ی پینو، ساختن این مکان برای او راحت بود چون خودش دوران کودکی‌اش را در دهه ۷۰ در پاساژها و با همین دستگاه‌های آرکید گذرانده بود.

همه‌ی دستگاه‌های بازی از جمله عناوین کلاسیکی چون Tetris و Frogger و همچنین Mortal Kombat به صحنه آورده شدند. پینو گفت: «بعضی‌هاشون رو اجاره کردیم، ولی خیلی‌هاشون رو خودمون ساختیم.» این دستگاه‌ها واقعا کار می‌کردند، ولی چون صفحه‌نمایش‌های CRT در تصویر دوربین تار می‌افتادند، به جای آن‌ها از نمایشگرهای LED استفاده کردند تا گیم‌پلی به وضوح ثبت شود. او با لبخند گفت: «خیلی خوش گذشت. عاشق اون صحنه بودم.»

یکی از چالش‌ها گروه سازنده سریال The Last of Us مقابله با سرما بود

مازین از قسمت هشتم (When We Are in Need) به‌عنوان یکی از سردترین اپیزودها یاد کرده است، اما برای گروه تولید، قسمت‌های سرد زیادی وجود داشت، به‌ویژه در پارک ملی واترتون لیکس.

پینو گفت: «تو زمستون اون‌جا هیچ‌کس زندگی نمی‌کنه. اون منطقه واقعا خالیه. شاید تا حدود سه متر برف رو زمین نشسته بود.»

او یادآور شد که وقتی برای لوکیشن‌یابی به آن‌جا رفته بودند، یعنی همان جایی که الی با فرقه‌ی آدم‌خوار به رهبری دیوید (اسکات شپرد) مواجه می‌شود، «رفتیم بالای یه تپه و واقعا از شدت باد افتادیم زمین. اصلا نیازی به جلوه ویژه نبود، واقعا پرت شدیم. ولی اونجا فوق‌العاده‌ست.»

سکانس معروف زرافه‌ها چطور ساخته شد؟

درست مانند گوسفندها و اسب‌های داخل اصطبل، زرافه‌هایی که در قسمت پایانی فصل اول (Look for the Light) در یک زمین بازی قدیمی دیده می‌شوند، واقعی بودند.

پینو گفت: «اون سکانس واقعا عالی اجرا شد. جوئل و الی از یک محل ساخت‌وساز عبور می‌کنن که لوکیشنش در مرکز شهر کلگری بود و کمی روش کار کردیم. راه‌پله‌ای که بالا می‌رن، روی صحنه ساخته شده بود. محل نگهداری زرافه‌ها در باغ‌وحش یه بالکن داشت که کارکنان از اونجا بهشون غذا می‌دادن. در طول یه ماه و نیم یا شاید بیشتر، کم‌کم شروع کردیم به آوردن تکه‌های صحنه و پرده‌ی سبز، تا با اون صحنه‌ی نمادین بازی که در نهایت به بالای ساختمان متروکه می‌رسن و منظره‌ی کلرادو رو می‌بینن، تطبیق پیدا کنه.»

او با لحن طنزآمیزی گفت: «اون سکانس شاید فقط چهار دقیقه از این قسمت رو شامل بشه، ولی واقعا زیبا بود.»

واقع‌گرایی، کلید کار بود

با وجود همه‌ی این مقیاس‌های عظیم، پینو یادآور شد که تیم تولید سریال نمی‌خواستند نتیجه کارشان شبیه فیلم‌های بلاک‌باستری هالیوود باشد. او توضیح داد: «این سریال خیلی صمیمی فیلم‌برداری شده بود. این داستان آدم‌هاست. زیاد از اون نماهای عظیم که جلب توجه می‌کنند نداشتیم. در واقع نمی‌خواستیم یه جور فیلم آخرالزمانی پر زرق‌وبرق باشه. با این حال، می‌خواستیم تاثیرگذار باشه. مثلا وقتی الی در خانه‌ای متروکه کشوها رو می‌گرده و نخ و سوزن پیدا می‌کنه، این حس منتقل بشه که این یه خونه‌ی واقعی بوده؛ قبلا کسی اینجا زندگی می‌کرده و همه چیز واقعی بوده.»

پینو همچنین در این مصاحبه در مورد سایر جزئیاتی که به زنده شدن دنیای سریال The Last of Us کمک کردند توضیح داد. به نظر شما آیا سازندگان این سریال در رسیدن به هدفشان موفق بوده‌اند؟ نظر شما درباره فصل دوم سریال لست آف آس چیست؟

منبع: Eonline

بزرگ‌ترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی