برخلاف بازی که روایتی غیرخطی داشت، فصل دوم سریال لست آف آس (The Last of Us) تاکنون رویدادها را به ترتیب زمانی ارائه کرده است. این رویکرد باعث شد چندین فلش‌بک مهم و محبوب طرفداران از جمله جشن تولد الی (Ellie) در موزه وایومینگ و اجرای ترانه «روزهای آینده» توسط جوئل (Joel) به تعویق بیفتد. خوشبختانه در قسمت ششم، این صحنه‌های دوست‌داشتنی در قالب یک ساعت فلش‌بک به گذشته الی به ما هدیه داده شدند.
در این قسمت، سه فلش‌بک کلیدی از بازی اصلی اقتباس شده‌اند. در ادامه، این صحنه‌ها را با منبع اصلی مقایسه می‌کنیم و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
پیش‌درآمد: هدیه موسیقی
قسمت ششم ما را به چند سال قبل می‌برد؛ یکی از جشن‌های تولد الی در شهر جکسون (Jackson). او کیک تولد و هدیه‌ای ویژه از جوئل دریافت می‌کند: یک گیتار.
این صحنه اقتباسی از صحنه دوم بازی «لست آف آس قسمت ۲» است، اما در سریال زودتر روایت می‌شود. قاب‌بندی صحنه تغییرات مهمی داشته است. در بازی، این صحنه در شبی معمولی (نه تولد الی) اتفاق می‌افتد. پس از گفتگو با تامی (Tommy) درباره اتفاقات پایان بازی اول، جوئل به دیدار الی می‌رود تا گیتار را به او هدیه بدهد. فضای بازی تاریک‌تر و غم‌انگیزتر است، اما سیر اصلی رویدادها مشابه هستند.
در هر دو نسخه، جوئل ترانه «روزهای آینده» (Future Days) گروه پرل جم (Pearl Jam) را می‌نوازد. هم تروی بیکر (Troy Baker) در بازی و هم پدرو پاسکال (Pedro Pascal) در سریال اجرای مشابهی دارند. تفاوت کوچک در این است که در سریال، الی از جوئل می‌خواهد بنوازد، ولی در بازی جوئل خودش پیشنهاد می‌دهد. الی در سریال هنگام گوش دادن پرانرژی‌تر است، اما در بازی آرام‌تر و خویشتن‌دارتر نشان داده شده. هر دو نسخه با جمله معروف الی تمام می‌شود: «خب، خیلی هم بد نبود!»
هدیه تولد: سفری به دل تاریخ و فضا
فلش‌بک «هدیه تولد» که بخش میانی قسمت ششم را تشکیل می‌دهد، در بازی پس از روز اول سیاتل روایت می‌شد. این صحنه محبوب‌ترین فلش‌بک نزد طرفداران است؛ جایی که جوئل برای تولد الی، او را به موزه علوم و تاریخ وایومینگ (Wyoming Museum of Science and History) می‌برد. الی در آنجا با یک تیرانوسوروس رکس روبرو می‌شود و تجربه پرتاب به فضا را شبیه‌سازی می‌کند.
از میان تمام صحنه‌های بازسازی شده، این فلش‌بک دقیق‌ترین و وفادارترین اقتباس از بازی است. تقریباً هر جزئیات مو به مو از بازی کپی شده است. تنها جای خالی صحنه شکلک درآوردن جلوی آینه بود که در سریال حذف شده است. صحنه در فضای باز آغاز می‌شود؛ الی مجسمه تیرانوسوروس رکس پوشیده از گیاهان را کشف می‌کند و روی سر آن بالا می‌رود. گفتگوها تقریباً کلمه به کلمه از بازی برداشت شده‌اند و حتی لباس‌ها و کوله‌پشتی‌های شخصیت‌ها شباهت زیادی به نسخه اصلی دارند.
در ادامه، صحنه به نمایشگاه فضایی موزه می‌پردازد. اتاق مدل منظومه شمسی با دقت فوق‌العاده‌ای بازسازی شده است. درست مثل بازی، با چرخاندن دسته توسط الی، خورشید روشن می‌شود و سیاره‌ها در مدارشان به حرکت درمی‌آیند.
اوج این فلش‌بک در اتاق بعدی رخ می‌دهد. کابین شاتل فضایی پوشیده از گیاهان به زیبایی بازسازی شده است. تنها تفاوت کوچک در نحوه به دست آوردن کلاه فضانوردی است. در بازی، الی آن را از روی نمایشگر برمی‌دارد، اما در سریال یک کابینت شیشه‌ای را می‌شکند. در هر دو نسخه، الی درباره بوی «فضا و گرد و غبار» کلاه اظهارنظر می‌کند.
جوئل نوار ضبط‌شده پرتاب فضاپیما را به الی می‌دهد و با همان جمله معروف بازی می‌گوید: «پیدا کردنش تلاش زیادی می‌خواست.» صحنه شبیه‌سازی پرتاب تقریباً یکسان است. تنها تفاوت این است که در سریال، گاهی دوربین زاویه کناری می‌گیرد تا پنجره شاتل و نور ورودی را نشان دهد، درحالی‌که در بازی دوربین فقط روی صورت الی متمرکز است.
پایان‌بندی: گفتگوی سرنوشت‌ساز
توالی پایانی قسمت ششم، اپیلوگ بازی «لست آف آس قسمت ۲» را بازسازی می‌کند. این صحنه در بازی در انتها روایت می‌شد، اما در سریال زودتر آمده است. فلش‌بکی به شب بوسه الی و دینا (Dina) و درگیری جوئل با ست (Seth)، که در آن جوئل و الی مشکلات خود را حل می‌کنند.
در بازی، این صحنه نقطه پایان قدرتمندی است و نشان می‌دهد الی و جوئل با کدورت از هم جدا نشده‌اند. در سریال، این صحنه بیشتر شبیه خداحافظی فصل دوم با جوئل به نظر می‌رسد.
صحنه با الی که جوئل را در ایوان خانه‌اش در حال نوشیدن قهوه پیدا می‌کند آغاز می‌شود. گفتگوها تقریباً مشابه متن بازی است. جوئل اعتراف می‌کند از آنچه برای قهوه معامله کرده «کمی خجالت‌زده» است. سپس به همان موضوعات بازی می‌پردازند: رفتار جوئل در رقص، رابطه الی و دینا و نهایتاً به اصل ماجرا می‌رسند – اقدام جوئل در پایان فصل/بازی اول.
تفاوت اصلی در احساسات شخصیت‌هاست. شخصیت‌ها در سریال آشفته‌تر هستند و بغض و اشک بیشتری دارند. در بازی، لحن محتاط‌تر و کنترل‌شده‌تر است. در سریال، جوئل توضیحات بیشتری می‌دهد و می‌گوید الی هرگز عمق عشق او را درک نخواهد کرد. او با آرزوی اینکه الی در آینده و اگر فرزندی داشته باشد، از او بهتر عمل کند، حرفش را تمام می‌کند.
در هر دو نسخه، الی می‌گوید نمی‌تواند جوئل را ببخشد اما می‌خواهد تلاش کند. در سریال صحنه به همین‌جا تمام می‌شود، اما در بازی جوئل پاسخ می‌دهد: «دوست دارم [که تلاش کنی].» این خط اضافی به پایان بازی حس امیدوارکننده‌تری می‌بخشد. شما درباره مقایسه این قسمت سریال لست آف آس با بازی چه فکر می‌کنید؟ کدام‌یک در القای احساسات موفق‌تر بوده‌اند؟ نظرات خود را حتماْ با ما در میان بگذارید.
منبع: ign
بزرگ‌ترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی
نظرات