وقتی یوبیسافت برای اولین بار پروژه اساسینز کرید اینفینیتی (Assassin’s Creed Infinity) را معرفی کرد، به نظر میرسید که یک چشمانداز جاهطلبانه برای آینده لایو-سرویس این مجموعه باشد. اما در نسل کنسولهای جدید، این ایده تقریباً هیچ نتیجهای نداشته است. نه روشی برای روایت داستانهای کوتاهتر در دورههای تاریخی مختلف بوده و نه تغییری در ظاهر و گیمپلی بازیها ایجاد کرده است.
اگر بخواهیم صادق باشیم، سهگانه کمتر دیدهشده Assassin’s Creed Chronicles بهتر از Infinity توانست جنبهای متفاوت از این سری را به نمایش بگذارد. این بازیها اکشن را به سطح جدیدی بردند و دورههای تاریخی کوتاهتری را کاوش کردند که هنوز در نسخههای اصلی این مجموعه به آنها پرداخته نشده است. زمانی که Mirage عرضه شد، امیدی خام در میان طرفداران بهوجود آمد که این سری در حال بازگشت به ریشههای خود است تا یک تجربه کلاسیکتر و مبتنی بر مخفیکاری ارائه دهد. اما در واقعیت، این بازی بیشتر نشان داد که مجموعه اساسینز کرید چقدر از نسخههای اولیه خودش فاصله گرفته و اینکه گیمپلی بازیهای قدیمی این سری، اکنون تا چه حد کهنه به نظر میرسد. حالا با بازی Assassin’s Creed Shadows، یوبیسافت بار دیگر در تلاش است تا Infinity را احیا کند.
هاب انیموس به مرکز اصلی در همه بازیهای اساسینز کرید تبدیل میشود
بر اساس تجربه اولیهای که برخی منتقدان از بازی اساسینز کرید شدوز داشتند، میدانیم که این بازی توجه کمتری به خط داستانی مدرن و شخصیت لیلا حسن خواهد داشت و تمرکز خود را کاملاً روی ماجراجوییهای تاریخی معطوف میکند. ظاهرا در مقدمه این بازی، شما وارد یک برنامه کامپیوتری جدید به نام هاب انیموس (Animus Hub) میشوید، مجموعهای از آرشیوهای تاریخی که توسط شرکت Abstergo Industries اداره شده و به مشتریها فروخته میشود تا بتوانند ماجراجوییهای حماسی خود را تجربه کنند. همچنین این برنامه به آنها اجازه میدهد خاطرات شخصیتهای مهم را بررسی کرده و رازهای محفل اساسینها و تمپلارها را کشف کنند.
در ابتدا همه چیز طبیعی به نظر میرسد، اما بروز اختلالات بصری در صفحه و صدای روباتیکی که از دور بازیکن را هدایت میکند، نشان میدهد که اتفاقات شومی در حال رخ دادن هستند. احتمالاً هر ۲۰ ساعت یک بار، به این محیط بازگردانده میشویم و یک بخش جدید از اطلاعات تکنولوژیکی به ما داده میشود، سپس دوباره کنترل یاسوکه و نائویی را در اختیار میگیریم. به نظر میرسد یوبیسافت پس از سالها تجربه دریافته است که اکثر بازیکنان دیگر علاقهای به بخشهای مدرن این مجموعه ندارند، بهخصوص از زمانی که دزموند مایلز مرده است. بنابراین مخفی کردن این بخش از داستان پشت یک رابط کاربری رایانهای که در دنیای بازی معنای مشخصی دارد، نوعی سازش هوشمندانه با مخاطبان است.
آیا اساسینز کرید در حال تبدیل شدن به لایو-سرویس است؟
خودِ هاب انیموس چهار بخش اصلی دارد: خاطرات (Memories)، پروژهها (Projects)، مبادله (Exchange) و مخزن (Vault). «خاطرات» جایی است که شما میتوانید به جدیدترین بازیهای مجموعه دسترسی داشته باشید، البته تا زمانی که آنها روی کنسول یا کامپیوتر شما نصب شده باشند. در این بخش میتوانید بین نسخههای مختلف اساسینز کرید، از Origins تا Shadows اسکرول کنید و بازی مورد نظر خودتان را انتخاب نمایید. اگر روی آیکون هر بازی کلیک کنید، گزینههایی برای خرید بازی، دانلود محتوای اضافی، مشاهده بهروزرسانیهای جدید و پیگیری پیشرفتهای خود خواهید داشت. برخلاف چیزی که در ابتدا تصور میشد، Infinity به یک لانچر اختصاصی برای سری تبدیل شده است.
«پروژهها» بخشی است که جنبه لایو-سرویس این سیستم را ارائه میدهد. یوبیسافت قصد دارد ماموریتهایی به نام Anomalies منتشر کند که با انجام آنها، جوایز خاصی دریافت خواهید کرد. هنوز مشخص نیست که این ماموریتها چه شکلی خواهند داشت، اما به نظر میرسد که درون یک بتل پس (Battle Pass) قرار میگیرند که به شما امکان میدهد سلاح و زره بسازید و بلافاصله درون بازی از آنها استفاده کنید. به نظر نمیرسد که این ماموریتها یا بتل پسها برای بازیهای قدیمیتر عرضه شوند و مشخص نیست که یوبیسافت برنامهای برای پشتیبانی از آنها دارد یا نه. نگرانی اصلی این است که چنین ماموریتهایی فقط محتوای اضافی برای پر کردن دنیای بازی باشند؛ محتوایی که در خود بازی اصلی هم بهاندازه کافی وجود دارد.
«خاطرات» حالا محل روایت داستانهای مدرن این مجموعه خواهد بود و دیگر مثل گذشته بخشی از هر بازی نیست. به نظر میرسد که این منو بهمرور با بهروزرسانیهای جدید و پیشرفت بازیکنان در سایر بخشهای هاب انیموس باز خواهد شد و شامل متنها، فایلهای صوتی و حتی ویدیوها یا کمیکها باشد.
در واقع این همان پروژه اساسینز کرید اینفینیتی است، یا حداقل نسخهای که یوبیسافت توانسته آن را با هویت مدرن این مجموعه سازگار کند. چنین سیستمی بهشدت وابسته به بازیهای جهانباز و گسترده است و آنها را به یک بازی لایو-سرویس تبدیل میکند؛ بازیهایی که شما را مجبور میکنند تا برای دریافت آیتمهای ظاهری (Cosmetics) وقت زیادی روی بتل پسها بگذارید.
قصد یوبیسافت برای تبدیل کردن هاب انیموس به یک مرکز واحد برای سری اساسینز کرید و ارائه روایتی مدرن بدون تحمیل آن به بازیهای اصلی، تا حدی قابل درک است، اما وقتی هدف نهایی این باشد که بازیکنان را مجبور کنند برای همیشه درگیر بتل پسها شوند، طولی نمیکشد که این سیستم به یک کار تکراری و خستهکننده تبدیل شود. نظر شما چیست؟
منبع: IGN
سام صابری و فیفا در دل کویر – قسمت سوم
نظرات