فیلم سینمایی The Batman به کارگردانی مت ریوز زمانی که سال ۲۰۲۲ اکران شد، دیدگاه و مسیر تازه‌ای از دنیای شوالیه تاریکی را به نمایش گذاشت و پر بود از شخصیت‌های جذاب و پیچیده که هرکدام به دنباله اهداف خود در گاتهام بودند. یکی از نمونه‌های بارز این مسئله شخصیت پنگوئن با هنرنمایی کالین فرل بود که به شکلی غیرمنتظره توجهات را در فیلم بتمن به خود جلب نمود و نهایتا HBO تصمیم به ساخت اسپین‌آف مخصوص این کاراکتر گرفت. برخی از منتقدان سریال پنگوئن (The Penguin) اعتقاد دارند که ساخت یک سریال مستقل با محوریت این شخصیت (یا هر شخصیت دیگر از دنیای بتمن) بدون حضور بروس وین و شوالیه تاریکی معنایی ندارد. این ادعا می‌تواند تا حدی درست باشد اما قرار نیست در نهایت ارزش واقعی یک اثر به تنهایی تعیین کند. ما در ادامه این مقاله به این موضوع می‌پردازیم که چرا پنگوئن چرا شایسته سریال مستقل خود بوده است. با ما همراه باشید.

یک نماد برای یک هدف

بتمن یکی از گسترده‌ترین، بهترین و شگفت‌انگیزترین طیف‌های دشمنان را در میان شخصیت‌های کمیک بوکی دارد. در حالی که جوکر معمولا توجه بیشتری نسبت به بقیه ویلن‌های بتمن دریافت کرده، پنگوئن هم در این میان به خوبی از گزند گذر زمان در امان بوده و خود را به عنوان یکی از جذاب‌ترین و ماندگارترین کاراکترهای منفی دی‌سی معرفی کرده است. در حقیقت اگر در نظر بگیریم پنگوئن با وجود شخصیت‌های بزرگی چون جوکر، کت‌وومن، Two-Face، مستر فریز، پویزن آیوی، هارلی کویین، کیلر کراک، Court of Owls، کلی‌فیس و بسیاری موارد دیگر توانسته همچنان اهمیت خود را در شهر گاتهام حفظ کند و به همین خاطر شایستگی دریافت توجه بیشتر و سریال مخصوص به خودش را دارد. اینگونه طرفداران بهتر می‌توانند متوجه دلایل بقای او در شهر خطرناک گاتهام و تاثیرگذاری قابل توجهی وی روی امور دنیای خلافکاران شوند.

زمانی برای قدردانی از تکامل

در حالی که بسیاری از شخصیت‌های منفی دنیای بتمن کاملا متناسب با یک اثر دوساعته و سینمایی هستند، برخی دیگر به خوبی می‌توانند از یک روایت عمیق‌تر و طولانی‌تر بهره ببرند. پنگوئن دقیقا چنین کاراکتری است و پرداختن به روزهای ابتدایی کار و سپس نحوه تبدیل شدن وی به یکی از بزرگترین خلافکاران گاتهام به زمان قابل توجهی احتیاج دارد. آزوالد کابلپات همیشه یکی از بهترین شخصیت‌های مکمل در دنیای بتمن بوده و فکر می‌کنم آنقدری جذابیت و پیچیدگی دارد که به تنهایی بتواند بار یک سریال تلویزیونی را به دوش بکشد. با این حال نمایش چنین عنصری از شخصیت او به مخاطبان نیازمند یک داستان پردازی قدرتمند و چندلایه است تا نحوه مبارزه پنگوئن با مشکلات و چالش‌های دنیای زیرزمینی خلافکاران بهتر برایمان روشن شود.

پنگوئن برخلاف خیلی از ویلن‌های مطرح بتمن قدرت ماورایی یا عجیب و غریبی ندارد و بیش از هر چیز به یک بیزنس‌من باتجربه و باهوش شباهت دارد. یعنی زمانی که شما قدرت فیزیکی خاصی ندارید، باید با بهره‌گیری از ذکاوت و استعدادهای درونی خود به موفقیت برسید. بنابراین سازندگان سریال پنگوئن می‌توانند با زمان قابل توجهی که اکنون در اختیار دارند، به صورت مفصل این جنبه‌های جذاب شخصیتی آزوالد را به تصویر بکشند.

نمونه‌ای تازه و موفق از این حرکت سری کمیک The Penguin از تام کینگ و رافائل د لاتوره است که طی ۱۲ جلد به طرفداران نشان می‌دهد چگونه پنگوئن پس از مواجهه با چالش‌های بی‌شماری چون گروه‌های خلافکاری رقیب، پیچیدگی‌های خانوادگی و رابطه خاصش با بتمن، بار دیگر به جایگاه قدرت در گاتهام بازمی‌گردد. در حالی که این سری کمیک شامل شخصیت بتمن می‌شود، اما خب تمرکز اصلی داستان روی پنگوئن است و ما شاهد نمایش هویت غیرقابل پیش‌بینی و خشن او هستیم که به ایجاد موقعیت‌های خاص – که معمولا پیروزی را برایش به همراه دارند – منجر می‌شود. این کاراکتر حتی در بدترین شرایط ممکن هم راهی برای سودآوری و بهره‌وری پیدا می‌کند و خیلی از مخاطبان دقیقا چنین انتظاری از سریال پنگوئن HBO دارند – هرچند که بتمن در آن حضور نداشته باشد.

عملکردی تحول‌آفرین و شگفت‌انگیز

پیش از آنکه بخواهیم فراتر حرکت کنیم، می‌توان مدعی شد که یک دلیل واضح و مشخص می‌تواند به تمام بحث‌ها و تردیدها خاتمه دهد: اینکه هنرنمایی کالین فرل در نقش پنگوئن باورنکردنی و خارق‌العاده است و اصلا به همین جهت سریال The Penguin پتانسیل موفقیت را دارد و بس. و خب کمتر مخاطبی می‌تواند با این ادعا مخالفت کند، چراکه نقش‌آفرینی فرل در فیلم The Batman کاملا گویا بود و جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نگذاشت. کالین فرل به خاطر نقش‌آفرینی‌های درخشانش در آثار منحصر به‌فرد مارتین مک‌دونا مورد تحسین بوده، هست و خواهد بود. با این حال حضور وی در فیلم بتمن چنان شوک‌برانگیز و عالی است و چنان او را فرو رفته در نقش پنگوئن می‌بینیم که خیلی از مخاطبان در ابتدا او را نشناختند. مشخصا گریم و پردازش چهره بی‌نقص پنگوئن نقشی اساسی در این اتفاق ایفا کرده، اما همچنان نمی‌شود عملکرد شگفت‌انگیز کالین فرل را انکار کرد.

با سریال پنگوئن اکنون فرل این فرصت را به‌دست آورده تا بیش از پیش به ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های کاراکتر آزوالد کابلپات بپردازد و بار دیگر مخاطبان را میخ‌کوب کند. باتوجه به آنچه در فیلم The Batman دیدیم، بدون شک فرل در این نقطه از تاریخچه هالیوود، بهترین پنگوئن ممکن محسوب می‌شود و هرگونه فرصت برای تماشای بیشتر او در این نقش می‌تواند مغتنم باشد.

مقدمه‌ای بی‌نقص

باتوجه به اینکه وقایع سریال پنگوئن یکی هفته پس از اتفاقات The Batman به وقوع می‌پیوندد، طرفداران بهتر می‌توانند نتایج آنچه در فیلم سینمایی رخ داد را مشاهده کنند و در این میان به تماشای واکنش پنگوئن به آن‌ها و نحوه بالا رفتن از پله‌های ترقی توسط او بنشینند. بسیاری از چهره‌های شناخته شده از دنیای خلافکاران گاتهام در این سریال نقش دارند و پنگوئن در این میان تلاش می‌کند با شکل‌دهی به مسیر مخصوص خودش، در میان خلافکاران خون‌خوار و خطرناک شهر دوام بیاورد.

در نتیجه سریال The Penguin علاوه بر اینکه خودش پتانسیل تبدیل شدن به اثری هیجان‌انگیز و پر پیچ و خم را دارد، می‌تواند حکم یک مقدمه بی‌نقص را برای فیلم بتمن ۲ بازی کند. اینگونه بسیاری از زمینه‌های داستانی The Batman 2 چیده می‌شوند و مت ریوز به همراه رابرت پتینسون می‌تواند با صرف زمان کمتری روی مقدمه‌چینی و فضاسازی، به سراغ داستان اصلی خود برود.

نظر شما چیست؟ فکر می‌کنید ساخت سریال مستقل پنگوئن ایده خوبی بوده و پتانسیل موفق را دارد، یا اینکه هدف پشت آن نمی‌بینید؟

منبع: Comicbook

با قهرمان پس جهان فیفا زدیم! میزگیم فوتبالی با حسن پاجانی