در انیمه و مانگای اتک آن تایتان (Attack on Titan) رهبری و اخلاقیات دوتا از مفاهیم بسیار مهم و پیچیده هستند و شخصیت‌های مختلف باید در یک سری شرایط غیرممکن تصمیماتی فوق‌العاده دشوار برای بقا بگیرند. پس از کشف مارلی و دنیای بیرون،‌ داستان به صورت مداوم اعتقادات و هویت شخصیت‌ها را مورد آزمایش قرار می‌دهد و ما می‌بینیم هر یک از آن‌ها تا کجا برای محافظت از بشریت پیش می‌رود. در حالی که روش‌ها متفاوت است، رهبرانی مثل ارن و اروین برخی ویژگی‌های شخصیتی دارند که به نوعی مشترک محسوب می‌شود؛ مثلا فدا کردن همه چیز برای یک ایده‌آل و ارزش. و خب اگر خوب روی حرکات، رفتارها و حرف‌های این کاراکترها متمرکز شویم، به خوبی می‌فهمیم که آن‌ها چه اعتقادات ریشه‌ای و اخلاقی دارند.

احتمالا یکی از جذاب‌ترین سوالی که در ذهن هواداران اتک آن تایتان وجود دارد، این است که اگر اروین اسمیت زنده بود، از تصمیم‌گیری‌های ارن (Eren) و رامبلینگ (Rumbling) حمایت می‌کرد یا اینکه جلوی ارن می‌ایستاد؟ هرچه باشد، بسیاری از تصمیمات سرسختانه اروین برای به‌دست آمدن پیروزی مردم Paradis الزامی بود. حال سوال اینجاست که آیا عمل‌گرایی مطلق این شخصیت تا جایی پیش می‌رفت که بخواهد از اقدام هول‌برانگیزی چون Rumbling حمایت کند؟ جهت به‌دست آوردن یک پاسخ قانع‌کننده به این سوال بهتر است نگاه عمیق و مفصلی به شخصیت اروین، انگیزه‌ها و واکنش او به اتفاقات مختلف داشته باشیم.

ایده‌آل‌ها و مصمم بودن اروین

ماجراجویی اصلی اروین پس از مرگ پدرش آغاز شد؛ فردی که یک تئوری جذاب و جنجالی ارائه کرده بود: اینکه ورای دیوارهای عظیم Paradis، جایی وجود دارد که انسان‌ها در آن زندگی می‌کنند. مشخصا این فرضیه توسط جامعه و حاکمیت جزیره رد شده بود. با این حال اروین با الهام‌گیری از صحبت‌های پدرش مصمم شد تا به حقیقت این ماجرا پی ببرد، حتی اگر این تلاش به قیمت جانش تمام شود. برخلاف اکثر افرادی که داخل دیوارها زندگی می‌کردند، اروین از اعماق قلبش اعتقاد داشت که خارج از جزیره و در نقاطی از دنیا انسان‌ها به حیات خود ادامه می‌دهند و به همین خاطر او به دنبال کشف رازهایی بود که از دید عوام پنهان بود. شرایط مرموز مرگ پدرش هم بیشتر به این طرز تفکر دامن زد و او مدام به دنبال تلاش برای اثبات حقیقت بود.

اروین معمولا خودش را در منطقه‌ای خاکستری از طیف اخلاقی می‌یافت و دلیل آن هم انگیزه وصف‌ناپذیر برای یافتن حقیقت و «به انجام رساندن کارها» بود. این شخصیت به خاطر فداکاری‌های بی‌شمارش شناخته می‌شود و همیشه خیر والاتر (Greater good) را مهم‌تر از جاه‌طلبی‌ها و خواسته‌های خودش قلمداد می‌کرد – درست مثل ارن. اروین در نمونه‌های متعددی نشان داد برای رسیدن به اهداف والا حاضر است خود و هم‌رزمانش را فدا کند. برخی از تصمیم‌گیری‌های سنگدلانه و سرسختانه اروین باعث می‌شود تا عده‌ای از مخاطبان فکر کنند اگر این شخصیت تا ایستگاه‌های پایانی داستان زنده می‌ماند، احتمالا با ارن هم‌عقیده بود.

ذهنیت ارن و اروین

هم اروین هم ارن سطح خاصی از استمرار و پافشاری روی اهدافشان را دارند که باعث می‌شود حاضر به قربانی کردن خیلی چیزها و حتی افراد باشند. برای اروین این مورد به‌دست آوردن پاسخ برای سوالاتش درباره آنسوی دیوار بود، درحالی که برای ارن این موضوع به امنیت و آزادی اهالی الدیا به هر قیمتی بود. این دو شخصیت به مرور زمان برای رسیدن به اهداف خود تصمیماتی گرفتند که از لحاظ اخلاقی بسیار پیچیده و سوال‌برانگیز بودند. در چنین شرایطی حتی ارن و اروین در نگاه دیگران به عنوان افرادی تندرو و افراطی قلمداد شدند.

از خیلی جهات، ذهنیت اروین حداقل در ظاهر با عزم واراده ارن که در ادامه سری بیشتر و بیشتر به چشم آمد، همسو است. مشخصا اروین هیچ‌گاه اقدامات هول‌برانگیز و جنون‌آمیزی چون «قتل دسته‌جمعی» انجام نداد اما کم نبود تعداد تصمیماتی که او برای قربانی کردن خودش یا دیگر افراد گرفت که حداقل درنظر بقیه باورنکردنی و خارج از قلمرو کارهای اخلاق‌مدارانه بود. حال با در نظرگیری عمل‌گرایی شخصیت اروین، این احتمال وجود دارد که او رامبلینگ را یک عمل ضروری و «شر کمتر» قلمداد می‌کرد اما اینکه چقدر حاضر بود در چنین اقدام ترسناکی شرکت داشته باشد، همچنان جای سوال بسیاری دارد.

آیا اروین از رامبلینگ ارن حمایت می‌کرد؟

اگر اروین در فصل پایانی اتک آن تایتان زنده بود و از اقدامات مارلی و ظلم به الدین‌ها مطلع می‌شد، احتمالا راه حل استراتژیک‌تر و بهتری برای مواجهه با خطر پیدا می‌کرد. کنجکاوی او نهایتا به کشف راز مارلی منجر شد و باتوجه به جاه‌طلبی و منطقی که از او سراغ داریم، این توانایی را داشت تا بدون استفاده از خشونت بیش از حد و نابودی جمعیت، امنیت الدین‌ها را تضمین کند. در عوض رامبلینگ او این شانس را داشت تا با ایجاد دیپلماسی یا روشی دیگر، ماجرا را مدیریت نماید. اروین معمولا نگاه منحصر به فردی به شرایط پیش‌روی خود داشته و بهترین راه حل ممکن را برای رفع مشکل انتخاب می‌کند.

البته در همین حین نمی‌توان فراموش کرد که اروین یک واقع‌گرا بود و به خوبی می‌دانست مارلین‌ها نسل اندر نسل نفرت الدین‌ها را در قلب خود پرورش داده‌اند و تحمل وجود آنان را ندارند. به همین خاطر اگر حتی در حضور اروین وقایع به گونه‌ای پیش می‌رفت که رامبلینگ تنها مسیر باقی مانده بود، احتمالا او نیز با بهره‌گیری از رامبلینگ برای جلوگیری از حملات بعدی به Paradis موافقت می‌کرد (نه نقشه دیوانه‌وار ارن برای نابود کردن اکثر مردم کره زمین!). در نتیجه می‌توان گفت در صورت بقای اروین، او قدرت ایجاد توازن میان عقل و احساس را داشت و در بدترین حالت از رامبلینگ به عنوان آخرین نقشه استفاده می‌کرد.

واکنش اروین به اقدامات ارن

کارهایی که ارن به واسطه رامبلینگ به عنوان روش مخصوصش برای محافظت از Paradis و ساکنین آن انجام داد، شاید برای شخصیت عمیقی چون اروین قابل درک می‌بود. شاید او از کارکرد قدرت‌های ارن برای کنترل نیروهای نظامی مارلی و بقیه دنیا و به‌دست آوردن یک اهرام برای مذاکره با آن‌ها قدردانی می‌کرد. با این حال اگر اروین را یک رهبر محاسبه‌گر و کاملا منطقی در نظر بگیریم، مشخصا هیچ‌گاه به این راضی نمی‌شد که ارن به چنین جنایت بزرگ و ترسناکی دست بزند. همان‌طور که چند بار اشاره کردیم اروین در صورت حضور در وقایع پایانی داستان، تلاش می‌کرد تا از قدرت عظیم رامبلینگ در جهت کنترل نیروهای دشمن و ایجاد توازن استفاده کند و نه یک نسل‌کشی ویران‌بار.

از سوی دیگر اگر اروین به هیچ وجه با نقشه‌های ارن موافقت نمی‌کرد، احتمالا تمام تلاش خود را به‌کار می‌گرفت تا راه حل دیگری جلوی پای او بگذارد. هرچه باشد ارن در یک نقطه از داستان به هانجی گفت که اگر راه حل بهتری سراغ دارد، آن را مطرح کند؛ چراکه می‌دانست نسل‌کشی و کشتار فراگیر غیر از اینکه به خودی خود امر وحشتناکی است، می‌تواند طبعات دیگری نیز برای مردم Paradis داشته باشد. در عوض اروین می‌توانست با استفاده از هوش بالا و تکنیک‌های بی‌شماری که در اختیار داشت، مسیر بهتری ارائه کند تا الدین‌ها بدون نابودی اکثر جمعیت زمین به یک امنیت نسبی و منطقی برسند. حضور اروین به عنوان یک رهبر و راهنمای خردمند ممکن بود به کلی روند اتفاقات و شمایل نقشه ارن را دگرگون کند که متاسفانه در غیاب این شخصیت دوست‌داشتنی شاهد چنین اتفاقی نبودیم و بدترین سناریو ممکن رقم خورد.

نتیجه متفاوتی که می‌توانست با حضور اروین برای اتک آن تایتان رقم بخورد

اگر اروین روی ارن تاثیر می‌گذاشت، بدون شک روند اتفاقات و پایان‌بندی اتک آن تایتان دستخوش تغییر می‌شد. در حالی که ارن نهایتا تصمیم به نسل‌کشی و برپایی یک جنگ تمام‌عیار گرفت، اروین رویکرد منطقی‌تری در پیش می‌گرفت تا Paradis و بقیه دنیا بتوانند با کمترین آسیب ممکن به خواسته‌های خود برسند. شاید این کاراکتر با ذهن استراتژیک خود قابلیت حل مشکل و نجات الدین‌ها را داشت، بدون اینکه تمام مردم دنیا را به نابودی و هرج و مرج بکشاند.

در یک جهان موازی شاید اصلا نیازی نبود که Paradis در یک شرایط پرتنش و خطرناک به حیات خود ادامه دهد، جایی که مارلی و بقیه کشورها مدام بخواهند الدین‌ها را از صفحه روزگار محو کنند. با وجود اروین به عنوان رهبر ساکنان جزیره، آن‌ها می‌توانستند با هوشمند و همچنین بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های ویژه خود تدابیری داشته باشند تا جلوی حملات مارلی و دیگر ارتش‌های دنیا را به شکل موثر بگیرند و در چنین شرایطی – حداقل طبق آنچه در دنیای واقعی مشاهده می‌کنیم – وضعیت برای ایجاد توازن در قدرت و نهایتا صلح طولانی‌مدت آماده می‌شود.

تاثیر احتمالی اروین روی رامبلینگ

میراث اروین به عنوان یک رهبر محاسبه‌گر و در عین حال ایده‌آل‌گرا نشان می‌دهد که رویکرد او در مواجهه با خطر مارلی نسبت به ارن متفاوت می‌بود. در حالی که یک سری از خصوصیات اخلاقی و تفکرات او با ارن ییگر همخوانی داشت – مثل آمادگی برای انجام کارهای سخت و قربانی کردن چیزها و افراد برای رسیدن به اهداف والا – اما همچنان نمی‌توانیم تصور کنیم که رهبر فداکار الدین‌ها حاضر به قتل‌عام انسان‌های بی‌گناه بی‌شماری در دنیا باشد. بنابراین اگر حتی در یک سناریو اروین حاضر می‌شد از برنامه رامبلینگ ارن حمایت کند، تنها در این صورت بود که از آن برای جلوگیری از حملات و دور کردن خطر مارلی و دیگر دشمنان Paradis استفاده شود.

سوال درباره اینکه آیا اروین حاضر می‌شد در برنامه نسل‌کشی اروین به وسیله رامبلینگ شرکت کند یا خیر، بسیار پیچیده است؛ آیا دیدگاه‌های واقع‌گرایانه و بعضا سرسختانه او باعث می‌شد تا با رویکرد دیوانه‌وار ارن کنار بیاید، یا اینکه ایده‌آل‌های این کاراکتر وی را به سمت یک رویکرد معتدل‌تر می‌کشاند؟ طرفداران اتک آن تایتان می‌توانند راجع به مسائل مختلفی گمانه‌زنی کنند، اما در یک مورد هیچ شکی نیست: اینکه اگر اروین زنده می‌ماند، بدون تردید مسیر اتفاقات داستان Attack On Titan و مخصوصا پایان‌بندی جنجالی آن کاملا عوض می‌شد.

نظر شما چیست؟ شما فکر می‌کنید اروین ممکن بود با نقشه‌های ارن برای نابودی جمعیت کنار بیاید؟ مهم‌تر از آن، باتوجه به شناختی که از شخصیت اروین دارید، فکر می‌کنید او توانایی ارائه یک راه حل بهتر را داشت؟

منبع: Game Rant

---

یوتوب بازار استریت هفت و نیم امروز: انتخاب بهترین بازی سال + تبلت گیمینگ برای بیننده‌ها