در دنیای بازی‌های ویدیویی، برخی نام‌ها وزن و اعتباری دارند که هر خبری پیرامونشان، طوفانی به پا می‌کند. در این میان، کمتر عنوانی به اندازه‌ی جی تی ای ۶ توانسته نبض هیجان و انتظار را در دست بگیرد. شاید قصه‌ی انتظار برای آن به اندازه‌ی حماسه‌ی اساطیری Hollow Knight: Silksong طولانی و پر رمز و راز نباشد، اما مسیر توسعه‌ی GTA 6 نیز به‌خودی‌خود یک داستان پرفرازونشیب بوده است؛ داستانی که با افشاگری‌های غیرمنتظره، سیلی از شایعات بی‌پایان، گمانه‌زنی‌های هواداران و البته، قطره‌های حساب‌شده‌ای از بازاریابی رسمی خود راک‌استار (Rockstar) روایت می‌شود. این حجم از توجه اصلاً عجیب نیست؛ مگر می‌توان از تأثیر و سودآوری غول‌آسای فرنچایز Grand Theft Auto به عنوان یکی از ستون‌های اصلی صنعت سرگرمی چشم‌پوشی کرد؟ با این حال، در عصر مدرن بازی‌سازی، باید آموخت که هر وعده و تضمینی را با دیده‌ی تردید نگریست و GTA 6 بهترین گواه برای این مدعاست.
راک‌استار با وفاداری به فرمول قدیمی خود، تصمیم گرفته تا جی تی ای ۶ را در روز اول برای PC منتشر نکند
یکی از بدیهی‌ترین واقعیت‌های این صنعت، پدیده‌ی «تأخیر» است. فرقی نمی‌کند یک استودیو با چه اطمینانی از یک «پنجره‌ی انتشار» یا حتی یک «تاریخ دقیق» صحبت می‌کند؛ تا زمانی که بازی به دست ما نرسد، همه‌چیز روی هواست. خودِ Grand Theft Auto 6 نیز از این قاعده مستثنی نبوده و اولین ضربه را تجربه کرده است. وعده‌ی اولیه‌ی انتشار در اواخر سال ۲۰۲۵، حالا جای خود را به یک تاریخ ظاهراً محکم و قطعی داده است: ۲۶ مه ۲۰۲۶، مصادف با ۵ خرداد ۱۴۰۵.
در نگاه اول، این تعویق یک فرصت طلایی برای راک‌استار است تا محصول نهایی را صیقل دهد و تمام پتانسیل آن را شکوفا کند. اما بازیکنان باتجربه می‌دانند که باید خود را برای هر سناریویی آماده کنند. اینجاست که آن جمله‌ی معروف مصداق پیدا می‌کند: «به بهترین‌ها امیدوار باش و برای بدترین‌ها آماده شو.» حتی اگر «بدترین» سناریوی ممکن، صرفاً دادن زمان بیشتر به جی تی ای ۶ برای پخته‌شدن و رسیدن به کمال باشد.
چرا تأخیر دوباره، کابوسی باورپذیر است؟
وقتی یک بازی مهر «تأخیرخورده» را روی پیشانی خود می‌بیند، جامعه‌ی هوادارانش ناخودآگاه در اضطراب یک تأخیر دوم فرو می‌روند. این ترس بی‌دلیل نیست. استودیویی که یک بار سد تأخیر را شکسته، بهتر از هر کسی می‌داند که این کار چقدر می‌تواند برای رسیدن به کیفیت مطلوب مفید باشد و شاید برای انجام دوباره‌ی آن کمتر دچار تردید شود. تمام این محاسبات و تصمیم‌گیری‌ها پشت درهای بسته‌ی استودیو انجام می‌شود و ما به عنوان مخاطب، تنها با نتیجه‌ی نهایی روبه‌رو می‌شویم.
اما چرا تأخیرها تا این حد ناامیدکننده به نظر می‌رسند؟ دلایل اصلی روشن است:
- بخشی از جامعه‌ی هواداران که سال‌ها با عشق و اشتیاق یک فرنچایز را دنبال کرده‌اند، از انتظار بیشتر سرخورده و غمگین می‌شوند.
- اعلام یک تاریخ انتشار اولیه، نوعی حس اطمینان و اعتماد به نفس از سوی سازنده را القا می‌کند و زیر پا گذاشتن آن، این اعتماد را خدشه‌دار می‌سازد.
با تمام این‌ها، نباید فراموش کرد که تأخیرها در ذات خود پدیده‌ای مثبت هستند. هدف نهایی، ارائه‌ی یک بازی بهتر و کامل‌تر است. فجایعی مانند عرضه‌ی اولیه‌ی Cyberpunk 2077 آنچنان درس عبرت بزرگی برای کل صنعت بود که حالا بسیاری از بازیکنان ترجیح می‌دهند ماه‌ها و حتی سال‌ها بیشتر صبر کنند، اما با یک محصول ناقص و پر از باگ مواجه نشوند. تأخیر، سپر دفاعی بازی در برابر چنین سرنوشت تلخی است.
برزخ بی‌پایان بازیکنان PC
در حال حاضر، بازیکنان کنسول‌های پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری X/S حداقل یک تاریخ مشخص در تقویم خود دارند که به آن چشم بدوزند. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این تاریخ روی سنگ حک شده باشد. راک‌استار اگر تشخیص دهد که بازی به زمان بیشتری نیاز دارد، در بر هم زدن این تاریخ لحظه‌ای درنگ نخواهد کرد.
در این میان، وضعیت بازیکنان PC به‌مراتب بغرنج‌تر و عذاب‌آورتر است. راک‌استار با وفاداری به فرمول قدیمی خود، تصمیم گرفته تا جی تی ای ۶ را در روز اول برای PC منتشر نکند. این تصمیم، فارغ از اینکه یک استراتژی تجاری امتحان‌پس‌داده برای این شرکت است، بخش عظیمی از مخاطبان را در یک برزخ واقعی رها می‌کند. با توجه به سابقه‌ی GTA V و Red Dead Redemption 2، یک انتظار یک تا دو ساله برای پورت PC کاملاً محتمل است. اگر فرض کنیم بازی طبق برنامه در مه ۲۰۲۶ برای کنسول‌ها عرضه شود، بازیکنان PC باید خود را برای تجربه‌ی آن در سال ۲۰۲۷ یا حتی ۲۰۲۸ آماده کنند.
این خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن است. حال تصور کنید که بازی با یک تأخیر دیگر مواجه شود. این اتفاق به‌سادگی می‌تواند عرضه‌ی نسخه‌ی PC را به اواخر این دهه میلادی پرتاب کند و انتظار را برای این دسته از بازیکنان به امری فرسایشی و طاقت‌فرسا تبدیل سازد.
در نهایت، هیچ دلیل محکمی برای پیش‌بینی قطعی یک تأخیر دیگر وجود ندارد. اما منطق و تجربه‌ی سال‌های اخیر حکم می‌کند که به تاریخ ۵ خرداد ۱۴۰۵ به عنوان یک وعده‌ی نهایی دل نبندیم. عاقلانه‌ترین کار این است که هیجان خود را مدیریت کنیم و آماده‌ی شنیدن هر خبری در ماه‌های پیش رو باشیم. تقدیر جی تی ای ۶ هنوز نوشته نشده و در این فاصله، تنها کاری که از دست ما برمی‌آید، صبر و امیدواری است.
منبع: gamerant
دوست داشتنی‌ترین یوتیوبر گیمر ایران کیه؟ میزگیم با علیرکسا
نظرات