شکارچیان شیاطین کی‌پاپ (KPop Demon Hunters) به صف طولانی فیلم‌ها و سریال‌هایی می‌پیوندد که موسیقی را به‌عنوان سلاحی در برابر نیروهای ماورایی به کار می‌گیرند. این ایده پیش‌تر در آثار متعددی دیده شده است: گروه The Monkees در اپیزود معروف The Devil and Peter Tork حتی با خود شیطان روبه‌رو می‌شوند؛ در Josie and the Pussycats یک تریوی پاپ با تم گربه‌ای، میان تورهای موسیقی و مبارزه با شرورهای مختلف تعادل برقرار می‌کنند؛ گروه Tenacious D در فیلم Pick of Destiny با قدرت راک در برابر شیطان می‌ایستد؛ در Scott Pilgrim vs The World موسیقی به ابزاری برای مبارزه با هفت «اگز» فوق‌العاده قدرتمند رامونا فلاورز تبدیل می‌شود؛ و در Studio 666 دیو گرول و اعضای Foo Fighters با تسخیر شیطانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. همچنین نباید از Sinners به کارگردانی رایان کوگلر گذشت که در یکی از بهترین صحنه‌های سال، قدرت جادویی موسیقی را به تصویر می‌کشد.
اکنون همین ترکیب افسانه‌ای موسیقی و نبرد ماورایی با رویکردی تازه و مدرن در «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» جان گرفته است. این انیمیشن به کارگردانی کریس اپلهانس (Wish Dragon) و مگی کانگ (Minions: The Rise of Gru) یک فانتزی-اکشن جذاب است که با ملودی‌های پرانرژی و روایت اغراق‌آمیزش، داستانی سرگرم‌کننده و متفاوت ارائه می‌دهد.
ایده‌ی پیوند موسیقی و نبرد با شیاطین، همواره بستری برای ترکیب سرگرمی و هیجان بوده است. اما چیزی که «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» را خاص می‌کند، انتخاب موسیقی کی‌پاپ است؛ سبکی جهانی که خود بر پایه‌ی انرژی، رنگارنگی و جلوه‌های نمایشی شکل گرفته است. اگر در گذشته راک یا پاپ آمریکایی بار اصلی چنین روایت‌هایی را به دوش می‌کشیدند، این بار نوبت کی‌پاپ است که به‌عنوان یک قدرت فرهنگی نوظهور، وارد قلمرو فانتزی و نبردهای ماورایی شود. همین انتخاب، فیلم را نه‌فقط برای طرفداران انیمیشن، بلکه برای مخاطبان موسیقی معاصر هم جذاب می‌کند. در واقع، اثر به‌نوعی نماینده‌ی تغییر جریان فرهنگ پاپ در سطح جهانی است؛ جایی که موسیقی شرق آسیا دیگر فقط شنیده نمی‌شود، بلکه در روایت‌های سینمایی هم نقش محوری پیدا می‌کند.
شکارچیان شیاطین کی‌پاپ درباره چیست؟
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» داستانی پرانرژی از سه آیدل دخترانه است که موسیقی را به سلاحی برای مبارزه با شیاطین تبدیل می‌کنند
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» داستان سه ستاره‌ی کی‌پاپ را روایت می‌کند که در قالب گروهی به نام Huntrix روی صحنه می‌روند. اما آن‌ها صرفاً خواننده و رقصنده نیستند؛ بلکه آخرین نسل از شکارچیان شیاطین‌اند که به‌طور پنهانی از موسیقی برای متحد کردن انسان‌ها استفاده می‌کنند. این اتحاد باعث شکل‌گیری میدانی جادویی به نام هونمون (Honmoon) می‌شود؛ سپری محافظ که مردم عادی را از شر شیاطین و پادشاه روح‌دزدشان، گوی-ما (Gwi-Ma)، در امان نگه می‌دارد.
اکنون این سه خواننده، یعنی رومی (آردن چو)، میرا (می هانگ) و زویی (جی-یونگ یو)، باید هونمون طلایی را بیافرینند؛ سپری دائمی و شکست‌ناپذیر که برای همیشه گوی-ما را از جهان انسان‌ها دور خواهد کرد. اما راهشان ساده نیست. کشف راز خانوادگی رومی و ورود یک شیطان مرموز، که نقشهای هولناک در سر دارد، مسیر را پیچیده می‌کند: این شیطان در قالب یک گروه پسرانه‌ی کی‌پاپ به نام Saja Boys ظاهر می‌شود تا دقیقاً در همان جایی با Huntrix بجنگد که بیشترین اهمیت را دارد، یعنی در قلب طرفداران.
مفهوم هونمون که با اتحاد و همبستگی شکل می‌گیرد، از نظر تماتیک بسیار ارزشمند است. این ایده یادآور این است که موسیقی فقط سرگرمی نیست، بلکه می‌تواند نیرویی برای پیوند و مقاومت در برابر تاریکی باشد. راز خانوادگی رومی نیز به داستان لایه‌ای شخصی می‌بخشد و باعث می‌شود کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها به‌اندازه‌ی نبردهای بیرونی اهمیت پیدا کند. «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» نه‌تنها یک ماجراجویی فانتزی، بلکه بازتابی از دنیای امروز است؛ دنیایی که در آن فرهنگ پاپ و باور به جمع‌بودن، سلاحی در برابر تهدیدهای بزرگ‌تر محسوب می‌شوند.
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ»: یک ادای احترام سرگرم‌کننده و خیال‌انگیز به کی‌پاپ
نبرد گروه Huntrix با بوی‌بند شیطانی Saja Boys قلب طرفداران را به میدان جنگی نمادین میان خیر و شر بدل می‌سازد
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» در وهله‌ی اول دو چیز است: یک نامه‌ی عاشقانه به آیدل‌ها و طرفداران کی‌پاپ، و یک داستان پر از اکشن ماورایی. فیلم دنیای افسانه‌ای تازه‌ای درباره‌ی شیاطین، موسیقی و شکارچیان می‌سازد که در عین تازگی، غنا و عمق خاصی دارد و حتی قابلیت گسترش در داستان‌های دیگر را هم داراست. طراحی بصری شیاطین متفاوت و جزئیات آن چشم‌گیر است، نبردها پرانرژی، خوش‌ریتم و با دقت کارگردانی و تدوین شده‌اند. هرچند ممکن است طرفدار کی‌پاپ نباشید، اما حتی برای شما هم ترانه‌های ساخته‌شده در فیلم جذاب و خوش‌ساخت به نظر می‌رسند. این انیمیشن محصول Sony Pictures Animation است، همان استودیویی که مجموعه‌ی درخشان Spider-Man: Into the Spider-Verse را ساخته بود؛ و در اینجا نیز شاهد اثری چشم‌نواز با تولیدی در سطح بالا هستیم.
آردن چو در نقش رومی، خواننده‌ی اصلی گروه، اجرایی پیچیده و پر از احساس ارائه می‌دهد. او شخصیتی سخت‌کوش و مصمم دارد، اما فرصت کافی برای نشان‌دادن آسیب‌پذیری‌هایش نیز پیدا می‌کند. می هانگ و جی-یونگ یو هم نقشهای میرا و زویی را به‌خوبی جان بخشیده‌اند. این سه نفر در کنار هم ترکیبی پرشور و شخصیت‌پردازی‌های کاملاً متمایز دارند. از سوی دیگر، آن هیوسوپ در نقش جینو، شیطان زیرک و کاریزماتیک که رهبری بوی‌بند رقیب را بر عهده دارد، آن‌قدر پرجاذبه ظاهر می‌شود که تأثیر حضور Saja Boys را به‌خوبی باورپذیر می‌کند. در مجموع، تیم صداپیشگی فیلم بسیار قوی و هماهنگ است.
این انیمیشن در بهترین لحظاتش، درست زمانی می‌درخشد که به ایده‌ی بامزه و غیرمعمول خود وفادار می‌ماند: سه‌گانه‌ای موسیقایی که با شیاطین مبارزه می‌کنند. هرچند جای خالی پرداخت عمیق‌تر به گذشته‌ی رومی و همچنین گسترش تاریخچه‌ی شیاطین حس می‌شود، اما در مجموع «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» توانسته با هوشمندی، طرحی اغراق‌آمیز را به اثری سرگرم‌کننده و خوش‌ساخت تبدیل کند. شاید بتوان انتظار بیشتری از جزئیات داستانی داشت، اما در سطح کلی فیلم آن‌قدر کامل است که سخت بتوان ایراد بزرگی به آن گرفت.
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ»: آغوشی برای قدرت جادویی موسیقی
صداپیشگی قوی، آهنگ‌های گیرای کی‌پاپ و فضایی فانتزی-ماورایی، فیلم را به اثری متفاوت و تماشایی بدل کرده است
در نهایت، «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» داستانی ساده دارد: سه خواننده‌ی پاپ که در نقش شکارچیان شیاطین ظاهر می‌شوند و با یک بوی‌بند شیطانی از طریق قدرت موسیقی و سلاح‌ها مبارزه می‌کنند. ایده‌ی اصلی فیلم شاید دیوانه‌وار و عجیب به نظر برسد، اما به لطف انیمیشن چشم‌نواز، طراحی رقص و صحنه‌های اکشن جذاب، دنیاسازی سرگرم‌کننده، صداپیشگی توانمند بازیگران و آهنگ‌های گیرای آن، کاملاً جواب داده است.
البته پرسش‌هایی بی‌پاسخ باقی می‌مانند؛ مواردی که اهمیت دارند و می‌توانستند با عمق بیشتری پرداخته شوند. با این حال، همین فضای باز و ناتمام به جهان داستان اجازه می‌دهد ظرفیت مناسبی برای گسترش در قسمت‌های بعدی داشته باشد. در مجموع، این انیمیشن یک ادای احترام دلنشین به جادوی موسیقی است؛ جایی که آواز و ریتم نه‌تنها سرگرمی، بلکه سلاحی برای غلبه بر تاریکی محسوب می‌شوند.
موسیقی نه‌فقط یک ابزار تزئینی یا بخشی از فرهنگ پاپ، بلکه نیرویی جادویی است که می‌تواند وحدت ایجاد کند، از انسان‌ها محافظت کند و حتی مقابل نیروهای اهریمنی بایستد. این همان پیامی است که فیلم را از یک انیمیشن صرفاً فانتزی به اثری با معنای فرهنگی و جهانی ارتقا می‌دهد.
به‌نظر می‌رسد که «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» تازه آغاز یک مسیر است؛ مسیری که می‌تواند با دنیاسازی بیشتر، کشف تاریخچه‌ی شیاطین و پرداخت عمیق‌تر به شخصیت‌ها در آینده، به یک فرنچایز موفق و محبوب بدل شود. فعلاً اما، همین نسخه‌ی اول کافی است تا به ما یادآوری کند که موسیقی، حتی در دنیای فانتزی، همیشه قدرتمندترین سلاح است.
جمع‌بندی؛ نظر شما درباره شکارچیان شیاطین کی‌پاپ چیست؟
در نهایت، این انیمیشن یک ادای احترام سرگرم‌کننده به جادوی موسیقی و قدرت جهانی کی‌پاپ است
«شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» را می‌توان نمونه‌ای روشن از جهانی‌شدن روایت‌های سرگرمی دانست؛ جایی که کی‌پاپ، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین پدیده‌های فرهنگی معاصر، فراتر از موسیقی و صحنه‌های کنسرت رفته و به عرصه‌ی سینما و انیمیشن وارد شده است. این فیلم نشان می‌دهد که دیگر مرز مشخصی میان شرق و غرب در تولیدات فرهنگی وجود ندارد. همان‌طور که روزی راک یا جَز نماد جهان جوانی و شور و شوق بودند، امروز کی‌پاپ همین نقش را بر عهده گرفته است.
از سوی دیگر، فیلم بازتابی از نسل جدید مخاطبان است؛ نسلی که نه‌تنها موسیقی را می‌شنود، بلکه با آن زندگی می‌کند، هویت می‌سازد و حتی نبردهای خیالی‌اش را در قالب موسیقی تصویر می‌کند. «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» در حقیقت به ما می‌گوید که دنیای امروز، دنیایی است که در آن صحنه‌ی کنسرت می‌تواند به میدان جنگ و آیدل‌ها می‌توانند به قهرمانان اسطوره‌ای بدل شوند.
به همین دلیل، این انیمیشن فقط یک اثر سرگرم‌کننده نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از تحول جایگاه فرهنگ پاپ در قرن ۲۱. فرهنگی که نه‌تنها به‌عنوان موسیقی، بلکه به‌عنوان زبان مشترک نسل‌ها و ملت‌ها عمل می‌کند. «شکارچیان شیاطین کی‌پاپ» با تمام رنگارنگی و انرژی‌اش، بیش از هر چیز یک پیام دارد: در دنیایی پر از تهدید و تاریکی، گاهی این موسیقی است که می‌تواند ما را دور هم جمع کند و سپری در برابر ترس‌هایمان بسازد.
منبع: مجله بازار
امسال بازی خوب چی داریم؟ میزگیم با نیما نوترون
بررسی های مرتبط
نظرات