۵ تا از فوتبالیست‌های مشهور ایرانی که بازیگر شده‌اند
راه بین فوتبال و سینما / تلویزیون در ایران (و تقریباً تمام دنیا) راهی یک‌طرفه است؛ از فوتبال به سینما. فوتبالیست‌ها این‌قدر محبوب هستند که صاحبان صنعت سینما حاضر می‌شوند (در اغلب موارد) چشم روی نبود استعداد بازیگری آن‌ها ببندند و آن‌ها را برای پروژه‌های پرخرجشان به خدمت بگیرند.
در ایران، فوتبالیست‌هایی که بازیگر شده‌اند، خیلی کم بازیگر مانده‌اند. آن‌ها معمولاً جذب شهرت و البته پول سینما و تلویزیون می‌شوند اما نمی‌توانند با دنیای جدید مطابق شوند و خیلی زود کنار می‌روند. فهرست فوتبالیست‌های ایرانی که بازیگر شده‌اند بسیار طولانی‌ست. همراه مجله بازار باشید تا پنج نفر از مهم‌ترین بازیکن‌های این فهرست را بررسی کنیم.
عزیز اصلی
«عزیز فنر» یکی از بهترین و بزرگ‌ترین گلرهای تاریخ فوتبال ایران است. او فوتبالش را در دارایی یکی از مهم‌ترین تیم‌های دهه‌ی ۴۰ آغاز کرد و بعد به شاهین و پرسپولیس ملحق شد. اصلی شماره یک اولین تیم ملی قهرمان آسیای ایران بود. اصلی را باید اولین یاغی فوتبال ایران نامید؛ بازیکنی که بسیار محبوب بود، از نظر فنی بهترین بود و حواشی زیادی هم داشت. اصلی در دربی پنجم پایتخت به حاج ابوالحسن داور مشهور سیلی زد و اخراج شد.
عزیز اصلی / زضا بیک ایماوردی / مهردادیان / فیلم فاتحین صحرا
اصلی از سال ۴۵ و با اوج‌گیری در زمین، وارد دنیای سینما شد. اولین فیلم او «مأموریت دوجانبه» نام داشت که فیلمی پلیسی بود. او حدفاصل سال‌های ۴۵ تا ۵۰ در ۷ فیلم دیگر هم بازی کرد که «پلی به‌سوی بهشت» و «فاتحین صحرا» مهم‌ترین آن‌ها بودند. اصلی در دهه‌ی ۵۰ و بعد از بازنشسته شدن مغازه‌ای تأسیس کرد و مشغول کسب‌وکار شد. او بعد از انقلاب از ایران رفت و اردیبهشت ۱۳۹۴، در سن ۷۸ سالگی در شهر دوسلدورف آلمان از دنیا رفت.
محراب شاهرخی
یکی دیگر از مهم‌ترین بازیکن‌های تاریخ فوتبال ایران که از دارایی شروع کرد، راهی شاهین شد و جزو ترکیب اولین پرسپولیس تاریخ بود. شاهرخی یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال ایران است و حدفاصل سال‌های ۴۹ تا ۵۴ از مهم‌ترین بازیکن‌های پرسپولیس بود. او بعد اینکه از پرسپولیس جدا شد، سرانجام راضی شد وارد سینما شود. او سال ۵۵ نقش اصلی فیلم «علف‌های هرز» را بازی کرد. شاهرخی به دلیل درگیری‌های فوتبالی، تمایلی به ادامه‌ی فعالیت در سینما نداشت و سال بعد سرمربی پرسپولیس شد.
شهرام شب‌پره/ محراب شاهرخی/ فرزان دلجو
شاهرخی تا سال ۶۰ مربی پرسپولیس بود. در این سال کودتای درون تیمی، او را از کار برکنار کرد. «مروارید سیاه» سال ۱۳۷۱ درحالی‌که فقط ۴۹ سال داشت سکته‌ی مغزی کرد و از دنیا رفت. تنها نقش او در سینما هم در فیلم بر اساس سرطان مغز از دنیا رفت.
احمدرضا عابدزاده
به نظر نمی‌رسد هیچ فوتبالیستی در ۴ دهه‌ی اخیر به سطح محبوبیت «عقاب» رسیده باشد. این محبوبیت بی‌نظیر باعث شد او چندین پیشنهاد بازی در سینما داشته باشد. عابدزاده در دوران اوجش هیچ‌کدام از پیشنهادها را نپذیرفت چون می‌خواست روی فوتبال متمرکز باشد.
کاظم معصومی تنها کارگردان خوش‌شانسی بود که موفق شد عابدزاده را جلوی دوربین ببرد. او سال ۱۳۷۹ و در روزهایی که عابدزاده محبوب‌ترین ایرانی دنیا بود، فیلم «ازدواج غیابی» را روی پرده بود. او در این فیلم نقش خودش را بازی کرد. داستان این بود که او و همسرش در جشن عروسی با یک موزیسین زن روبرو می‌شوند و رفتار عابدزاده و این شخص، باعث می‌شود همسرش به او شک کند.
پژمان جمشیدی
تردیدی نیست که بین صادرات فوتبال به سینما، او بهترین است. جمشیدی فوتبالیست کاملاً متوسطی بود. بعد از لژیونر شدن مهدوی‌کیا، او از سایپا به پرسپولیس ملحق شد تا در سمت راست این تیم بازی کند. جمشیدی ۵ فصل در پرسپولیس بود و بازیکن ثابت این تیم به شمار می‌رفت. او جام قهرمانی اولین دوره‌ی لیگ برتر را بالای سر برد.
جمشیدی به تیم ملی هم دعوت شد؛ اما زیر سایه‌ی مهدوی‌کیا بود. یک گل ملی او به لطف شوخی‌های بی‌پایان در شبکه‌های اجتماعی، یکی از مشهورترین factها در ورزش ایران است. جمشیدی برای پاس، استیل آذین فولاد و ابومسلم هم بازی کرد و سال ۸۸ بازنشست شد. دو سال بعد با حضور افتخاری در سریال پربیننده‌ی «ساختمان پزشکان» وارد دنیای هنر شد و سال ۹۲ نقش خودش را در سریال «پژمان» بازی کرد. پژمان سریالی درخشان بود که خیلی زود پرطرفدار شد. جمشیدی در این سریال درخشید و همان سال در فیلم «آتش‌بس ۲» به کارگردانی تهمینه میلانی هم بازی کرد.
پژمان جمشیدی برخلاف دوران فوتبالش در تلویزیون و سینما خیلی زود اوج گرفت و به قله رسید. او در سینما، تئاتر، نمایش خانگی و تلویزیون حضوری بسیار پررنگ دارد و در تقریباً تمام آثار پرفروش سال‌های اخیر ایفای نقش کرده است. جمشیدی سه بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره‌ی فجر شده و یک بار دیپلم افتخار این جشنواره را برای نقش مکمل در فیلم «یادگار جنوب» برده. او برای بازی در سریال «زیرخاکی» و فیلم «علفزار» جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول جشن حافظ را برده و چهار بار هم نامزد دریافت این جایزه بوده.
علی انصاریان
پیش از ظهور پژمان جمشیدی، او بود که آماده می‌شد به سوپراستار فوتبالی سینما تبدیل شود. انصاریان فوتبالیست بسیار بهتری بود و دوران بسیار درخشانی در فوتبال داشت. او در دو دوره، در مجموع ۱۰ سال در پرسپولیس بازی کرد و یکی از محبوب‌ترین بازیکن‌های تیم در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بود. انصاریان یکی از بهترین گل‌زن‌های تاریخ دربی تهران است و یک سال حضورش در استقلال، او را به یکی از یاغی‌های این تقابل هم تبدیل کرد.
انصاریان سال ۹۰ در ۳۴ سالگی با لباس شاهین بوشهر بازنشست شد. او پیش از بازنشستگی در چهار سریال به‌عنوان مهمان بازی کرده بود. زیر آسمان شهر، چارخونه و نقطه‌چین سریال‌هایی بودند که در زمان پخش، خیابان‌ها را خلوت می‌کردند و حضور دوقسمتی انصاریان در آن‌ها نشان می‌داد او چهره‌ای بسیار محبوب است.
انصاریان بعد از فوتبال روی سینما و تلویزیون متمرکز شد. او محبوب بود و نقش‌های متفاوت را بسیار خوب بازی می‌کرد به همین دلیل بسیار پر کار شد. انصاریان در بهمن سال ۱۳۹۹ در اوج همه‌گیری کرونا به این بیماری مبتلا شد و ۱۵ بهمن این سال از دنیا رفت. مرگ دلخراش و ناگهانی او، سینما و فوتبال ایران را در بهت فروبرد و یکی از آینده‌دارترین هنرمندان کشور را از سینما و تلویزیون گرفت.
سریال‌ها و فیلم‌های فوتبالی در ایران طرفدارهای زیادی دارند به همین دلیل فوتبالیست‌های زیادی سابقه‌ی حضور در جعبه‌ی جادو یا روی پرده‌ی سینما را دارند. از علی پروین و خداداد عزیزی تا نیما نکیسا و مرحوم مجید سبزی. شما کدام فوتبالیست بازیگر را بیشتر دوست دارید؟
سایلنت هیل اف ترسناک‌ترین بازی ساله؟ میزگیم با امید لنون
نظرات