نسخه جدید شخصیت ونوم که در کمیک بوک‌ها ظاهر شده، داستان فوق‌العاده تاریک و تعجب برانگیزی دارد که در طی آن میزبان ویروس سیمبیوت آسیب زیادی متحمل می‌شود. حال جالب است بدانید که در این ماجرای جدید از شخصیت ونوم به وضوح از کارهای تیم برتون الهام گرفته شده؛ کارگردان بزرگی که به خاطر ساخت آثاری نظیر ونزدی و ادوارد دست قیچی شناخته می‌شود.

ویروس سیمبیوت و شخصیت ونوم که اولین بار در دهه ۱۹۸۰ میلادی معرفی شدند، از همان ابتدا محبوبیت زیادی کسب کردند و طرفداران کمیک‌های مارول را به سمت خود آوردند؛ شخصیتی که شبیه نسخه تاریک و اهریمنی مرد عنکبوتی است. ونوم برخلاف اسپایدی بدون هیچ ابایی دشمنان خود را می‌کشد و از جنازه آن‌ها تغذیه می‌کند تا قوی‌تر شود و خانواده سیمبیوت را قوی‌تر کند. حال با توجه به آنچه که در شماره دوم کمیک Edge of Spider-Verse مشخص است، شخصیت مورد بحث از همیشه بی‌رحمانه‌تر عمل می‌کند تا متوجه شویم که ونوم می‌تواند تا چه حد ترسناک و شیطان‌صفت باشد.

در این کمیک ما شاهد یک خط داستانی با نام «داستان وحشتناک و ترسناک اسپوکی-من» هستیم که روایتگر زندگی چهره جدیدی با نام گلومی است؛ پسر نوجوانی که به تازگی وارد یک مدرسه گاتیک با نام اسپایدر های (Spider High) شده است. اما گلومی از شانس بد خود گیر قلدورهای مدرسه می‌افتد و حسابی مورد اذیت قرار می‌گیرد. در همین حین یکی از شخصیت‌های افسانه‌ای این مدرسه با نام اسپوکی من (متغیر جدید ونوم) وارد داستان می‌شود و خود را به گلومی می‌چسباند تا او را قدرتمند کند. اما اسپوکی من از آن Venom که همه ما می‌شناسیم هم بی‌رحم‌تر است و یک شرط بزرگ برای اعطی قدرت به انسان‌ها دارد. اسپوکی من تنها در شرایطی می‌تواند وارد بدن یک نفر شود که او را بکشد!

تا این نقطه باید متوجه شده باشید که اسپوکی من یک نسخه متفات از همان ونوم است و کارکرد مشابهی دارد. اما نکته جالبی که درباره این شخصیت وجود دارد این است که به وضوح از کارهای تیم برتون الهام می‌گیرد. طراحی هنری گلومی، هم‌کلاسی‌های او و حتی خود اسپوکی من به صورت انکار ناپذیری حال و هوای فیلم‌های تیم برتون را دارند. حتی مدرسه اسپایدر های که به آن اشاره کردیم نیز شباهت زیادی به مدرسه موجود در سریال ونزدی دارد.

اسپوکی من به شدت بی‌رحم است و برای قدرت بخشیدن به میزبان خود او را می‌کشد، اما در همین حال به شدت شوخ طبع به نظر می‌رسد و کمدی را دوست دارد (درست مانند فیلم بیتل‌جوس از تیم برتون). ولی این متغیر عجیب و غریب از ونوم قوانین غیرقابل انتظارتری هم دارد. اگر بخواهیم به شکل دقیق‌تری بگوییم باید بدانید که Spooky-Man به طور کامل میزبان خود را نمی‌کشد، چرا که پس از اتمام مشکلات او را به دنیای زنده‌ها بر می‌گرداند. بدین ترتیب فردی که میزبان این کاراکتر ترسناک شود اگر بخواهد از قدرت‌های او استفاده کند باید هر بار بمیرد و مزه مرگ را بچشد.

در پایان داستان کمیک بوک مورد بحث و هنگامی که گلومی به زندگی باز می‌گردد اظهار تنهایی می‌کند و می‌گوید که خیلی تنها است. اما اسپوکی من که بی‌خیال ماجرا نشده در طی دیالوگ منزجر کننده‌ای می‌گوید:«هر موقع که مشکلی بود، من فقط اندازه یک مرگ ترسناک و وحشتناک با تو فاصله دارم.» بنا بر همین موضوع هر گاه که گلومی بخواهد از این نسخه از ونوم کمک بگیرد باید دوباره بمیرد و این روند را تکرار کند. نکته تلخ داستان این است که گلومی روحیه ابرقهرمانی دارد و می‌خواهد همیشه اطرافیان خود را نجات دهد و با توجه به همین موضوع باید تقریبا هر روز دستان مرگ را روی صورت خود لمس کند.

نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم کافه‌بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Screen Rant

ترسناک‌ترین بازی‌های تاریخ که همه ازشون می‌ترسند