آیا خالق وان پیس در حق بهترین شخصیت زن داستان کم‌لطفی کرده است؟

در دنیای وان پیس (One Piece)، اثر ماندگار ائیچیرو اودا (Eiichiro Oda)، شخصیت‌های خوش‌ساخت و به‌یادماندنی کم نیستند، اما کمتر شخصیتی می‌تواند با جایگاه ویژه نیکو روبین (Nico Robin) رقابت کند. روبین، که نخستین بار در حماسه آلاباستا (Alabasta Saga) به عنوان یک دشمن معرفی شد، مسیری پرفرازونشیب را طی کرد؛ او ابتدا در برابر کروکودایل (Crocodile) به لوفی (Luffy) یاری رساند و سرانجام به خدمه کلاه حصیری پیوست. اگرچه یاران لوفی در ابتدا با دیده تردید به او می‌نگریستند، اما به مرور زمان او را به عنوان عضوی جدانشدنی از خانواده خود پذیرفتند.

پس از ماجراجویی بزرگشان در جزیره آسمانی افسانه‌ای (Sky Island)، سرنوشت آن‌ها را در واتر سون (Water 7) از هم جدا کرد. طولی نکشید که خدمه از فداکاری بزرگ روبین آگاه شدند و برای نجات او از مراسم اعدام در انیس لابی (Enies Lobby)، حاضر شدند جان خود را به خطر بیندازند. روبین تنها یک دزد دریایی نیست؛ او به دلیل توانایی منحصر به فردش در خواندن سنگ‌های باستانی پونگلیف (Poneglyphs) تحت تعقیب دولت جهانی (World Government) قرار دارد. این سنگ‌ها اسرار ممنوعه قرن تهی (Void Century) را در خود جای داده‌اند.

اهمیت این موضوع زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم رسیدن به جزیره نهایی، یعنی لَف تِیل (Laugh Tale)، بدون رمزگشایی این نوشته‌های باستانی غیرممکن است. همین یک توانایی کافی است تا روبین به مهره کلیدی و بی‌جایگزین خدمه کلاه حصیری تبدیل شود. اما او فقط یک دانشمند نیست؛ به لطف قدرت میوه شیطانی، روبین یک مبارز فوق‌العاده و همه‌فن‌حریف است. با این همه، پس از دو دهه حضور در داستان، پذیرفتنش دشوار است که او هنوز یکی از بنیادی‌ترین توانایی‌های مبارزه را در اختیار ندارد.

اودا هیچ دلیلی برای محروم کردن روبین از هاکی ندارد

جهان وان پیس مملو از شخصیت‌های زن قدرتمند و الهام‌بخش است؛ از خود روبین گرفته تا نامی (Nami) و پرنسس وی‌وی (Princess Vivi)، که هرکدام طرفداران بی‌شماری دارند. با این حال، یک نقص مشترک در میان بسیاری از آن‌ها به چشم می‌خورد: عدم توانایی در استفاده از هاکی (Haki). هرچند شخصیت‌هایی مانند بیگ مام (Big Mom)، بوآ هانکوک (Boa Hancock) و جولری بانی (Jewelry Bonney) از این قدرت بهره‌مند هستند، اما تعداد آن‌ها در مقایسه با مبارزان مرد تفاوت فاحشی دارد.

این مسئله دقیقاً در مورد بهترین شخصیت مونث داستان، یعنی روبین، نیز صادق است. کسی که جایزه تعیین‌شده برای سرش از مرز یک میلیارد بِری (Berry) گذشته و نامش در فهرست خطرناک‌ترین دزدان دریایی جهان قرار دارد. روبین در طول سال‌ها، مهارت خود در استفاده از میوه شیطانی را به اوج رسانده و در آرک وانو (Wano) با نمایش تکنیک شگفت‌انگیز دمونیو فلور (Demonio Fleur) همه را میخکوب کرد.

با این حال، برای شخصیتی مثل او که دو دهه از عمرش را در حال فرار و پنهان شدن از چنگ تفنگداران دریایی و جایزه‌بگیران گذرانده، نداشتن حتی ساده‌ترین سطح از هاکی مشاهداتی (Observation Haki)، یک ضعف بزرگ و نگران‌کننده به شمار می‌رود. فراموش نکنیم که او تنها باستان‌شناس گروه نیست، بلکه پس از «سه‌گانه هیولاها» (Monster Trio)، یکی از مبارزان اصلی خط مقدم محسوب می‌شود و به هیچ عنوان شخصیت ضعیفی نیست. او در طول دو سال جدایی اعضای گروه، تحت تعلیم ارتش انقلابی (Revolutionary Army) بود؛ سازمانی که تمام اعضایش استادان مهارت‌های رزمی هستند.

اکنون که داستان در میانه دومین آرک از حماسه نهایی (Final Saga) قرار دارد، دیگر هیچ توجیهی وجود ندارد که او از این توانایی بنیادین که حتی برخی از تفنگداران دریایی رده‌پایین نیز از آن بهره می‌برند، محروم بماند. هرچند نظریه‌هایی مبنی بر بیدار شدن این قدرت در آینده برای او وجود دارد، اما هیچ تضمینی نیست که برنامه اودا در نهایت چه باشد. با این حال، فارغ از اینکه چرا خالق داستان، روبین و اکثر شخصیت‌های زن را از داشتن هاکی محروم کرده، او بارها و بارها ارزش خود را به عنوان یکی از بهترین و کامل‌ترین شخصیت‌های این مجموعه اثبات کرده است.

نظر شما چیست؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید و به این بحث بپیوندید.

منبع: comicbook

اعترافات جنجالی یوتیوبرهای فارسی؛ میزگیم با بیگزموگ