نتفلیکس باید از فرمول جادویی دیزنی در KPop Demon Hunters استفاده کند

خبر ساخت دنباله انیمیشن محبوب و موفق شکارچیان شیطان کی‌پاپ (KPop Demon Hunters)، محصول مشترک نتفلیکس و سونی پیکچرز انیمیشن (Sony Pictures Animation)، اصلاً جای تعجب نداشت؛ به خصوص وقتی می‌بینیم که این اثر چطور به یک پدیده بزرگ فرهنگی تبدیل شده است. این انیمیشن توانست رکورد پربیننده‌ترین عنوان اختصاصی تاریخ نتفلیکس را بشکند. حتی اکران سینمایی آن در اواخر اوت (اوایل شهریور)، یعنی دو ماه بعد از اینکه پخشش در این پلتفرم شروع شده بود، در گیشه غوغا کرد و با اینکه فقط دو روز از سه روز آخر هفته روی پرده بود، صدرنشین شد.

از طرف دیگر، پخش شدن آهنگ‌های این انیمیشن در رادیوها نشان می‌دهد که این اثر توانسته به قلب مخاطبانی نفوذ کند که شاید در حالت عادی هرگز سراغش نمی‌رفتند. اما نکته‌ای که واقعاً تعجب‌آور و البته کمی نگران‌کننده به نظر می‌رسد، صبر طولانی و چهار ساله‌ای است که باید تا اکران قسمت دوم تحمل کنیم. با این حال، هنوز هم فرصت طلایی برای درآمدزایی از این غول فرهنگ عامه وجود دارد و نقشه راه برای انجام این کار کاملاً مشخص است. الگوی موفقیت در اینجا، انیمیشن فروزن (Frozen) یا همان «یخ‌زده» کمپانی دیزنی است.

چگونه «شکارچیان شیطان کی‌پاپ» می‌تواند سودآوری نجومی «فروزن» را تکرار کند؟

با نگاهی به عملکرد همیشه موفق پرنسس‌های دیزنی، شاید موفقیت عظیم فروزن در گیشه خیلی هم دور از ذهن نبود. اما کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد که این فیلم با بودجه ۱۵۰ میلیون دلاری، بتواند نزدیک به ۱.۳ میلیارد دلار در سراسر جهان بفروشد. با وجود این موفقیت تجاری و انتقادی خیره‌کننده، ما تا شش سال بعد رنگ قسمت دوم یعنی فروزن ۲ (Frozen II) را ندیدیم.

هواداران فیلم، سنگینی این فاصله شش ساله را حس کردند، اما نه آن‌قدر که می‌توانست آزاردهنده باشد. دلیلش چه بود؟ اول اینکه نمایش دیزنی روی یخ: فروزن (Disney On Ice: Frozen) حدود یک سال بعد از اکران فیلم شروع شد و هشت سال تمام اجرا داشت تا اینکه جای خود را به دیزنی روی یخ: فروزن و افسون (Disney On Ice: Frozen & Encanto) داد. اگر مخاطبان دلشان برای آنا، السا و اولاف تنگ می‌شد، لازم نبود فقط فیلم اول را مدام تماشا کنند؛ آن‌ها می‌توانستند به تماشای این نمایش بروند.

حالا سوال اینجاست: آیا شکارچیان شیطان کی‌پاپ هم می‌تواند استارت یک نمایش صحنه‌ای را بزند؟ بدون شک. این اثر ماهیت موزیکال دارد و اگر خلاقیت کافی چاشنی کار شود (هرچند اگر بخواهند سبک بصری غنی فیلم را حفظ کنند هزینه زیادی دارد)، قطعاً جواب می‌دهد. اما مسیر دیگری هم هست که حتی منطقی‌تر به نظر می‌رسد: تولید فیلم‌های کوتاه. در فاصله بین فروزن و فروزن ۲، فیلم‌های کوتاه تب فروزن (Frozen Fever) در سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) و ماجراجویی یخ‌زده اولاف (Olaf’s Frozen Adventure) در سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) منتشر شدند که به ترتیب قبل از اکران فیلم‌های سیندرلا (Cinderella) و کوکو (Coco) در سینماها پخش شدند.

اگر قرار باشد همین استراتژی برای کی‌پاپ پیاده شود، دو راه پیش روی سازندگان است. آن‌ها می‌توانند به راحتی فیلم‌های کوتاهی برای توسعه جهان داستان بسازند تا عطش هواداران برای شکار شیاطین را برطرف کنند. این فیلم‌ها می‌توانند طبق روش دیزنی، قبل از اکران فیلم‌های آینده سونی پیکچرز انیمیشن در سینماها پخش شوند و بعد به نتفلیکس بیایند، یا اینکه مستقیماً و اختصاصی در پلتفرم استریم منتشر شوند.

همین حالا اگر سری به وب‌سایت آمازون بزنید، انواع تی‌شرت‌ها، ماگ‌ها، استیکرها و کتاب‌های رسمی با برند هانتر/ایکس (HUNTR/X) را می‌بینید (موسیقی متن فوق‌العاده موفقش که جای خود دارد). این یعنی ایده بهره‌برداری از موفقیت فیلم در صفحه نمایش‌های بزرگ و کوچک عملاً کلید خورده است. نکته مهم این است که این کار باید هوشمندانه انجام شود؛ مثلاً فیلم‌های کوتاهی که ساخته می‌شوند باید طوری باشند که انگار واقعاً دلیل موجهی برای وجودشان هست و جهان داستان را غنی‌تر می‌کنند.

فیلم مگی کانگ و کریس اپل‌هنز تنها در ۱۰۰ دقیقه ثابت کرد که پایه و اساس چیزی است که می‌تواند بسیار وسیع‌تر و بلندپروازانه‌تر ادامه پیدا کند. اگر تمرکز روی دنیاسازی، عمق بخشیدن به شخصیت‌ها و ساخت ترانه‌هایی که هم‌زمان جذاب و پرمفهوم هستند ادامه پیدا کند، این یک دارایی فکری (IP) قدرتمند است که حتی در قالب روایت‌های کوتاه هم می‌درخشد. البته اگر سراغ رمان‌های گرافیکی بروند، هرچند دیگر خبری از آن آهنگ‌های گوش‌نواز نخواهد بود، اما باز هم می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد. کسی چه می‌داند آینده چه خوابی برای این مجموعه دیده است؛ تنها چیزی که ما با اطمینان می‌دانیم این است که اشتیاق دیوانه‌واری برای دیدن دنباله این اثر در سال ۲۰۲۹ (۱۴۰۸) وجود دارد.

منبع: comicbook