موسیقی همیشه بخشی اساسی از سینما بوده است. فیلم‌هایی که درباره‌ی موسیقی هستند، توانایی هیپنوتیزم مخاطبان و نمایش بی‌وقفه‌ی آهنگ، رقص و ملودی را دارند. سینما و موسیقی دست در دست هم دادند تا برخی از بزرگ‌ترین نمایش‌های سینمایی را خلق کنند. اگرچه از روزگار طلایی فیلم‌های موزیکال سال‌ها گذشته است، هر سال فیلم‌های بی‌شماری منتشر می‌شوند که به مخاطبان یادآوری می‌کنند که موسیقی چقدر می‌تواند تاثیرگذار و مسحورکننده باشد. 

بهترین فیلم‌ها درباره‌ی موسیقی تنها آهنگ‌ها یا ترکیب‌‌بندی‌ها را دربرنمی‌گیرند، آنها به چیزی بزرگ‌تر در روح انسان اشاره می‌کنند. این آثار قدرت احساسی موسیقی و تاثیر آن بر قلب و انسانیت را به نمایش می‌گذارند. فیلم‌هایی که در مورد موزیک ساخته شده‌اند، از کمدی‌های محبوب مانند مدرسه‌ی راک تا بیوگرافی‌هایی مانند آمادئوس را می‌توان در همه‌ی ژانرهای سینما یافت. با وجود این تفاوت‌ها، بهترین فیلم‌ها درباره‌ی موسیقی یک چیز مشترک داشتند. آنها به مخاطبان آنچه را که درباره‌ی آواز، رقص و قدرت ابدی موسیقی وجود دارد، یادآوری می‌کردند. بیایید ۱۵ فیلم برتر با محوریت موسیقی را با هم بررسی کنیم.

Singin’ in the Rain. 15

یکی از بزرگترین موزیکال‌های تاریخ سینما

محال است که درباره‌ی موسیقی در فیلم‌ها صحبت کنیم و حرفی از Gene Kelly نزنیم. او ستاره‌ی اصلی فیلم‌های موزیکال بود که با صدای نرم و لطیف و بدن انعطاف‌پذیرش، خنده را بر لب‌های مخاطبان و خوشی را در دل‌هایشان می‌کاشت. Singin’ in the Rain یک پکیج لوکس سرگرمی موسیقایی با جذابیت گسترده است. این فیلم توسط آرتور فريد با دانش نمایشی فوق‌العاده‌اش ساخته شده است که با رنگ‌ها و آهنگ‌ها می‌درخشد. فیلم برجسته‌ی فريد دارای سه ستاره‌ی بزرگ است: جین کلی، دونالد اوکانر و دبی رینولدز. ژان هگن هم حضور دارد، زیرا او به همان اندازه در ارائه‌ی سرگرمی و خنداندن مخاطبان نقش مهمی دارد. 

Singin’ in the Rain از نظر اکثر منتقدان فیلم معاصر یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های دوران ماست. تنها ذکر عنوان آن یک لبخند را بر روی چهره‌ی هر دوستدار فیلم می‌آورد. تصویر مرکزی آن، جین کلی است که با شادی می‌رقصد و با شور و شوق از یک تیر چراغ برق در هنگام باران آویزان شده است. این فیلم نه تنها بهترین محصول موسیقایی M-G-M را نمایندگی می‌کند، بلکه نقطه‌ی اوج و شکوفایی کامل ژانر موزیکال آمریکایی را نیز نشان می‌دهد.

Singin’ in the Rain به دلیل پخش آن در دهه‌ی ۱۹۶۰، به یکی از موسیقایی‌ترین و محبوب‌ترین فیلم‌های زمان ما تبدیل شد. این به دلیل انرژی، اصالت و هیجان سرشار آن بود. همچنین به دلیل فیلم‌نامه‌ی Betty Comden و Adolph Green بود که حتی اگر بخش‌های موزیکال آن حذف شود، هنوز می‌تواند به عنوان یکی از بهترین کمدی‌های تاریخ محسوب شود. این فیلم در هالیوود در اواخر دهه‌ی ۱۹۲۰ اتفاق می‌افتد، زمانی که عبور از فیلم‌های صامت باعث آشوب در حرفه‌ها، اقتصاد، روش‌های تولید و سبک‌های داستان شد.

کارگردانی مشترک استنلی دونن و ستاره‌ی فیلم جین کلی، عصاره‌ای از تمام سبک‌های اجرایی را که از ژانر کمدی موزیکال پدید آمد، خلاصه می‌کند: وودویل، رویو، باله، رقص تپ و جاز؛ همه‌ی این‌ها با دقتی مثال‌زدنی ترکیب شده و در این فیلم به طور کامل ادغام شد‌ه‌اند. این فیلمی است که می‌تواند بارها و بارها دیده شود؛ بدون از دست رفتن روحیه‌ی بالا، طبیعت خوب، هوش، خنده، انرژی و تخیل آن. به گفته‌ی منتقد فیلم نیویورک‌تایمز این فیلم یک شاهکار هالیوودی همیشه جوان، زیبا و نابودنشدنی است.

The Sound of Music .14

تمام آن چیزی که از یک فیلم موزیکال انتظار دارید

از تپه‌های اتریش تا گوشه‌های قلب ما، The Sound of Music یک موزیکال کلاسیک ابدی باقی مانده است. با همراهی ماریا و خانواده‌ی ون تراپ در یک سمفونی عشق، امید و پایداری که شما را وادار به هم‌آوایی با هر نت می‌کند. این فیلم با ملودی‌های آرام و اشعار شیرین «دو ر می» یک لذت سرشار بصری و صوتی برای مخاطبان در تمام سنین است. 

The Sound of Music فیلم موزیکال آمریکایی، در سال ۱۹۶۵ منتشر شد و برای پنج سال به عنوان پرفروش‌ترین فیلم در تاریخ حکمرانی کرد. فیلمبرداری نفس‌گیر و آهنگ‌های بسیاری که به یاد ماندنی هستند، از جمله My Favorite Things، به این فیلم کمک کردند تا به یک کلاسیک پایدار تبدیل شود. فیلم تقریباً سه ساعت است و نامزد ۱۰ جایزه‌ی آکادمی اسکار شد و پنج جایزه، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به خانه برد. 

این فیلم زیبا، یکی از بزرگ‌ترین موزیکال‌هایی است که تا به امروز ساخته شده است. با بازی زیبای جودی اندروز و کریستوفر پلامر و نماهایی شگفت‌انگیز از کوه‌های آلپ، The Sound of Music قلب هر تماشاگری را تسخیر خواهد کرد. همچنین این فیلم یکی از نوستالژی‌های بزرگ موسیقایی در تاریخ سینماست.

Amadeus .13

فیلمی از بزرگترین نابغه‌ی موسیقی تاریخ

داستان اقتباسی از زندگی ولفگانگ آمادئوس موتسارت در فیلم آمادئوس یکی از برجسته‌ترین بیوگرافی‌های تمام زمان‌ها است که جایزه‌ی بهترین فیلم آکادمی اسکار را از آن خود کرد. آمادئوس یک پرتره‌ی قدرتمند از رقابت بین آهنگسازان کلاسیک، موتسارت و آنتونیو سالیری است که هوش و جذابیت آن بسیار دلرباست. این فیلم مفاهیم مربوط به نبوغ را در یک درام تاریخی مؤثر و جذاب روایت می‌کند. آمادئوس، سرشار از زندگی و انرژی، ثابت کرد که فیلمی درباره‌ی موسیقی کلاسیک نیازی به تظاهر یا خودنمایی ندارد. 

آمادئوس برای مدتی محبوبیت موسیقی موتسارت را افزایش داد و آلبوم ساندترک آن در سال ۱۹۸۵ جایزه‌ی گرمی بهترین آلبوم کلاسیک را به خانه برد. فیلم توسط نمایشنامه‌نویس بریتانیایی پیتر شفر از نمایشنامه‌‌ای با همین عنوان اقتباس شد، که در سال ۱۹۷۹ در لندن نوشته شد و در سال ۱۹۸۱ جایزه‌ی تونی را دریافت کرد. رقابت تلخ بین سالیری و موتسارت در این فیلم ساختگی بود؛ در زندگی واقعی آنها ظاهراً دوست هم بودند. در مراسم جایزه‌ی آکادمی اسکار، مجری لارنس الیویه قبل از اعلام آمادئوس به عنوان برنده، نامزدهای دیگر بهترین فیلم را ذکر نکرد. کارگردان فیلم، میلوش فورمن برای آمادئوس دومین اسکار خود را برد؛ او قبلاً برای «پرواز بر فراز آشیانه‌ی فاخته» (۱۹۷۵) این جایزه را برده بود.

Whiplash .12

محبوب‌ترین فیلم درباره‌ی موسیقی در قرن ۲۱

این فیلم درباره‌ی تلاش‌های طاقت‌فرسای یک دانشجوی موسیقی است که واقعاً می‌خواهد بزرگ شود و استعدادهای خود را شکوفا کند. Whiplash به کارگردانی Damien Chazelle، درباره‌ی اندرو نیمن (مایلز تلر)، یک دانشجوی موسیقی سال اول در یک کنسرواتوار معتبر در شهر نیویورک است که هدف آزار و اذیت توسط یکی از مربیانش، ترنس فلچر (جی کی سیمونز)، می‌شود. وقتی اندرو سخت‌تر کار می‌کند تا فلچر را تحت تأثیر قرار دهد، رابطه‌ی آنها به‌طور فزاینده‌ای خصمانه می‌شود و زندگی او را وارد دور عجیبی می‌کند.

فشار شدید جهان جاز در فیلم استادانه‌ی دیمین شزل به تصویر کشیده شده است. فیلمی که سرشار از تنش، بی‌قراری و اضطراب قلبی است که تجربه‌ی تماشای آن را سخت می‌کند. جی کی سیمونز با اجرایش در این فیلم برنده‌ی اسکار شد. او به عنوان مربی جاز بی‌رحم، دانش‌آموز درام‌نواز خود را به حداکثر فشار رساند، زیرا انتظارات بیش از حد یک نابغه‌ی موسیقی از کنترل خارج شده بود. فیلمی گیرا و فراموش‌نشدنی، جاه‌طلبانه، هنری و وسواسی که  به حق شایسته است که به عنوان بهترین فیلم موسیقی از تمام زمان‌ها به یادگار بماند.

Bohemian Rhapsody .11

تصویر یکی از ستاره‌های ابدی موسیقی راک در سینما

Bohemian Rhapsody یک جشن و ستایش جذاب از گروه Queen، موسیقی آنها و خواننده‌ی اصلی آنها، فردی مرکوری فراموش‌نشدنی است. او که بعدها تبدیل به یک افسانه در فرهنگ موسیقی شد، کلیشه‌ها و قراردادها را پشت سر گذاشت و به یکی از موزیسین‌های محبوب تاریخ تبدیل شد. این فیلم علاوه بر نمایش ظهور سریع Queen، صدای انقلابی آنها و کارنامه‌ی شخصی فردی مرکوری، بازگشت گروه به یکدیگر و یکی از بزرگ‌ترین اجرا‌های تاریخ موسیقی راک را روایت می‌کند.

فردی مرکوری با صدای منحصر به فرد و سبک و استایل خاص خود، Queen را به یکی از گروه‌های موسیقی پرفروش و مشهور تاریخ تبدیل کرد. او با آهنگ‌هایی مانند Killer Queen و Another One Bites the Dust به موسیقی راک سمت و سویی تازه داد. علاوه بر این، Bohemian Rhapsody همچنین به چگونگی رابطه‌ی فردی مرکوری با دیگر اعضای گروه می‌پردازد. فیلم نشان می‌دهد که چگونه فردی مرکوری با Brian May و Roger Taylor، دیگر اعضای گروه، همکاری شیرینی داشت و آهنگ‌هایی خلق کرد که در تاریخ موسیقی ماندگار شدند.

Anima .10

تام یورک در یک فیلم جادویی

Anima فیلم کوتاه هیجان‌انگیز و جادویی پل توماس اندرسون است که به سفارش تام یورک، خواننده‌ی اصلی Radiohead، برای تبلیغ آلبوم جدیدش با همین نام ساخته شده است. اثر پل توماس اندرسون به اندازه‌ی فیلم‌های دیگرش دیدنی و زیباست و به‌گونه‌ای موسیقی و رقص را به هم می‌آمیزد که انگار در رویا فرو رفته‌ایم. در گام بعدی Anima یکی از بهترین مشارکت‌های یک فیلمساز و گروه موسیقی در سال‌های اخیر و بلکه در تاریخ سینماست. این فیلم کوتاه ۱۵ دقیقه‌ای چیزی کمتر از یک رویا نیست. 

فیلم تصاویر بصری تحریک‌کننده و هیپنوتیزم‌کننده‌ای را ارائه می‌دهد که با موسیقی تام یورک و صدای او همراه است. Anima با دنبال کردن ماجراهای یورک، در حالتی رقص‌وار و بر علیه هماهنگی و تقارن، در جستجوی درک ویژه‌تری از وجود است و در عین حال به مشکلات عشق دیوانه‌وار می‌پردازد. همه در چارچوب زمانی ۱۵ دقیقه‌ای که مخاطبان را شگفت‌زده می‌کند.

Woodstock .9

بزرگترین فستیوال موسیقی تاریخ

Woodstock را تقریباً خیلی از آدم‌ها دیده‌اند. این فیلم بارها و بارها پخش شد. در این فیلم گروه عجیب و غریب هیپی‌ها را می‌بینید که دور هم می‌چرخند و جیمی هندریکس که در پایان همچون یک الهه ظاهر می‌شود. اجرا‌های فیلم بسیار عالی و الهام‌بخش هستند. تماشای آن باعث شد که برخی از گروه‌های موسیقی را بشناسید و یا علاقه‌تان به آن‌ها بیشتر شود. یکی از نقاط درخشان فیلم که با ریتم موزیکال نیز هماهنگ است، تدوین پویا و زیبای آن است که بسیار جلوتر از زمان خود بود. Woodstock واقعاً باعث شد که مردم بفهمند که موسیقی فقط درباره‌ی شنیدن نیست، بلکه درباره‌ی دیدن آن هم هست؛ درباره‌ی دریافت بیشتر از شخصیت‌های پشت آن؛ درباره‌ی دریافت بیشتر از همه چیز در محیط اطراف ما. 

مستندهای کمی وجود دارند که به اندازه‌ی Woodstock زمان و مکان را به طور کامل، تند و تیز و به همان اندازه سرگرم‌کننده‌ نشان دهند. این فیلم دارای مقدار زیادی موسیقی است، که با نزدیکی شگفت‌آور با اجراکنندگان فیلمبرداری شده است، اما این صرفاً یک فیلم موسیقی ساده نیست.

Stop Making Sense .8

از خلاقانه‌ترین فیلم‌های درباره‌ی موسیقی

Stop Making Sense هر لذتی که از یک فیلم موزیکال دارید را برآورده می‌کند. یک فیلم-کنسرت بسیار هیجان‌انگیز و زیبا و احتمالاً یکی از بهترین و شورانگیزترین اجراهای موسیقایی تاریخ. David Byrne یکی از خلاق‌ترین هنرمندان در تاریخ موسیقی مدرن است که استعداد او برای رضایت مخاطبان، با لحظات غیرمنتظره و شگفت‌انگیز گره خورده است. او هر شب در برادوی یک مهمانی برپا می‌کرد که برخی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های او را همراه با آهنگ‌های جدید، به یک مدیتیشن بصری درخشان تبدیل می‌کرد. او هنرمندی است که می‌تواند یک ملت آشفته را دوباره سرپا کند و به آن‌ها لذت و هیجان ببخشد. این فیلم وجود دارد تا همه‌ی شادی‌هایی را که برای گذراندن روز نیاز دارید، ارائه دهد. 

فیلم-کنسرت پیشگامانه‌ی جاناتان دمی در سال ۱۹۸۴ به قدری مورد تحسین قرار گرفته که ستایش دوباره‌ی آن یک کار اضافی است. با این حال، مانند همه‌ی هنرهای جاودان، Stop Making Sense هدیه‌ای درخشان است که همچنان می‌درخشد: الهام‌بخش، سورئال و بدون ترس از کمی احمقانه‌بودن. ترکیب هیجان‌انگیز دمی از سه اجرای زنده در تئاتر Pantages در هالیوود با حرکات رقص عجیب و غریب دیوید بیرن و شخصیت آرام او به عنوان یک فیگور جنبنده در مرکز آشوب، هر مخاطبی را از جایش بلند کرده و به تحسین وامی‌دارد.

Yellow Submarine .7

بیتلز در انیمیشنی جادویی و زیبا

Yellow Submarine در سال ۱۹۶۸ منتشر شد، زمانی که Beatles بر جهان موسیقی پاپ تسلط داشتند و «هنر سایکدلیک» چنان تاثیر داشت که مردم واقعاً روزنامه‌های زیرزمینی چاپ‌شده بر روی کاغذ زرد با حروف نارنجی می‌خواندند. این سالی بود که ۲۰۰۱: A Space Odyssey هم منتشر شد و هیپی‌ها با دارندگان بلیت در پیاده‌روی بیرون تئاتر دعوا می‌کردند تا به درون سالن بروند تا نیمه‌ی دوم فیلم را ببینند. آن‌ها روی کف تئاتر در مقابل صفحه‌ی نمایش دراز می‌کشیدند تا سفر زمان-فضا کوبریک را از زاویه‌ای کج مشاهده کنند.

Yellow Submarine مانند یک کپسول زمان از دوره‌ی هنر سورئال به اینجا رسیده است، با یک ظاهر گرافیکی که Peter Max، Rene Magritte و M.C. Escher را در هم می‌آمیزد. برای تماشای یک فیلم موزیکال دیگر از دهه‌ی ۱۹۶۰، این انیمیشن مانند یک شیرینی خوشمزه به شما مزه خواهد داد. همچنین با ۱۱ آهنگ از بیتلز قطعاً بهترین موسیقی را در هر فیلم انیمیشنی در تاریخ دارد.

Bird .6

فیلمی درباره‌ی یکی از بزرگترین اسطوره‌های موسیقی جاز

Bird فیلم زیبایی درباره‌ی چارلی پارکر، یکی از اسطوره‌های موسیقی جاز است. با بازی درخشان Forest Whitaker، و کارگردانی کلینت ایستوود که مشخصاً یک طرفدار بزرگ جاز است، این فیلم می‌تواند روز شما را بسازد. Bird به شما نشان می‌دهد که پارکر چقدر با استعداد بود و چگونه ذهن او در سطح کاملاً متفاوتی کار می‌کرد. اما همچنین نشان می‌دهد که او تا چه اندازه در نفرت از خود پیش رفت و چگونه اعتیاد همه‌ی استعداد او را در خود بلعید. پارکر ۳۴ ساله بود که درگذشت، اما پزشکی قانونی وقتی به بدن او نگاه انداخت، فکر می‌کرد او ۶۰ ساله است. این فیلم همچنین با ورود به صحنه‌ی باشگاه نیویورک و بررسی جنبه‌های نژادپرستی، نشان می‌دهد که پارکر بر علیه چه چیزهایی مبارزه می‌کرد. 

این فیلم تصاویر را برای موسیقی فراهم می‌کند و ایده‌ای از یک مرد را، بیش از ۳۰ سال پس از مرگش، ارائه می‌دهد. اگر ما بخواهیم بر اساس عملکرد قابل‌توجه فارست ویتاکر قضاوت کنیم، پارکر مردی بزرگ، گرم و ملایم بود که با خودش راحت بود و کارش را دوست داشت. او تمام روزهایش را با اعتیاد به مواد مخدر آزار می‌داد ( در نوجوانی به آن معتاد شد و هرگز از آن رها نشد) اما در هنرش بسیار بزرگ بود.

Cracked Actor .5

دیوید بویی بر پرده‌ی سینما

یک مستند پرتره‌ی شگفت‌انگیز و صمیمی از یکی از بزرگترین آیکون‌های موسیقی راک در تاریخ، دیوید بویی، ساخته‌ی بی‌بی‌سی. بویی برای این مستند پرتره توسط گروه فیلمبرداری بی‌بی‌سی در لس آنجلس دنبال می‌شود؛ اولین نگاه واقعی به او برای مخاطبان بریتانیا از زمان ناپدیدشدن ناگهانی زیگی استارداست. 

مستند موزیکال Alan Yentob بیش از همه به دو چیز معروف است: ثبت برخی از معدود فیلم‌های زنده‌ با صحنه‌گردانی پر زرق و برق بویی، و مستندسازی از این ستاره در اوج دیوانگی و اعتیاد به کوکائین. Cracked Actor یک هنرمند گیج را به تصویر می‌کشد که سعی می‌کند در جایگاهی که از آن آگاهی ندارد جا بیفتد و سعی می‌کند نظم را بر مردی که عمداً در آشوب زندگی می‌کند، تحمیل کند.

The Band Wagon .4

یک موزیکال زیبا و به‌یادماندنی

The Band Wagon یکی از بزرگترین موزیکال‌های تمام دوران‌ها به کارگردانی Vincente Minnelli است. این فیلم دارای کرئوگرافی خیره‌کننده‌ای از Michael Kidd، از جمله صحنه‌ی به‌یاد‌ماندنی Dancing in the Dark در سنترال پارک است. همچنین یک فیلمنامه‌ی باهوش و جسورانه از Betty Comden و Adolph Green این فیلم موزیکال را به قله‌های سینما رسانده است. داستان آن حول یک ستاره‌ی در حال سقوط فیلم موزیکال، با اجرای Fred Astaire می‌چرخد که می‌ترسد حرفه‌اش را از دست بدهد. تا اینکه دو دوست (Oscar Levant و Nanette Fabray) فیلمنامه‌ای برایش می‌نویسند که او را دوباره به سمت برادوی می‌کشاند. اما درست هنگامی که همه‌ی کارها روی روال می‌افتد، یک کارگردان خودخواه (Jack Buchanan) به پروژه می‌پیوندد و بالرین گابی ژرارد (Cyd Charisse) را به عنوان بازیگر نقش اول زن انتخاب می‌کند. آن‌ها بلافاصله با هم درگیر می شوند و هر لحظه تنش بین دو اجراگر افزایش می‌یابد.

فیلم یک موزیکال بالقوه را از طریق تمام مراحل نوشتن، انتخاب بازیگران، تولید، رقص، تمرین، شکست در جاده و در نهایت پیروزی در برادوی نمایش می‌دهد. این فیلم به قدری از ژانر خود آگاه است که می‌توان تمام نشانه‌های یک فیلم موزیکال واقعی را در آن ردیابی کرد. 

وینسنت مینه‌لی در این فیلم کمدی موزیکال را به هنر عالی ارتقا می‌دهد. او این کار را نه با دنبال کردن قراردادها و کلیشه‌ها بلکه با جستجوی چشم‌انداز شخصی خود به افراطی‌ترین حد ممکن انجام می‌دهد. قطعه‌ی Girl Hunt Ballet شگفت‌انگیز که پایان‌بندی فیلم را رقم می‌زند، نمونه‌ی نهایی از این چشم‌انداز زیبا است. مینه‌لی ما را کاملاً در دنیای رویایی فرهنگ عامه غوطه‌ور می‌کند، جایی که مرزهای بین بالا و پایین، فانتزی و واقعیت، سینما و تئاتر در نهایت به‌طور کامل از بین می‌روند. برای این فیلمساز بزرگ زیبایی اهمیت بیشتری داشت تا خود هنر. او معتقد بود که زیبایی یک عنصر ثابت در جهان است، یک بیان خالص از روح؛ در حالی که تعریف ما از هنر به همان اندازه که سلیقه‌ی ماست، می‌تواند متغیر باشد.

The Legend of 1900 .3

کشف نبوغ یک پیانیست بر موج‌های دریا

امکان ندارد که این فیلم را ببینید و قطره‌ی اشکی از گوشه‌ی چشم‌هایتان سرازیر نشود. اولین فیلم انگلیسی‌زبان کارگردان محبوب ایتالیایی، Giuseppe Tornatore درباره‌ی رابطه‌ی عاشقانه‌ی یک پیانیست با یک کشتی بزرگ است. یا بهتر است اینطور بگوییم که این فیلم درباره‌ی رابطه‌ی موسیقی، سینما و موج‌های خروشان دریاست. 

The Legend of 1900 یک افسانه‌ی سینمایی دو ساعته بر اساس یک مونولوگ دراماتیک از Alessandro Baricco است. این فیلم داستان یک نوزاد بی‌سرپرست را روایت می‌کند که در سال ۱۹۰۰ در کشتی اقیانوس‌پیمای ویرجینیا کشف شد و سپس به یک نابغه‌ی پیانو در سبک جاز تبدیل شد. این شخصیت به سال کشف خود نامگذاری شده و توسط تیم راث به عنوان یک بی‌گناه مقدس به تصویر کشیده شده است. چشمان پهن او مانند باستر کیتون به شکلی غمگین بر کلیدهای پیانو خیره می‌شوند. در حالی که او نبوغ خود را در نواختن‌ پیانو به نمایش می‌گذارد، ابعاد مختلف شخصیت او نیز که دارای استعاره‌های مختلف است، آشکار می‌شود.

Sound of Noise .2

فیلمی که کاملا در خدمت موسیقی است

فیلم Sound of Noise  به دلیل روحیه‌ی شیطانی و آنارشیستی خود شناخته شده که هدف آن حمله به سنت‌های خشک و کهنه‌ی موسیقی کلاسیک است. گروه حاضر در فیلم با جمع‌کردن بولدوزرهای زیادی در خارج از سالن سمفونی، سر و صدا ایجاد می‌کنند و مجسمه‌ها و بتن را می‌شکنند. لذت توهین‌آمیزی که از اقدامات آنها نشات می‌گیرد، هرگز به سمت روحیه‌ی بدخواهانه و بدجنسانه نمی‌رود، بلکه به جای آن یک جنون موسیقایی را به نمایش می‌گذارد. ممکن است که این فیلم کاملا از شخصیت‌هایش آگاه نباشد، اما حداقل به آنها احترام می‌گذارد. 

این کمدی دلنشین از سوئد یکی از خلاقانه‌ترین چیزهایی است که تا به حال دیده‌اید. همه چیز در آن بر اساس موسیقی است. موسیقی خام، ابتدایی و ضربانی که از ابتدا تا انتها خنده‌ و شگفتی مخاطب را برمی‌انگیزد. Sound of Noise یک فیلم کوچک است که ادعای زیادی ندارد اما با مخلوطی از صحنه‌های شلوغ و کمی گران‌قیمت می‌تواند هر نوع مخاطبی را سرگرم کند. همچنین این فیلم یک جنبه‌ی رمانتیک زیرکانه و کمیک دارد که آن را جذاب‌تر می‌کند.

Annette .1

شاهکار موزیکال لئو کاراکس

Annette یک موزیکال درخشان است که عشق ناموفق بین دو هنرمند را به تصویر می‌کشد. توصیفی که شباهت آشکاری با La La Land و A Star is Born دارد. بدون در نظر گرفتن الگوریتم‌های مشابه بین فیلم‌های موزیکال، اما اگر شما آن فیلم‌ها را دوست داشتید، احتمالاً این فیلم را هم دوست خواهید داشت. 

Annette به طور کلی به ژانر موزیکال پشت‌صحنه‌ای تعلق دارد، اما هدف آن این است که یک ملودرام عاطفی تاریک‌ و عجیب، از پیچیدگی‌های طمع و عشق باشد. این فیلم همچنین دارای برخی از عناصر اپرای مدرن است و دیوانگی و شور و شوق شیطانی در آن وجود دارد که به همان اندازه که هالیوود کلاسیک را به یاد می‌آورد، وین یا برلین پیش از جنگ جهانی دوم را نیز در خود جای داده است. 

We love each other so much ترانه‌ی اصلی فیلم است که تا مدت‌ها در ذهن شما باقی می‌ماند. این ترانه با داستان تراژیک هنری مک هنری (آدام درایور) و آن دفراسنوکس (ماریون کوتیار) گره خورده است. عشق آنها پیش‌فرض اصلی فیلم و چالش دراماتیک مرکزی آن است. همچنین، به نوعی، یک فریب است. لذت جنسی و ارتباط عاطفی که در اولین نگاه شکل گرفته است، به مرور به خشم و بیگانگی تبدیل می‌شود. اما این فقط یک داستان عاشقانه با پایان غم‌انگیز نیست. این فیلم بیشتر یک مطالعه از افسانه‌ای عاشقانه در میان هیاهوی صدا و تصویر است. 

همکاری بین ران و راسل مائل که به عنوان گروه فوق‌العاده‌ی اسپارکس شناخته می‌شوند و لئو کاراکس در این فیلم، از بهترین همکاری‌های موزیسین‌ها و فیلمسازها در تاریخ سینما است. برادران مائل، که فیلمنامه و همچنین ترانه‌ها را نوشته‌اند، در استودیوی ضبط هستند. کاراکس و دخترش، ناستیا، پشت میز میکسر نشسته‌اند. بازیگران از استودیو خارج می‌شوند و درایور و کوتیار به آرامی شخصیت خود را پیدا می‌کنند. 

شما هم فیلم محبوب‌تان در مورد موسیقی را در کامنت‌ها بنویسید

موسیقی و سینما از هم جدا نمی‌شوند و وقتی این دو هنر با هم ترکیب می‌شوند یک معجزه خلق می‌شود. تعداد فیلم‌هایی که در مورد موزیک ساخته شده‌اند زیادند، اگر شما هم فیلم‌های خوبی با این موضوع دیده‌اید حتما در کامنت‌ها معرفی کنید تا این لیست کامل‌تر شود.

با قهرمان پس جهان فیفا زدیم! میزگیم فوتبالی با حسن پاجانی