تجربه دموی بازی Dying Light: The Beast چه اطلاعاتی در اختیارمان قرار میدهد؟
معرفی بازی Dying Light: The Beast یکی از معدود بخشهای قابل توجه و هیجانانگیز رویداد افتتاحیه گیمزکام بود و بازگشت کاراکتر محبوب کایل کرین از بازی اول، حسابی طرفداران را سر ذوق آورده است. بنده در مقاله دیگری با عنوان «چقدر میتوانیم به Dying Light: The Beast امیدوار باشیم؟» به انتظارات و خواستههای مخاطبان پرداختم و اکنون رسانه پالیگان که توانسته دموی بازی را در جریان گیمزکام ۲۰۲۴ تجربه کند، اطلاعات و جزئيات جالب توجهی از آن به اشتراک گذاشته است. در ادامه باهم این مقاله را به قلم جردن اولومن مطالعه میکنیم.
اگر در جریان نبودید، پروتاگونیست و قهرمان بازی دایینگ لایت ۱ سالهای سال در اسارت بوده و تحت آزمایشات ظالمانه و غیرانسانی توسط شخصی به نام Baron قرار گرفته است. کایل کرین دوران بسیار سختی را پشت سر گذاشته اما خوشبختانه در ابتدای داستان The Beast موفق به فرار میشود و اصلا جای تعجب ندارد که اکنون به دنبال انتقام است.
کرین همان هیولای بازی Dying Light: The Beast نیز محسوب میشود؛ عنوانی مستقل و حدودا ۱۸ ساعته که کارش را از یک DLC برای دایینگ لایت ۲ آغاز کرده است. دیالسی مذکور سال گذشته توسط هکرها لیک شده بود، در نتیجه توسعهدهندگان در تکلند از این فرصت استفاده کرده و ماهیت پروژه را جاهطلبانهتر کردند. The Beast در منطقهای جدید که جنگلی فراموش شده به نام Castor Woods است، جریان دارد. این منطقه قبلا شکل و شمایل توریستی داشته و خانوادهها در تعطیلات به آنجا میآمدند. اکنون این منطقه جنگلی و اطراف آن تبدیل به زمین بازی یک شکارچی قدرتمند یعنی کرین شده و پر است از کارخانجات صنعتی و ساختمانهای دیگر که فرصت خوبی برای بهرهگیری از مهارتهای پارکور ایجاد میکند، اما همزمان پر از زامبیهای خطرناک و انسانهای قاتل و راهزن است. گرچه همه چیز هم در بدترین حالت ممکن جریان ندارد؛ دوران ۱۳ ساله و تلخی که کرین پشت سر گذاشته یک قدرت جدید به او هدیه کرده و این شخصیت میتواند با استفاده از همین قابلیت تازه در برابر Freaks (بازمانده بقیه موجوداتی که Baron رویشان آزمایش میکرده) ایستادگی کند.
علیرغم ارتباطات انکارناپذیر Dying Light: The Beast و وفاداری آن به میراث فرنچایز محبوب تکلند، این عنوان میتواند نقش یک پل را برای بازیکنان جدید ایفا کند؛ تجربهای محدودتر و متمرکز که بر پایه عناصر دایینگ لایت ۲ ساخته شده و صدالبته المانهای جدیدی به آن اضافه میکند. در دمویی که من طی گیمزکام تجربه کردم، کرین با بهرهگیری از مهارتهای پارکور خود در Old Town حرکت میکند، جایی که مملو از ساختمانهای مخروبه و متروک است و تکههای زباله و دانههای گرد و خاک به زیبایی در هوا میرقصند. در نهایت او به منطقهای جنگلی میرسد و وارد یک مخفیگاه میشود. با غروب خورشید و فرا رسیدن شب، او آرامتر از قبل در مناطق قدم برمیدارد و سعی دارد توجه دشمنان منحصر بهفرد خود را که تنها در شب ظاهر میشوند، کنترل کند.
محیطهای داخلی در بازی جزئیات فوقالعادهای دارد و مهمتر از آن، محیطهای مبارزهای کاملا کنشگرا هستند. از فیوز باکسها و تل هیزمهای در حال سوختن گرفته تا موارد دیگر، شما میتوانید غیر از روشهای همیشگی که در دایینگ لایت دیدهاید به مبارزه با دشمنان بپردازید. مبارزات با اسلحههای گرم و سرد نیز بسیار خونین و خشن است… ضربهای محکم با چوب بسکتبال میتواند صورت زامبیهای را له کند و بعد هم با یک ضربه تمامکننده، صورت موجود بیچاره دیگر قابل تشخیص نخواهد بود. همچنان که کرین پناهگاه خود را امن میکند، نشانههایی از پازلهای محیطی به چشمم خورد که شامل فعال کردن ژنراتورها و باز کردن قفل درها میشد.
در محیطهای بیرونی، طوفان و باران حس پویایی شگفتانگیزی به جهان باز Dying Light: The Beast میداد و همراه آن شاهد اتفاقات تصادفی بر اساس شرایط جوی بودم؛ به عنوان مثال حین باران یک سری بندیت دور صندوقهای لوت جمع شده بودند. کرین میتواند با مهارتهای خاصش از دیوارها بالا برود و در شرایط مختلف نقطه اتکای بیشتری بهدست آورد. او میپرد، بالا میرود و در گوشههای تاریک مخفی میشود؛ حرکت در منطقه Castor Woods نیز میتواند علاوه بر پای پیاده، به واسطه وسایل نقلیه نیز صورت بگیرد.
اگر طرفدار روشهای مخفیانه نیستید، میتوانید The Beast را شبیه یک شوتر اول شخص تجربه کنید؛ گان پلی این بار چند لول از بازیهای قبلی بهتر شده و شما گزینههای متعددی جهت خرد کردن سر زامبیها در اختیار دارید… از تیر و کمان و چاقوی پرتابی گرفته تا تانکهای کوچک گاز و قدرتهای حیوانی. مکانیزمهای قطع عضو و امثال آن نیز گیم پلی را فوقالعاده جذاب کردهاند. به عنوان مثال شما با استفاده از شاتگان به شکم سربازان دشمن شلیک میکنید و شاهد بیرون ریختن دل و روده آنها روی زمین هستید.
در طول کاتسینها، کایل کرین با صداپیشگی راجر کریگ اسمیت شوخطبعی خود را حفظ کرده اما بسیار تلخمزاجتر از گذشته شده است. این تغییرات محسوس بدون شک حاصل ۱۳ سال تجارب مرگآور و غیرانسانی بوده که او بهخاطر آزمایشات Baron تجربه کرده. این شخصیت منفی در طول دمو گیمزکام حضور پیدا نکرد اما شاهد رویارویی کرین با یکی از مخلوقات دست او، یعنی Behemoth بودیم که شبیه Demolisherها در بازیهای قبلی بود. کرین این هیولای درنده را به سمت محوطهای باز هدایت میکند تا شاهد شکلگیری مبارزه با یکی از باسفایتهای Dying Light: The Beast باشیم. کرین مدام جای خالی میدهد و به این سمت و آن سمت میپرد تا بتواند ضربات چاقوی خود را به هیولا وارد کند. البته توجه من جایی جلب شد که او قابلیت Beast Mode را فعال میکند. در این حالت هالههایی از رنگ نارنجی در تصویر به وجود میآید و کرین علاوه بر مبارزه وحشیانه با دست خالی، قابلیت بلند کردن اجسام محیطی و پرت کردن آنها به سمت دشمن را دارد.
در مجموع به نظر میرسد Dying Light: The Beast اسپینآفی جذاب برای دایینگ لایت ۲ باشد، مخصوصا اگر شما هم مثل اکثر طرفداران نسبت به بازگشت کایل کرین حس نوستالژیک داشته باشید. اما به شخصه منتظر یک «نوسازی» را دارم تا یک انقلاب ریشهای و اساسی. از سوی دیگر خیلی هیجان دارم تا به یاد دوران Dead Island، به صورت کوآپ و چهار نفره همراه با دوستان راهی Castor Woods شوم. این بازی برای پلی استیشن، ایکس باکس و پیسی در دست ساخت قرار دارد و هنوز تاریخ انتشار دقیقی ندارد. خوشبختانه تکلند این عنوان را به صورت کاملا رایگان در اختیار کسانی قرار میدهد که Dying Light 2: Ultimate Edition را خریداری کردهاند.
منبع: Polygon
گیمپلی ماینکرفت #۱ بازار استریت وارد میشود!
نظرات