وانکا: تیموتی شالامه در پذیرش کامل نقش ویلی وانکا در یک موزیکال بصری درخشان با چالش روبرو است
هر شخصیتی به یک داستان آغازین نیاز ندارد، اما ویلی وانکا، شخصیتی از رمان چارلی و کارخانه شکلات‌سازی نوشته رولد دال که در سال ۱۹۶۴ منتشر شد، در فیلم وانکا به چنین داستانی دست می‌یابد. پل کینگ، کارگردان فیلم، به همراه سیمون فارنبی، فیلمنامه را نوشته‌اند و تلاش کرده‌اند تا همان لحن خیال‌انگیز و سبکبالی که در فیلم‌های پدینگتون و دنباله محبوبش پدینگتون ۲ ما را مجذوب کرد، در این فیلم نیز به تصویر بکشند. اما وانکا، پدینگتون نیست و با وجود نقاط قوتی چون بازیگران مکمل عالی و چندین قطعه موسیقی جذاب، در مسیر داستان‌گویی خود کمی ناپایدار است، حتی با اینکه تلاش می‌کند تا احساسات مخاطب را تحریک کند.
تیموتی شالامه در نقش ویلی وانکا: یک انتخاب درست یا اشتباه؟
ویلی وانکا (تیموتی شالامه)، یک شکلات‌ساز جوان و عجیب‌وغریب است که برای افتتاح مغازه شکلات‌فروشی خود در مکانی که به نظرش بسیار مناسب می‌آید، هیجان زیادی دارد. اما با ورود به شهر، با سه فروشنده شکلات روبرو می‌شود – که پاترون جوزف، مت لوکاس، و متیو بایتون نقش آن‌ها را ایفا می‌کنند – این فروشندگان او را به چشم رقیب می‌بینند و به دلیل توافقی که با رئیس پلیس (کیگن-مایکل کی) دارند، انحصار فروش شکلات در شهر را در دست گرفته‌اند. هنگامی که وانکا شب را در خانه خانم اسکرابت (اولیویا کولمن) می‌گذراند، به دلیل ناتوانی در خواندن بندهای کوچک قرارداد، مدیون خانم اسکرابت می‌شود. وانکا که نمی‌خواهد بقیه عمرش را صرف کار برای پرداخت بدهی کند، با نوئل یتیم (کالا لین) و سایر خدمتکارانی که به اجبار به خانم اسکرابت خدمت می‌کنند (جیم کارتر، راخی تاکرار، ناتاشا روثول و ریچ فولچر) متحد می‌شود تا دل مردم شهر را به دست آورند و نقشه‌های شوم فروشندگان شکلات را برملا کنند.
یک دنیای شکلاتی با طراحی‌های خیره‌کننده
وانکا فیلم مزخرفی نیست، اما همچنین نمی‌توان آن را به‌طور ویژه‌ای به یاد ماندنی دانست. فیلم سبک خاص خود را دارد و آرایش مو، گریم، لباس‌ها و طراحی صحنه آن بسیار چشمگیر و عالی است. این عناصر از صحنه‌ای به صحنه دیگر درخشان هستند و به دنیای ویلی وانکا یک سبک بصری و حسی جادویی می‌بخشند که در فیلمنامه فیلم کمتر دیده می‌شود. لحظات موزیکال به زنده شدن فیلم کمک می‌کنند، اما داستان‌ها تا حدودی دست و پا چلفتی و فاقد عمق‌اند. این نقص در تلاش وانکا برای جمع‌بندی داستان در پایان فیلم بیشتر آشکار می‌شود. در حالی که فیلم از ما به عنوان بیننده انتظار زیادی ندارد، وانکا بین دیوانگی و احساسات گیر کرده است و هیچ‌کدام را به طور کامل در آغوش نمی‌کشد. این موضوع تجربه تماشای فیلم را به یک تجربه عجیب تبدیل کرد. طرفداران ویلی وانکا، با تماشای این اثر می‌خواستند احساسات و فانتزی‌هایی که فیلم به وضوح به دنبالشان بود را احساس کنند، اما برخی از این احساسات تحمیل شده و تا حدودی خویشن دارانه هستند. اینجاست که حس نوستالژی به‌عنوان یک احساس، قوی‌تر از آنچه که خود فیلم منتقل می‌کند، ظاهر می‌شود.
نقد و بررسی بازیگران: از تیموتی شالامه تا اولیویا کولمن
تیموتی شالامه در این نقش کمی نابه‌جا به نظر می‌رسد. با اینکه او جدیت و شیرینی خاصی دارد (به‌ویژه در کنار کاله لین در نقش نودل)، اما به نظر می‌رسد که فقط کت و شلوار وانکا را بر تن کرده، و هنوز شخصیت او را به‌طور کامل درک نکرده است. گویی او در سایه نسخه ویلی وانکای جین وایلدر قدم می‌زند و نمی‌داند چگونه این نقش را به سبک خودش درآورد. البته شالامه لحظات درخشانی دارد، اما اجرای او به آن اندازه آنچه که می‌توانست، درخشان و ماندگار نیست. از سوی دیگر، لین در نقش نودل بسیار دوست‌داشتنی است؛ او به اندازه کافی بالغ و غمگین به نظر می‌رسد، اما ناامید نیست. او بهترین جنبه‌های وانکای شالامه را بیرون می‌کشد و این دو در کنار هم بسیار هماهنگ هستند.
بقیه بازیگران مکمل نیز عملکردی فوق‌العاده دارند، هرچند بسیاری از آن‌ها فرصت کمتری برای درخشش پیدا می‌کنند. اولیویا کولمن و هیو گرانت در صحنه‌ها می‌درخشند. کولمن در نقش خانم اسکرابت به‌طرز چشمگیری برجسته است و از اذیت و آزار دیگران لذت می‌برد. او با تمام وجود در این نقش احمقانه فرو رفته و شیطنت‌هایش با بلچر (با بازی تام دیویس) بسیار خنده‌دار است. پاترسون جوزف در نقش اسلاگ‌ورث، یک شرور دلپذیر و شیک‌پوش است که واقعاً تهدیدی جدی برای تلاش‌های ویلی وانکا محسوب می‌شود. و البته، چه کسی می‌تواند گرانت و روآن اتکینسون را در نقش پدر جولیوس فراموش کند؟ آن‌ها خنده‌دارترین اجراهای فیلم را ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، کیگان-مایکل کی در نقش رئیس پلیس به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و علاقه او به شکلات نه تنها به‌درستی پرداخت نمی‌شود، بلکه اضافه وزن او نیز به‌طور کلیشه‌ای برای خنده‌دار جلوه دادن شخصیتش استفاده شده است.
آیا وانکا ارزش دیدن دارد؟
در کل، شخصیت وانکا چیزی کم دارد. فیلم سرگرم‌کننده است و قطعاً کودکان از داستان و آهنگ‌ها لذت خواهند برد. اما این فیلم در عین حال احساسی و بیش از حد تصفیه‌شده است. وانکا از نظر بصری بسیار زیباست و گاهی اوقات صمیمانه به نظر می‌رسد، و ممکن است به راحتی جذب فضای عجیب و غریب آن شوید. با این وجود، فیلم تلاش می‌کند تا با جذابیتش ما را جذب کند، مثل یک حقه جادویی که می‌خواهد مخاطبش را شگفت‌زده کند. اما این حقه فقط در صورتی موفق است که مخاطب زیاد در مورد آن فکر نکند. شاید اگر شالامه نقش ویلی وانکا را بهتر بازی می‌کرد، فیلم می‌توانست استحکام بیشتری داشته باشد. البته این فیلم ارزشش را دارد که با مخاطبین جوان به تماشای آن بنشینید. چرا که آن‌ها احتمالاً از روحیه فیلم و انرژی بازیگران مکمل لذت خواهند برد.
منبع: screenrant
نظرات